مشروح مذاکرات مجلس در سومین حضور آخوندی در کارزار رای اعتماد بهارستان / یک اسفند 95

|

مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی یکشنبه، یکم اسفند ماه، پس از بررسی استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی با 176 رای موافق ،74 رای مخالف، 5 رای ممتنع به استیضاح از مجموع آراء255 ماخوذه به عباس آخوندی اعتماد کرد.

رئیس ـ دستور جلسه را بفرمایید.

دبیر (قاضی‌زاده‌هاشمی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

دستور اول بررسی استیضاح جناب آقای عباس آخوندی وزیر محترم راه و شهرسازی است.

رئیس ـ دوستان! در صندلی‌های خودتان مستقر باشید که استیضاح‌کنندگان را به نوبت دعوت کنیم. دوستان اطلاع دارند که استیضاح‌کنندگان دو ساعت وقت دارند و اگر در پایان هم بخواهند دو نفرشان صحبت کنند باید حداکثر دو تا یک ربع برای آنها وقت باقی بگذارند. دولت و آقای رئیس‌جمهور و نمایندگانی که از طرف آنها مشخص می‌شود کلاً سه ساعت وقت دارند. استیضاح‌کنندگان را به نوبت دعوت کنید.

دبیر (رنجبرزاده) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

استیضاح وزیر محترم راه و شهرسازی جناب آقای آخوندی شروع می‌شود. همان‌طور که جناب آقای رئیس فرمودند ما پنج ساعت برای استیضاح زمان داریم که دو ساعت در اختیار نمایندگان محترم است که در یک ساعت و نیم اول استیضاح‌کنندگان محترم که تعداد شش نفر از نمایندگان‌شان‌ در اینجا معرفی شدند صحبت می‌کنند، بعد سه ساعت وقت وزیر محترم، رئیس‌جمهور و نماینده محترم ایشان صحبت می‌کنند که در پایان از این مجموع وقت دو ساعت نمایندگان و سه ساعت وزیر و رئیس‌ محترم جمهور می‌توانند دو تا (15) دقیقه نمایندگان محترم در پایان صحبت کنند و وزیر محترم هم می‌تواند نیم ساعت از وقتش را برای پایان استیضاح یعنی زمان آخر نگه دارد و همین‌طور وزیر محترم می‌تواند حداکثر یک ساعت از وقتش را در اختیار یک یا دو نفر از نمایندگان موافق خودش قرار بدهد. 

بنابراین ابتدا از نمایندگان محترم استیضاح‌کننده برای ارائه مطالب و برنامه‌هایی که در بحث استیضاح دارند دعوت می‌کنیم. همان‌طور که استحضار دارید طبق آیین‌نامه مواردی که مطرح می‌شود صرفاً باید در متن استیضاح مطرح شده باشد، عزیزان استیضاح‌کننده که مستحضر هستند نباید خارج از متن صحبت باشد. به ترتیب عزیزانی که در یک ساعت و نیم اول صحبت می‌کنند را خدمتتان قرائت می‌کنم:

جناب آقای محمداسماعیل سعیدی نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو (15) دقیقه صحبت می‌کنند.

جناب آقای سیدمهدی مقدسی نماینده محترم اراک (10) دقیقه صحبت دارند.

جناب آقای محمدرضا صباغیان‌بافقی (5) دقیقه صحبت دارند.

جناب آقای اکبر ترکی (10) دقیقه.

جناب آقای علیرضا بیگی نماینده محترم تبریز (15) دقیقه.

جناب آقای محمدحسین فرهنگی از وقت باقیمانده یک ساعت و نیم صحبت دارند.

از جناب آقای محمداسماعیل سعیدی نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو دعوت می‌کنیم که تشریف بیاورند و مطالبشان را بفرمایند. در خدمت‌ شما هستیم.

رئیس ـ یک لحظه اجازه بدهید، اخطار دارند.

دبیر (وکیلی) ـ جناب آقای رحیمی اخطار دارند، بفرمایید.

رئیس ـ در این زمینه است؟

رحیمی ـ من تذکر دارم.

رئیس ـ در مورد دستور امروز است بفرمایید.

 

علیرضا رحیمی (تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس) ـ

بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و ادب خدمت همکاران ارجمند. آقای دکتر! البته هم اخطار است و هم تذکر. اخطار اصل (60) قانون اساسی است، تذکر بنده هم در ارتباط با ماده (223) آیین‌نامه است. ماده (223) آیین‌نامه در خصوص استیضاح اعلام می‌دارد که موضوع استیضاح باید صریح، با ذکر مورد یا موارد باشد. استیضاح‌کنندگان محترم (13) مورد را مطرح فرمودند و در نسخه‌ای که در اختیار همکاران قرار داده شده، بعضی موارد به صورت خیلی کلی است، بعضی موارد هم هیچ صراحتی ندارد، خیلی مبهم ذکر شده است.

من بدون اینکه وقت جلسه را بگیرم، آقای دکتر لاریجانی! احتمالاً این نسخه خدمت حضرت‌عالی هست، بند یکم، بند چهارم، سؤال اول، سؤال چهارم، سؤال هفتم، سؤال دهم و سؤال سیزدهم، این پنج موردی که خدمت شما عرض کردم صراحت لازم را ندارد و واقعاً ابهام دارد. نیاز این بود که هیأت‌رئیسه محترم قبل از اینکه این استیضاح را در دستور قرار بدهند رفع ابهام را از استیضاح‌کنندگان محترم درخواست می‌کردند. علاوه بر این پنج مورد در دو مورد هم سؤالات به صورت کلی مطرح شده، هم مورد پنجم و هم مورد یازدهم. آقای دکتر! اگر لازم است من مورد به مورد آن مواردی که ابهام دارد و صراحت ندارد و برخلاف آیین‌نامه داخلی هست را خدمت حضرت‌عالی قرائت کنم.

 

رئیس ـ نه، شما این‌قدر توضیح دادید، صراحت دارد، از نظر ما ابهامی نیست، منتها ممکن است اشکال بین شما باشد که این فرق می‌کند. مثلاً شما بند (10) را می‌فرمایید؛ در خصوص چهار سانحه مرگبار هوایی و ریلی چه پاسخی دارید؟ 

رحیمی ـ آقای دکتر کدام سوانح؟

رئیس ـ در همین سالهای اخیر را می‌گویند.

 

رحیمی ـ ببینید! الان بند اول را اعلام کرده عدم پاسخگویی مناسب به مطالبات اجتماعی در خصوص بحران‌ها و آسیب‌های شکل‌گرفته در سنوات گذشته.

رئیس ـ در مقوله قطار و این چیزها است.

رحیمی ـ قاعدتاً باید نسبت و ارتباط مطالبات اجتماعی به وزارت راه و شهرسازی مشخص باشد.

رئیس ـ مقصودشان همین واکنش به این حوادثی است که رخ داده.

رحیمی ـ به هر حال من خواستم عرض کنم که در پنج مورد ابهام دارد و صراحت ندارد.

رئیس ـ علی‌الظاهر ابهامی نیست و استیضاح‌کنندگان هم توضیح خواهند داد. تذکر بعدی را بفرمایید.

 

دبیر (وکیلی) ـ جناب آقای ابطحی اخطار دارند، بفرمایید.

سیدمحمدجواد ابطحی (خمینی‌شهر) ـ سلام علیکم و رحمه‌ الله

خداقوت، با بزرگداشت هفته فرهنگی شهرستان خمینی‌شهر روز (5) اسفند و عرض ادب و احترام به ملت ایران.

آقای رئیس دقت بفرمایید! ماده (223) آیین‌نامه می‌فرماید: «هیأت‌رئیسه موظف است بلافاصله طرح استیضاح را به کمیسیون تخصصی ذی‌ربط ارجاع کند. کمیسیون مکلف است حداکثر ظرف یک هفته با دعوت از استیضاح‌کنندگان و وزیر مربوطه موارد استیضاح را بررسی نماید، پس از مدت مذکور در صورتی که حداقل (10) نفر منصرف نشوند استیضاح در اولین جلسه علنی مطرح می‌شود».

آقای رئیس! استیضاح چه زمانی امضا شده و چند ماه طول کشیده است؟ آقای رئیس به صراحت بفرمایید آیا این خلاف ماده (223) هست یا نه؟ چون استیضاح بعد از سانحه قطار سمنان مطرح شد و در هیأت‌رئیسه ماند. این بحث است که ما اگر به آیین‌نامه عمل می‌کردیم در آن زمان فرصت بیشتری برای پرداختن به موضوع بود تا الان که برنامه ششم آمد، بعد گفتید در برنامه ششم نمی‌توانیم و زمان گرفته شد.

من معتقد هستم با توجه به سوگندی که هم نمایندگان محترم و هم هیأت‌رئیسه مخصوصاً به آیین‌نامه خوردند، این را جهت شفاف‌سازی افکار عمومی بگویید، چون استیضاح‌های بعدی هم به همین شکل مطرح شده است. متأسفانه ما چیزی به نام لابی‌گری در هیأت‌رئیسه نداشتیم، در بحث استیضاح وزارت علوم هم همین مشکل به وجود آمده است. والسلام علیکم و رحمه الله

 

رئیس. متشکریم، البته زود قضاوت فرمودید. همان‌طور که فرمودید چیزی به نام لابی‌گری وجود نداشت. استیضاح که مطرح شد به بحث برنامه و بودجه خورد، برنامه را که خودتان در جریان بودید ما شش هفته صبح تا شب در خدمتتان بودیم و کمیسیون نمی‌توانست جلسه بگذارد. ما موضوع را به کمیسیون ارجاع دادیم، کمیسیون امکان تشکیل جلسه نداشت، بعد از اینکه بحث برنامه و بحث بودجه هم تمام شد، بحث را مطرح کردند و فرستادند. در اولین جلسه هم اعلام کردیم، هیچ تخلفی صورت نگرفته است. دوستان در صندلی‌هایتان مستقر باشید، آقایان بفرمایید. 

 

دبیر (رنجبرزاده)ـ آقای دکتر! تعداد عزیزانی که می‌خواهند صحبت کنند هفت نفر هستند، آقای حسینعلی شهریاری نماینده محترم زاهدان هم می‌خواهند (10) دقیقه صحبت کنند. آقای سعیدی در خدمتتان هستیم.

رئیس ـ آقای سعیدی بفرمایید.

 

محمداسماعیل سعیدی (تبریز، آذرشهر و اسکو) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

به ارواح طیبه شهدای انقلاب اسلامی، شهدای دوران دفاع مقدس و شهدای مدافع حرم درود می‌فرستم، به ویژه یاد و خاطره شهدای بیست و نهم بهمن سالگرد قیام مردم تبریز را گرامی می‌داریم و به روح پاک و مطهر امام راحل، امام شهدا درود می‌فرستیم. از تمامی همکاران و نمایندگان محترم، اعضا و ریاست محترم کمیسیون عمران تشکر می‌کنم.

 

رئیس ـ یک لحظه اجازه بفرمایید. عزیزان بفرمایید در صندلی‌هایتان مستقر باشید، این‌طور نمی‌توانند بحث را انجام بدهند. جناب آقای علوی وزیر محترم اطلاعات در صندلی‌تان مستقر باشید، آقای سلیمانی بفرمایید. در این جلو تجمع نکنید که بتوانند استماع کنند، استیضاح‌کننده دارد صحبت می‌کند، وزیر محترم باید گوش بدهند. آقای سعیدی بفرمایید.

 

سعیدی ـ از تمامی همکاران و نمایندگان محترم، اعضا و ریاست محترم کمیسیون عمران و هیأت‌رئیسه محترم که ما را در این مسیر همراهی فرمودند تشکر می‌کنم. ابتدا می‌خواهم چند کلمه مطالبی را در مورد کلیات استیضاح خدمت شما همکاران محترم و مردم شریف عرضه داشته باشم.

اولاً برخلاف شایعاتی که در این چند روز توسط برخی جریانات و رسانه‌ها مطرح گردید این استیضاح به هیچ وجه سیاسی نیست و تمام مطالب و مسائلی که ان‌شا‌ءالله مطرح خواهد شد بر مبنای وظایف قانونی نمایندگی و صرفاً بر پایه مستندات و اطلاعات واصله می‌باشد. 

ثانیاً همه ما در مقابل کلام‌الله مجید سوگند یاد کردیم، لذا در برابر خون شهدا و خداوند متعال مسئول هستیم. اینکه بعضی از دوستان مطرح می‌کنند فعلاً مصلحت نیست که با توجه به دو، سه ماه باقیمانده به انتخابات استیضاح انجام پذیرد، دلیلی نمی‌شود که از ابهامات، تخلفات، مسامحه‌کاری‌ها، بی‌نظمی‌ها و بی‌انتظامی‌ها چشم پوشیده و به امان خدا رها کنیم. وظیفه نظارتی مجلس ایجاب می‌کند حتی اگر یک روز هم از مسئولیت و عمر وزیر محترم باقی مانده باشد باید به تکلیف خود عمل کند و نگذارد خدای‌ناکرده در اثر بی‌توجهی انحرافاتی در مسیر اجرای قانون به وجود آید که فردای قیامت و آینده تاریخ نتوانیم پاسخگو باشیم. 

ثانیاً فرهنگ پاسخگویی به مردم و عذرخواهی از آنان و کنار رفتن از مسئولیت و رها کردن میز و صندلی قدرت در صورت قصور و بی‌تدبیری بایستی در بین مسئولین بالا نهادینه شود. حضرت امام (رحمه‌الله‌علیه) فرمودند مردم ولی‌نعمت ما هستند، ما نوکر مردم هستیم، لذا اگر اشتباه کردیم با پیشانی باز باید در مقابل مردم با خضوع تمام بگوییم عذر می‌خواهیم. متأسفانه در حوادث مختلف گذشته در کشور خیلی به ندرت این اتفاقات افتاده است. در حادثه قطار نیز چنین شد که متأسفانه در ابتدا وزیر محترم در مقابل مردم به جای عذرخواهی فرمودند نگران نباشید، همه مسافرین بیمه هستند.

خانواده‌ای در مقابل چشمان عزیزان‌شان سوختند. چگونه بیان کنم آنچه را که اتفاق افتاد و آنچه را شنیدیم و به ما گفتند؟ عزیزی که برای خریدن شیر از رستوران قطار از کنار خانواده‌اش جدا می‌شود و می‌رود، متأسفانه در همان لحظه‌ای که به واگن دیگر وارد شده بود این اتفاق و این حادثه می‌افتد. کل خانواده‌اش در میان آتش سوختند و خاکستر شدند. ایشان می‌گوید من در ابتدا تلاش کردم پنجره و شیشه قطار را بشکنم هیچ ابزاری نبود، با نردبان موجود در یکی از کوپه‌ها خواستم این کار را انجام بدهم، نردبان خم شد ولی شیشه‌ها نشکستند. با مصیبتی این شیشه را می‌شکند و به خارج از قطار ورود پیدا می‌کند. خودش می‌گوید که سوختن عزیزان خودم را دیدم.

خانواده‌ای دیگر الان از پنجم آذر تا امروز به خانه خودش نرفته است. تنها فرزندی که از امام رضا (علیه‌‌الصلاه‌والسلام) با نذر و نیاز بعد از چندین سال گرفته بود به نام رضا، اینها را برای زیارت حضرت علی بن موسی‌الرضا (علیه‌‌الصلاه‌والسلام) فرستاده بود و خودش با پای پیاده کربلا بود. یک روز با تأخیر می‌رسد، قطار حرکت می‌کند و این حادثه اتفاق می‌افتد. حتی خاکستر فرزندش را هم به دستش ندادند. 

سؤالاتی مطرح است، ما از همین‌جا وارد می‌شویم و من سؤالات را خدمت دوستان عزیز مطرح می‌کنم. برادران عزیز، وزیر محترم! چرا قطار مجهز به امکانات و تجهیزات لازم نبود؟ چرا امدادگران دیر رسیدند؟ چرا امدادگران بعد از یک و نیم ساعت در محل حادثه وارد شدند؟ می‌گویند نه. من مدارک و اسناد خود دوستان را دارم خدمتتان عرضه می‌کنم. ببینید! بر مبنای همین سند که از اداره کل راه‌آهن شمال‌شرق به مدیرکل محترم مدیریت بحران استان نوشته‌اند، گفته‌اند که حادثه در ساعت (7:25) اتفاق افتاد. دقت کنید! واگن مخزن‌دار آتش‌نشانی از ایستگاه‌ شاهرود در ساعت (8:50) دقیقه و از ایستگاه سمنان ساعت (9) حرکت می‌کنند، ساعت (9) می‌گویند که به مقصد و همان محل موردنظر رسیده است، در حالتی که در آنجا تا یک و نیم ساعت در جلوی چشمان مردم و مسافرین آن واگن‌هایی که حادثه دیده بودند داشتند می‌سوختند و متأسفانه کسی برای کمک ورود پیدا نکرد.

سؤال بعدی این است؛ عزیزان و دوستان محترم می‌گویند بهترین و مدرن‌ترین سیستم را نصب کرده‌اند. جناب آقای دکتر آخوندی در کمیسیون فرمودند که من از خودم گله می‌کنم که چرا ما این همه اقدامات را در حوزه ریلی انجام دادیم و گزارش آن را به مردم ارائه نکردیم. بنده عرض می‌کنم که بلی، جای گله دارد که چرا این سیستمی که میلیاردها تومان هزینه کردید و گزارش این را برای مردم و مقام معظم رهبری ارائه فرمودید و فرمودید که خطای انسانی را به صفر می‌رساند، اما چرا این حادثه اتفاق افتاد؟ چرا خطای انسانی به صفر نرسید و حدود (48) نفر در آتش سوختند؟

آقایان و دوستان ما در کمیسیون اظهار فرمودند اینکه می‌گویند سیستم ناکارآمد بوده، این خطا است. اینکه آمارهایی را ارائه می‌دهند که سیستم حدود (3000)، (4000) خطا را اعلام و ثبت شده، این گزارش‌ها کذب محض است و بعد فرمودند که نه، اتفاقاً سیستم هم به موقع عمل می‌کند و هم خطایی ندارد. بنده باز هم بر مبنای همین گزارشات خود دوستان عزیزمان که در اینجا ثبت شده به صورت مستند خدمتتان عرضه می‌کنم. ببینید! این همه گزارشات که دقیقاً هم در اینجا با تاریخ و ساعت و دقیقه ثبت شده، همه اینها نشانگر این است، مثلاً به طور مثال اداره کل راه‌آهن شمال‌شرق تعداد کل قطارهای مسافربری در این لیست آمده، بعد نوشته شده لوکوموتیو (1627) خرابی که در ایستگاه آبگرم داشته، همان سیستم ATCتمام اینها را اینجا ثبت کرده است. سؤال بنده این است چرا ما بایستی به مردم یک گزارش و اطمینانی را بدهیم، بعد امنیت جانی آنها این‌طور به خطر بیفتد.

