هوشمند سازی کشتیرانی، افزایش کارآمدی و امنیت

طی روزهای گذشته، بزرگترین شرکت کشتیرانی جهان ـ مرسک دانمارک ـ به عنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت حمل و نقل دریایی مورد هدف حملات سایبری قرار گرفت، رخدادی که باعث بسته شدن ترمینال های شرکت مذکور در سراسر دنیا شد.

به گزارش گروه بین الملل مانا ازسایت خبری ورلد مریتام نیوز، موسسه رده بندی DNV GL نروژ درباره روند دیجیتالی شدن این صنعت که رو به جلو در حرکت است، پرداخت."Albrecht Grell" معاون مدیرعامل ابتکارات و راه حل های دیجیتالی موسسه رده بندی DNV GL نروژ در این گفتگو که مشروح آن را در ادامه می آید می گوید: تحول دیجیتالی شدن در صنعت کشتیرانی در قیاس با صنعتی چون خودرو از سرعت خیلی کندتری برخوردار بوده است. این تکنولوژی یک صنعت ویژه با امکاناتی است که از راه دور و با اتصال محدود فعالیت می کنند، این امکانات از طول عمر بالا برخوردارند اما بازسازی آنها هزینه بر و گران خواهد بود.

وی معتقد است در چند سال گذشته، این پدیده شتاب بیشتری به خود گرفته و می توان از تحول دیجیتالی دارایی ها و جریان اطلاعات به عنوان یکی از بزرگترین تغییرات در صنعت کشتیرانی یاد کرد به نحوی که علاوه بر اتوماتیک شدن مراحل و عملکردهای موجود، تاثیر مثبتی بر امنیت و عملکرد محیطی نیز به داشته است. کشتی ها در حال تبدیل شدن به هاب های حس گر و مولدهای داده بسیار پیچیده هستند از سوی دیگر، پیشرفت در ارتباطات ماهواره ای، اتصال کشتی را بهبود می بخشد، این رخداد منجر به افزایش قابل توجه از حجم داده های انتقال یافته با هزینه کمتر از همیشه نیز خواهد شد. متن کامل این گفتگو را در ادامه می خوانید:

 

- در شرایطی که کشتی ها و واحدهای متحرک فراساحلی به طور فزاینده ای به سیستم های نرم افزاری وابسته هستند، امنیت سایبری به عنوان یک مسئله اصلی بروز می کند که به منظور کنترل ریسک های عملیاتی و امنیت باید مورد توجه قرار گیرد.هر دو مبحث سیستم پیش بینی نشده و عنصر انسانی چالش های عمده ای را برای صنعت کشتیرانی به نمایش می گذارد. برای مثال، چگونه می توانیم به بیش از یک میلیون نفر دریانورد آموزش دهیم تا از تمامی سیستم ها که برایشان فراهم می کنیم به درستی استفاده کنند؟ چگونه می توانیم تضمین کنیم که آنها مالک داده ها باقی خواهند ماند و چه اتفاقی در کشتی رخ می دهد؟ در این جا بحث مدیریت داده ها این است که چگونه میتوان کیفیت داده ای که بر اساس آن تصمیم گیری می کنیم را تضمین کرد؟ چگونه حجم داده های بزرگ و بزرگتر می توانند آماده، ذخیره، در دسترس و هم چنین محافظت شوند؟حفظ یکپارچگی و انعطاف پذیری سیستم های فیزیکی سایبری حیاتی، نیازمند یک رویکرد کلی نگر نسبت به هر دو مسئله امنیت و ایمنی است. مالکان و اپراتورها به طور جدی به تایید شخص ثالث در مورد امنیت سایبری دارایی های خود چه در مرحله ساخت کشتی جدید و چه در مرحله فعالیت شناور، فکر می کنند. در این جاست که ما افزایش تقاضا در چند سال آینده را پیش بینی می کنیم، همانطور که صنعت کشتیرانی نسبت به آسیب پذیری ها و تهدیدات سایبری مربوطه به تجارت خود آگاه می شود.به منظوریاری رساندن به صنعت کشتیرانی برای خطاب قرار دادن خطرات بالقوه سایبری، موسسه رده بندی DNV GL یک شیوه پیشنهادی RP در مورد مدیریت ارتجاعی امنیت سایبری را منتشر کرده است. RP دستورالعمل راهنما برای ارزیابی ریسک، بهبود کلی امنیت سایبری و تصدیق بهبود امنیت و سیستم های مدیریت را فراهم می کند. این شیوه برخی از رایج ترین تهدیدات نسبت به دارایی های دریایی مانند آسیب پذیری در سیستم اطلاعات و نمایشگر نقشه الکترونیک ECDIS، سیستم شناسایی اتوماتیک اطلاعات AIS و هم چنین جعل سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) و دیگر سیستم های ردیابی ماهواره ای را نیز پوشش می دهد. این شیوه همچنین ویروس های غیرعمدی و تهدید های هدف گیری شده را از هم متمایز می کند، ویروس های غیرعمدی شامل ویروس های نرم افزاری از طریق بدافزار و همچنین ضعف در نرم افزار که به دلیل تنظیمات نادرست تجهیزات و نرم افزار یا طرح های نرم افزاری معیوب ایجاد می شود، هستند. از سوی دیگر، تهدیدهای هدف گیری شده، حملات سایبری بیرونی از سوی هکرها کسانی که به سیستم ها از طریق فیشینگ، مهندسی اجتماعی و یا با سوء استفاده کردن ضعف در سیستم های کنترل، نفوذ پیدا می کنند را در بر می گیرد. RP احتمال حملات سایبری از سوی کارمندان ناخشنود را در نیز در نظرمی گیرد.

