پوتین با فن آوری فضایی خاورمیانه را تسخیر می کند؟

اگرچه بیشتر توجه غرب بر قدرت سخت روسیه متمرکز است، اما استفاده مسکو از همکاری فضایی نیز به عنوان ابزاری برای قدرت نرم خزنده پراهمیت است.

ابزار قدرت نرم خزنده

اگرچه بیشتر توجه غرب بر قدرت سخت روسیه متمرکز است، اما استفاده مسکو از همکاری فضایی نیز به عنوان ابزاری برای قدرت نرم خزنده پراهمیت است، به خصوص که تونس در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در 6 اکتبر است. تقریباً تضمین شده است که قیس سعید پوپولیست دوباره پیروز شود. او به دنبال راه هایی برای نشان دادن خودمختاری کشورش در امور بین المللی خواهد بود. برای این منظور، او ممکن است سعی کند با شرکای غیر سنتی مانند روسیه در زمینه هایی مانند همکاری فضایی کار کند.

به نوشته نشنال اینترست، همکاری فضایی کنونی روسیه و تونس به پیش از حمله مسکو به اوکراین برمی گردد. در سال 2019، تونس قراردادی با دو شرکت روسی اسپوتنیکس و شرکت پرتاب ماهواره جی کی برای پرتاب سی ماهواره تا سال 2023 امضا کرد. بر اساس این توافق، در مارس 2021، تونس اولین ماهواره خود به نام چلنج 1 را از قزاقستان بر روی موشک سایوز-2 روسیه پرتاب کرد. در 13 آگوست همان سال آژانس فضایی روسکازموس روسیه تونس توافق نامه ای را برای فرستادن اولین فضانورد زن تونسی به ایستگاه فضایی بین المللی امضا کردند. این اولین سفر فضایی یک فضانورد زن از هر نقطه در آفریقا خواهد بود.

این فعالیت ها در چارچوب گسترده تر همکاری روسیه و تونس در زمینه هایی مانند فناوری و انرژی هسته ای، انتخابات و مبادلات فرهنگی و آموزشی صورت گرفته است. بر اساس گزارش ها، تجارت بین دو کشور نیز در حال رشد است و واردات غلات و محصولات انرژی روسیه از تونس در سال 2023 تا 435 درصد افزایش یافته است.

تأخیر یا شکست ها در این همکاری فضایی مداوم بین روسیه و تونس مانع از منافع آینده روسیه نمی شود. شاید مهم تر از همه، همکاری فضایی فرصت های مسکو را برای جمع آوری اطلاعات گسترش می دهد. در واقع، پس از پرتاب ماهواره ایرانی خیام توسط روسیه در آگوست 2022 از قزاقستان، مقامات آمریکایی نگرانی های خود را در مورد جاسوسی احتمالی روسیه از نیروهای اوکراینی مطرح کردند.

کمک به یک برنامه فضایی بحران زده

علاوه بر این، همکاری فضایی می تواند به شرکت بیمار روسکازموس یک راه نجات بدهد. طبق گزارش های کارشناسان، روسکازموس با چالش های مالی و فناوری قابل توجهی روبرو است. برنامه فضایی روسیه همچنین به لطف جنگ در اوکراین آسیب دیده است، جنگی که در حال از بین بردن ذخایر عظیم میراث تجهیزات نظامی شوروی است و در عین حال تلاش ها برای توسعه توانمندی های آینده را به قیمت برآوردن الزامات مربوط به جنگ فعلی به حاشیه رفته است. غرب همچنین پس از آن تهاجم، صنعت فضایی روسیه را تحریم کرد. با این حال، در حالی که جنگ اوکراین ممکن است در تأخیر در اجرای توافقات موثر بوده باشد، همکاری روسکازموس با کشورهای ثالثی مانند تونس می تواند به پایداری آن کمک کند. این امر روسیه را در موقعیت بهتری برای اکتشاف منابع و حتی همکاری با چین در فضا قرار می دهد، همانطور که تقریباً از سال 2021 چنین بوده است.

در واقع، در آگوست 2023، روسیه اولین کاوشگر ماه خود در پنجاه سال گذشته را پرتاب کرد. این پرتاب با سقوط روی ماه به پایان رسید. با این حال، همکاری فضایی روسیه با سایر کشورها ادامه دارد. اکتشافات اخیر حاکی از آن است که ماه ممکن است میلیاردها تن آب را در خود جای داده باشد که از جمله موارد دیگر، برای ایجاد سوخت هیدروژنی ضروری است.

استراتژی دفاعی فضایی 2020 ایالات متحده، فضا را به عنوان عرصه نوظهور رقابت قدرت های بزرگ معرفی می کند و به همین دلیل توصیه می کند که «استانداردها و هنجارهای رفتار مطلوب در فضا» ارتقا یابد. با این حال، از آنجایی که روسیه به دنبال به چالش کشیدن هنجارهای دیرینه تعامل بین المللی است، همکاری مستمر در زمینه اکتشاف فضایی، روسیه را (بدون ذکر چین) در موقعیتی قرار می دهد که با ایجاد شراکت با کشورهایی که دارای منافع متقابل و ارزش های بالقوه مشابه هستند، هنجارهای رفتاری جدیدی را ایجاد کند. چنین همکاری هایی همچنین به روسیه و چین این امکان را می دهد تا روایتی را شکل دهند از این که رفتار در تجارت، ایمنی و امنیت فضایی چگونه باید باشد -روایتی که می تواند با ارزش ها و استانداردهای غربی در تقابل باشد. اگر روسیه در نهایت به اعزام اولین زن آفریقایی به فضا کمک کند، یک پیروزی سیاسی برای مسکو خواهد بود و درک جهانی از روسیه به عنوان یک رهبر در فضا را تقویت می کند.

برای مقابله، ایالات متحده سعی دارد منابعی را برای تعمیق همکاری فضایی خود با شرکای سنتی خود مانند تونس، امارات (کشوری که روسیه با آن نیز قرارداد اکتشاف فضایی امضا کرده است، البته کمتر از برنامه های خود با تونس) و عربستان سعودی سرمایه گذاری کند، چرا که دور کردن مجدد این کشورها از روسیه و برنامه فضایی چالش زده آن، تنها در خدمت منافع گسترده تر ایالات متحده و شرکای جهانی آن است.