تعداد سؤالات دیگری از خدمت آقای دکتر آخوندی داریم. بنده از شما همکاران محترم در مجلس شورای اسلامی می‌خواهم بپرسم تا خودتان قضاوت کنید؛ آیا اقدامی برای عبور از رکود سنگین مسکن انجام شده است؟ آیا از توسعه زیرساخت‌های جاده‌ای و ریلی در حوزه انتخابیه خودتان راضی هستید؟ آیا از بهسازی و نوسازی بافت‌های فرسوده شهری که تبدیل به یک مصیبت و مشکلی شده و اگر خدای‌ناکرده یک حادثه طبیعی مثل زلزله بیاید ما با مصیبتی فراتر از مصیبت پلاسکو مواجه خواهیم شد و همچنین بهسازی و نوسازی بافت‌های روستایی و همچنین حاشیه‌نشینی، آیا شما اقدامات مؤثری را در عرض این چند سال ملاحظه فرمودید؟ البته این موردهایی که می‌گویم ان‌شاء‌الله به صورت تخصصی دوستان عزیزمان توضیح خواهند داد. 

آیا از تکمیل پروژه‌های مسکن مهر و ایجاد مسکن اجتماعی رضایت دارید؟ علی‌رغم تأکیداتی که مقام معظم رهبری درخصوص تکمیل پروژه مسکن مهر داشتند. آیا از بهبود وضعیت صنعت و حمل و نقل و ورود سرمایه‌گذاران بخش خصوصی برای توسعه آن خروجی لازم را ملاحظه فرموده‌اید؟ آیا درخصوص نوسازی ناوگان حمل و نقل برون‌شهری و درون‌شهری حرکت قابل توجهی را ملاحظه فرموده‌اید؟ آنچه که می‌گوییم عملکرد آقای وزیر و وزارت راه و شهرسازی ضعیف بوده این موضوعاتی است که بنده اشاره کردم. ایشان بدون ارائه کردن طرحی مشخص، مسکن مهر را مزخرف قلمداد نمودند. اما سؤال این است که طرح مسکن اجتماعی که البته با الگوهای زندگی قشر مستضعف جامعه تنظیم نشده چرا در حد شعار باقی ماند؟ عدم توجه به قشر مستضعف و پابرهنه که ولی‌نعمت ما هستند و نداشتن برنامه مشخص و شفاف در حوزه مسکن از ایرادات جدی است. 

متأسفانه وزارت راه و شهرسازی با وجود اهمیت تحریک توأمان عرضه و تقاضا در عمل اقدام خاصی را به انجام نرساند، به طور مثال در حوزه احیاء بافت فرسوده عدم تحقق هدفگذاری برنامه پنجم توسعه مبنی بر احیاء سالانه (10) درصد نوسازی و بهسازی بافت فرسوده، أخذ مالیات از خانه‌های خالی و مالیات بر عائدی سرمایه، تخصیص وام پیش‌خرید فروش اقساطی مسکن، تکمیل مسکن مهر و ساخت مسکن عمومی مثل مسکن اجتماعی طرح‌هایی بود که جناب آقای دکتر آخوندی از آنها به عنوان برنامه‌های خودشان در وزارت راه و شهرسازی نام بردند، ولی در عرصه عمل اجرایی نشد. 

عدم توجه به سیاست‌های اصل (44) قانون اساسی، سؤالی که وجود دارد این است؛ با کدام منطق خرید حدود (118) فروند ایرباس و خرید (108) فروند هواپیمای بوئینگ برای شرکت دولتی ایران‌ایر این شرکت ورشکسته و با منابع صندوق توسعه ملی اتخاذ تصمیم شد؟ جناب‌عالی که شعار اقتصاد آزاد بر سینه می‌زنید چرا برای بخش خصوصی واقعی این شرایط را فراهم نکردید که توسعه این بخش را بر عهده بگیرد؟ ما به غیر از ایرلاین‌ دولتی هما حدود (13) شرکت هواپیمایی دیگر داریم که وزارت راه و شهرسازی به عنوان حاکمیت وظیفه حمایت از این بخش خصوصی و کمک برای توسعه آنها را دارد، اما عملاً وزارت راه و شهرسازی در این حوزه هیچ تلاشی را از خود نشان نداده است. این بدان معنا است به فرض آنکه قرارداد‌های ایران‌ایر به تدریج به نتیجه برسد در سال‌های آتی تنها یک شرکت هواپیمایی خواهیم داشت و شرکت‌های خصوصی به تدریج به زمین خواهند خورد. 

درخصوص صنعت هوایی نیز جناب‌عالی نرخ بلیط را آزاد کردید، در حالی که هنوز این صنعت با توجه به کمبود شدید ناوگان و تقاضای بالای آن منجر به ایجاد انحصار و افزایش هزینه برای مسافران شد. از همه دوستان و همکاران محترم سؤال دارم، آیا با آزادسازی نرخ بلیط کیفیت افزایش یافته است؟ آیا تأخیرها کاهش یافته است؟ نه، جناب آقای دکتر آخوندی! همیشه با آزادسازی‌ها نباید انتظار تحول داشته باشید. اینجا بازنده اصلی مردم هستند. 

عدم توجه به صنعت ریلی؛ مجلس با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر توسعه همه‌جانبه پروژه‌های ریلی و اصلاح شرایط اقتصادی این پروژه‌ها نسبت به جاده‌ها ظرفیت‌های مختلفی را مانند ماده (70) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 1393 را مبنی بر ایجاد منابع برای توسعه حمل و نقل ریلی از محل (20) درصد درآمد ناشی از فروش گازوئیل و یا ماده (12) قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و ارتقاء نظام مالی کشور مصوب 1394 درخصوص کمک به پرداخت اصل و فرع سرمایه‌گذاری در پروژه‌هایی که منجر به صرفه‌جویی و یا کاهش تلفات جانی و مالی و بهینه‌سازی مصرف انرژی است ایجاد نمود و متأسفانه وزارتخانه تحت مسئولیت جناب‌عالی اقدام مناسبی برای استفاده از این ظرفیت‌ها نکرد و همچنان پروژه‌های ریلی منتظر تأمین منابع مالی هستند. 

عدم توجه به بخش خصوصی؛ همیشه تصریح شده کمبود منابع مالی در وزارت راه در این دوره پاشنه آشیل برای عدم تحقق هدفگذاری‌ها است. لیکن در بررسی عملکرد این وزارتخانه این نکته مشخص می‌شود که درخصوص بهبود فضای کسب و کار و توسعه مشارکت بخش خصوصی نیز اقدام خاصی صورت نگرفته است. گلایه سرمایه‌گذاران شرکت‌های آزادراهی مبنی بر عدم پرداخت تعهدات وزارت در قراردادها منجر به از بین رفتن اطمینان بخش خصوصی شده است و عملاً در این حوزه سرمایه‌گذاری‌ خاصی انجام نشده و نمونه‌اش آزادراه تبریز ـ بازرگان و تبریز ـ سهند که بعد از چندین سال اقدامی نشده، الا اینکه اخیراً جناب آقای نوبخت سوار قطار شدند، از تهران به سمت تبریز‌ آمدند بعد از اینکه استیضاح مطرح شد و همچنین یک حرکت‌هایی را اخیراً شروع کردند برای اینکه بالاخره ما را قانع و راضی کنند. مهم این است که پروژه‌ها راه بیفتند، مهم این است که مردم راضی شوند، مهم این است که رضایت خداوند متعال را ما جلب کنیم با توجه به اینکه وقت اینجانب تمام شده (رنجبرزاده ـ‌ آقای سعیدی! شما 17 دقیقه صحبت کردید) من عذر می‌خواهم. والسلام‌علیکم و رحمه الله

 

(در این هنگام معاون اول محترم رئیس‌جمهور و هیأت همراه وارد صحن علنی مجلس شدند)

دبیر (رنجبرزاده) ـ تشکر از جناب آقای سعیدی نماینده محترم تبریز. از آقای سیدمهدی مقدسی نماینده محترم اراک، کمیجان و خنداب دعوت می‌کنیم.

رئیس ـ دوستان در صندلی‌هایتان بفرمایید بنشینید. آقای مقدسی بفرمایید نطقتان را آغاز کنید.

دبیر (رنجبرزاده) ـ آقای مقدسی بفرمایید.

 

سیدمهدی مقدسی (اراک، کمیجان و خنداب) ـ بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم 

ضمن تشکر از فرصتی که در اختیار بنده گذاشته شد. موضوع استیضاح (13) بند دارد که بنده پیرامون بند (1) استیضاح صحبت خواهم کرد و خواهشم این است که هم همکاران عزیز و عزیزانی که از دولت تشریف آوردند به این موضوع که موضوع دستور کار امروز است توجه بیشتری را مبذول داشته باشند. جناب آقای دکتر لاریجانی! با این نحوه من نمی‌دانم باید برای چه کسی صحبت بکنم. نمایندگان دولت که حواسشان پیرامون پاسخگویی است و همکاران عزیز هم احتمالاً مسائل دیگری را مد نظر گرفتند. (رئیس ـ دوستان دارند گوش می‌دهند، بفرمایید.) من خواهشم این است که همکاران عزیز این توجه را داشته باشند چون مخاطب بنده دولت و برادر عزیزم جناب آقای دکتر آخوندی هست. عزیزان! توجه کنید من چند تا نکته را قبل از موضوع بند (1) استیضاح می‌خواهم مطرح بکنم. 

جناب آقای جهانگیری! اولین نکته بنده با افتخار از دولت حمایت کردم و حمایت می‌کنم. اگر موضوع استیضاح وزیری مطرح می‌شود به معنای نادیده‌ گرفتن خدمات دولت نیست. ما بحث حمایت از دولت را در جایی که خوب عمل بکند وظیفه خودمان می‌دانیم و در جایی که اشکالی وجود داشته باشد با اعتقاد انتقاد می‌کنیم. 

بنابراین ما براساس منطق، عقلانیت و اعتدال مسائلمان را مطرح می‌کنیم. نوع نگاه ما نگاه صفر تا صد نیست. نمی‌خواهیم بگوییم همه‌ چیز سفید است یا همه چیز سیاه است. آنجایی که دولت خوب عمل بکند با افتخار حمایت می‌کنیم، جایی که اشکال داشته باشد این اشکالات را گوشزد می‌کنیم. بنابراین موضوع استیضاح به معنای نادیده گرفتن خدمات دولت نیست. 

موضوع دیگر بحث فراکسیون هست، بنده از موضع فراکسیونی امروز صحبت نمی‌کنم. فراکسیون مواضع خودش را به صورت اصولی اعلام کرده، ولی ما طبق اصل (67) در مقابل قرآن کریم و خدای متعال قسم یاد کردیم که از حقوق ملت دفاع بکنیم. اینجا انصافاً یک احساس تکلیف بود که این موضوعاتی که مد نظرم هست در این مجال و فرصت عنوان بکنم. 

جناب آقای جهانگیری! بنابراین نگران یک جراحی در دولت نباشید. اگر این استیضاح منجر به یک جراحی بشود موضوع این است که بدنه و خود دولت یک قوام و ثبات بیشتری را پیدا می‌کند، نه به این مفهوم هست که اگر وزیری از کابینه حتی در این شرایط کنار بیاید به ضرر دولت است. بنده این را به سود دولت می‌دانم، چون اگر اشکالی را ما برطرف بکنیم مردم اعتقادشان به شرایط عملکردی دولت بهتر خواهد بود. اما جناب آقای دکتر لاریجانی ببینید! ما یک منطقی در بحث پاسخگویی داریم. همه دنیا وقتی یک اتفاقی رخ می‌دهد معمولاً بالاترین مقام و مسئول می‌آید و به نوعی از مردم عذرخواهی می‌کند. زیبنده این بود که جناب آقای آخوندی بعد از این اتفاقات و موضوع حوادثی که در مسیر تهران و مشهد اتفاق افتاد می‌آمدند استعفا می‌دادند. نه به واسطه اینکه خدای‌ناکرده شخصاً همه مسئولیت متوجه ایشان باشد. این بحث منطقی است که برای کاهش آلام و دردهای خانواده‌های حادثه‌دیده بیایند استعفا بدهند، نه اینکه مدیرعامل راه‌آهن وادار به استعفا بشود و ایشان از زیر بار مسئولیت شانه خالی بکند. بنابراین حداقل انتظار این بود. 

موضوع دوم؛ ما در بند (1) استیضاح گفتیم «مطالبات اجتماعی». جناب آقای دکتر لاریجانی! بحث مورد نظر مقام معظم رهبری پیرامون اقتصاد مقاومتی و توجه به ساخت داخل یکی از بندهای بیست و چهارگانه سیاست‌های ابلاغی اقتصاد مقاومتی است. من این سؤال برایم مطرح است؛ مگر بحران بیکاری جزء‌ مطالبات مردم نیست؟ (11) ماه از سال 95 گذشته،‌ ما یک ماه دیگر تا پایان سال فرصت داریم. همه قوای سه‌گانه و دولت بایستی در پایان سال به مقام معظم رهبری پیرامون اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل گزارش عملکرد خودشان را عنوان بکنند. 

حالا این سؤال مطرح می‌شود؛ در حوزه توجه به ساخت داخل ما این مسأله را مطرح می‌کنیم، بیکاری یک معضل است، یکی از مطالبات به حق مردم رفع مشکل بیکاری است. بنده بارها به جناب آقای آخوندی تذکر دادم و بارها این مسأله را در این صحن مطرح کردم که وقتی ما امکان ساخت واگن باری و مسافری را داریم چرا شما می‌خواهید بروید بخرید؟ جناب آقای آخوندی بارها اشاره کردند که بهره‌بردار خصوصی است. 

جناب آقای دکتر لاریجانی! وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت در استان مرکزی اعلام کردند اگر واگن وارد کشور بشود بنده به عنوان وزیر صنعت جلوی ریل می‌ایستم. مگر می‌شود در دولت یک وزیری مانند آقای نعمت‌زاده که به نوعی دایره‌المعارف صنعت است یک حرف نپخته بزنند؟ اگر وزیری می‌گوید من مقابل ورود واگن روی ریل می‌ایستم، چرا جناب آقای آخوندی ایشان را دور می‌زنند و نامه‌ای به رئیس‌جمهور می‌نویسند و تقاضای واردات واگن می‌کنند؟ این تناقض چیست؟‌ جناب آقای لاریجانی! این الان باعث شده که در اراک شرکت هپکو (9) ماه است حقوق پرداخت نکرده، شرکت واگن‌پارس با (20) درصد ظرفیت کار می‌کند. پس ما کی می‌خواهیم به دستور مقام معظم رهبری عمل بکنیم؟‌ مگر اقتصاد مقاومتی توجه به ساخت داخل نیست، چرا دو تا حرف از دولت در می‌آید؟‌ من مدافع دولت هستم، بنده حامی دولت هستم ولی جناب آقای جهانگیری این وضعیت را نمی‌توانیم تحمل کنیم. جناب‌عالی یک تدبیری بکنید. مگر می‌شود وزیر صنعت بگوید من جلوی ریل می‌ایستم، در کنار بنده در خود استان مرکزی مطرح کردند. یک وزیر دیگر به رئیس‌جمهور نامه بنویسد که ضرورت واردات واگن را متذکر بشوند؟ جناب آقای آخوندی! حداقلش این است، اگر می‌خواهید تکنولوژی هم وارد بکنید حداقل سهم داخل را به واحدهای داخلی بدهید و آنها را احیاء بکنید. اینطور نباشد که ما متوجه بشویم (600) دستگاه واگن از شرکت اورال روسیه وارد کردند که البته (140) دستگاهش وارد شده، حالا از (600) دستگاه، (140) دستگاهش را بهره‌بردار وارد کرده. عدم پاسخگویی شفاف وزیر محترم این است که جواب بنده را می‌دهند می‌گویند که ما پیرامون واردات واگن یک موضوعی را داریم و این موضوع این است که بهره‌برداران جدا از دولتند. 

جناب آقای لاریجانی! من نمی‌دانم مخاطب من چه کسی است، چه کسی گوش به حرف من می‌دهد. یک صلوات ختم بفرمایید (حضار صلوات فرستادند).

 

رئیس ـ دوستان در صندلی‌های خودتان مستقر باشید، دارند صحبت می‌کنند باید گوش بدهند. آقای مقدسی شما هم بفرمایید. 

مقدسی ـ به هر حال لطف کنید وقت را طوری تنظیم بکنید که از وقت من کم نشود. موضوع بعدی بحث عدم پاسخگویی وزیر محترم به مطالبات این بحث است که از یک طرف می‌فرمایند بهره‌بردار، از یک طرف به رئیس‌جمهور نامه می‌نویسند و تقاضا می‌کنند که برخلاف نظر وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت واگن وارد کشور بشود.

موضوع بعدی از مطالبات مردم بحث نظر مقام معظم رهبری، اقتصاد مقاومتی است. می‌گویند به ساخت داخل توجه کنید،‌ سهم ساخت داخل توجه بشود. (10) فروند کشتی را برای خرید از کره قرارداد بستند. بنده حداقل مطلع هستم (8) فروند این در داخل کشور قابل ساخت است در شرایطی که کارگران ما بیکار هستند (8) ماه، (9) ماه حقوق نگرفتند چه دلیلی دارد من برای کارگران کره یا چین و روسیه بازار کار درست کنم بعد کارگر ایرانی بیکار باشد. حداقل (8) فروندش را شرکت ایز‌یکو و صدرا می‌توانستند با توناژ کمتر بسازند، دو فروندش توناژ بالاتر است شاید در ایران فعلاً قابل ساخت نباشد. 

موضوع خرید ماشین‌آلات سنگین دولت، قبل از سفر به استان مرکزی توصیه کرده که از شرکت هپکو ماشین‌آلات برای راهداری خریداری بشود، ولی متأسفانه این موضوع مسکوت گذاشته شده. من عرضم را جمع بکنم، موضوع را اینطور عنوان بکنم که مطالبات اجتماعی فقط حادثه قطار نیست که بایستی در این موضوع هم با شیوه و ادبیات مناسب با مردم صحبت کرد، نه اینکه آنها را به بیمه احاله کنیم. بنابراین این یک موضوع اساسی است.

موضوع دوم این است که بحران بیکاری را ما بایستی با ارائه یک ساز و کار و هماهنگی مناسب در دولت حل کنیم، نه اینکه یک وزیری، راه دیگری را برود و یک وزیری، راه دیگری را برود. بنابراین عرضم را جمع بکنم. این عرایض بنده به معنای نادیده گرفتن خدمات دولت و حتی وزارت راه نیست. در جایی که خوب عمل کرده باشد ما دفاع می‌کنیم ولی اشکالات را دولت بایستی برطرف کند. موضوع استیضاح هم یک جراحی در دولت است و اگر صورت بگیرد به ثبات و قوام دولت می‌انجامد. بنابراین این توصیه را داریم و یک مزاحی هم با جناب آقای آخوندی بکنیم که بنده در جلسه‌ای که در مجلس محضرشان بودیم یک‌کم فشارم بالا رفت و سر از سی‌سی‌یو درآوردم که من از جناب آقای دکتر لاریجانی، جناب آقای دکتر عارف و معاونین محترم وزارت راه و شهرسازی تشکر می‌کنم که هم احوالپرسی کردند، عیادت کردند. البته این مزاح را می‌خواهم بکنم که به دوستان از بیمارستان توصیه کردم که اگر یک وقتی من جانم را اینجا از دست دادم این را به بندهای استیضاح اضافه نکنید، بالاخره این ناراحتی است که من از بحث حقوق مردم دارم و دفاع از حقوق مردم هست. 

