رویکرد جدید ساخت تراس و پشت بام‌های سبز تهران تبیین شد
در قوانینی که پیش‌بینی می‌شود دنبال آن هستیم که فضای باز و نیمه باز را از جریان اقتصادی مسکن خارج کنیم و تعریف‌هایی برای آنها داشته باشیم.
مدیرکل معماری و ساختمان معاونت شهرسازی و معماری شهرداری تهران از قوانین جدید ساخت تراس و پشت بام‌های سبز خبر داد و گفت: در قوانینی که پیش‌بینی می‌شود دنبال آن هستیم که فضای باز و نیمه باز را از جریان اقتصادی مسکن خارج کنیم و تعریف‌هایی برای آنها داشته باشیم.
به گزارش تین نیوز به نقل از شهرداری تهران، مهدی صالحی، روز یکشنبه در این باره اضافه کرد: در این چارچوب به دنبال فضای بازی هستیم که در تراکم و سطح اشغال محاسبه نشود و به نوعی قابل پوشاندن و محصور شدن در آینده نباشد.
وی ادامه داد: اگر به هر آپارتمان ۶ متر مربع فضای باز یا نیمه باز می دادیم، در روزهای همه گیری کرونا شهروندان روزهای بهتری را سپری می کردند.
صالحی با اشاره به این که عمده شهر تهران ساخته شده است و به راحتی تملکی صورت نخواهد شد، گفت: شاید راه کارهای جدید مانند بام های سبز را باید دنبال کنیم چراکه قصه سوداگری مسکن باعث شده که یک مترمربع مسکن هم ارزشمند باشد.
وی اضافه کرد: این فرایند به نوعی جریان را هدایت کرده است که فضای باز و نیمه باز مورد استقبال سازندگان نباشد.
صالحی با اشاره به این که فضای بام سبز نیز مد نظر شهرداری است، گفت: الگوی بلندمرتبه و میان مرتبه سازی برای این بود که فضای باز شهری در تسخیر ساخت و ساز قرار نگیرد و توسعه عمودی مد نظر قرار گرفت.
وی اداه داد: طرح جامع این دوره تهران نسبت به دوره های گذشته رشدی نداشت و علیرغم این که بر جمعیت تهران افزوده شده، شهر بزرگتر نشد.
صالحی گفت: فضاهای باز قابل استفاده آپارتمان ها حیاط ملک ها بود که در تسخیر خودروها قرار گرفت؛ برای همین مجبوریم سراغ گزینه های جایگزینی برویم که دنیا هم از آن استفاده کرده است.
وی افزود: این موارد گزینه هایی مانند بام های سبز و تراس های متوسطی است که کنار پلاک ها تعریف می شود و از این رویکرد استفاده خواهیم کرد.
شهروند محیط زیستی چقدر در تحقق محیط زیست پایدار نقش دارد ؟
معاون راهبری و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران نیز با اشاره به نقش بی بدیل شهروندان در حفظ و حراست از محیط زیست گفت: شهروندان با رفتارهای خود، می‌توانند در کاهش مشکلات مربوط به محیط شهری، نقش مهمی را ایفا کنند.
«عادل خزایی» اضافه کرد: میزان آسیب یا حفظ محیط‌زیست یک شهر را نمی‌توان فقط از رفتار شهروندان آن تحلیل کرد چرا شهروندان مکمل تصمیمات مسئولان هستند و برآیند نگرش، رفتار و تصمیم این ۲ بخش به وضعیت نهایی محیط‌زیست منجر می‌شود.
وی ادامه داد: اما شهروند محیط‌زیستی به معنای داشتن دانش، نگرش‌ها و مهارت‌هایی در زمینه محیط‌زیست شهری است، به‌طوری‌که این موارد منجر به رفتار طرفدار محیط‌زیست شود.
به گفته معاون راهبری و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران، شهر یک پدیده پویا است بنابراین تغییر در بخش‌های مختلف آن در طول زمان ضروری است و شهروندان با رفتارهای محیط‌زیستی، بیشترین مسئولیت را در قبال محیط شهری و حفظ ارزش‌های طبیعی، تاریخی و میراثی آن دارند.
خزایی اظهار داشت: محیط شهری خوب با هویت، مکانی است که تا حدی با شخص، فرهنگ و رفتارهای وی تناسب داشته باشد و ابزاری برای برقراری پیوند بین فرد و جامعه‌اش، گذشته و تاریخش، حیات شهری، زمان و محیط پیرامونش شود.
وی با تاکید بر اینکه شهروندان با رفتارهای خود، می‌توانند در کاهش مشکلات مربوط به محیط شهری خود نقش مهمی را ایفا کنند، گفت: آنها باید دانش و آگاهی خود را نسبت به مسائل محیط‌زیستی شهر خود بالا ببرند، نسبت به مسائل پیرامونی خود حساسیت و نگرانی داشته باشند و در کاهش مشکلات شهری مشارکت کنند.
خزایی اضافه کرد: تحقق این رفتارها به معنای تحقق رفتار شهروندی محیط‌زیستی است؛ بنابراین بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر رفتارهای محیط‌زیستی شهروندان ضروری است.
معاون راهبری و هماهنگی اداره کل محیط زیست و توسعه پایدار شهرداری تهران با اشاره به ضرورت نوع آگاهی بخشی به شهروندان تاکید کرد: در دنیای پرهیاهوی امروز، ما نیاز داریم که برای قشرهای مختلف، بسته‌های کوچک آگاهی داشته باشیم تا به مانند یک کپسول کوچک عمل کنند؛ همان‌قدر کوچک و فوری.
وی ادامه داد: ما دیگر نمی‌توانیم یک نسخه آموزشی را برای همه افراد اجرا کنیم چراکه در دنیای پر سرعت امروز که حجم انتقال اطلاعات افزایش پیدا کرده است، دیگر زمان زیادی برای انتقال آموزش و آگاهی نیست.
به گفته خزایی باید با بهره‌گیری از دانش نوین، علم تبلیغات اجتماعی، آگاهی از نوع رفتار شهروندان در موقعیت‌های مختلف اجتماعی، کپسول‌های سواد محیط‌زیستی، هویت شهری داشت و در زمان مناسب کپسول را به شهروند ارائه داد تا شاهد پاسخگویی مؤثر آن باشیم.
وی با طرح این سوال که چقدر حوزه گروه‌هایی که حامی محیط‌زیست هستند افزایش پیدا کرده و افراد جدیدتری به آنان پیوسته‌اند؟ چقدر از جامعه امروز حاضر است در کلاس آموزشی حضوری و غیرحضوری آموزش محیط‌زیست بنشیند؟ اظهار داشت: آگاهی باید مانند یک اپیدمی عمل کند و در سطح جامعه منتشر شود، نه اینکه تنها برای یک گروه و قشر باشد.
