◄ بررسی تناسب میزان تلاش و حقوق متخصصان صنعت هوایی کشور با فرسودگی ناوگان هوایی
مقایسه درآمد شرکت های هواپیمایی و تناسب با حقوق خلبانان با توجه به شرایط پیچیده محاسباتی سود و زیان شرکت ها و هزینه های بالاسری و سایر موارد دیگر قیاس صحیحی نمی تواند باشد مخصوصا در شرکت های هواپیمایی ایرانی که صورت های مالی شفاف ارائه نمی گردد.
در پی انتشار یادداشتی در تین نیوز به قلم یک خلبان با عنوان « بررسی تناسب حقوق خلبانان ایرانی با درآمد شرکت های هواپیمایی » محمد شالفروش کارشناس و متخصص مهندسی و تعمیرات هواپیما نیز در بادداشتی به بررسی میزان تناسب حقوق متخصصان مهندسی و تعمیرات هواپیما با فعالیت های آنان پرداخت.
به گزارش تین نیوز، متن یادداشت محمد شالفروش که به تین نیوز ارسال و در شبکه های اجتماعی نیز منتشر شده، در ادامه آمده است:
« با تشکر و قدردانی از رسانه وزین تین نیوز که در خصوص انتشار اخبار صنعت هوانوردی و اهمیت نقش متخصصان حمل و نقل هوایی کشور نقش سازنده و مؤثری ایفا می کنند، بازگشت به مطلب منتشر در تاریخ ۲۳ دی ماه امسال با عنوان "بررسی تناسب حقوق خلبانان با درآمد شرکت های هوایی" مطالبی را جهت تنویر افکار مخاطبان محترم آن رسانه تقدیم می کنم.
در ابتدا باید به این نکته توجه داشت که مقایسه درآمد شرکت های هواپیمایی و تناسب با حقوق خلبانان با توجه به شرایط پیچیده محاسباتی سود و زیان شرکت ها و هزینه های بالاسری و سایر موارد دیگر قیاس صحیحی نمی تواند باشد مخصوصا در شرکت های هواپیمایی ایرانی که صورت های مالی شفاف ارائه نمی گردد.
همچنین در این یادداشت تنها به یک بخش از مشکل، یعنی حقوق خلبانان اشاره شده و به سایر عوامل تاثیرگذار در وضعیت اقتصادی و اجتماعی صنعت هوانوردی ایران توجهی نشان داده نشده است، عواملی مانند تحریم ها، وضعیت اقتصاد کلان کشور، مشکلات مالی و لغو پروازهای اروپایی "هما"، فرسودگی و کمبود ناوگان که منجر به کاهش بی سابقه درآمدهای "هما" شده است، مشکلات دیگری است که می توان به آنها اشاره کرد.
نکته مهم دیگر در مطلب ارائه شده عدم ارائه داده های آماری و مستندات معتبر است مخصوصا در جایی که به تفاوت چشمگیر حقوق خلبانان "هما" با همتایان داخلی و خارجی بدون ذکر منابع مشخص و اظهارات کلی اشاره می شود و به جزئیاتی از قبیل میزان ساعت پروازی، شرایط ناوگان و تفاوت امتیازات خاص و ویژه! اشاره ای نمی شود، لذا چنین تحلیل هایی نمی تواند به تنهایی تاثیر گذار و قانع کننده باشد.
در ادامه مطلب ایشان باید به نحوه تقسیم بندی کارکنان شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران "هما" خرده گرفت که بسیار جانبدارانه کارکنان را به گروه؛ خلبانان، مهمانداران، مهندسان پرواز(تعداد شان کمتر از ۱۰ نفر است) و کارکنان زمینی اشاره کرده اند که متاسفانه این گونه طبقه بندی نشان از نگاهی اشتباه دارد!
به نظر نگارنده کارکنان "هما" به چهار گروه تقسیم می شوند:
۱-خدمه پرواز شامل خلبانان و مهمانداران
۲- متخصصان مهندسی و تعمیرات هواپیما
۳- کارکنان خدمات فرودگاهی
۴-سایر کارکنان زمینی و ستادی
که تمامی این چهار گروه نقش هایی موثر در انجام پرواز و جابجایی بار و مسافر ایفا می کنند ولی بدون شک دو گروه اول یعنی خدمه پرواز و متخصصین مهندسی و تعمیرات به عنوان دو بال اصلی بیشترین و اصلی ترین و پر اهمیت ترین مسئولیت ها را در قبال پرواز، ترخیص هواپیما و حفظ ایمنی آن دارند.
مورد سوم در یادداشت مذکور این است که در مورد هزینه های شرکت های هواپیمایی به هزینه های تعمیر و نگهداری هواپیما به عنوان یکی از بیشترین هزینه ها اشاره شده که متاسفانه ربط این مورد به هزینه های حقوق و دستمزد کارکنان نادرست است و می توان به عنوان سوبرداشت به آن اشاره کرد چرا که اساسا هرگونه هزینه تعمیر و نگهداری ناوگان ارتباطی به میزان حقوق و دستمزد متخصصان ندارد و چه بسا می توان به آن به صورت تناسب مستقیم اشاره کرد که هر چقدر ناوگان هوایی فرسوده تر گردد میزان اهمیت و دستورالعمل های تعمیراتی سخت تری خواهد داشت و نیاز به افزایش حقوق متخصصان نیز خواهد بود و نکته جالب توجه در صورت اصرار به این نسبت می توان هزینه های آموزشی و سیمولاتور خارج از کشور و هزینه های رفت و آمد با سایر خطوط که تماما به صورت ارزی می باشد را به پای حقوق و مزایا خلبانان محترم محاسبه کرد!
و مورد آخر اشاره به بحث تکراری و ملال آور مهاجرت و فشار از این زاویه است.
متاسفانه مهاجرت در متخصصان مهندسی هواپیما در طی سال های اخیر بسیار افزایش داشته تا جاییکه در پنج سال اخیر تعداد قابل توجهی از بهترین نفرات با تجربه هایی ارزنده به کشورهای کانادا، استرالیا، آمریکا، قطر، ترکیه و قرقیزستان مهاجرت کردند و البته که در سال های اخیر به دلیل مشکلات اقتصادی و اجتماعی مهاجرت به قشر زحمتکش کارگران و بیکاران نیز رسیده است و متاسفانه دیگر محلی از اعراب برای مسئولان ندارد!
در پایان باید اشاره کرد صنعت هوانوردی به عنوان صنعتی بین المللی و حیاتی دارای تأثیرات شگرف در توسعه و نیاز به فضای آرامش بخش و دوری از جنجال آفرینی دارد، چرا که مهمترین اصل در انجام پروازها رعایت موارد ایمنی است که براساس انکس ۲ پیمان شیکاگو در گرو آرامش مادی و معنوی کارکنان این صنعت به ویژه خلبانان، متخصصان مهندسی و تعمیرات هواپیما و مراقبان پرواز می باشد که برای رسیدن به این هدف مشترک نیاز به تمرین هم افزایی و مشارکت داریم نه افتراق و دودستگی، تا پروازهایی با بیشترین ایمنی و کمترین تاخیر را برای هموطنان عزیز و مسافرین گرامی آماده کنیم.»