به هر شکل عرضم را جمع کنم، ما در عین حالی که از دولت حمایت می‌کنیم در مقابل حفظ حقوق مردم مسئولیم، قسم خوردیم و بنابراین نباید مسائل را اگر طرفدار دولت هم هستم موضوع را صد درصد سفید ببینم، مسائل و اشکالات را متذکر نشوم. به بنده خرده نگیرید، بنده با افتخار آنجایی که اشکال دارد انتقاد می‌کنم و آنجایی که ایرادی وجود ندارد حمایت می‌کنیم. بنابراین ورود بنده به موضوع استیضاح دفاع از حقوق ملت بود، دفاع از کارگران باشرافت بود و از جناب آقای آخوندی و دولت محترم می‌خواهم صرف نظر از موضوع استیضاح این مسائل و نابسامانی‌ها را ان‌شاء‌الله جمع بکنند (رنجبرزاده ـ تشکر) و سامانی به موضوع توجه به ساخت داخل داشته باشند. نحوه پاسخگویی را سامان بدهند، نکند اینطور باشد که ما به دیگران احاله بدهیم. وزیر محترم می‌توانستند استعفا بدهند که یک کاهش آلام و درد افراد خانواده‌های حادثه‌دیده باشد. به هر شکل از اینکه لطف کردید، محبت کردید به عرایض بنده توجه کردید، سپاسگزارم. 

از برادر عزیزم جناب آقای دکتر لاریجانی تشکر می‌کنیم که با مدیریت خوب این موضوع را دارند هدایت می‌کنند. به هر تقدیر بنده دلایل استیضاحم را عرض کردم و آنچه که ان‌شاء‌الله برای کشور به مصلحت است و به نوعی به نفع کشور است محقق بشود، به برکت صلوات بر محمد و آل محمد (حضار صلوات فرستادند).

رئیس ـ آقای مقدسی متشکریم.

 

دبیر (رنجبرزاده) ـ با تشکر از جناب آقای مقدسی، جناب آقای محمدرضا صباغیان‌بافقی نماینده محترم مهریز، بافق، ابرکوه، خاتم و بهاباد بفرمایید. اسامی امضاهایی که چاپ شده (31) نفر هستند، آخرین اسامی همین است که امروز چاپ شده، آن چاپ اول ملاک نیست، ملاک چاپ امروز هست. عزیزانی که جدید انصراف دادند دیگر نمی‌توانیم اسامی‌شان را اعلام بکنیم، ضمن اینکه سرکار خانم سعیدی‌مبارکه هم یک نامه‌ای نوشتند، آن امضای ناخوانا مربوط به بنده است و من جزء استیضاح‌کنندگان هستم.

 

رئیس ـ متشکریم، آقای صباغیان بفرمایید. 

محمدرضا صباغیان‌بافقی (مهریز، بافق، ابرکوه، خاتم و بهاباد) ـ

 

بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم «و به نستعین و أستعین الله فی کل الامور»

آقای دکتر لاریجانی! من فکر می‌کنم به جای آقای آخوندی ما باید آقای لاریجانی را استیضاح کنیم. 

رئیس ـ دوستان بفرمایید در صندلی‌هایتان، چند بار این مطلب را بگوییم؟ آقایان بفرمایید، خانم‌ها هم بفرمایید بر صندلی‌هایتان بنشینید. آقای صباغیان بفرمایید.

صباغیان‌بافقی ـ عرض سلام و ادب خدمت هیأت‌رئیسه محترم و نمایندگان بزرگوار مجلس دارم و همچنین عرض سلام و احترام و خیر مقدم خدمت وزیر محترم راه و شهرسازی جناب آقای آخوندی و هیأت همراه. قبل از بحث استیضاح و صحبت درباره آن باید عرض کنم بنده سعی کرده‌ام وابستگی جناحی و گروهی نداشته باشم، البته تا به حال و فردا را نمی‌دانم و اگر چه برای همه دیدگاه‌ها و نظرات احترام قائل هستم. بنابراین شاید عرایض من در قالب نگاه مرسوم در مجلس و دولت به استیضاح نگنجد. براین اساس قبلاً از عزیزان عذرخواهی می‌‌کنم. 

اولاً طبق مختصر بررسی که کرده‌ام آقای آخوندی را وزیری توانمند و صاحب ایده دیدم و بین وزرای فعلی با آن حجم و وسعت کار در این شرایط سخت اقتصادی به ایشان نمره قابل قبولی می‌دهم. 

ثانیاً کمتر وزارتخانه‌ای را من یاد دارم که در طول چند سال گذشته در این دولت و دولت‌های قبل پس از اینگونه حوادث و اتفاقات مدیر رده‌بالایی از آنها به دلیل کوتاهی و قصور در زیرمجموعه مرتبط استعفا داده و برکنار شده باشد که این امر پس از حادثه تلخ قطار مشهد صورت پذیرفت. با این حساب حتماً سؤال خواهد شد که پس چرا استیضاح را امضا کرده‌ام و به عنوان موافق استیضاح صحبت می‌کنم. استیضاح بنده از بین محورهایی که مطرح شده بیشتر مربوط به حادثه قطار تبریز ـ مشهد که در سمنان رخ داد، می‌باشد. 

همانطوری که مستحضرید یکی از ضعف‌های بزرگ مدیریت و نظارت در کشور ما این است که اصولاً در اینگونه حوادث و اتفاقات افراد رده‌پایین مقصر شناخته می‌شوند و بعضاً تنبیه می‌گردند و مسئولین ارشد که در رأس حوزه اجرایی می‌باشند از پاسخگویی مصون بوده و در حاشیه امن قرار می‌گیرند، امری که امروزه اکثراً در دنیا و در کشورهای پیشرفته و مردم‌سالار به عنوان یک اصل شناخته شده و رعایت می‌گردد و همین عامل به طور اتوماتیک و خودکار بالاترین و بهترین مدیریت و نظارت را از طرف مسئولین اجرایی به وجود آورده است، چرا که خوب می‌دانند در صورت کوتاهی در زیرمجموعه آنها خود در معرض پاسخ‌دهی و برخورد قرار می‌گیرند و ما و شما نمونه‌های زیادی از آنها را در کشورهای پیشرفته و مردم‌سالار شاهد هستیم که در برابر اینگونه حوادث وزیر، نخست‌وزیر و رئیس قوه مجریه عذرخواهی کرده و کنار می‌روند. برای مثال غرق شدن کشتی کره‌جنوبی استعفای نخست‌وزیر را در پی داشت و قطع شدن (20) دقیقه برق در ژاپن باعث شد وزیر نیروی ژاپن (20) دقیقه در حالت تعظیم از مردم عذرخواهی کند. این اندیشه و تفکر در سطوح مختلف اجرایی این کشورها جاری و ساری می‌باشد. 

بنابراین اعتقاد بنده این است تا این موضوع که امری عقلانی و اخلاقی و قانونی هست و ابزار آن را هم قانونگذار در اختیار ما نمایندگان قرار داده است بدان عمل نشود مطمئن باشید به جایی نخواهیم رسید و مشکلات و کوتاهی‌ها مرتفع نخواهد شد و هر روز شاهد نمونه‌هایی از آن در حوزه‌های مختلف خواهیم بود و اگر ما به این درجه از احساس وظیفه در کار خود می‌رسیدیم که در اینگونه مواقع نه حتی وزیر، بلکه شخص رئیس قوه مجریه را مورد استیضاح و پاسخگویی قرار می‌دادیم به راحتی بسیاری از مشکلات در کشور سامان می‌گرفت. اگر مسئولین ارشد قوه مجریه می‌دانستند در قبال افزایش اعتیاد، بیکاری، طلاق، آلودگی هوا، حقوق‌های نجومی، اختلاس‌ها، املاک نجومی، تخریب پلاسکو و امثال آنها باید خودشان پاسخگو باشند و به حداقل خواسته عمومی که همان استعفا و برکناری هست تمکین می‌کردند جامعه ما روزگار بهتری داشت. 

بنابراین با این نگاه و با توجه به اینکه در حوزه این وزارتخانه این حادثه ناگوار اتفاق افتاده و نزدیک به (100) نفر از هموطنان عزیزمان کشته و مجروح شده و خانواده‌های زیادی داغدار شده‌اند و خسارات زیادی وارد آمده است، استیضاح را امضا و به عنوان موافق عرایضی را خدمت عزیزان عرض کردم. باشد که با نهادینه کردن فرهنگ عذرخواهی و پذیرش مسئولیت در برابر هر نوع کوتاهی در زیرمجموعه خود موجبات عملکرد بهتر دستگاه‌ها را با نظارت قوی‌تر و مستمر فراهم آوریم. حال از نمایندگان محترم تقاضا دارم با در نظر گرفتن جمیع شرایط و دقت‌نظر و فارغ از نگاه‌های سیاسی رأی خود را آنچه مصلحت می‌دانند اعلام فرمایند. امید آنکه این‌گونه استیضاح‌ها باعث برطرف شدن ضعف‌ها، کاهش تخلفات و رشد و توسعه ایران اسلامی گردد. والسلام علیکم و رحمه الله

رئیس ـ از جناب‌عالی متشکریم که وقت را رعایت کردید.

 

دبیر (رنجبرزاده) ـ تشکر از جناب آقای صباغیان، از جناب آقای نادر قاضی‌پور نماینده محترم ارومیه دعوت می‌کنیم. (35) دقیقه از وقت استفاده شده است، مدیریت بفرمایید تا به بقیه دوستان هم وقت برسد.

رئیس ـ آقای قاضی‌پور بفرمایید.

 

نادر قاضی‌پور (ارومیه) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام و صلوات به روح پاک شهدا، امام شهدا (حضار صلوات فرستادند) و آرزوی سلامتی برای رهبر فرزانه انقلاب اسلامی و پیروزی برای نیروهای مسلح نظام مقدس جمهوری اسلامی، ارتش، سپاه، بسیج، نیروی انتظامی، مرزبانی، اطلاعات، پدافند هوایی و موشکی، مدافعین حرم را خواستارم.

عزاداری حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) در این ایام فاطمیه ان‌شا‌ءالله مورد قبول حق قرار گیرد. 

یادی می‌کنیم از عملیات خیبر در اسفند 62 و شهدای عملیات بدر در اسفند 61، به یاد شهیدان حمید و مهدی باکری.

ملت شریف ایران اسلامی! من برای شما صحبت می‌کنم. اینجا دولت بازار و دکان باز کرده، مردم را سرگرم کرده تا نشنوند، ولی ملت می‌شنوند. ملت شریف ایران اسلامی! این استیضاح نه سیاسی است نه منطقه‌ای. و نه تنها به خاطر تصادفات قطار تبریز به مشهد، هرچند افتخار می‌کنم حقیر آذری‌ هستم، به آذربایجان ایران اسلامی و ملت آن حساس هستم. هم برد و هم باخت تیم تراکتور برای من اهمیت دارد، لیکن چه برسد به جان مردم ایران اسلامی که در تصادفات جاده‌ای سراسر کشور، قطار و سقوط هواپیما حساسیت فراوانی دارد. 

آقای آخوندی! مجلس قانون تصویب کرد، شورای محترم نگهبان تأیید کرد، دولت ابلاغ کرد که از بازنشستگان نباید استفاده کرد، در حیطه کاری شما چندصد بازنشسته مسئولیت سنگین دارند. آقای آخوندی! حضرت‌عالی قبل از وزیر شدن تعدادی شرکت داشتید که تولید ثروت می‌کردید، ما از این بابت از شما گلایه نداریم، اما شما لیست اموال خود را به قوه قضائیه تحویل داده‌اید یا خیر؟ به اموال شرکت‌های شما ایرادی ندارم، اما وقتی که وزیر شدید هرچند به ظاهر از آن شرکت‌ها بیرون آمدید، اما شرکت‌ها از طریق اعضای محترم خانواده، دوستان و شرکای تجاری‌تان فعالتر شده و الحمدلله آن شرکت‌ها. آیا شما پس از آنکه وزیر شدید شرکت‌های وابسته به حضرت‌عالی، دوستان و شرکا از جمله آقایان انصاری‌ها، محمدهادی احمدآخوندی،‌ سرکار نفیسه و ریحانه رسولی و باجناق آقای حمید همدانی و سیدمحمد صدرهاشمی‌نژاد به خصوص آقای اصغر فخری‌کاشانی به طور مستقیم یا دسته دوم از کارهای عملیاتی غیره استفاده کرده‌اند، طرحی داشته‌اند یا خیر؟ ان‌شا‌ءالله در جواب این سؤال وام تمام شرکت‌های آقایان و خانم‌های فوق‌الذکر را بیان بفرمایید. اگر یادتان رفت حقیر همه را دارم.

آقای آخوندی! عملکرد آقای فخری‌کاشانی در بانک مرکزی یادتان نرفته، آقای آخوندی! ایشان با شما شریک شدند بدون اینکه ایشان از شرکت‌ها استعفا بدهند. شما ایشان را در تاریخ (26) بهمن 92 به عنوان رئیس هماهنگی طرح‌های سرمایه‌گذاری وزارتخانه کردید، حکم مشاور دادید و بعداً معاون نمودید. ایشان نیز از آن به بعد چندین شرکت تأسیس کرد که اولاً دوشغله محسوب می‌شود. آقای علوی وزیر اطلاعات! چرا برخورد نکردید؟ آمدید از وزیر دفاع می‌کنید به تخلفاتش هم برس. 

ثانیاً قانون منع مداخله کارکنان دولت در معاملات دولت در موردشان صدق می‌داد. (آقای دلخوش بگذارید گوش کنند!) آیا صحیح است یا نه؟ اگر صحیح است قطعاً فساد و رانت دارد.

افراد درجه یک وابسته به حضرت‌عالی در وزارتخانه، همگی در چندین شرکت و بعضی از آنها دهها شرکت عضو یا هیأت‌مدیره موظف هستند. در شرکت کیسون سهامی خاص و شرکت‌های وابسته به آن و شرکت توسعه طرح‌های کیسون سهامی‌ خاص از معاونین و مدیرکل کشور چند نفر عضو هیأت‌مدیره موظف هستند؟

در کمیسیون فرمودید فرزند حضرت‌عالی شرکتی ندارد، آقای لاریجانی! این اسامی شرکت‌های فرزند آقای آخوندی است. ایشان در (30) خرداد، (7) مهرماه امسال، (25) مهر امسال، چندین شرکت زیرساخت‌ و ارتقاء، خانه عتیق زرند پارس، خانه شیراز و دیگر به نام محمدهادی احمدآخوندی به عنوان اولین مدیران شرکت و رئیس هیأت‌مدیره و غیره که در شرح وظایف آن چه داخلی و خارجی، ریالی و ارزی، مناقصه و مزایده، دولتی و شخصی، هزاران وظایف دیگر، آقای محمدهادی احمدآخوندی با کد ملی (0010311646) با شما چه نسبتی دارد؟ در تمام حوزه‌های هوایی، دریایی، زمینی، حمل و نقل ریلی، هواشناسی، کشتیرانی و غیره می‌توانند با شرکت‌های فوق‌الذکر طرف قرارداد شوند. تنها در دو چیز نمی‌توانند، یکی نوشتن طرح و لوایح به مجلس، دیگری دفاع از محکومین سیاسی و امنیتی. اگر ایشان با حضرت‌عالی یعنی محمد‌هادی آخوندی نسبت دارد بفرماید. اگر نسبت دارد چرا برخورد نکردید؟

آقای آخوندی! شما آدم فعال اقتصادی هستید، پیش‌بینی خوبی دارید، حداقل به جای این همه شرکت‌های تجاری یک کارخانه تولیدی می‌زدید تا تعدادی کارگر مشغول به کار شوند. آقای آخوندی! یک توصیه برایتان دارم، ان‌شا‌ءالله اگر امروز رأی نیاوردید حتماً یک کارخانه خوب احداث کنید تا یادگاری شما به ملت باشد به جای ویلای شمال. البته فکر نکنم شرکای شما این اجازه را به شما بدهند.

حقیر در کمیسیون از شما سؤال کردم جواب ندادید، بعداً متوجه شدم شما از آن سبک دادن بیت‌المال به افراد خاص استفاده نمودید. در خیابان قیطریه نبش جهان‌تاب، بنیاد مسکن به چه کسی منزل داده است؟ به کدام‌یک از افراد خاص مسکن (3) میلیاردی را به (200) میلیون تومان داده است. هرچند در مصوبه هیأت‌مدیره است چرا برخورد نکردید؟ باز سؤال می‌کنم آقای محمدهادی احمدآخوندی چه نسبتی با شما دارد؟ آیا منزل فوق به ایشان اختصاص یافته یا نه؟

آقای تابش بنیاد مسکن به فرزند عالی‌قدر خودش و معاونین گرامی‌اش که اسامی دقیق آن را دارم، حتی به نیروهای نظارتی، بنیاد و دیوان محاسبات خانه داده است. از خدا نمی‌ترسند بیت‌المال را بین خودشان تقسیم می‌کنند؟

آقای آخوندی! رئیس بنادر شما (15) هزار یورو برای مأموریت (11) روزه به خارج از کشور گرفت و پس نداد. آقای سعید‌نژاد فقط (220) میلیون تومان حق مأموریت گرفته است. آیا ایشان مارکوپولو است؟

می‌گویند ساختمان بنادر که در سال (82) از مصادرات خریده شده به آدرس مدر‌س‌شمالی، بزرگراه صدر، بلوار کاوه‌جنوبی، بعد از تقاطع شهیدکلاهدوز، دولت، خیابان وارسته، سمت چپ کوچه فرهنگ، پلاک (10) و (12) با مبلغ (600) میلیون تومان بازسازی و شما دفتر خارج از وزارتخانه کرده‌اید، به قولی منزل دوم شماست. پیمانکار آقای حسین شهداد از وسایل درجه (1) استفاده کرد، ولی قانوناً این ساختمان باید در اختیار وزارت امور اقتصادی و دارایی قرار می‌گرفت. حرف و حدیث فراوانی سر این ساختمان وجود دارد، آدرس را گفتم، من‌بعد مردم تهران آنجا را زیر ذره‌بین خود می‌برند. 

آقای وزیر! در این مدت اعلام وصول استیضاح بیش از یک گونی مدارک آمده، اطرافیان، مدیران ستادی و استانی، شرکت‌های وابسته، متأسفانه همه دارای مسأله بوده است، ازجمله مطالعه جامع لایروبی با ترک تشریفات قرارداد (50) میلیارد تومان با شرکت نگین سبز خاورمیانه وابسته به صندوق پس‌انداز کارکنان بنادر حیاط خلوت شماست.

