◄ می‌توان جلوی خوابیدن حین رانندگی را گرفت!
تین نیوز| خودفریبی مردم مبنی بر اینکه «می‌توان جلوی خوابیدن حین رانندگی را گرفت»یک تصور مرگبار که باعث مرگ هزاران نفر در سفرهای نوروزی می شود. به طوری که طی سفرهای نوروزی 94 حدود یک هزار و 300 نفر به دلیل خواب‌آلودگی دچار سانحه شدند.
به گزارش تین نیوز، نزدیکی به تعطیلات سال نو و شروع سفرهای نوروزی همواره یکی از دغدغه‌های اصلی دولت و نهادهای دست اندر کار به شمار می رود. زیرا سهم تلافات ناشی از تصادفات در حمل‌ونقل جاده‌ای مبنی بر دو بخش عمومی و شخصی بسیار بالا است.
البته در نوروز 94 شاهد کاهش 14 درصدی میزان تلفات رانندگی نسبت به مدت مشابه سال گذشته بوده ایم که حفظ و نگهداری از این آمار با توجه به افزایش احتمالی 5 درصدی تعداد سفر در نوروز 95 بسیار سخت و دشوار به نظر می رسد.
با توجه به سهم 70 درصدی عامل انسانی در تلفات ناشی از تصادفات رانندگی، خواب‌آلودگی سهم قابل توجهی در این میان دارد که بنا به تعابیر برخی از کارشناسان ناشی از خودفریبی شخص در حین رانندگی است.
در این میان یک تصور مرگبار و باور غلط میان مردم رواج پیدا کرده است؛ مبنی بر اینکه «من می‌توانم جلوی خوابیدن هنگام رانندگی را بگیرم» که سالانه باعث مرگ هزاران نفر در سفرهای نوروزی و تابستانی می شود.
کارشناسان این خودفریبی ها را به دو دسته تقسیم کرده اند:1- بلند کردن صدای رادیو و موسیقی، خوردن چای و نسکافه، جویدن آدامس، پایین آوردن شیشه های خودرو 2- تلقین باورهایی همچون نزدیکی مسیر باقیمانده تا مقصد مشخص همچون پمپ بزین، اقامتگاه یا یک مجتمع خدماتی-رفاهی. غافل از اینکه حادثه در همین چند کیلومتر باقیمانده در کمین است.
بر اساس گزارشات نهادهای دست اندرکار در ایمنی راه‌ها واژگونی خودرو مهمترین پیامد خواب آلودگی است به طوری‌که 53 درصد واژگونی‌ها حدفاصل ساعات 12 الی 20 به وقوع می پیوندد. همچنین 1300 نفر در سفرهای نوروزی 94 به دلیل خستگی و خواب آلودگی دچار واژگونی شدند.
به گفته علیرضا اسماعیلی عضو هیئت مدیره جمعیت طرفداران ایمنی راه‌ها، خواب آلودگی زمان عکس العمل را ( که یکی از پارامترهای حیاتی برای رانندگی مطمئن است) تحت تاثیر قرار می‌دهد. به علاوه به مراقبت، هوشیاری، سطح آگاهی و تمرکز و نیز توانائی انجام فعالیت‌های نیازمند توجه خاص ( مثل رانندگی) نیز لطمه وارد می کند. سفرهای کاری به خصوص در مورد وسایل نقلیه سنگین باری خطرناکترین نوع سفرها هستند. تصور کنید اگر راننده ای به دلیل خستگی دچار "خواب کوچک" یا اصطلاحاً چرت به مدت چهار ثانیه شود، در صورت داشتن سرعت 100کیلومتر در ساعت مسافت 111متر را بدون هیچگونه راهبری و
کنترل خواهد پیمود. یعنی در طول این مدت کوتاه، وسیله نقلیه به مسافت 111متر راننده نخواهد داشت.
به طور کلی سوانح و تصادفات مربوط به خستگی در راه‌های برون شهری بیشتر از معابر درون شهری اتفاق می افتد.
لذا برای داشتن سفری خوش و ایمن باید دو توصیه کاربردی را همواره آویزه گوش قرار داد؛ توقف در جای مناسب کنار جاده و 15 دقیقه خوابیدن می تواند باعث جلوگیری از وقوع تصادف، واژگونی و مرگ شود، همچنین سرنشیان باید راننده را سر حال نگه دارند و حد اقل یک نفر پابه‌پای راننده بیدار بماند.
