◄ آثار مخرب واردات خودروهای سنگین چینی
تین نیوز | چندی پیش گزارشی به نقل از شرق با عنوان " ایران، بازار تست خودروسازی چین" به قلم احسان سلطانی پژوهشگر در تین نیوز منتشر شد که در بخشی از آن آمده بود: " چین بزرگ‌ترین تولیدکننده خودرو در جهان با تولید ١٨میلیون دستگاه خودرو سواری شخصی در سال٢ ١٣ محسوب می‌شود که بیش از ٦ درصد تولید چین مربوط به تولید مشترک تحت‌لیسانس برندهای معتبر آمریکایی، آلمانی و ژاپنی و مابقی تولید خودرو با برندهای داخلی است. از کل تولید خودرو چین فقط در حدود ٥ هزاردستگاه (٢/٩درصد از کل) صادر می‌شود. با وجود توان صنعتی و
صادراتی چین در بسیاری از زمینه‌ها، این کشور در خودروسازی، نه‌تنها فاصله بس دور‌‌و‌درازی تا کشورهای پیشرو دارد که رقبای زیادی در اروپای‌‌شرقی، ترکیه، هند، تایلند و برزیل را نیز باید پشت‌سر بگذارد تا خود را به‌عنوان یک‌خودروساز کلاس جهانی مطرح کند. صادرات خودرو چین به ایران با شتاب تندی از میزان ٢ میلیون‌دلار در سال٢ ٩ میلادی به بیش از ٤ میلیون‌دلار در سال٢ ١٣ رسیده و در سال گذشته میلادی از مرز نیم‌میلیارددلار نیز گذشت. در سال٢ ١٢ درحالی که ارزش صادرات خودرو شخصی (با حجم موتور بین ١٥ تا ٣ سی‌سی) چین /٦٨درصد از کل
صادرات جهان را شامل شد، صادرات به ایران ٢١درصد از کل صادرات جهانی چین را به خود اختصاص داد که طبق آمار گمرک چین در شش‌ماهه اول سال٢ ١٤ میلادی به ٣ درصد رسید. در این رده از خودروهای شخصی، از سال٢ ١ میلادی به این طرف، ایران همواره اولین یا دومین واردکننده جهانی از چین بوده است."
پس از انتشار این مطلب محمد کاظم نیمه فروش از کاربران تین نیوز در این باره دیدگاه خود را مطرح و در تین نیوز نوشت:
" سیاست جایگزینی خودروهای سنگین فرسوده اروپایی و امریکایی با خودروهای چینی که مثلا تولید داخل هستند اما در واقعیت امر فقط با درصد خیلی پایینی داخلی سازی مونتاژ می شوند سیاست بسیار اشتباهی است که متولیان حمل ونقل کشور در پیش گرفته اند و آثار مخرب این رویه از سالیان پیش بر فعالان صنف حمل و نقل آشکار شده اما متاسفانه متولیان امر چشم خود را بر روی واقعیت های عیان بسته اند و همین سیاست را ادامه می دهند.
بنده به عنوان کاربر خودروهای سنگین که از نزدیک با شرایط کارکرد خودروهای سنگین چینی نزد همکارانم کاملا آشنا هستم تمامی مزایایی را که تولید کنندگان یا وارد کنندگان این دستگاه ها برای مزایای جایگزینی آنها با کامیون های فرسوده فعلی مطرح می نمایند، مورد تردید جدی قرار می دهم مثلا آنان عنوان می نمایند که مصرف سوخت این خودروها بسیار کمتر از خودروهای فرسوده است اما واقعیت آن است که مصرف سوخت حتی نمونه های نو این خودروهای چینی آن اعدادی که اعلام می کنند نیست چه برسد به انواع کارکرده شان که تنها بعد از مدت کوتاهی از فعالیت در جاده ها به ارقام خیره کننده ای!! می رسند.
موتور این خودروها هم چنان سریع از نظر فنی افت می کنند که به سرعت از استانداردهای آلایندگی مورد ادعای این کارخانه های مونتاژکار فاصله می گیرند و دود سیاه و آلاینده این خودروها در حدی است که بغل خودروها را انگار با رنگ سیاه نقاشی کرده اند.
پیشنهاد بنده به مسئولین آن است که از تعدادی از خودروهای سنگین کارکرده چینی بعد از چند ماه از شروع به کارشان به صورت تصادفی تست بگیرند و ببینند که چه تعدادشان هنوز هم استانداردهای آلایندگی مورد ادعای کارخانجات را دارند؟
خسارت بسیار سنگین دیگری که این خودروها به اقتصاد کشور و به خصوص به دارندگان و کاربران این خودروها وارد کرده اند خرابی های مکرر آنها است که دائما باید تعمیر شوند و میلیونها دلار خرج واردات قطعات یدکی آنها از چین می شود که باز هم با یک آمارگیری ساده میدانی می توان هزینه های کمرشکن توقف و تعمیرات ناوگان مثلا جدید چینی را با ناوگان قدیمی اروپایی و امریکایی مقایسه نمود.
از قدیم گفته اند جلوی ضرر را از هرجا که بگیرید منفعت است از مسئولین مربوطه استدعا دارم سیاست جایگزینی ناوگان موجود را با خودروهای بی کیفیت چینی و روسی و... کنار بگذارند که تبعات آن در سالهای بعد فلج شدن ناوگان حمل و نقل و ورشکستگی اقتصاد آن و ناامنی هر چه بیشتر جاده ها خواهد بود."