طبق ابلاغ گمرک تمام اجناسی که وارد بندر می‌شوند باید بیمه شوند. بیمه البرز (50) درصد می‌برد و (50) درصد به حساب اشخاص سه‌نفره از پنج‌نفره. آقای سعیدنژاد (600) میلیون تومان از آن پول به نام وام برداشته است. شرکت آریابندر ایرانیان قرارداد (430) میلیون دلاری بسته است، در اولین پرداخت (110) میلیون دلار برای تأسیس شرکت دریافت نموده است. آقای آخوندی! لیسانس علوم غذایی به عنوان مدیرکل تأمین و نگهداری بنادر چه حکمی دارد؟

قرارداد اولیه در سال 1389، قرارگاه خاتم با شرکت‌های خارجی برای (48) دستگاه ترانسفر و (16) جرثقیل بندری (107) میلیون دلار بود. به علت تحریم لغو شد، ولی شرکت آریا بندر ایرانیان همان قرارداد را با (104) میلیون دلار فقط برای (12) جلسه گرفت. آیا قیمت (48) دستگاه ترانسفر و چهار جرثقیل بندری فقط (3) میلیون دلار است؟ چرا با خاطیان برخورد و به دادگاه معرفی نکردید؟ علت آن چیست؟

آقای آخوندی! سهل‌انگاری هواشناسی باعث شد میلیاردها تومان به کشاورزان عزیز مازندران و گیلان خسارت وارد شود. پرتقال و کیوی آنها یخ زد و بیرون ریختند. چرا با هواشناسی برخورد نکردید؟

آقای آخوندی! برای اینکه از ذوب‌آهن اصفهان ریل خریداری نشود سراغ تولید خارجی رفتید. (85) درصد از ریل ایران از نوع URC60 سنگین است، قابل توجه اصفهانیان عزیز چون ذوب‌آهن اصفهان شهیدپرور را اصفهانیان عزیز تولید می‌کنند، یعنی اشتغال ایرانیان عزیز، یعنی تولید ملی، یعنی اقتصاد مقاومتی، رفتید سفارش U33 در سال 1335 منسوخ شده است. برای چه از خدا نمی‌ترسید؟ پول ایرانیان را در جیب دشمنان ایران می‌کنید. به اندازه (10) سال آینده قیر خریدید، (100) هزار تن از هندوستان، (150) هزار تن از چین، (135) هزار تن از ترکیه خریداری کردید. سوزن هم همین‌طور، از این بدتر معامله کردید. آیا در اراک عزیز، مشهد و اهواز که هم‌اکنون گرفتار قطعی برق شده این سوزن تولید نمی‌شود که سراغ خارجی‌ها رفته‌اید؟

در سیل اخیر سیستان و بلوچستان محروم و استان فارس شاهچراغ عزیز، زیرساخت‌های شما چقدر آسیب دیده که نباید می‌دید، چون ضمانت داشت.

 

بیگدلی ـ خارج از موضوع صحبت می‌کنند، قرار شد خارج از موضوع صحبت نشود.

قاضی‌پور ـ آقا گوش کن! این آقایان نمی‌گذارند، فرزند شهید! بشین آرام گوش کن، مجلس را به هم نزن. وقت مرا نگه دارید.

بیگدلی ـ شما نباید خارج از موضوع صحبت کنید.

قاضی‌پور ـ به شما ربطی ندارد به رئیس ربط دارد.

رئیس ـ آقای قاضی‌پور! در موضوع صحبت بفرمایید. آقایان در صندلی‌هایتان مستقر باشید. آقای قاضی‌پور بفرمایید.

 

قاضی‌پور ـ اما سازمان زمین و مسکن شما از زمین‌های دولتی دفاع می‌کند یا نه؟ سند (21) هزار (770) هکتار زمین دولتی به نام شماست، در تصرف دیگران است، فقط برای أخذ (10) درصد از آنها پیگیری کردید. مابقی چه می‌شود؟ بالای (2500) میلیارد تومان دادگاه علیه دولت حکم دادند. حدود (120) هزار میلیارد تومان بدهی مسکن مهر دارید. برنامه شما برای مسکن مهر چیست؟ آقای عظیمیان چندین شرکت فعال در زمینه مسئولیت خود دارد و آقای ذی‌حساب مدیرکل نظارت بر پروژه‌ها، مدیرکل رسیدگی به شکایات سازمان نیز شرکت‌های فعال دارد، آیا این خلاف نیست؟ چرا وزارت اطلاعات برخورد نمی‌کند؟ چرا شرکت‌ها را واگذار نکرد؟

آقای وزیر! مقام معظم رهبری که جانم فدایش چندین سال قبل فرمودند اراضی شمال و شمال‌شرقی تهران را تعیین تکلیف و ساماندهی فرمایید. چه اقدامی کردید؟ حتی هیأت محترم وزیران کارگروهی به مسئولیت شما تشکیل داد، نتایج کار چیست؟ 

آقای وزیر!‌ طبق اصل (31) قانون اساسی شما موظف به احداث مسکن با اولویت روستاییان عزیز و کارگران زحمتکش هستید، در این مدت مدیریت شما کجا یک آجر روی آجر به عنوان مسکن اجتماعی گذاشتید؟ برای کارگران عزیز حتی یک واحد خانه احداث ننمودید. آیا کارگران و کشاورزان عزیز زن و بچه ندارند؟ خانه نمی‌خواهند؟ انسان و آدم نیستند؟ چرا به فکر آنها نیستید؟

آقای رئیس! شرکت البرز نیرو و الوند نیرو باجناق آقای پورسیدآقایی به نام مجتبی لطفی چرا ماهانه (10) میلیارد تومان از راه‌آهن بدون حساب و کتاب پول می‌گیرد؟ آقای جهانگیری فرمانده اقتصاد مقاومتی! این مطالب مرا بررسی کنید، اگر دروغ باشد به دادگاه بدهید، اگر راست باشد محاکمه کنید. 

آقای آخوندی! چرا پول سازمان نظام‌ مهندسی در بانک شهر بلوکه شد؟ (40) میلیارد تومان پول بی‌پدر و مادر این سازمان در وثیقه شرکت توسعه متوازن ایران بود. آیا (40) میلیارد تومان پیش شما پولی نیست و بیت‌المال نیست؟

آقای وزیر! (24) نفر از مدیران راه‌آهن شرکت دارند که با راه‌آهن قرارداد دارند. آقای نورالدین علی‌آبادی که فعلاً معاونت توسعه و تجهیز بنادر و دریانوردی شماست قرارداد (5) میلیارد و (700) میلیاردی منعقد کرده است. چرا برخورد نکردید؟

آقای وزیر! در باب پزشک قطار پیمانکار فامیل شماست، با سود بالای (5) میلیارد و (800) میلیون تومان با ترک تشریفات به ایشان واگذار شده است.

آقای وزیر! مهر وزارت شما خشک نشده باعث زیان (600) میلیارد تومانی به تولید داخل با خرید لوکوموتیو با واگن‌های دست دوم شدید. ما نه خط سیری داریم نه خط برقی، علت مذاکره موارد فوق با شرکت زیمنس چیست؟ امضای قرارداد انحصاری بدون تشریفات برای نوسازی (5000) کشنده سنگین فرسوده به صورت لیزینگ و نوسازی (65) هزار دستگاه ناوگان جاده با شرکت ماموت چه صیغه‌ای دارد؟ در ایران فقط ماموت هست؟ شرکتهای دیگر همچون اروم‌تریلیر و مارال‌صنعت و شرکتهای دیگر باید تعطیل شوند؟‌ کارگران آنها بیکار شوند؟ پول مارال را به ماموت دادید تا شرکت لیزینگ درست کنید. با سود کمتر، ولی ایشان با سود (24) درصد به رانندگان عزیز زحمتکش ماشین انحصاری می‌دهد. علت آن چیست؟ چرا به گمرک ابلاغ کردید فقط اسکانیا با تأیید ماموت وارد کشور شود؟ این خلاف اصل سوم قانون اساسی است. 

آقای آخوندی! در تصادفات جاده‌ای عدم نظارت پایانه‌ها باعث قتل هزاران نفر مردم، بین (16) هزار تا (32) هزار از ملت ایران بزرگ در جاده‌ها می‌شود. هزاران نفر یتیم می‌شوند، هزاران نفر بیچاره می‌شوند، از خدا بترسید، برای جان مردم ارزش قائل شوید. به عشق امام حسین، یا حسین

 

رئیس ـ آقای قاضی‌پور متشکریم. شما عصبانی بودید چرا به پول فحش دادید گفتید پول بی‌پدر و مادر؟ 

قاضی‌پور ـ آقای لاریجانی! (40) میلیارد پول بیت‌المال را هوا کردند، یک پرونده تشکیل نشد. وزیر اطلاعات به جای اینکه اینجا بنشیند پرونده تشکیل بدهد.

رئیس ـ متشکریم.

 

دبیر (رنجبرزاده) ـ از جناب آقای قاضی‌پور تشکر می‌کنیم. جناب آقای حسینعلی شهریاری نماینده محترم زاهدان برای مطالب استیضاح تشریف بیاورید.

 

حسینعلی شهریاری (زاهدان) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام و ادب خدمت ملت شریف ایران، نمایندگان محترم و جناب آقای مهندس جهانگیری و دکتر آخوندی و اعضای محترم هیأت دولت. خوشحال هستیم که الحمدلله مشکلات دولت تمام شده و عزیزانی که امروز در مجلس حضور دارند جای خوشحالی است. من می‌خواهم راجع به بند (13) که در متن استیضاح آمده خدمت شما عزیزان مطالبی را مطرح کنم. یک مطلبی هم در رابطه با کشته‌های جاده‌ها است که متأسفانه آماری که از پزشکی قانونی داشتیم در سال گذشته (16) هزار و (600) نفر تلفات ما در جاده‌های کشور بوده و حدود (313) هزار و خرده‌ای معلولین ما به علت تصادفات جاده‌ای بوده است.

عزیزان! اگر شما دقت بفرمایید تعداد زیادی از تخت‌های ICU بیمارستان‌های ما مربوط به افرادی است که به علت تصادفات جاده‌ای بستری می‌شوند و هزینه‌های بسیار زیادی را بر دوش بهداشت و درمان و مردم مملکت می‌گذارند که شاید دهها هزار میلیارد تومان باشد که واقعاً یکی از عوامل عمده تصادفات جاده‌ای به علت جاده‌های غیراستاندارد ما است.

مسأله بعدی در رابطه با کریدور جنوب ـ شمال چابهار است. من باید از آقای مهندس جهانگیری تشکر کنم که چندین بار به چابهار تشریف آوردند و قرار است که بندر چابهار به عنوان یکی از بزرگترین بنادر کشور شروع به کار کند. ولی عزیزان! شما ببینید اگر قرار باشد بندری سالی حداقل (6) میلیون تن کالا تخلیه کند، این به معنی این است که روزانه باید حدود (2000) کامیون در رفت و آمد باشند. (2000) کامیونی که هر کامیون (20) تن ظرفیت داشته باشد. متأسفانه هیچ‌کدام از راههایی که ترانزیتی است سر و سامان نگرفته است. با اینکه متأسفانه از دولت قبل شروع شده و قرار بود که کریدور جنوب ـ شمال به طور جدی راه‌اندازی شود که اگر بندر فعال شد بشود از آن استفاده کرد، متأسفانه کارهای عمده‌ای انجام نشده و ما همه‌روزه در این جاده‌ها تلفات و معلولین زیادی را در استان سیستان و بلوچستان داریم که همیشه دارد اتفاق می‌افتد.

از طرفی فقیرترین مردم کشور طبق آماری که دولت محترم داده مردم استان سیستان و بلوچستان هستند و این زیرساخت‌ها اگر آماده نشود فقر همچنان ادامه دارد.

قرار بود بندر چابهار راه‌اندازی شود تا فعالیت بندر گوادر پاکستان جدی نشود. متأسفانه اقداماتی که الان در بندر گوادر پاکستان انجام شده بسیار جدی و جلوتر از بندر ماست و یقیناً ما اگر بعدها هم تلاش کنیم شاید موفقیت چندانی نداشته باشیم. با کریدور جنوب به شمال کشورها قطعاً به آسیای میانه راه پیدا می‌کنند، ما به افغانستان راه پیدا می‌کنیم. قرار بود که از این کریدور صادرات به افغانستان از طریق میلک زابل انجام شود، ولی متأسفانه هیچ‌کدام از زیرساخت‌ها تاکنون اتفاق نیفتاده است.

جناب آقای مهندس جهانگیری! حضرت‌عالی تلاش زیادی داشتید، در ماه دوم امسال فرودگاه چابهار را تصویب کردید، چون الان فرودگاهی که در چابهار است متأسفانه یک فرودگاه نظامی است، ولی الان برج (12) است، به خاطر درگیری‌های غیرمنطقی که در استان وجود دارد هنوز به منطقه آزاد که مدعی است که الان (200)، (300) میلیون یورو آماده دارم، متأسفانه این را نگذاشتند عملیاتی شود. وقتی که ما می‌خواهیم بندر به این بزرگی را راه‌اندازی کنیم، وقتی که می‌خواهیم تجار و سرمایه‌گذاران خارجی را به این منطقه بیاوریم، یقیناً از فرودگاه نظامی نمی‌شود استفاده کرد که آن هم سی و چند کیلومتر تا چابهار فاصله دارد. امیدواریم که ان‌شا‌ءالله دولتمردان در این زمینه مخصوصاً جناب آقای دکتر آخوندی تلاش و فعالیت بیشتری را داشته باشند. 

جناب آقای دکتر آخوندی قطعاً وزیر موفقی بود اگر بجز وزارت راه و شهرسازی می‌بود. شاید شناختی که آقای دکتر هاشمی وزیر محترم بهداشت و درمان از راههای کشور دارند بیشتر از شناخت آقای دکتر آخوندی باشد. لااقل آقای دکتر هاشمی چندین بار به استان سیستان و بلوچستان آمدند و هر باری هم حداقل دو، سه روز در استان حضور داشتند و تمام شهرهای استان را با اتومبیل و از طریق جاده‌ها سفر کردند و دیدند، ولی ما ندیدیم که آقای دکتر آخوندی دو روز بیاید در استان متوقف شود و مشکلاتی که ما در استان و جاده‌ها داریم را ببیند. 

استان سیستان و بلوچستان شاخص جاده‌های روستایی‌اش حدود سی و چند درصد است، در حالی که متوسط کشوری پنجاه و چند درصد است. یعنی ما در شاخص‌های روستایی در استان سیستان و بلوچستان از شاخص‌های کشوری بسیار پایین‌تر هستیم. استان سیستان و بلوچستان مثلاً بزرگترین و پهناورترین استان کشور است، ما (1) کیلومتر آزادراه در استان سیستان و بلوچستان نداریم. ما (200) کیلومتر بزرگراه در استان سیستان و بلوچستان نداریم و اگر اینها هم شروع شده از دولت قبل بوده که شروع گردیده است. ما امیدواریم که ان‌شا‌ءالله در این زمینه فعالیت جدی‌تری انجام شود.

اینکه ما آمدیم به عنوان استیضاح آقای وزیر شرکت کردیم، وظیفه‌مان را داریم انجام می‌دهیم. ما با دید وظیفه نگاه می‌کنیم، همان‌طور که حضرت امام در رابطه با جنگ فرمودند که ما وظیفه داریم و در راستای وظیفه نتیجه مهم نیست. اینکه چه نتیجه‌ای از استیضاح امروز به دست می‌آید برای ما مهم نیست، ما به وظیفه خودمان در جهت سوگندی که در مجلس خوردیم که از حقوق مردم دفاع کنیم، واقعاً داریم در این راستا تلاش و کار می‌کنیم.

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خشنود باشی و ما رستگار

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

رئیس ـ آقای شهریاری متشکریم. نفر بعدی را دعوت بفرمایید.

 

دبیر (رنجبرزاده) ـ جناب آقای احمد علی‌رضابیگی نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو در خدمت شما هستیم، بفرمایید.

رئیس ـ آقای بیگی بفرمایید.

 

احمد علی‌رضا‌بیگی (تبریز، آذرشهر و اسکو) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت همکاران عزیز سلام عرض می‌کنم. امروز موضوع ما رسیدگی به کفایت و صلاحیت جناب آقای آخوندی در تصدی مسئولیت وزارت راه و شهرسازی است. ما تلاش داریم برشماری کنیم قرینه‌هایی را که اثبات می‌کند ایشان این صلاحیت و این کفایت را دارا نیست. سؤال من این است؛ چه فرقی بین حادثه منا که طی آن تعدادی از حجاج ما به شهادت رسیدند وجود دارد، با آن عزیزانی که در هفت‌خوان سمنان به شهادت رسیدند؟ آیا غیر از این است که بی‌کفایتی و ناتوانی آل‌سعود سبب شد جمع کثیری از حجاج ما به شهادت برسند؟ عین همین موضوع هم در هفت‌خوان سمنان واقع شد.

و چه تفاوتی است بین جانباختگان قطار تبریز با کسانی که در برج پلاسکو به رحمت خدا رفتند؟ چطور مجلس شورای اسلامی شهردار و وزیر کشور را فرا می‌خواند، لکن نمی‌تواند وزیر راه را برای پاسخ دادن به مطالبات مردم فرا بخواند؟ ما می‌گوییم آل‌سعود لیاقت خادم‌الحرمین بودن را ندارد، با همان استدلال می‌گوییم آخوندی لیاقت و کفایت تصدی پست وزارت راه و شهرسازی را ندارد.

آقای آخوندی در سیاست‌گذاری و نیز در اجرا دچار مشکلاتی است. سیاست‌گذاری که سبب شده ما مشکلات عدیده‌ای را در ابعاد مختلف در زیرساخت‌ها شاهد باشیم. مشکلاتی که سبب شده کسانی مثل سعیدی‌نژاد که در زمان تصدی مسئولیت راه‌آهن خریدار راه‌آهن شده‌اند و امروز لوکوموتیوهای جمهوری اسلامی ایران مربوط به سعیدی‌نژاد است، سعیدی‌نژادی که امروز در کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران مدیرعامل است. آیا او امروز برای کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران نقشه می‌چیند؟ آقای ‌پورسیدآقایی خود سهامدار عمده راه‌آهن است. اینها موضوعاتی است که حکایت از بی‌کفایتی و ناتوانی آقای آخوندی در تصدی این مسئولیت دارد.

