یک ملت، یک دولت
انتخابات بیش از آنکه صحنه رقابت بین اشخاص باشد باید میدان رقابت بین گفتمانها در درک درست از مسالههای ایران و ارائهی رویکردی برای خروج از تنگنای سیاسی موجود باشد.
انتخابات بیش از آنکه صحنه رقابت بین اشخاص باشد باید میدان رقابت بین گفتمانها در درک درست از مسالههای ایران و ارائهی رویکردی برای خروج از تنگنای سیاسی موجود باشد. واقعیت این است که ایران در صحنهی سیاست داخلی و بینالمللی دچار تعارض شدید شده و در حوزهی اقتصادی، سطح تورم بالا و ادامهدار برای مدتی حدود 50 سال تا مغز استخوان مردم را میسوزاند و ایران را در یک تله فقر انداختهاست. عقبماندگی از توسعه حتی در مقایسه با کشورهای همسایه، رشد اقتصادی در حد صفر، بیکاری شدید در جامعهی جوان ایران، کاهش روند سرمایهگذاری و فرار سرمایه و همچنین فرار مغزها و بخشی از نیروی کار مولد همه و همه چالشهایی هستند که برای رویارویی با آنها نیاز به یک گفتمان منسجم و مبتنی بر یک نظریهی روشن و با شناخت عمیق از حوزهی تمدنی ایران و واقعیت امروزین ایران و متکی به قانون اساسی دارد و با شعار و یا تکیه بر شخصیتها کار بهجایی نمیرسد.
در چارچوب دیباچه بالا، و به منظور ارتقای سطح گفتمان سیاسی در انتخابات 1400 در جامعه ایران، بهجای بحث در اتاقهای دربسته و در جمعهای کوچک، بهتر است گفتمانها در سطح عموم مردم و بهطور شفاف و آزادانه بحث شود تا مردم در انتخاب خود بدانند که چه چارچوب نظری و گفتمانی را انتخاب میکنند. این نوع رقابت هم به گروهها و نیروهای سیاسی کمک میکند تا از نقد رقیب نسبت به رویکرد خودشان آگاه شوند و هم برای امکان باقیماندن در صحنه، نسبت به عمقبخشیدن از فهم واقعیت امروزین ایران و توسعه مبانی گفتمانی خود اقدام کنند و هم به مردم این فرصت را میدهد تا با آگاهی بیشتر در میان گفتمانهای رقیب دست به انتخاب بزنند. راهِ خروج از کیفیت نازل صحنهی سیاسی ایران و فضای زندهباد-مردهباد موجود بحث گفتمانی است. ازاینرو، من داوطب شدم تا چارچوب گفتمانی خودم برای رویارویی با مسالههای امروز ایران که در شورای نهاد اجماعساز اصلاحطلبان طرح کردم را انتشار دهم و به معرض نقد ناقدان از هر گروه فکری و سیاسی قرار دهم. و از هر موقعیتی که رسانهی ملی و یا سایر رسانهها و شبکههای اجتماعی که برای نقد با مبنا و روشمند آن فراهم آورند استقبال میکنم. به امید آنکه با این کار، گامی کوچک در راه یک گفتگوی سالم و روبهجلو را در صحنهی سیاسی و اجتماعی ایران فراهم آورده باشم.
در روزهای پیشِ رو به قید حیات و خواست خدای تعالی بیش از این در این باره سخن خواهم گفت.