 

*چیدمان نیروی کار در شناورهایی که سطح بالاتری از دیجیتالی شدن را تجربه می کنند، چگونه خواهد بود؟ آیا آنها حاضر به پذیرش این تغییر هستند و از لحاظ آموزش و تعلیم چه تحولاتی حاصل خواهد شد؟

 

-تمایل به کارگیری این نوع تکنولوژی ها روند افزایشی پیدا کرده است اما به لحاظ آموزش رسمی و توسعه شایستگی هنوز شکاف هایی وجود دارند. همچنین از لحاظ دیجیتالی شدن تمرکز محض بر روی شناور کفایت نمی کند، اساسی ترین تغییرات در ساحل رخ خواهد داد، به عبارت دیگر، تحلیل های داده، مدیریت شبکه توزیع شده حس گرها بر روی عرشه کشتی ها و ایجاد سیستم های مربوطه عمدتا جزء مسولیت بخش ساحلی هستند.تحول باید از ساحل شروع شود: چگونه داده ها مدیریت، ذخیره و در دسترس خواهند بود؟ چگونه دیدگاه ها از این اطلاعات نشات می گیرند؟ چه کسی قادر خواهد بود تحلیل های اطلاعات پیشرفته را انجام دهد؟آیا نصب اتاق های سرور بر عرشه کشتی ها تبدیل به یک چالش مهندسی شده است، با توجه به اینکه در مرحله پیش نویس طرح های موجود کشتی، یک فضای خاص برای این نوع سیستم ها مجسم نشده است؟در حال حاضر نصب سرورها برعرشه شناورها را به عنوان یک چالش خاص در نظر نمی گیریم.در حال حاضر، تجهیزات IT و سرورها بر روی عرشه وجود دارند که نوعا در اتاقک های طراحی شده نصب می شوند. در این زمان،انتظار می رود بخش های فردی کوچکتر شوند.

این را نیز باید اضافه کرد که به طور طبیعی ذخیره و پردازش میزان بالایی از داده ها که کشتی می تواند جمع آوری کند، نه در خود کشتی بلکه بر روی سروها در ساحل انجام می گیرد. بنابراین، مبحث حائز اهمیت در این جا انتقال داده از کشتی به ساحل از طریق ارتباطات ماهواره ای از راه دور است. در آینده، پیش بینی می شود که صنعت کشتیرانی از تکنولوژی های ابری نیز بهره گیری بیشتری را بعمل آورد.

 

- قطعا بله، اما برای نیل به هدف، به نظر من صنعت کشتی سازی خیلی پیشرفته تر و تواناتر نسبت به آنچه که ممکن است تصور شود، باید باشد. نیاز به ورود OEMs به این بحث نیز احساس می شود، چرا که آنها محرک دیجیتالی شدن هستند و خیلی خوب هم عمل می کنند. بسیاری از کشتی ها، سیستم ها و اجزا به اینترنت متصل خواهند شد، به گونه ای که امکان دستیابی به آنها تقریبا در هر مکانی فراهم خواهد شد. از مزیت های دیگر این تغییر می توان به جریان داده های ترکیبی از منابع چندگانه اشاره کرد که صنعت کشتیرانی را قادر به سرعت در اتخاذ تصمیمات آگاهانه، به طبع عملیات کارآمدتر و سازمان های پاسخگوتری نیز به ارمغان خواهند آورد.مدیریت عملکرد ( شامل بهره گیری ناوگان، مسیریابی، مصرف سوخت، مدیریت انتشارات) مدیریت یکپارچگی دارایی و مانیتورینگ از راه دور ارتقا خواهد یافت، از سوی دیگر سطح اتوماتیکی شدن نیز افزایش می یابد. راه حل های دیجیتالی جدید منجر به کنترل بهتر وضعیت سیستم های نامنسجم، افزایش آگاهی موقعیتی و پایداری انسان، حمایت از تعریف اقدامات اصلاحی و کاهش ریسک عملیاتی خواهند شد.بهبود در اتصال دریایی منافع بسیاری را برای تمامی شقوق حمل و نقل به همراه دارد، به عنوان مثال زنجیره های عرضه می تواند به طور کارآمدتری حول عملیات انطباق پذیرسازماندهی شود که اطلاعات به موقع درباره کارگو، مسیرها، عملیات و شرایط دارایی ها را فراهم کند.این مسئله با کاهش زمان های هدایت و مصرف سوخت از طریق بهینه سازی زمان های رسیدن، کارآمدی را نیز بهبود خواهد بخشید، در عین حال امکان یک سازمان عملیات و نیروی های کار بهتر در خشکی برای مدیریت کارگو و انجام فعالیت های نگهداشتن و یا بازرسی فراهم می شود.لازم به ذکر است، در بخش سواحل، تکنولوژی های ابری جدید مانند پلتفرم داده های بزرگ و تکنولوژی های دوقلوی دیجیتالی تاثیر چشم گیری را در مورد اینکه چگونه صنعت کشتیرانی اطلاعات را مدیریت می کند و چگونه شناورها و اجزای آنها طراحی، ساخته و آزمایش می شوند.

در واقع می توان گفت: از دیدگاه هر صنعتی، استفاده هوشمند از داده ها می تواند به طور چشم گیری کارآمدی را افزایش و امنیت و اثرات زیست محیطی را بهبود بخشد.