راه آهن چرا بارنامه برخی شرکت های ریلی را بسته است
مالکان لکوموتیو خصوصی 600 میلیارد تومان از شرکت راه آهن طلب دارند، شرکت راه آهن هم بابت حق دسترسی شرکت های باری به شبکه یک هزار و 100 میلیارد تومان از مالکان واگن های باری طلب دارد، اما با بدحسابی مالکان واگن باری، چرخه پرداخت مختل شده است.
مالکان لکوموتیو خصوصی 600 میلیارد تومان از شرکت راه آهن طلب دارند، شرکت راه آهن هم بابت حق دسترسی شرکت های باری به شبکه یک هزار و 100 میلیارد تومان از مالکان واگن های باری طلب دارد، اما با بدحسابی مالکان واگن باری، چرخه پرداخت مختل شده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از فارس، سعید نیکومنش با اشاره به گلایه برخی شرکت های ریلی نسبت به بسته شدن بارنامه هایشان توسط شرکت راه آهن، اظهار داشت: شرکت راه آهن از سال ها قبل و به مرور زمان طلب هایی را از شرکت های مالک واگن دارد که این شرکت ها بعضا از پرداخت بدهی های معوق خود امتناع می کنند.
وی افزود: موضوعات مالی در صنعت ریلی یک چرخه به هم پیوسته است و اگر جایی نقش خود در این چرخه را به درستی ایفا نکند بقیه بخش ها دچار مشکل می شوند؛ در حالت ایده آل، مالکان واگن وقتی باری را از طریق ریل جابه جا می کنند، باید هزینه دسترسی به خطوط ریلی و همچنین لکوموتیو را به شرکت راه آهن پرداخت کنند، راه آهن نیز پس از دریافت این وجوه از مالکان واگن، در ابتدا صورتحساب مالکان لکوموتیو بخش خصوص را پرداخت می کند و سپس الباقی وجه را صرف هزینه های خود یعنی تعمیر و نگهداری خطوط ریلی، لکوموتیوهای دولتی و غیره می کند.
این کارشناس حمل و نقل ریلی اضافه کرد: اگر این فرآیند به درستی اجرا شود همه ذی نفعان سود می کنند، مالکان لکوموتیو می توانند تعمیر و نگهداری لازم را به موقع انجام دهند و حتی ناوگان خود را توسعه دهند، شرکت راه آهن نیز می تواند کیفیت خطوط را افزایش دهد، لکوموتیوهای خود را آماده کار نگه دارد و نیز به فکر توسعه خطوط دوم و غیره باشد، در نتیجه مجموعه ریلی می تواند مقدار و سرعت حمل بار خود را افزایش دهد و مالکان واگن نیز می توانند با حمل بیشتر بار، سودآوری بیشتری داشته باشند.
نیکومنش ادامه داد: اما وقتی مالکان واگن از پرداخت به موقع تعهدات مالی خود سر باز زنند، چرخه اقتصادی کل صنعت ریلی به خطر می افتد زیرا اولا مالکان لکوموتیو در بخش خصوصی دیگر امکان نگهداری مناسب و نیز توسعه ناوگان خود را ندارند و شرکت راه آهن هم در نگهداری و تعمیرات لکوموتیوهای خود و توسعه زیرساخت ریلی تضعیف می شود.
وی اضافه کرد: قطعا این موضوع مدیریت راه آهن را به این نتیجه می رساند که باید انضباط بخشی فرآیندهای مالی بین بخش خصوصی و راه آهن را در اولویت خود قرار دهد و از این طریق بدهکاران ریلی را در مسیر پرداخت بدهی هایشان قرار دهد، در این راستا از مدتی پیش شرکت راه آهن صدور بارنامه شرکت های بدهکار را منوط به پرداخت بخشی از بدهی های معوق خود کرده است، این سیاست موجب شد تعداد قابل توجهی از شرکت های مالک واگن اقدام به پرداخت بدهی های معوق خود به شرکت راه آهن کنند در نتیجه شرکت راه آهن هم توانست حدود 400 میلیارد تومان از صورت حساب های مالکان لکوموتیو را پرداخت کند، البته برخی شرکت های خصوصی بدهکار نیز از این رویه گلایه دارند و بدین ترتیب به دنبال روش هایی برای فرار از پرداخت بدهی های خود هستند.
این اقدام بر خلاف قانون دسترسی آزاد به شبکه ریلی است.
آقای صالحی بابت این موضوع قطعا در دادگاه هایی که به زودی برگزار می شود محاکمه و شخصا جریمه و تنبیه خواهد شد. مملکت شهر هرت نیست که یک الف بچه بتواند قانونش را به این روشنی زیر پا بگذارد و واگن سرمایه گذار خصوصی را بخواباند.
اگر سوال کنید که خوب پس چه راهی برای وصول مطالبات است؟ جواب این است که راه های زیادی وجود دارد از جمله افتتاح حساب مشترک یا حتی تملک واگن یا اجاره دادن واگن های بدهکاران و امثال اینها.
اصولا دلیل اینکه قانونگذار در قانون دسترسی درج کرده که توقیف واگن به دلیلی غیر از ایمنی (از جمله به دلیل بدهی) غیرقانونی است، برای این بوده که می دانسته راه های زیادی برای وصول مطالبات راه آهن وجود دارد و مدیر راه آهن نباید به سراغ راحت ترین راه برود چرا که این شیوه قطعا فساد آور است. متاسفانه مدیر راه آهن در این سال ها می توانسته بصورت سلیقه ای عمل کند و واگن های برخی شرکت های بدهکار را توقیف کند و برخی را توقیف نکند. این قطعا به معنی وجود زمینه برای فساد است.
از اینها گذشته، توقیف واگن اثر تخریبی زیادی روی صنایع معدنی و فولادی دارد و این کار راه آهن ضربه های سنگینی به اقتصاد کشور وارد می کند و کسی که دستور توقیف واگنها را میدهد از این نظر قطعا خیانت کرده است.
جناب منصوریان
اتفاقا به نظر میرسیه بدجوری هم شهر هرت باشه!
وقتی که فردی در قد و قواره شما به خودش جسارت اینو میده که بالاترین مقام ریلی کشور را بی ادبانه (با الفاظی در حد لیاقت و شان خود منصوریان) طرف خطاب قرار بده!
کجا بودی پس امیرعلی؟
دیر رسیدی باز هم کامنت اول نشدی.
کارفرما دستمزد کمتری بهت میده حالا.
جالب نیست که هم تو جرأت نداری اسم واقعی بنویسی و هم این آقای مثلا سعید نیکومنش ؟!