من مستند به بند (6) استیضاح صحبت می‌کنم. قطعاً ورود هواپیما برای نوسازی ناوگان حمل و نقل مسافر و صنعت هواپیمایی ما امر بسیار خوبی است. لکن سؤال این است، کمپانی ایرباس به عنوان طرف قرارداد هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران شرایطی را به ما تحمیل کرده‌ است، مصوبه هیأت وزیران در خصوص خرید (111) فروند هواپیمای ایرباس و (20) فروند ATR توسط شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران (هما) از طریق تسهیلات خارجی فاینانس که برای؛

الف ـ هواپیمای ایرباس به ارزش (15) میلیارد و (800) میلیون یورو شامل (8) میلیارد و (800) میلیون دلار اصل تسهیلات و (7/2) میلیارد یورو سود آن. (به عددها توجه بفرمایید)

ب ـ هواپیماهای ATR به ارزش (554) میلیون یورو شامل (320) میلیون یورو اصل تسهیلات تا (234/2) میلیون یورو سود آن و شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران مسئول بازپرداخت اقساط از محل عواید حاصل از بهره‌برداری‌های هواپیما شده است و هما را موظف کرده‌اند به گونه‌ای عمل کند که هیچ‌گونه بار مالی برای دولت ایجاد نشود و غایت موضوع با اصل (44) قانون اساسی در خصوص افزایش سرمایه‌ هما، عدم حمایت از بخش خصوصی، عدم امکان تأدیه تعهدهای ایجادشده، تأخیر در واگذاری هما بسیار روشن است. آقای وزیر چه پاسخی در این خصوص به نمایندگان ملت دارند؟ آیا بدنه فربه و در عین حال ساختار ناکارآمد هما می‌تواند چنین دیون سنگینی را عهده‌دار شود؟ آیا می‌دانید از تعداد (53) هواپیمای ایران‌ایر فقط (13) فروند آن عملیاتی است و بقیه خوابیده‌اند؟ آیا می‌دانید ماهیانه مبلغ (23) میلیارد تومان هزینه صندوق بازنشستگی بر دوش هما سنگینی می‌کند؟ ضمناً رفتار غیرعقلایی سردمداران آمریکا در ایفای تعهدات بین‌المللی را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟ چه کسی به شما این تضمین‌ها را سپرده است؟‌ محدودیت‌هایی از قبیل لزوم نظارت مستمر بر نحوه به‌کارگیری قطعات هواپیما و عدم به‌کارگیری در هواپیماهای غیر، تضمین تأمین قطعات هواپیماهای خریداری‌شده، پیش‌بینی رشد موازی سایر جنبه‌های اقتصادی کشور با این کاری که شما انجام دادید که اگر اتفاق نیفتد چه خواهد شد؟ چه کسی مسئولیت‌های ناشی از این تصمیم را می‌پذیرد؟

چرا فرمایشات و گوشزدهای مقام معظم رهبری مورد توجه قرار نمی‌گیرد؟ خوب است فرازی از فرمایشات معظم‌له را خاطرنشان نمایم. ایشان در (12) تیرماه 95 می‌فرمایند «به جای اینکه جاده را درست کنند می‌روند سراغ هواپیما». این حرف درستی است، یعنی ما هم این اشکال را داریم، منتها این را توجه داشته باشید من هم بارها گفته‌ام که رهبری نمی‌تواند در تصمیم‌گیری‌های موردی دستگاه‌های گوناگون وارد شود و مدام بگوید این‌ باشد این نباشد. این نمی‌شود، نه قانون این اجازه را می‌دهد، نه منطق. دستگاه‌ها مسئولینی دارند که اگر چنانچه یک مسئولی در موردی اشتباهی دارد و کار غلطی انجام می‌دهد، وظیفه مجلس است، مجلس باید استیضاح کند، یا اگر چنانچه کار غلطی است در دولت بایستی مورد مداقه قرار گیرد. این‌طور نیست که انسان بتواند در موارد گوناگون بگوید آقا! هواپیمای ایرباس بخرید یا نخرید. البته من هم به خود وزیر راه و هم به رئیس‌جمهور تذکر دادم، حتی به همین روال به اصطلاح اقتصاد مقاومتی، مضافاً شما موظفید نگاه کنید، ببینید خرید این هواپیما در کجای اقتصاد مقاومتی قرار می‌گیرد.

آقای وزیر! شما تمام انرژی خود را روی حمل و نقل هوایی گذاشته‌اید. چند درصد از وقت و انرژی شما صرف راه، تصادفات جاده، ریل و راه‌آهن بوده است؟ آقای وزیر! آیا حادثه قطار تبریز محصول این غفلت نبوده است؟ آقای وزیر! مستند مربوط به کشته‌های رهاشده بر روی برف در حاشیه اتوبان تبریز ـ زنجان و خودروهای آتش‌گرفته در بیرون اتوبان را مشاهده کرده‌اید؟ آیا لعن و نفرین رهگذران را شنیده‌اید؟ ما هر دو روز یک‌بار به اندازه سقوط یک هواپیما در حوادث جاده‌ای کشته می‌دهیم. روزانه (45) نفر در حوادث جاده‌ای کشته می‌شوند. نوسازی ناوگان جاده‌ای، بهسازی راهها، ساخت آزادراه‌ها و بزرگراه‌ها و خطوط ریلی به چه میزان مورد اهتمام است؟ اینها تنها ایرادات جدی در حوزه سیاست‌گذاری و اولویت‌بندی‌های شماست.

اما در حوزه اجرا، جناب‌عالی کسانی را به کار می‌گیرید که فاقد تخصص و کارایی لازم هستند و یا حداقل علامت سؤال‌های جدی در مورد صلاحیت آنها مطرح است. شما در حوزه صنعت هوایی آقای جهانگیریان را به عنوان استاد دانشگاه امیرکبیر به ریاست سازمان هواپیمایی کشوری برگزیدید. ایشان هیچ تعلقی به صنعت هوایی نداشت. در طول مدیریت او دو سانحه رخ داد، فالکن (20) سازمان هواپیمایی کشوری که یک هواپیمای منحصر به فرد و تنها هواپیمای چک‌پرواز کشور بود سقوط کرد و چهار تا از بهترین مدیران هواپیمایی کشوری شهید شدند. بعد از آن هم نتوانستید هواپیمایی را جایگزین کنید، ناچار شدید از پاکستان و قزاقستان اجاره کنید و پس از چند ماه متوجه شدید که تمام گروه پرواز آمریکایی هستند و شورای عالی امنیت ملی جلوی آن را گرفت. کسی که سبب این افتضاح شده اکنون قائم‌مقام سازمان هواپیمایی کشوری است. هواپیمای آنتونف در (19) مرداد 93 دچار حادثه شد، (39) نفر جان باختند. کارشناسان امر اشکالات این هواپیما را گفته بودند، پرواز با اصرار و پافشاری آقای جهانگیریان انجام شده بود، جهانگیریان برکنار شد ولی سرانجام رسیدگی چه شد؟ پرونده قضائی همچنان مفتوح است. 

شما آقای عابدزاده رئیس فعلی سازمان هواپیمایی کشوری، او که محکوم پرونده سقوط فوکر (28) در (20) مهر سال 73 است را برگزیدید. او به همراه تنی چند از مدیران به پرداخت دیه (60) نفر از جانباختگان این حادثه و نیز یک سال حبس محکوم شده است. در مورد ایشان علامت سؤال‌های متعددی وجود دارد. پرونده‌های مفتوح اقتصادی در دادسرای کارکنان دولت را چگونه می‌توان نادیده گرفت؟

لازم است قدری در مورد شرکت کاموتک به همکاران بگویم؛ همکاران من! این شرکت یک شرکت سایه برای سازمان هواپیمایی کشوری است که بخش‌های کیفی و محتوایی تکالیف سازمان هواپیمایی کشوری به این شرکت سپرده شده‌ است، به این صورت که ایرلاین‌های جدید وادار می‌شوند با شرکت کاموتک قرارداد ببندند و تا انعقاد قرارداد و پرداخت پول صورت نگیرد اقدامی برای صدور مجوزها انجام نمی‌شود. ایرلاین‌هایی که (23) ماه هواپیماهای آنها روی زمین مانده، کلی هزینه پارکینگ، دستمزد گروه پرواز و استهلاک سرمایه پرداخت کردند. تا زمانی که مبالغ مورد درخواست کامو پرداخت نشده نتوانستند مجوز بگیرند. تمام مدیران فنی را از شرکت کاموتک به شرکت‌های هواپیمایی تزریق کردند. سازمان بازرسی هم بخواهد ورود پیدا کند اعلام می‌کند که این شرکت خصوصی است، در حالی که سهامداران این شرکت تماماً مدیران دولتی هستند. تیم موجود در سازمان هواپیمایی کشوری می‌داند دیر یا زود باید برود، لذا بنا دارد که سازمان را تضعیف و ویرانه‌ای از خود بر جای گذارد. آنها مجوزهای استخدام را متوقف کرده‌اند که با بازنشستگی نیروهای موجود نیروی جدیدی برای جایگزین وجود نداشته باشد و همواره در سازمان محتاج کامو باشند. بهترین جواب اینکه برای (50) نفر مجوز استخدام داده شده، با وجود پرداخت هزینه‌های آزمون و انجام آن توسط سازمان سنجش، آزمون را در مراحل نخست متوقف می‌کنند تا کامو تقویت شود.

با این شرط در مورد فردی به نام محمدجواد تقوایی صحبت می‌کنم، او اکنون معاون استاندارد سازمان است، بدون هیچ سابقه رسمی و استخدامی دولت. او سابقاً مدیرعامل کاموتک بوده است. او پس از آمدن به سازمان و تصدی مسئولیت معاونت استاندارد مدیرعاملی کاموتک را به فردی به نام علی مهرآور می‌سپارد، ایشان دوبار امتحان خلبانی را در سازمان می‌دهد و قبول نمی‌شود. سؤالات مشخصی را به او می‌دهند تا قبول شود، حراست دخالت می‌کند، مانع از صدور گواهینامه می‌شود، موضوع به دادسرا ارجاع می‌شود. عابدزاده می‌پذیرد که تخلف صورت گرفته است، تقوایی را (36) ساعت بازداشت می‌کنند. او اکنون با قرار وثیقه به میزان (5) میلیارد ریال آزاد است. پرونده به تاریخ 27/6/95 مفتوح است. 

در مورد احراز پست، دو نهاد باید اعلام نظر کنند، حراست و گزینش که هر دو رد صلاحیت کردند. لازم به ذکر است که سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در اجرای اصل (44) قانون اساسی تصریح دارد که هیچ‌یک از وظایف سازمان هواپیمایی کشوری قابل واگذاری نیست. مستندات عدیده‌ای در مورد شرکت آسمان‌پرواز پارسینه وجود دارد که این شرکت با استفاده از روابط نزدیک با معاونت استاندارد پرواز توانسته است رشد قابل ملاحظه‌ای را در صنعت هوایی داشته باشد. این شرکت بر اساس ارتباطات موجود در دولت و همچنین محمدجواد تقوایی توانسته است هاب پستی فرودگاه پیام را که با هزینه‌های بالا به منظور ایجاد هاب‌پستی تأسیس شده، به مدت (10) سال در اجاره خود قرار دهد.

پس از حضور علی عابدزاده در سازمان هواپیمایی کشوری، تقوایی در سال 94 به عنوان معاون استاندارد منصوب شده، پس از انتصاب وی در این پست اقدام به پررنگ شدن نقش کاموتک شده است. دارنده مجوز مدیریت تداوم قابلیت پرواز از سوی سازمان هواپیمایی کشوری توانسته است با تفویض وظایف حاکمیتی نقش ویژه‌ای برای کاموتک ایجاد کند و از نمونه‌های قابل اشاره فرآیند اعطای مجوز پرواز به شرکت سپهران است. بعد از (23) ماه و پس از قبول مسئولیت پرونده در شرکت کاموتک و انعقاد قراردادهای مختلف با این شرکت، مجوز AOC را دریافت می‌کند. 

علی عابدزاده در زمان مسئولیت خود در سازمان هواپیمایی از طریق واسطه‌های خود توانسته (20) فروند هواپیما را وارد کشور کند و این نقش مؤثری در خرید هواپیمای کینگ‌ایر با دو برابر قیمت توسط شرکت فرودگاه‌ها داشته است که موضوع نزد مقام قضائی مطرح است.

تقوایی معاون استاندارد پرواز در گذشته به همراه عابدزاده رئیس هواپیمایی کشوری در شرکت آسمان فعالیت داشته، پس از خروج عابدزاده از شرکت آسمان و تأسیس شرکت هواپیمایی معراج توسط امیرتورج دهقانی‌زنگنه رئیس آشیانه‌های ارتش، وی نیز به شرکت معراج منتقل می‌گردد. نامبرده در سال 84 اقدام به تأسیس شرکت مهندسی نماد پارس شریف به شماره ثبت (244374) نموده و در سال 92 به همراه تورج زنگنه مدیرعامل شرکت اقدام به تأسیس شرکت کاموتک می‌کند.

تأسیس شرکت معراج در سال 90 و متعاقباً در اختیار گرفتن پاویون پرواز دولت با استفاده از ناوگان شرکت معراج، آقای تورج دهقانی‌زنگنه مدیرعامل این شرکت به همراه دیگر عوامل خود نظیر عابدزاده، ایرج رونقی، قائم‌مقام عابدزاده در شرکت آسمان علی مهرآور، مقصود اسدی‌سامانی اقدام به تأسیس شرکت‌های دیگر در حوزه صنعت هوایی نمودند. شرکت هواپیمایی دنا از جمله این شرکت‌ها است. این شرکت توانسته است موافقت اصولی خود را از سازمان هواپیمایی کسب کند. لازم به ذکر است شرکت هواپیمایی سلام به شماره ثبت (325563) با حضور فرزندان آقای زنگنه در سال 91 تأسیس گردیده است، منظور از آقای زنگنه، آقای تورج دهقانی‌زنگنه است. 

هواپیمای فلای‌چک که برای شرکت فرودگاه‌ها خریداری شده، در استعلام قیمت (4) میلیون و (995) هزار یورو قیمت پیشنهادی بوده و این قیمت در قرارداد (9) میلیون و (995) هزار یورو درج شده و پرونده در بازرسی کل کشور مفتوح است. 

امروز مجلس شورای اسلامی در برابر آزمونی بس خطیر قرار گرفته، تمام موضوعاتی که عرض کردم سعی شده در عین اختصار باشد. قضاوت نهاد مجلس شورای اسلامی به عنوان رأس امور و عصاره فضیلت‌های ملت را می‌طلبد که ان‌شا‌ءالله مجلس در این آزمون سرافراز خواهد بود. والسلام‌علیکم و رحمه‌الله

رئیس ـ متشکریم، آقای رنجبرزاده! نفر بعدی را دعوت بفرمایید.

 

دبیر (رنجبرزاده) ـ از جناب آقای علی‌رضابیگی تشکر می‌کنیم. نفر بعدی جناب آقای اکبر ترکی نماینده محترم فریدن، فریدونشهر، چالدران، بویین و میان‌دشت هستند. آقای ترکی! برای ارائه مطالبتان تشریف بیاورید. حدود (15) تا (17) دقیقه وقت است، بعد از حضرت‌عالی آقای فرهنگی هم می‌خواهند صحبت کنند.

 

اکبر ترکی (فریدن، چادگان و فریدونشهر، بویین و میان‌دشت) ـ

سلام علیکم و رحمه الله ـ بسم الله الرحمن الرحیم

به روح پرفتوح حضرت امام، شهدای انقلاب اسلامی، شهدای جنگ تحمیلی و شهدای عزیز مدافعین حرم سلام و درود می‌فرستیم.

خدمت همه همکاران محترم عرض سلام و ادب دارم. امروز آمدیم استیضاح وزیر محترم راه و مسکن و شهرسازی را در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار بدهیم. همان‌طور که همکاران عزیز و بزرگوار اشاره فرمودند ظاهراً‌ بنا نیست به حرف‌ها گوش داده شود، کمااینکه در گذشته هم گوش داده نشده است. ما ملت شریف ایران را مخاطب خودمان قرار می‌دهیم. من نمایندگان عزیز و همکاران بزرگوار را مخاطب خودم قرار می‌دهم. ما تا امروز صبح قرار نبود صحبت کنیم، اما چند کلامی را مختصر عرض می‌کنم.

خیلی از دوستان آمدند و صحبت کردند، می‌گویند یکی، دو، سه ماهی بیشتر باقی نمانده، چرا دو، سه ماه؟ شش، هفت ماه تا پایان خدمت این دولت باقی مانده است. دوستان بزرگوار! اگر ما با این تفکر جلو برویم یعنی از الان تا شهریور سال آینده چه این دولت رأی بیاورد و چه نیاورد ما نظارتی را بر دولت محترم، وزرای عزیز و هیأت مختلف آنها نخواهیم داشت. همان‌طور که الان بنا را بر این گذاشتند. چشمان ما به جمال مبارک وزرای محترم روشن شده، ولی به مجلس آمدند که دوستان بزرگوار را مشغول کنند تا از آن وظیفه اصلی سر باز زده شود. ولی ما یک وظیفه داریم، ما اینجا در مقابل خداوند تبارک و تعالی قسم یاد کردیم که وفادار به نظام جمهوری اسلامی باشیم و از حق مردم دفاع کنیم و با مشکلاتی که در مدیریت وزارت راه وجود دارد ان‌شا‌ءالله آن کاری که خودمان باید انجام بدهیم را دنبال کنیم ولو اینکه تعدادمان کم باشد.

من به چند تا از مسائل اشاره می‌کنم؛ مشکلاتی که همین اخیراً دیشب در فرودگاه اصفهان و در فرودگاه مشهد پیش آمد و مسافرین عزیزی که بیش از (7) ساعت در داخل هواپیما بودند. دوستان اشاره می‌کنند که ایشان بیشتر در قسمت هوایی کار کرده است، ولی اگر متوسط تعطیلی‌ها و تأخیری‌های مسافرت‌های هوایی را بگیریم می‌بینیم در همین قسمت هم مدیریت آنچنانی را ندیدیم و نداشتیم.

من به عدم عدالتی که در وزارت راه و مسکن و شهرسازی بوده اشاره کنم، اگر کاری هم انجام شده در خیلی از جاها عدالت رعایت نشده است. چهار شهرستان بنده که از شهرستانهای محروم هستند، بفرمایند مسائل جاده‌ای و ریلی که بایستی در آنجا وجود داشته باشد، توجه خاصی نشده است. همچنین در پرداختی‌ها معاونین محترم وزارت تا پایین دریافتی‌های خودشان را به موقع دارند، ولی عزیزان کارگری که به صورت قراردادی در این اداره مشغول به کار هستند همین الان هفت، هشت ماه از حقوق خودشان را نتوانسته‌اند بگیرند و نتوانسته‌اند زندگی‌شان را بچرخانند.

حمایتی که اخیراً از طریق شرکت‌های خصوصی با پیامک‌هایی که به نمایندگان محترم در طی این چندروزه می‌دهند، آن شرکت‌هایی که تحت امر این وزارتخانه بوده نشان می‌دهد که آن رابطه‌بازی‌ها وجود دارد. 

