◄ زنان بزرگترین قربانیان تصادفات رانندگی هستند
به مناسبت بزرگداشت روز ملی ایمنی حملونقل که برای اولین بار در کشور برگزار میشود، شبکه خبری تیننیوز با دعوت از کارشناسانی از وزرات راهوشهرسازی و سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، اقدام به بررسی نقش زنان در ایمنی حملونقل کرد.
به گزارش خبرنگار تیننیوز، فعال حوزه حملونقل با اشاره به احساس شدن خلاء نقش زنان در ایمنی حملونقل، اظهار داشت: به منظور شناسائی نقش زنان در ایمنی حملونقل باید تشکلی در این زمینه و با حضور فعال زنان در سطح کشور ایجاد شود.
فاطمه صادقنژاد در ادامه سخنان خود در این نشست تخصصی با تاکید بر این نکته که زنان بیشترین آسیب را در سوانح رانندگی میبینند، تصریح کرد: از رهگذر تصادفات منجر به جرح و فوت، دیده میشود که زنان به دلیل نوع مسئولیت خود در خانواده به طور مستقیم با مشکلات به وجود آمده ارتباط پیدا میکنند.
وی با بیان این مطلب که «در آبانماه یادواره قربانیان سوانح ترافیکی در سطح جهانی برگزار میشود»، افزود: در دوسال گذشته یادواره قربانیان سوانح ترافیکی در تهران به بهترین نحو ممکن برگزار شد اما، رسانههای کشور چندان به آن نپرداخته و لذا مردم از برگزاری آن باخبر نشدند.
صادقنژاد با اشاره به این مهم که باید نقش زنان در فرهنگسازی ترافیک بیش از گذشته مورد توجه قرار بگیرد افزود: متاسفانه 23 درصد سوانح ترافیکی ناشی از عملکرد برخی رانندگان خانم است اما در این بین سهم 75 درصدی سوانح به آقایان تعلق دارد که با فرهنگسازی رفتار ترافیکی در میان خانمها قطعا این میزان به حداقل ممکن کاهش پیدا میکند.
این فعال بخش ایمنی حملونقل با یادآوری این موضوع تلخ که با فوت مرد خانواده در سوانح ترافیکی بار مسئولیتها بر دوش نحیف زن قرار میگیرد، اظهار داشت: 75 درصد سهم مردان در بروز سوانح تنها به خود فرد منحصر نبوده و زنان را به عنوان همسر، خواهر، مادر و .... درگیر مسائلی میکند که جبران آن گاهی در عمل ممکن نیست.
به گفته وی، آسیبپذیری خانمها به دلیل حساسیتی که در خلقت آنها وجود دارد و به دلیل مسئولیتپذیری ایشان، بیش از مردان است، بنابراین زنان جامعه برای کاستن از عوارض ناشی از سوانح باید به پاخواسته و ایمنی در حملونقل را بهعنوان مطالبه، از مسئولان درخواست کنند تا با برقراری ایمنی در این بخش آرامش خاطر در جامعه حاکم کنند.
صادقنژاد با تاکید بر این مهم که باید مسئولان به منظور کاهش تلفات سوانح رانندگی در ایجاد تشکل زنان و ایمنی حملونقل با تشکلی که به این منظور راهاندازی خواهد شد همراه باشند، گفت: تشکل یعنی مطالبه و تشکل زنان و ایمنی حملونقل نیز تنها به این دلیل شکل خواهد گرفت تا دیگر همسری شاهد فوت و یا از کار افتادن نانآور خانواده نباشد و مادر و خواهری فرزند و یا برادر خود را از دست ندهد.
وی مطالبه رانندگی ایمن را کاملا منطقی دانست و گفت: باید تلاش کرد تا پیشنویس ایجاد این تشکل تا پیش از رسیدن سالروز گرامیداشت قربانیان سوانح رانندگی در آبانماه آماده شده و علاوه بر شروع به کار این تشکل و با رسمیت یافتن، از حضور بزرگان حوزه حملونقل بهره بیشتری بگیرند.
فعال حوزه ایمنی حملونقل با تاکید مجدد بر تسریع ایجاد تشکل در این بخش، افزود: در این ارتباط باید حمایت بخشهای مختلف را جلب کنیم زیرا بدون همراهی متولیان این حوزه، تلاشها چندان مفید فایده نخواهد بود مگر با جدیت و پشتکاری خستگی ناپذیر که نزد زنان ایرانی به حد وافر وجود دارد.
