تاریخچه شبیه سازی رانندگی
تین نیوز | در کل ، ایده آموزش با شبیه ساز ابتدا برای آموزش پرواز شکل گرفت. شکل شماره ۱ اولین شبیه سازی است که در این خصوص ثبت گردیده است. دستگاه آموزش پرواز Link Trainer را در سال ۱۹۲۷ فردی به نام Edwin A Link اختراع کرد. این دستگاه آموزشی ، کوچک و غیرمتحرک بود و برای تمرین های حیاتی در کنترل های ضروری هواپیما به کار می رفت.
آموزش با دستگاه مزبور باعث صرفه جویی در میلیون ها دلار و کاهش تلفات جانی شده بود که در آموزش با هواپیما احتمال داشت رخ دهد. امروزه ، سیستم های پیشرفته در این زمینه به کار گرفته می شود.
اولین شبیه سازهای رانندگی ۸۵ سال پیش با تست پاسخگویی منستربرگ به وجود آمد. از آن تاریخ به بعد ، به تدریج روش های متعدد شبیه سازی توسعه یافت. در این تست توانایی های مختلف فرد ارزیابی می شود. برای مثال ، شرکت کنندگان با ظاهر شدن حروفی خاص بر روی تسمه متحرک حامل ، دکمه ای را فشار می دادند. چنین روش شبیه سازی در دهه ۱۹۷۰ میلادی مورد استفاده قرار می گرفت و از آن برای بررسی علل عمده تصادفات استفاده می شد.
در دهه ۱۹۴۰ میلادی نیز برخی شبیه سازهای رانندگی ساخته شد که بر اساس واکنش های اجزای مکانیکی که در تعامل با یکدیگر بودند ، واقعیتی مجازی را پدید می آورد. اجزای این شبیه سازها شامل کابین خودرو ، پرده سینمایی ، ادوات مکانیکی از قبیل چرخ دنده و میله های رابط و ماکتی از جاده و فضای اطراف آن بود. با حرکت چرخ دنده ها در ماکت جاده ، تصویر ماکت با پروژکتور به پرده نمایش می افتاد که راننده با هدایت اتومبیل در این فضای ایجاد شده حرکت می کرد.
در سال ۱۹۷۶ میلادی مفهوم اصلی شبیه سازهای مسابقه در تمام دنیا شناخته شده بود. در این سال ها بازی های ویدیویی که به بازار می آمد تنها دانش موجود در زمینه شبیه سازی بود. در همان زمان شرکتی آلمانی در صدد ساخت شبیه ساز رانندگی بود و سعی داشت سخت افزار و نرم افزاری نظام مند تهیه کند که برای محاسبه دینامیک ، حرکت ، ترافیک ، فهرست کنترل و تولید تصویر کارایی داشته باشد. نتایج این تلاش ها انواع شبیه سازهای کنونی است که مورد بهره برداری قرار می گیرد.
شرکت های مختلف در سراسر دنیا به تدریج به این علم علاقه مند شدند و شبیه سازهایی مختلف طراحی کردند. در سال ۱۹۹۵ میلادی در کشور استرالیا ، با وجود بهبود قابل توجه در رفتار ترافیکی رانندگان ، رانندگان جوانی که بین ۱۸ تا ۲۵ سال داشتند دچار تصادفات جاده ای می شدند. تحقیقات آن زمان نشان داد فراگیری مهارت رانندگی نکته قابل توجه و تعیین کننده ای در کاهش تصادفات شدید است. شناخت و مهارت در مباحثی نظیر دقت و کنترل ، موقعیت هایی که انجام دادن عملی ، ریسک بالایی دارد و نشان دادن عکس العمل در زمان های لازم و غیره ... ، که این مهارت ها اکتسابی است و در شرایط جاده ای و در طول چندین سال
تجربه کسب می شود. متاسفانه تعداد زیادی از رانندگان جوان ، قبل از کسب این تجربه کشته و زخمی می شوند. در این سال کمیسیون حوادث جاده ای مسئول طراحی و ساخت دو شبیه ساز رانندگی شد.
یکی از شبیه سازها در مرکز تحقیقات حوادث ، طراحی شد و مورد بهره برداری قرار گرفت. شبیه ساز رانندگی دوم در دانشگاه موناش برای تحقیق و جمع آوری اطلاعات رانندگی ، رانندگان جوان مورد استفاده قرار گرفت.
امروزه در دنیا استفاده از شبیه ساز در آموزش رانندگی متداول شده است. کشورهای پیشرفته ترافیکی دنیا ضمن آموزش افراد با وسایط نقلیه آموزشی ، هنرجو را با شبیه ساز نیز آموزش می دهند. در برخی کشورها حتی آزمون برای صدور مجوز رانندگی توسط شبیه ساز گرفته می شود و بر اساس نتیجه این آزمون مجوز رانندگی صادر می شود.