در قسمت آن شرکت مهاران، من مدارکی (در خصوص) قسمت اصلی مشکل ریلی که ایجاد شده را خدمت ریاست محترم مجلس تقدیم می‌کنم. الان همین شرکت دارد قطار ریلی و مترو اصفهان را مدیریت می‌کند. من فقط تعداد نامه‌ها را خدمتتان اعلام می‌کنم؛ 16/4/94، 30/6/94، 7/7/94، 6/8/94، 5/9/94، 11/12/94، 1/6/95، 31/6/95 و 22/9/95. این مکاتباتی بوده که سرپرست کارگاه جناب آقای حامد خوشنویسان با شرکت مهاران انجام داده که کارهایی که در مترو اصفهان انجام داده چقدر تعلل و مشکلاتی را داشته است. نامه‌های دیگری را که تقدیم می‌کنیم مکرراً آن مشارکتی را که با شرکت مهاران داشته، شریک‌شان اعلام کرده مشکلاتی را که در مسائل قطار ریلی شهر اصفهان اتفاق افتاده، من فقط یک نمونه از آن را اشاره می‌کنم و به صحبت‌هایم پایان می‌دهم. خطاهایی که در آذرماه سال 94 انجام شده (13) مورد، خطاهایی که در دی‌ماه 94 بود (44) مورد در اینجا ذکر شده، حتی قطار شهری اصفهان روی مانیتور bold شده، تعداد خرابی‌هایی که در بهمن 94 بوده (31) مورد و همین‌طور ادامه داشته است. من این مدارک را تقدیم ریاست محترم مجلس می‌کنم. هم این شرکت هست، هم آن شرکت مهارانی که الان دارد مترو اصفهان را انجام می‌دهد، مدیریت همین قطار بین‌شهری تبریز ـ مشهد را داشته و دوستان بزرگوار اعلام می‌کنند که از بهترین شرکت‌ها بوده است. این خطاها وجود داشته، احتمال اینکه ما همین خطاها را در آینده در مترو اصفهان شاهد باشیم وجود دارد، کمااینکه همین الان این گزارشات آمده است. من به خاطر اینکه دوستان بزرگوار از وقت استفاده کنند به صحبت‌هایم پایان می‌دهم، فقط همین را بگویم که ما وظیفه داریم در مقابل ملت عزیز و شهدای بزرگوارمان از حق دفاع کنیم. سوءمدیریتی که در وزارت راه و مسکن و شهرسازی وجود داشته، عدالتی که در آن وجود نداشته و رعایت نشده، ما را بر آن می‌دارد که وظیفه خودمان را انجام بدهیم و طرح استیضاح را داشته باشیم و ان‌شا‌ءالله دوستان بزرگوار حمایت می‌کنند و ان‌شا‌ءالله رأی مثبت به استیضاح وزیر محترم راه و شهرسازی را می‌دهند و ان‌شا‌ءالله جایگزین ایشان می‌تواند با قدرت بیشتر در راه تعالی مردم ایران اسلامی و دولت قدم بردارد. والسلام‌علیکم و رحمه‌الله و برکاته

رئیس ـ متشکریم، نفر بعدی را دعوت بفرمایید.

دبیر (رنجبرزاده) ـ تشکر از جناب آقای ترکی. حدود چهار دقیقه وقت مانده است، جناب آقای محمدحسین فرهنگی نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو در خدمت شما هستیم، بفرمایید. یک بخش دیگر در دو وقت (15) دقیقه‌ای هم داریم که بعد از صحبت‌ها و دفاع آقای وزیر است. 

 

محمدحسین فرهنگی (تبریز، آذرشهر و اسکو) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

این استیضاح از معدود استیضاح‌هایی است که کاملاً فنی، عملکردی و نظارتی است و مقام مسئولی وادار به توضیح و پاسخگویی شده است. متن بر حاشیه و بررسی عملکرد بر مسائل سیاسی، شخصی، باندی و گروهی غلبه دارد. حال علت اینکه بعضی از فراکسیون‌ها و شخصیت‌ها عجله کردند و قبل از شنیدن استدلال‌ها اعلام نظر نمودند، علت آن را نمی‌دانم و امیدوارم تجدیدنظر کنند.

تشکر نیم‌بندی از هیأت‌رئیسه محترم دارم، تشکر از این بابت که بالاخره استیضاح در دستور هفتگی مجلس قرار گرفت و به حکم قانون اساسی و آیین‌نامه داخلی مجلس عمل شد. کامل تشکر نکردم به خاطر تأخیر بی‌دلیل و خلاف آیین‌نامه‌ای که رخ داد. آیین‌نامه داخلی مجلس در ماده (223) حداکثر (17) روز مهلت تعیین کرده، در حالی که از 14/9/94 که زمان ارجاع به کمیسیون است تاکنون بیش از دو ماه و نیم یعنی بیش از (10) هفته یعنی دقیقاً (76) روز گذشته است و در این فاصله تخلفاتی رخ داد که از تفصیل آنها می‌گذرم. آنچه ادعا می‌شد که بررسی برنامه، مانع بوده، با توجه به صراحت بند «و» ماده (184) آیین‌نامه مسموع نیست.

بحث بنده عمدتاً روی حادثه ریلی متمرکز خواهد بود، اما با توجه به فرصت محدودی که باقی مانده بود و بنده همین چند دقیقه را استفاده کردم، عمده عرایض خود را بعد از صحبت‌های جناب آقای وزیر می‌گذارم که بنده و دکتر دهقانی دو نفری هستیم که هر کدام یک ربع بعد از صحبت‌های ایشان بحث‌ها و استدلال‌های خودمان را عنوان خواهیم کرد. از ریاست محترم و هیأت‌رئیسه محترم هم تقاضامندم حداقل برای صحبت‌های پایانی ترتیبی عنایت بفرمایند که سخنان شنیده شوند، استدلال داریم، استدلال‌های محکم و قابل توجه و اگر مسموع نباشد ممکن است برای حیثیت مجلس خوب نباشد. با تشکر از مجموع همکاران عزیزی که در این دقایق توجه فرمودند، ادامه بحث را واگذار می‌کنم به بعد از فرصتی که در اختیار وزیر محترم قرار دادند.

 

رئیس ـ خیلی ممنون آقای فرهنگی. آقای آخوندی! جناب‌عالی می‌توانید صحبت‌تان را آغاز کنید.

دبیر (رنجبرزاده) ـ جناب آقای دکتر آخوندی! همان‌طور که استحضار دارید طبق ماده (226) سه ساعت وقت در اختیار شما است. نیم ساعت از این سه ساعت را می‌توانید برای بعد از آن دو وقت (15) دقیقه‌ای نمایندگان بگذارید، یعنی الان دو ساعت و نیم صحبت داشته باشید که با اختیار شما یک ساعت از این فرصت زمانی هم می‌تواند در اختیار یک یا حداکثر دو تا از نمایندگان قرار بگیرد. در خدمت شما هستیم.

 

عباس آخوندی (وزیر راه و شهرسازی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

«الحمدلله رب العالمین ثم الصلاه و السلام علی سیدنا محمد و آله الطاهرین» (حضار صلوات فرستاند).

با سلام و عرض ادب خدمت شما نمایندگان عزیز، رئیس و هیأت‌رئیسه محترم مجلس شورای اسلامی و همچنین خبرنگاران محترمی که این جلسه را گزارش می‌کنند و مردم عزیزی که از طریق رسانه‌ها مذاکرات امروز را پی می‌گیرند. بی‌گمان مذاکرات این جلسه سخت و تاریخی به همین‌جا ختم نمی‌شود و در آینده مورد قضاوت ملت ایران و نکته‌بینان تیزبین قرار خواهد گرفت و این می‌طلبد که من دقت در مطالبم را چند چندان کنم.

اجازه دهید که سخنانم را با تلاوت آیه‌ای از قرآن مجید شروع کنم، باشد که تذکری باشد برای خودم و تمام دوستان عزیز:

«و لا تکونوا کالذین تفرقوا و اختلفوا من بعد ما جاءَهم البینات و أولئک لهم عذاب عظیم»

در سه ماه گذشته چندین حادثه غمبار کام ملت ایران را تلخ کرد؛ حادثه تصادف دو قطار در ناحیه هفت‌خوان دامغان که جان عزیز (49) تن از هموطنان گرامی را به دام مرگ کشاند. همچنین حادثه تأسف‌بار آتش‌سوزی در ساختمان پلاسکو در تهران که افزون بر جانباختن چهار تن از شهروندان عزیز، (16) تن از آتش‌نشانان عزیز را نیز به قربانی گرفت و از سوی مقام معظم رهبری و دولت این آتش‌نشانان به عنوان شهید خدمت شناخته شدند و آخرین آنها مرگ راهدار فداکار مهندس طلوعی‌مقدم عزیز که به هنگام خدمت در شرایط سخت و طاقت‌فرسای برف و بوران در گردنه مبارک‌آباد به افتخار شهادت در راه خدمت به ملت ایران نائل آمد.

ضمن ادای احترام و آرزوی غفران و رضوان الهی برای جانباختگان عزیز و همچنین عرض تسلیت به خانواده جانباختگان گرامی، نزدیکان عزیز آنان و تمام ملت ایران و نمایندگان محترم آذربایجان، یک‌بار دیگر از بابت هرگونه قصور و یا کوتاهی از سوی دستگاه خودم و یا حتی سایر دستگاه‌های اجرایی و شخص خودم پوزش می‌طلبم.

نکته مهم این است که درباره ایمنی و تاب‌آوری سکونتگاه‌های ایران اعم از شهر و روستا در برابر سوانح طبیعی و مصنوع بازاندیشی کنیم و تدابیر پیشگیرانه اتخاذ نماییم وگرنه احتمال وقوع سوانح در زندگی انسان‌ها همواره بوده و هست، مهم آمادگی و رفتار سازمانی و شخصی ماست. درباره ایمنی در حمل و نقل مطالبی را در این جلسه به سمع و نظر شما بزرگان خواهم رساند.

ابتدائاً از تمام نمایندگان محترمی که رنج استیضاح را متحمل شدند و وزارتخانه را رصد کردند و مشکلات این وزارتخانه را بیان کردند تشکر می‌کنم. همچنین از تمام نمایندگان عزیزی که پس از بررسی و تحقیق و تفحص در این مدت که استیضاح تقدیم شده بود از پیگیری آن منصرف شدند نیز سپاسگزارم. افزون بر این از تمام نمایندگان محترمی که از ابتدا با توجه به ارزیابی مثبتی که از عملکرد وزارتخانه داشتند و به ویژگی‌های بسیار پیچیده و چندین مأموریتی آن عنایت کردند و از آن حمایت نمودند نیز تقدیر و سپاس ویژه دارم.

استیضاح حق نمایندگان است. من از اینکه در این جایگاه هستم خشنودم، هیچ گلایه‌ای ندارم و با کمال افتخار در خدمت شما هستم و آمادگی دارم هر ابهامی را تبیین کنم. استیضاح در ایران یک نمونه تمرین مردم‌سالاری دینی است و از اینکه مردم‌سالاری را در ایران و در این منطقه پرآشوب جهان به رخ جهانیان می‌کشیم بسیار خشنودم. 

در این ارتباط نکته‌ای که نیاز به تأکید است توجه به پسوند دینی در پی مردم‌سالاری است که قاعدتاً باید ساختار و محتوای آن را از دیگر دموکراسی‌ها جدا سازد. آیاتی که خوانده شد ما را متوجه به این معنی می‌سازد که از جاده حق و انصاف خارج نشویم. از خداوند درخواست دارم که تا پایان مرا به عمل به آنها موفق دارد. باز لازم به تأکید است که ما مردم‌سالاری را در ایران مهد تمدن ایران‌شهری به اجرا می‌گذاریم که صفت ویژه و ممتاز آن ادب است. 

حافظ عزیز گفت:

به ادب نافه‌گشایی کن از آن زلف سیاه

جای دلهای عزیز است به هم بر مزنش

دو‌ستان عزیز! در این دوره وزارت پنج بار به نحوی از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی در دوره پیشین تأییدیه گرفتم؛ یک‌بار در روز رأی اعتماد، سه بار صحن علنی مجلس از سؤال از من قانع شد و یک‌بار دیگر هم در جریان استیضاح در مجلس پیشین. من این موفقیت‌ها را نشان از سیاست‌گذاری درست، مدیریت، سختکوشی، پرکاری، صداقت، درستکاری همکاران و خودم می‌دانم و امیدوارم که برای ششمین بار پاسخ‌های من در دفاع از عملکرد این وزارتخانه که بزرگترین و پیچیده‌ترین وزارتخانه ایران است برای شما نمایندگان دوره دهم نیز قانع‌کننده باشد. 

پیش از آن که مطالب خودم را ارائه کنم به یک نکته در جریان استیضاح‌های خودم اشاره می‌کنم، شاید برای شما هم جالب توجه باشد. معمولاً‌ استیضاح وقتی به جریان می‌افتد که پاسخ به سؤال‌ها در نوبت‌های پیشین قانع‌کننده نباشد. نکته قابل توجه آنکه چه در دوره پیشین مجلس و چه در این دوره حتی بدون جریان افتادن یک سؤال و طبیعتاً بدون گرفتن کارت زرد به اصطلاح مجلسی‌ها، مستقیماً مورد استیضاح قرار می‌گیرم. در هر صورت؛

جام می و خون دل هر یک به کسی دادند

در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

ولی شکوه‌ای نیست؛ «هر که ترسد ز ملال اندوه عشقش نه حلال»

دوستان! حتماً دقت دارید که وقتی استیضاح در هر وزارتخانه‌ای مطرح می‌شود معمولاً توجه کارمندان و طرف‌های درگیر آن به استیضاح معطوف می‌شود. در وزارت راه و شهرسازی و سازمان‌های تابعه آن حدود (67) هزار کارمند داریم و با دهها هزار مشاور و پیمانکار در ارتباط هستیم. بنابراین وقتی استیضاح وزیر راه و شهرسازی مطرح می‌شود بخش زیادی از فعالیت‌های وزارتخانه تحت تأثیر قرار می‌گیرد. اما با این وجود تا آنجا که توان داشتم تلاش کردم در این دوران که همراه و مصادف با بررسی برنامه ششم و بودجه سال 96 در دولت و مجلس بود فعالیت‌های این وزارتخانه تحت تأثیر این شرایط قرار نگیرد، به ویژه این روزها که به علت تغییرات جوی و وضعیت سرما، برف، بوران،‌ شرایط تمام شقوق حمل و نقلی در وضعیت فوق‌العاده هستند، وزارتخانه از مسئولیت اصلی خود منحرف نشود.

به عنوان مثال در همین هفته‌ای که گذشت پیشنهاد سرمایه‌گذاری خارجی به مبلغ (300) میلیون دلار برای توسعه فرودگاه مشهد را که ظرفیت آن را به حدود دو برابر افزایش می‌دهد جهت تصویب به هیأت وزیران ارسال کردم و قرارداد احداث آزادراه تبریز ـ مرند را نهایی و به طرف مشارکت ابلاغ نمودم و در ادامه آن فراخوان تا مرز بازرگان را اعلام عمومی کردم. خوشبختانه کارگاه‌ها فعال شده است و هر روز فعالیت آن با مساعد شدن هوا بیشتر خواهد شد و همچنین موفق شدم مصوبه دولت درباره مسکن اجتماعی و حمایتی را از هیأت وزیران دریافت کنم و باز طی بازدیدی که از استانهای زنجان و کرمانشاه داشتم پیگیر پروژه‌های ریلی، جاده‌ای و بازآفرینی شهری بودم. 

نمایندگان محترم استان زنجان مشاهده نمودند که چگونه تمام پروژه‌ها از جمله ریل‌گذاری خط دوم زنجان ـ قزوین در چهار قطعه فعال است. همچنین نمایندگان محترم استان کرمانشاه عملیات ریل‌گذاری را که قطعه دوم آن از کرمانشاه آغاز شده بود با چشم خود دیدند، فراتر آنکه از عملیات راه‌آهن کرمانشاه به مرز خسروی نیز بازدید کردیم.

در همین چند روز تعداد زیادی از دوستان نماینده به من مراجعه کردند و پیشنهاد دفاع از من را در صحن علنی ارائه کردند. از دوستان فراکسیون امید که روز چهارشنبه حمایت خودشان را اعلام کردند سپاسگزارم. از دوستان فراکسیون مستقلین ولایت که امروز صبح حمایت خودشان را اعلام کردند از صمیم دل سپاسگزارم. امیدوارم آنچه مرضی خداست در این جلسه مطرح و آنچه متضمن منافع ملت ایران است توسط شما نمایندگان عزیز اتخاذ تصمیم شود. 

من تلاش خواهم کرد در چند رویکرد بنیادین به سؤالات و ابهامات مطروحه پاسخ بگویم. این رویکردها عبارتند از:

ـ رویکرد جدید وزارتخانه در توسعه حمل و نقل ایران.

ـ مبارزه با فساد.

ـ ایمنی حمل و نقل. 

من در خلال صحبت‌هایم تلاش می‌کنم تا حدودی به عملکرد دولت نیز توجه داشته باشم. اولین اقدام ما در زمینه توسعه حمل و نقل، تغییر انگاره اقتصادی در این بخش بود. دوستان عزیز، نمایندگان محترم، خواهران و برادران! برای اینکه تصویری از بحث برنامه توسعه زیربناها در کشور داشته باشیم فقط به همین چند رقم توجه کنید. فقط برای تکمیل پروژه‌های موجود در دست اقدام این وزارتخانه (170) هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم. دوستان! یک‌بار دیگر عرض می‌کنم؛ فقط برای تکمیل پروژه‌های موجود وزارتخانه (170) هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم. این در حالی است که شما نمایندگان عزیز به‌حق همه‌روزه در پی پروژه‌های زیربنایی دیگری هستید که برای توسعه ایران و حوزه انتخابیه‌تان ضروری می‌دانید که باز به این ارقام اضافه خواهد شد.

باز به این رقم توجه کنید؛ صرفاً مبلغ پیش‌بینی‌شده برای توسعه حمل و نقل در برنامه ششم (190) هزار میلیارد تومان است. فقط مبلغ پیش‌بینی‌شده برای توسعه حمل و نقل در برنامه ششم (190) هزار میلیارد تومان است. یعنی ما باید سالی (40) هزار میلیارد تومان هزینه کنیم. شما لطفاً به این ارقام توجه داشته باشید. حالا ببینید ما در برابر این ارقام چه تدبیری را اتخاذ کرده‌ایم.

دوستان! ما برای رسیدن به اهداف 1404 یک برنامه‌ریزی دقیق کردیم، برای اینکه به این اهداف برسیم (575) هزار میلیارد تومان ظرف هشت سال باید در ایران در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری شود، (575) هزار میلیارد تومان. حالا این طرف تقاضا است، شما ببینید ما در عمل چه داریم و در واقع ما در وزارتخانه چه تدبیری را اتخاذ کرده‌ایم. مبلغ تخصیص‌یافته و ابلاغی در سال جاری تا دو ماه پیش فقط (80) میلیارد تومان بود. (80) میلیارد تومان، یعنی رقمی شبیه صفر. در دو ماه گذشته (1250) میلیارد تومان تخصیص نقدی دیگر اضافه شد، شد (1300) میلیارد تومان و (2500) میلیارد تومان هم اسناد خزانه صادر شد. حالا شما تصور کنید ما با این وضعیت چگونه باید این وزارتخانه را اداره کنیم؟

دوستان عزیز! یک توجهی هم به ارقام بودجه سال 96 کنید، واقعاً می‌خواهم نمایندگان عزیز را فارغ از اینکه من در این جلسه رأی بیاورم یا رأی نیاورم، توجه شما را به آینده معطوف کنم ببینید در چه وضعیتی هستیم و چه باید کنیم. آقای مهندس تاج‌گردون به خوبی ‌می‌دانند، در بودجه سال 96 کل اعتبار طرحهای عمرانی پیش‌بینی‌شده (40) هزار میلیارد تومان است، بودجه (360) هزار میلیارد تومان است. یعنی به تدریج حجم طرحهای عمرانی در بودجه به چیزی حدود (10) درصد کاهش پیدا کرده است. عزیزان! این نشان می‌دهد که این وضع قابل تداوم برای اینکه بتوانیم بخش توسعه زیربناها را از طریق بودجه تأمین اعتبار کنیم امکان‌پذیر نیست. مگر ما چه تصوری از درآمد نفت داریم؟ درآمد نفت چقدر می‌خواهد بیشتر از سال 96 شود؟‌ این وضعیت بودجه سال 96 ما خواهد بود.