در ادامه این میزگرد تخصصی، مرضیه حصاری کارشناس حوزه ترافیک و حملونقل کشور، نیز با تائید سخنان صادقنژاد بر ضرورت ایجاد فضائی برای توجه به مطالبات زنان کشور در بخش ایمنی حملنقل کشور، اظهار داشت: نباید نقش رسانهها در شفافسازی وتنویر افکار عمومی را به هیچ وجه در عرصه ایمنی در بخش حملونقل نادیده گرفت.
وی در ادامه سخنان خود با اشاره به این مهم که در کشور ما قانون حملونقل و ایمنی کم نیست، افزود: باید در مطالبه ایمنی در حملونقل، ایجاد تشکل یک اصل قرار بگیرد و بر آن تاکید موکد داشت زیرا، با پرداختن به آن رعایت قوانین قطعی خواهد بود.
به گفته حصاری، تنها راه رسیدن به حملونقل ایمن و کاهش تلفات، مشارکت دادن زنان در این بخش، به عنوان کسانی است که نقش موثری در فرهنگسازی و تربیت رانندگان آینده خواهد داشت و از این راه میتوان امیدوار بود تا در سالهای پیشرو رانندگانی داشته باشیم که ایمنی را الفبای راندن قرار میدهند.
وی با بیان این نکته که تنها بهکار بردن اصطلاح حملونقل برای توجه به ایمنی کافی نیست، گفت: ایمنی در حملنقل تنها مختص خارج از شهر نیست و باید آن را در شهرها نیز مورد دقت نظر قرار داد زیرا، بیشترین سوانح در بخش عابران در شهرها اتفاق میافتد و بهکارگیری لفظ ترافیک به نظر جامعتر میرسد.
به گفته وی، این مشکل همواره وجود داشته که عملا مقوله ایمنی در بخش شهری نادیده گرفته شده و بیشتر رویکردها معطوف به بخش ایمنی شده و حمایتها بر این مساله قرار گرفته اما، این به آن معنا نیست که مراجع قانونگذار نسبت به ایمنی در حملونقل شهری بیتفاوت بودهاند.
حصاری در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: اعتبارات زیادی به بهبودی عبور و مرور در شهرها اختصاص پیدا کرده اما، توسعه حملونقل عمومی همیشه سرفصل همه اقدامات مدیریت شهری بوده که هرچند مطلوب به نظر میرسد اما، شاید باعث شده که ایمنی در ترافیک شهری چندان در مرکز توجه قرار نگیرد که بروز سوانح رانندگی و فوت عابران پیاده میتواند نشان از این موضوع داشته باشد.
کارشناس امور ترافیک به بازبینی ایمنی تردد در قوانین شهری اشاره کرد و افزود: خوشبختانه در برنامه ششم توسعه بحث ایمنی در ترافیک و عبور و مرور در شهرها مورد بازبینی و دقت نظر ویژه قرار گرفته که قطعا ایمنی در عبور و مرور حاصل رعایت آن خواهد بود؛ البته اگر دستخوش تغییرات نشود.
وی با بیان اینکه «در شهرهای بزرگ برای این مقوله منابع مالی خوبی در اختیار دارند اما، در شهرهای کوچکتر کمبود این منابع باعث کندی و یا توقف طرحها در توجه به ایمنی شده است»، افزود: متاسفانه این مساله در بسیاری از مواقع مانع از تحقق بسیاری از اهداف شده است.
صادقنژاد نیز در ادامه این میزگرد، افزود: باید در بخش ترافیک و ایمنی نقش زنان مورد توجه قرار بگیرد و حضور جدی آنها را به عنوان طیف تاثیرگذار در تمامی سطوح، خواستار شد تا در آینده کمتر شاهد از هم گسستگی خانوادهها به دلیل سوانح ترافیکی باشیم.
حصاری و صادقنژاد در پایان این میزگرد تخصصی که با حضور مسئولان این شبکه خبری برگزار شد، خواستار معرفی هرچه بیشتر روز ملی ایمنی حملونقل شده و ضرورت ایجاد تشکل را مورد توجه قرار دادند.