فرودگاه بم عمق فاجعه انسانی زلزله را کم کرد

به گفته معاون ایمنی زمینی و آتش نشانی فرودگاه کرمان، اگر امدادرسانی هوایی به زلزله زدگان بم نبود، عمق فاجعه انسانی چندین برابر می شد و بسیاری از مصدومان جان خود را از دست می دادند.

به گزارش تین نیوز به نقل از روابط عمومی شرکت فرودگاه ها و ناوبری هوایی ایران، سالروز زلزله 6.6 ریشتری بم بهانه ای شد تا برای دقایقی پای صحبت های غلامعباس سیدی، معاون ایمنی زمینی و آتشنشانی فرودگاه کرمان بنشینیم.

آقای سیدی زمان زلزله بم چه سمتی داشتید و کجا خدمت می کردید؟

من سرکشیک ایمنی زمینی فرودگاه کرمان بود و زمان وقع زلزله در محل کار بودم.

کی مطلع شدید که در بم زلزله رخ داده و چه روزی به آنجا اعزام شدید؟

ساعت 7 یکی از همکاران که می دانست من اهل بم هستم و ممکن است خانواده ام دچار مشکل شده باشند، اطلاع داد که آنجا زلزله آمده است. من به همراه برادرم به بم رفتیم و ساعت 10 به آنجا رسیدیم. وارد ورودی شهر که شدیم، دیدم کنار خیابان پر از جنازه است. دیگر پایم روی پدال گاز خودرو نمی رفت. فورا به منزل خواهرم رفتیم. خوشبختانه خانه شان زیاد خراب نشده بود و سالم بودند. فاجعه بزرگ بود و هیچ وقت چهره پیرزنی که در کنار جنازه چهار نفر از اعضای خانواده اش گریه می کرد، از ذهنم پاک نمی شود. تا عصر همان روز تمام شهر را به دنبال نشانی از اقوامم گشتم. کوچه ها قابل تشخیص نبودند و حتی تا سه ساعت نتوانستم خانه پدری ام را پیدا کنم!

کی به سمت فرودگاه رفتید؟

نزدیک عصر بود که وارد فرودگاه شدم. عمق فاجعه خیلی زیاد بود و امیدوارم دیگر تکرار نشود. 26 هزار نفر کشته شدند که اگر فرودگاه نبود تعداد قربانیان زلزله خیلی بیشتر می شد و بسیاری از افرادی که بر اثر آوار قطع نخاع یا دچار ضربه شدید شده بودند، می مردند.

کار شما در فرودگاه چه بود؟

من کار هدایت پارک هواپیما را داشتم که با توجه به محدودیت باند و پارکینگ فرودگاه بم مسئولیت بزرگی بود چون ناچار بودیم هلیکوپترها و انواع هواپیماها را طوری جا بدهیم که برگشت نخورند. محدودیت پارکینگ داشتیم و حتی برج مراقبت از بین رفته بود و در یک تانکر مراقبت پرواز انجام می شد. ساختمان ایمنی زمینی استحکام داشت ولی از ترس پسلرزهها ماشینها را بیرون برده بودیم. جایی برای استراحت نداشتیم و من چهار شب در ماشین خوابیدم و گاه ناچار بودیم برای هدایت پروازها طنابی روی بال هواپیماها بیندازیم و آن را پایین بکشیم که از کنار هم رد شوند. نزدیک کریسمس بود و کادر هواپیماهای امداد خارجی خودشان هم در تخلیه بار همکاری می کردند.

دلخراش ترین صحنه ای که دیدید چه بود؟

روز اول که وارد شهر شدم با دیدن جنازه های زیادی که کنار هم روی زمین افتاده بودند حالم دگرگون شد و برای من مانند کابوسی وحشتناک است.