عزیزان! باور کنیم که در ادامه روند موجود با این وضع امکان سرمایه‌گذاری در زمینه حمل و نقل، ریل، جاده، هوا، دریا، گاز و برق، در این زمینه‌ها وجود ندارد، مگر اینکه ما یک گفتمان جدید اقتصادی را در ایران وارد کنیم. من این ارقام را نمی‌گویم که ناامید شوید، من امروز می‌خواهم به شما ارقامی را ارائه کنم که اتفاقاً بگویم ما (100) درصد می‌توانیم امیدوار باشیم. ما می‌توانیم به تمام اهداف برنامه پنجساله ششم و به اهداف 1404 برسیم فقط به یک شرط، به شرط اینکه در واقع انگاره اقتصادی خودمان را عوض کنیم.

من روزی که مسئولیت وزارتخانه را به عهده گرفتم می‌دانستم وضعیت چگونه است، به همین خاطر تکیه‌ام را به درآمدهای نفت و بودجه کاهش دادم. من به سمت جلب سرمایه‌گذاری بخش خصوصی روی آوردم. فقط یک دقتی کنید در همین آماری که اگر بتوانند روی نمودار نشان بدهند، دوستان نماینده! شما می‌بینید فقط در همین سه سال من (13) هزار میلیارد تومان در زیرساخت‌ها جلب سرمایه‌گذاری غیردولتی کردم. اصلاً شما در تاریخ این وزارتخانه بگردید و ببینید که اساساً هیچ‌وقت چنین رقمی ‌وجود داشته یا نداشته است. 

من علی‌رغم این تنگنا و خشکسالی مالی که داریم در این سه‌ ساله از محل منابع داخلی شرکت‌ها و منابع بودجه (25) هزار میلیارد تومان در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری کردم. این رقم را شما می‌توانید با رقم دوره دولت‌های پیشین در زمان پرپولی مقایسه کنید. آیا فکر می‌کنید این داستان به صورت اتفاقی رخ داده است؟ اینکه در این شرایط بی‌پولی (25) هزار میلیارد از منابع داخلی و منابع بودجه و (13) هزار میلیارد تومان جلب سرمایه بخش خصوصی، (38) هزار میلیارد تومان در سال هزینه شده، چندین برابر تخصیص. این به صورت اتفاقی رخ داده است؟ اینها نشان از یک تدبیر، نشان از یک عزم و نشان از توجه به اقتصاد مقاومتی است. وقتی گفته می‌شود اقتصاد مقاومتی، اقتصاد مقاومتی شعار نیست، اقتصاد مقاومتی یک عمل است که ما باید عمل کنیم.

حالا اجازه بدهید من همین موضوع را در عملکرد به شما نشان بدهم. فقط سه سالی که من مسئولیت داشتم را با سه سال پیش از آنکه در دوران پرپولی این دولت بوده مقایسه کنید. در همین سه سال (5350) کیلومتر راه اصلی به راههای ایران اضافه شد، حال اینکه در سه سال قبل (4700) کیلومتر بود. در همین سه سال ما حدود (7000) کیلومتر روکش آسفالت بزرگراه و آزادراه داشتیم. این رقم در سه سال قبل (4600) کیلومتر بود، فقط ما در همین سه سال (6500) کیلومتر روکش آزادراه‌های اصلی را داشتیم. این رقم در سه سال قبلش (5500) کیلومتر بود. دوستان عزیز! اینها نشان می‌دهد اتفاقات بزرگی در این وزارتخانه در حال رخ دادن است، یک مقداری نیاز به دقت بیشتر دارد.

من خواهش می‌کنم لطفاً‌ به این جدولی که ما در اینجا نشان می‌دهیم نگاه کنید. ما هفت وسیله و هفت راه را برای تأمین منابع مالی غیر از منابع دولت به کار گرفتیم. من به یقین خدمت شما می‌گویم این روش قطعاً در هیچ وزارتخانه‌ای و در هیچ دوره‌ای وجود نداشته است. عزیزان! برای (318) هزار میلیارد تومان، یک بار دیگر رقم را دقت کنید، من مطمئن هستم حتی دوستان من در دولت هم با این ارقام آشنا نیستند. من در همین دو سال گذشته برای (318) هزار میلیارد تومان مذاکره کردم. ممکن است گفته شود این مذاکره است، در برابر این برای (264) هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری یادداشت تفاهم امضا کردم. باز ممکن است گفته شود این یادداشت تفاهم است، ولی این رقم برای (163) هزار میلیارد تومان قرارداد قطعی است، (163) هزار میلیارد تومان قرارداد قطعی امضا کرده‌ام. شما در کجای دولت سراغ دارید، در همین (38) سال گذشته در کدام دوره سراغ دارید که ظرف سه سال برای سرمایه‌گذاری در حوزه حمل و نقل (163) هزار میلیارد تومان قرارداد قطعی امضا شده باشد، آن هم از منابع غیر دولت، آن هم بدون تضمین دولت، آن هم بدون تضمین بانک مرکزی؟

عزیزان! من همواره به عظمت ایران اعتقاد داشتم، من به اقتدار ایران در منطقه و جهان اعتقاد داشتم، من به اعتبار و موقعیت جمهوری اسلامی ایران ایمان داشتم، لذا وقتی می‌خواستم مذاکره کنم برای چهار تا لنج کوچک، برای چهار تا هواپیمای دست دوم مذاکره نمی‌کردم. مذاکراتی که من انجام دادم در حد و اندازه ملت ایران، در شأن ملت ایران، به قد و قواره ملت ایران مذاکره کردم. مذاکره‌ای کردم که ملت ایران مفتخر باشد، نه مذاکره‌ای که برای کارهای بسیار حقیر و کوچک باشد. 

من الان خدمت شما عرض می‌کنم ما در تمام زمینه‌ها امکان بازپس‌گیری سهم ایران را به تدریج از اقتصاد جهانی و اقتصاد منطقه‌ای به دست می‌آوریم. صحنه سازندگی صحنه هوی سیاسی نیست، صحنه سازندگی صحنه تلاش است، صحنه دقت است، صحنه مذاکره دقیق است، صحنه دفاع از منافع ملت ایران است. عزیزان!‌ برای اینکه ما موفق شویم نیاز به یک اجماع داریم، اجماع بین ملت، مجلس، دولت و قوه قضائیه. 

عزیزان! باور کنید تغییر انگاره و تغییر جهت از دست کردن در جیب دولت، از دست کردن در خزانه دولت، به سمت بخش خصوصی رفتن، کار را با بازار اقتصادی و اقتصاد مقاومتی انجام دادن، کار سختی است، این کار، کار ساده‌ای نیست. همه ما عادت کرده‌ایم برای مدت‌های طولانی فقط از بودجه و اعتبارات دولت استفاده کنیم، حالا می‌خواهیم تغییر بدهیم، این تغییر همواره با مقاومت همراه است.

عزیزان من! هر هزینه‌ای که در این مملکت می‌شود امکان برگرداندنش کار سختی است، شما در این مجلس می‌دانید داستان یارانه به بودجه عمومی کشور تحمیل شد. سه سال و بلکه بیشتر است دولت و مجلس دارید تلاش می‌کنید که یک ریال از این یارانه را برگردانید، هنوز موفقیت چندانی حاصل نشده است. شما می‌دانید در مسکن مهر چندین هزار میلیارد تومان به این مملکت تحمیل شد؟ من به سهم خودم این بار را ضمن اینکه تمام تعهدات دولت به خریداران مسکن مهر را یک به یک انجام می‌دهم، ضمن اینکه خدمات زیربنایی و روبنایی را پیگیری می‌کنم، تلاش کردم که این بار را از روی دوش دولت بردارم. من می‌فهمم که این کار چقدر پرمخاطره بود و چقدر پرمخاطره هست. 

حالا اجازه بدهید از این ارقام بزرگ که گذشتیم من چند جمله راجع به بحث‌های ریلی و همچنین راجع به بقیه بخش‌های حمل و نقل که دوستان گفتند فلانی بی‌توجهی کرده عدد خدمت شما ذکر کنم تا معلوم شود که چه اتفاقاتی در این دوره رخ داده است. شما دوستان نماینده حتماً ملاحظه کردید در همین چند روز گذشته تمام انجمن‌های حمل و نقل ریلی، جاده‌ای، هوایی، دریایی، تمام انجمن‌های مهندسی در حوزه مسکن، در حوزه ساختمان، همه و همه از وزارتخانه دفاع کردند. این دفاع ناشی از یک عملکرد بسیار درستی بوده وگرنه دلیلی نداشت که تمام انجمن‌های حرفه‌ای در بیرون این وزارتخانه بخواهند از وزارتخانه دفاع کنند. 

عزیزان! اولین کاری که ما کردیم اتصال ریلی ایران به تمام مرزها بود. اتصال ریلی ایران به مرز اینچه‌برون، تلاش در جهت اتصال ریلی آستارا به سمت خط آهن آذربایجان و همچنین اتصال ریلی ایران به بنادر بود. من خاطرم هست در بازدیدی که مقام معظم رهبری از مپنا داشتند به آقای پورسیدآقایی پیام دادند، گفتند به آخوندی بگویید تلاش کنند این بارها را از روی کامیون‌ها به سمت ریل منتقل کند. دوستان عزیز!‌ وقتی من آمدم حجم باری که از بنادر به سمت ریل سرازیر می‌شد چیزی در حدود (5) درصد بود، امروز (15) درصد بار وارده به بنادر ایران دارد از طریق ریل حمل و نقل می‌شود، یعنی سه برابر شده است. این به معنی این است که ما حمل و نقل ترکیبی و اتصال ریل و بندر را ایجاد کرده‌ایم. 

اجازه بدهید من چند عدد را خدمت شما بگویم؛ با توجه به اینکه خطوط ریلی ایران بسیار قدیمی است و اکثر آنها تک‌ریلی و تک‌خطه هستند، ما فقط (2000) کیلومتر خط دوم را آغاز کردیم که (800) کیلومتر آن در حال تمام شدن و قابل بهره‌برداری در همین دولت و در همین چندماهه است و برخی از آنها افتتاح شده است. 

دوستان عزیز نماینده می‌دانند بین یزد و اصفهان (500) کیلومتر خط دوم با سرعت در حال اجرا است و ان‌شا‌ءالله در نیمه سال آتی افتتاح می‌شود.

دوستان عزیز می‌دانند بین اندیمشک و بندر امام خط دوم در حال اجرا است، بخش اهواز به بندر امام افتتاح شده و اندیمشک به اهواز به زودی افتتاح می‌شود.

دوستان عزیز می‌دانند که تمام تلاش ما بر این است که تمام حجم بار سنگ‌آهن و باری که برای فولادها حمل می‌شود را به سمت ریل منتقل کنیم و سرکار خانم سعیدی که این‌قدر نگران مبارکه و حمل و نقل جاده‌ای هستند ان‌شا‌ءالله با انتقال بخشی از بار جاده‌ای به ریل مقداری وضع جاده‌ها در آنجا آرامش بیشتری پیدا کند.

خط دوم از قزوین به زنجان در حال اجرا است. ما توسط نمایندگان رفتیم بازدید کردیم، در چهار قطعه با سرعت بسیار خوبی در حال اجراست و ان‌شا‌ءالله در سال آینده افتتاح می‌شود. عزیزان! فقط (200) کیلومتر از این خط ریل دوم در منطقه سخت زاگرس اجرا می‌شود. دوستان زاگرس‌نشین می‌دانند عبور از زاگرس یعنی چه و با چه مشکلاتی مواجه است. 

اضافه بر بحث خط دوم، ما (700) کیلومتر قطار حومه‌ای را در حال اجرا داریم. من در همین‌جا می‌خواهم از شما نمایندگان محترم تشکر کنم که در برنامه ششم شکل‌گیری شرکت قطارهای حومه‌ای را تصویب کردید و برای اولین‌بار در ایران اجازه دادید که ما قطار حومه‌ای را داشته باشیم. قطار حومه‌ای بزرگترین تدبیر دولت یازدهم و مجلس برای کلانشهرها است.

دوستان! فقط در تهران روزی (1) میلیون و (200) هزار خودرو از بیرون و حومه وارد شهر می‌شود و برمی‌گردد. ببینید! چقدر آلودگی است، چقدر ترافیک است، چقدر مزاحمت است و چقدر ناامنی دارد؟ ما در واقع با قطار حومه‌ای در پی چه هستیم؟ در پی این هستیم که این حمل و نقل را به سمت ریل منتقل کنیم و با این طریق هم بار جاده‌ها را کاهش بدهیم، مصرف سوخت را کاهش بدهیم، آلودگی را کاهش بدهیم و آسایش و ایمنی مردم را افزایش بدهیم. ولی باز تا این برنامه صبر نکردیم، در همین سه سال گذشته اقدام کردیم و امروزه میزان حمل و نقل حومه‌ای تهران با حمل و نقل حومه‌ای به (7) میلیون نفر در سال افزایش پیدا کرده است.

عزیزان! ما در حال اجرای پنج برنامه بزرگ ریلی هستیم که پنج مرکز استان دیگر را به شبکه ریلی وصل کنیم،‌ شامل کرمانشاه،‌ همدان، رشت، ارومیه و سنندج و شما نمایندگان عزیز مستحضر هستید هر پنج تا در پیشرفت‌های بسیاربسیار خوبی هستند و امیدوارم که در همین دولت به نتیجه برسد.

برای تبریز ـ میانه، شما مستحضر هستید که الان برای رفتن تبریز باید به سمت مراغه برویم. راه‌آهن تبریز ـ میانه با سرعت بسیار خوب در حال اجرا است و من امیدوارم که بتوانیم در ابتدای سال آینده حداقل از میانه تا بستان‌آباد را اجرا کنیم و مورد بهره‌برداری قرار بدهیم.

فقط بحث اجرای خطوط نیست، دوستان! ما اضافه بر اجرای خطوط تلاش کردیم که پیشرفته‌ترین سیستم الکترونیک و IT را وارد راه‌آهن کنیم. در حال حاضر به کمک شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی که واقعاً‌ من به عنوان یک مهندس ایرانی افتخار می‌کنم. من مطمئن هستم آقای دکتر عارف به این موضوع افتخار خواهند کرد که چگونه یک شرکت ایرانی در بین هشت شرکت بزرگ جهان می‌تواند دقیق‌ترین سیستم حمل و نقل ریلی الکترونیک را عرضه کند و بالاترین استاندارد اروپا را دریافت کند. متأسفانه تمام این موارد تحت تأثیر یک حادثه تلخ قرار گرفته که همه ما را افسرده و آزرده کرده، ولی باید حواسمان باشد که فرزندان این کشور اقدامات بسیار بزرگی را انجام داده‌اند.

دوستان! یکی از بحث‌های عمده اقتصاد مقاومتی افزایش بهره‌وری است. با همین اقدامی که در حوزه ریل صورت گرفت، با همین امکانات موجود فقط در مسیر تهران ـ مشهد که روزانه امکان اعزام (55) قطار را داشت به (200) قطار افزایش پیدا کرد. واقعاً این از جهت افزایش بهره‌وری یکی از بزرگترین نمونه‌های افزایش بهره‌وری در تاریخ مدیریت ایرانی است.

من راجع به سانحه چند جمله‌ای را توضیح می‌دهم، اجازه بدهید من ابتدا یک مقدار راجع به فعالیت‌ها خدمتتان عرض کنم، راجع به سانحه هم گفتگو خواهم کرد. 

عزیزان! غیر از این بحث تعمیر و مرمت ایستگاه‌ها شما مستحضر هستید که تمام تلاش ما برای این است که ایستگاه‌های راه‌آهن در دل شهرها به مرکز توسعه تبدیل شوند. ما فقط در همین مدت (150) نمازخانه را مورد تعمیر اساسی قرار دادیم و (27) نمازخانه جدید را در حوزه ریل ایجاد کردیم. من فکر می‌کنم در بحث ریل گزارش من طولانی شد، ولی در ریل اتفاقات بسیار زیادی رخ داده است.

اجازه بدهید من راجع به بحث نوسازی ناوگان که برادر عزیزم جناب آقای مقدسی صحبت کردند خدمتتان توضیح بدهم. عزیزان! ما در همین مدت (700) واگن باری و (200) واگن مسافری توسط همین شرکت‌های ایرانی وارد سیستم‌ کرده‌ایم.

عزیزان! ما در مورد توسعه لکوموتیو از (569) لکوموتیو معادل ایران به (702) لکوموتیو، بیش از (30) درصد رشد را فقط در همین سه ساله در حوزه لکوموتیو داشته‌ایم. همه اینها توسط ایران صورت گرفته، توسط ایرانیان صورت گرفته است.

نکته‌ای که ایشان فرمودند، اتفاقاً ما در هماهنگی کامل با جناب آقای مهندس نعمت‌زاده هستیم و به اتفاق ایشان همین هفته گذشته مراحل نهایی یک قراردادی به نتیجه رسید که بتوانیم (4900) واگن را به شرکت‌های واگن‌سازی ایرانی با تأمین مالی (100) درصد خارجی سفارش بدهیم. شما می‌دانید که مشکل اصلی واگن‌سازهای ایرانی تأمین مالی است. ما تأمین مالی (100) درصد خارجی را تأمین کردیم، ولی ساختش را به کمک واگن‌سازان ایران گذاشتیم. من از آقای مقدسی خواهش می‌کنم به این ارقام من توجه کنند و مطمئن باشند که ما هم اگر بیشتر نه، کمتر از ایشان دلمان برای شرکت‌ها و بنگاه‌های ایرانی نمی‌سوزد.

دوستان! ما فقط برای اینکه بتوانیم ناوگان ریلی را نوسازی کنیم با جناب آقای مهندس زنگنه قرارداد امضا کردیم که ایشان (5/7) میلیارد دلار بابت صرفه‌جویی در مصرف انرژی را به کسانی که ناوگان ریلی را نوسازی می‌کنند به عنوان کمک اهدا کنند. همچنین ایشان برای نوسازی ناوگان جاده‌ای تعهد کردند که همین رقم (5/2) میلیارد دلار را برای نوسازی ناوگان جاده‌ای تأمین کنند و ما برای نوسازی ناوگان جاده‌ای با پنج شرکت ایرانی برای (16) هزار و (740) کامیون قرارداد بستیم. آقای قاضی‌پور اگر از من می‌پرسیدند من به ایشان عرض می‌کردم که این فقط یک شرکت نیست. تمام ظرفیت شرکت‌های کامیون‌ساز ایران که می‌توانند با استانداردهای بین‌المللی کار کنند و می‌توانند کامیون‌های استاندارد تولید کنند، ما یا با همه آنها قرارداد بستیم یا در حال مذاکره هستیم.

دوستان عزیز! حجم سرمایه‌گذاری که ما برای نوسازی ریلی داریم (28) میلیارد دلار است. من نمی‌دانم چرا دوستان به ما مراجعه نکرده‌اند که من این اطلاعات را در اختیارشان قرار بدهم که بدانند ما اولویت (1) وزارتخانه‌مان از ابتدا ریل بود.

دوستان عزیز! شما می‌دانید که ما فقط به این هم اکتفا نکردیم، ما قطار سریع‌السیر تهران ـ قم ـ اصفهان را امضا کردیم، LC باز شد، تمام کارگاه‌های آن فعال است. این قطار سریع‌السیر یک تکنولوژی و فناوری جدید است، ما را به مرز فناوری‌های ریلی در سطح جهان می‌رساند. چطور فکر می‌کنید که کم‌دقتی شده است؟ ما همزمان با این، مبلغ (2) میلیارد دلار برقی کردن قطار تهران ـ مشهد را امضا کردیم. برای فعال شدن LC، یک نکته قراردادی را چینی‌ها مطرح کردند، من امیدوارم که آن نکته قراردادی را بتوانیم با چینی‌ها حل و فصل کنیم، چون که تمام قرارداد امضاشده است و LC به زودی گشایش شود. 

عزیزان من! ما در بحث ریل باز به این هم اکتفا نکردیم، ما برای اولین‌بار در ایران بحث سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در حوزه ریلی وارد کردیم، نماینده محترم سیرجان تشریف دارند، به شما گزارش می‌کنند، ما بخش ریل سیرجان ـ کرمان را توسط بخش خصوصی داریم سرمایه‌گذاری می‌کنیم. ما توسعه ایستگاه‌های ریلی را به سمت بخش خصوصی منتقل کردیم. حجم سرمایه‌گذاری، حجم توجه و حجم اقداماتی که در حوزه ریل در حال انجام است اساساً با دهه‌های قبلی قابل مقایسه نیست.

اما خدمت شما عرض شود اگر اجازه بدهید وارد بحث راهها شوم. من در حوزه راهها هم همین را خدمت شما عرض می‌کنم. ما در حوزه راهها تمام ایران را به (10) کریدور تقسیم کردیم که هیچ نقطه‌ای از ایران خالی از توسعه باقی نماند. برای (10) کریدور (10) برنامه توسعه شبکه آزادراهی ایران را طراحی کردیم. دوستان کمیسیون عمران کاملاً واقف هستند، دوستان می‌دانند که ما این جزئیات را خدمت دوستان کمیسیون عمران عرضه کردیم، شما می‌توانید از آقای دکتر رضایی بپرسید که ما در حوزه ریل، در حوزه جاده، در حوزه حمل و نقل چه اقدامات مفصل و مهمی را انجام دادیم. اگر شما فکر می‌کنید گزارش من گزاف است به آقای دکتر رضایی مراجعه کنید، به دوستان کمیسیون عمران مراجعه کنید، به شما گزارش می‌دهند که اساساً حجم فعالیت‌های ما در حوزه راه به شکل جهشی است و نه به صورت رشد عادی.

همه شما می‌دانید آزادراه تهران ـ شمال به یک افسانه تبدیل شده بود. همه می‌گفتند که آزادراه تهران ـ شمال ان‌شا‌ءالله می‌ماند که حضرت صاحب‌الزمان وقتی ظهور کردند آنجا را گشایش کنند. حالا شما بروید ببینید این آزادراه در چه سرعتی در حال انجام است. دوستان! وقتی من آمدم این آزادراه پس از (17) سال، (17) درصد پیشرفت کار داشت، سالی (1) درصد. الان شما بروید ببینید، هر (300) متر قطعه اول این آزادراه به یک کارگاه تبدیل شده است. (110) کارگاه فعال در این آزادراه دارد کار می‌کند. پیشرفت کار این آزادراه در قطعه (1) به (81) درصد رسیده است. دوستان! این داستان اتفاقی نیست، به خدا اینها اتفاقی نیست، اینها تلاش می‌خواهد، اینها مدیریت می‌خواهد، اینها تأمین مالی می‌خواهد. 

دوستان عزیز استان فارس و استان اصفهان می‌دانند آزادراه اصفهان ـ شیراز سالها بود متوقف بود، شما بروید پیشرفت کار آزادراه اصفهان ـ شیراز را ببینید.

دوستان عزیز استان مرکزی و استان لرستان می‌دانند آزادراه بین خرم‌آباد ـ اراک در چه وضعیتی بود، شما می‌توانید بروید ببینید که با چه سرعتی در حال پیشرفت است.

آزادراه کمربند جنوب‌غربی تهران، این همه کامیون وارد حاشیه تهران می‌شد و این همه گرفتاری برای تهران ایجاد می‌کرد. بروید ببینید این آزادراه شش ماه است شروع شده،‌ پیشرفت کار فوق‌العاده‌ای دارد، ان‌شا‌ءالله ما قطعه اول را برای همین بهار افتتاح می‌کنیم. چنین رشدی اصلاً در تاریخ آزادراه ایران سابقه ندارد.

شما آزادراه مراغه به سمت هشترود را می‌توانید ببینید، آزادراه ارومیه به سمت تبریز را می‌توانید ببینید،‌ در یک زمان در حال حاضر (16) آزادراه همزمان در حال اجراست. کسانی که در حوزه وزارت راه کار کردند می‌دانند ما هیچ‌وقت به صورت همزمان دو آزادراه بیشتر در حال اجرا نداشتیم. به خدا قسم دوستان و همکاران من در این وزارتخانه دارند تلاش می‌کنند، زحمت می‌کشند، در همین بی‌پولی اتفاقات بزرگی در حال رخداد است.

عزیزان! فقط در آزادراه‌های ایران بیش از (15) هزار نفر دارند مستقیماً‌ کار می‌کنند، بیش از (5000) ماشین‌آلات سنگین دارد کار می‌کند. آقای مهندس سعیدی‌کیا به من می‌گفت من به اندازه ظرفیت تمام قالب‌سازهای ایران برای ساخت قالب‌های تونل‌های آزادراه تهران ـ شمال به همه آنها کار ارجاع کردم، دیگر اصلاً ظرفیت خالی در قالب‌سازی وجود ندارد.

شما در بحث خطوط ریلی ببینید ریل قزوین به گیلان با چه سرعتی تهران به همدان با چه سرعتی، ملایر به کرمانشاه با چه سرعتی، مراغه به ارومیه با چه سرعتی در حال انجام است. عزیزان! تمام این پروژه‌ها در همین شرایط خشکسالی مالی در حال انجام است. واقعاً اگر شما دقت بفرمایید می‌بینید که این اقداماتی که ما کرده‌ایم در حوزه‌های مختلف جواب داده است. این‌طور نیست که اینها بی‌جواب باشد، اتفاق رخ داده است. شما خودتان می‌دانید، نمایندگان استان‌ها هستید، از جمله آن دستگاه‌هایی که در حال حاضر تلاش می‌کند که کارگاه‌هایش را فعال و زنده نگه دارد قطعاً وزارتخانه ما است. 

من خدمت شما عرض کنم ما فقط در این سه سال (8000) کیلومتر راه روستایی اجرا کرده‌ایم، (8000) کیلومتر راه روستایی جدید. (8000) کیلومتر از راه روستایی قدیم را آسفالت مجدد کردیم. فقط بیش از (10) هزار کیلومتر راه فرعی را آسفالت کردیم. باور کنید اتفاقاتی که در حوزه جاده و در حوزه‌های ریلی رخ داده اتفاقات بسیار بسیار بزرگی هستند.

بحث جلب سرمایه‌گذاری ما فقط به حوزه ریل و به حوزه آزادراه‌ها ختم نمی‌شود. دوستان عزیز! ما فقط در حوزه هوایی، اجازه بدهید من چند تا رقم را در حوزه هوایی خدمت شما عرض کنم. ما در حوزه هوایی بیش از (60) فرودگاه داریم، ولی عزیزان! (9) فرودگاه فعال داریم. فعالیت بقیه فرودگاه‌های ما بسیاربسیار پایین است. ما در (9) فرودگاه نیاز به سرمایه‌گذاری مجدد داریم، ولی برای اینکه بتوانیم از صنعت هوانوردی‌مان استفاده کنیم نیاز به نوسازی کل ناوگان هوایی داریم تا از ظرفیت تمام فرودگاه‌ها استفاده شود.

تا حالا کدام فرودگاه بر اساس سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در ایران سرمایه‌گذاری می‌شد؟ عزیزان! ما فرودگاه امام خمینی را با بخش خصوصی قرارداد بستیم. اگر اینجا بتوانند بگذارند شما همین الان می‌توانید تصویر ترمینال سلام را ببینید که این ترمینال کلاً با سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در حال انجام است. 

ما ترمینال کرمان را توسط بخش خصوصی در حال سرمایه‌گذاری هستیم. ما برای (3) میلیارد دلار سرمایه‌گذاری بخش خصوصی داخلی و خارجی در حوزه فرودگاه‌ها در حال مذاکره هستیم که امیدوارم که حداقل مصوبه چهار فرودگاه را در همین سال جاری از هیأت وزیران بگیرم و ابلاغ کنم. باور کنید نگاهی که ما در وزارت راه و شهرسازی داریم اصلاً اکتفا کردن به همین بودجه‌های دولتی نیست، من که می‌فهمم با این بودجه‌های دولتی نمی‌شود کشور را اداره کرد. با این بودجه‌های دولتی فقط می‌شود کشور را متوقف کرد. ما باید برویم ایران را به اندازه عظمت ایران آباد کنیم، ما داریم کارهای بسیار بزرگی را انجام می‌دهیم.

در حوزه صنعت هوایی، دوستان! باور کنید مدت‌هاست در این کشور در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری نشده است. همه ما گله داریم، شما گله دارید، مردم گله دارند، ولی باور کنید سرمایه‌گذاری نشده، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها بسیار گرانقیمت است. ما (16) ایستگاه راداری‌ داریم، (14) رادار داریم، همه آنها عمر مفید خودشان را طی کرده‌اند. شما می‌دانید سرمایه‌گذاری در رادارها چقدر هزینه می‌برد؟ در همین سه‌ساله من بلافاصله سه تا رادار سفارش کردم که بتوانیم رادارهای جدید را وارد ایران کنیم. عزیزان من! اولین رادارش هم وارد شد و در حال نصب است. ما فقط (800) میلیارد تومان در حال بهسازی و نوسازی همین باندهای فرودگاه، شبکه ارتباط بین هواپیما و برج مراقبت و تمام سیستم‌های زیرساختی صنعت هوانوردی هستیم. شما باورتان می‌شود که ما حتی در بحث آتش‌نشانی و امداد در فرودگاه‌ها با چه مشکلات و بدبختی‌هایی مواجه هستیم؟ ما تازه در همین سال گذشته (12) دستگاه بزرگ و مدرن را سفارش کردیم. باورتان می‌شود باند فرودگاه مهرآباد که (13) میلیون مسافر جابجا می‌کند بیش از (40) سال است تعمیر و مرمت نشده است؟ من چه کنم که ما در وضعیتی این مسئولیت را گرفتیم که این حجم مسائل زیرساختی ایران در وضعیت بسیار، بسیار سختی قرار گرفته است، ولی من هیچ‌وقت هیچ‌کدام از اینها را متوقف نکردم به بودجه عمرانی. من می‌دانم که بودجه عمرانی اصلاً امکان و کفاف این کارها را ندارد.

من به آقای شهریاری نماینده محترم زاهدان عرض می‌کنم، آقای شهریاری! شما مستحضر هستید که ما چه طرح توسعه مهمی را در فرودگاه زاهدان اجرا کردیم. ما چگونه در حال این هستیم که زاهدان را به یک مرکز توسعه منطقه‌ای هوایی تبدیل کنیم. شما که مستحضر هستید که ما چه توسعه بزرگی را در بندر چابهار ایجاد کردیم. شما که مستحضر هستید ما خط ریل چابهار به زاهدان را در حال اجرا هستیم و تا ایرانشهر (50) درصد زیرساختش را انجام دادیم.

در هر صورت در حوزه هوایی فارغ از بحث ترمینال‌ها، فرودگاه‌ها، زیرساخت‌ها، رادارها، شبکه‌های ارتباطی بزرگترین اقدام در تاریخ صنعت هوانوردی است. ایران در حوزه نوسازی هوایی قرار گرفته است. دوستان! من مطمئن هستم این کاری که ما انجام دادیم تاریخی‌ترین کاری است که در حوزه صنعت نوسازی ناوگان هوایی ایران صورت گرفته است.

عزیزان! من خواهش می‌کنم اگر دوستان بنشینند من راجع به بحث هواپیماها چند جمله‌ای را دقیق عرض کنم، چون که این مسائل زیاد گفته شده است. عزیزان! ما در صنعت هوانوردی ایران (245) هواپیما داشتیم. (100) تا از این هواپیماها زمین‌گیر و فرسوده است. شما که به فرودگاه می‌روید یک لحظه بروید پشت آشیانه‌ها را ببینید چگونه فرودگاه‌های ایران به گورستان هواپیما تبدیل شده است. (145) هواپیمای فعال با عمر (24) سال داشتیم. شما که از تأخیرها گله دارید، شما که از مشکلات گله دارید، راهکار چیست؟ غیر از این است که ما برویم این نوع ناوگان هوایی فرسوده را نوسازی کنیم؟

من وقتی می‌گفتم که آقا! من این ناوگان هوایی را نوسازی می‌کنم، بدون اتکا به منابع بودجه عمومی دولت، باور کنید همکاران من در دولت هم باورشان نمی‌شد. می‌گفتند مگر می‌شود شما (200) هواپیما وارد ایران کنی، قرارداد ببندی، (1) ریال تضمین بانک مرکزی، (1) سنت تضمین دولت را ندهی؟ ولی من مطمئن بودم که ما این کار را می‌کنیم و انجام دادیم. شما امروز می‌بینید که ما در ایران بیش از (100) هواپیمای نو را با ایرباس قرارداد بستیم.

رئیس ـ یک لحظه اجازه بفرمایید. دوستان عزیزی که این جلو هستند بفرمایید بنشینید، تجمع در این جلو درست نیست. عزیزان! بفرمایید در صندلی‌هایتان مستقر باشید. آقای شهیدی! جناب‌عالی روی صندلی‌تان بنشینید. عزیزان نماینده بفرمایید روی صندلی‌هایتان بنشینید، ما اسم نبریم، آقای حسینی بفرمایید. آقای آخوندی بفرمایید.

آخوندی ـ من داشتم در ارتباط بحث خرید ناوگان هوایی صحبت می‌کردم. دوستان عزیز! ما از روز اولی که وارد این بحث شدیم، بحث من این بود که من می‌فهمیدم ناوگان هوایی ایران را بخواهیم نوسازی کنیم باید بیش از (20) میلیارد دلار سرمایه‌گذاری کنیم. من که متوجه می‌شدم این خزانه، این بودجه امکان تحمل (1) درصد این را هم ندارد. مدلی را که ما طراحی کردیم یک مدل ابتکاری بر مبنای اجاره به شرط تملیک با تأمین مالی (100) درصد خارجی بدون تضمین دولت و با تضمین قرار دادن خود هواپیما بود، یک مدل بسیار پیشرفته. عزیزان! باور کنید من وقتی این موضوع را شروع کردم در هر جلسه‌ای چه در بین دوستان دولت، چه در بین مجلسی‌ها که می‌گفتم، همه به سخره می‌گرفتند. می‌گفتند چنین چیزی امکان‌پذیر نیست، مگر کشوری که سالها تحریم بوده، کشوری که بیش از سی و خرده‌ای سال است قرارداد مستقیم نداشته، نه با بوئینگ، نه با ایرباس، نه با ATR یک قرارداد خیلی خیلی محدودی داشته چگونه می‌تواند بیاید چنین ادعایی کند، آن هم به اتکای خود شرکت، بدون اینکه تضمین دولت را به وجود بیاورد. امروز شما می‌بینید که ما این کار با افتخار انجام دادیم، با حذف تمام واسطه‌ها، مذاکره مستقیم در تهران، نماینده بوئینگ آمد در ایران مذاکره کرد، نماینده ایرباس آمد در ایران مذاکره کرد، نماینده ATR آمد در ایران مذاکره کرد و ما این مذاکرات را در ایران زیر نظر تمام دستگاه‌های نظارتی انجام دادیم.

عزیزان! این کار بسیار بزرگی است، واقعاً اگر این کار را هر کسی انجام دهد، نه به خاطر اینکه من در این کار دخالت داشتم، این کار را همکاران من انجام دادند، سهم من در این کار بسیار اندک بوده، ولی باور کنید که این کار آینده صنعت هوانوردی ایران را زیر و رو می‌کند. وقتی شما می‌گویید ما می‌خواهیم با ترکیش‌ایرویز رقابت کنیم، چگونه؟ شما که می‌خواهید با ایرلاین‌های جنوب خلیج‌فارس رقابت کنید، چگونه؟ شما که می‌خواهید با بقیه ایرلاین‌های بزرگ جهان رقابت کنید، چگونه؟ شما باید یک پلنی داشته باشید، یک برنامه‌ای داشته باشید، این برنامه باید در حد و قواره ایران باشد. ایران می‌تواند مرکز حمل و نقل هوایی باشد. چرا ما به این ظرفیت توجه نکنیم؟ من به این ظرفیت توجه کردم، الحمدلله عمل کردم، اولین هواپیما وارد شد، هواپیماهای دیگر هم ان‌شا‌ءالله هفته دیگر وارد می‌شود، هواپیمای بعدی‌اش هم دو هفته دیگر وارد می‌شود، هواپیماهای ATR هم به زودی وارد می‌شوند و ان‌شا‌ءالله ما در آینده شاهد خواهیم بود در هر یکی،‌ دو ماه دو تا سه هواپیما وارد ایران می‌شود. این یک اتفاق بزرگی است. اگر برخی دوستان از من هم گله دارند،‌ عیبی ندارد از من گله داشته باشید، ولی انصاف بدهید که این بزرگترین اقدام در صنعت هوانوردی ایران است. باور کنید که قبل از انقلاب هم جرأت نمی‌کردند اصلاً‌ چنین قراردادهایی را در جهان طرح کنند، چه برسد که بخواهند به سراغش بروند یا وارد مذاکره شوند، ولی الحمدلله ما موفق شدیم.

دوستان! من فقط بابت حواشی که گفته می‌شود من خدمت شما عرض می‌کنم این قرارداد به صورت مستقیم با حذف تمام واسطه‌ها صورت گرفت. من از روز اول به رئیس هیأت‌مدیره ایرباس، به مدیرعامل ایرباس، به تمام مدیران بوئینگ و به تمام مدیران ATR عرض کردم که آقا! در این قرارداد هیچ‌کس حق ندارد مذاکره کند، حتی اگر از دفتر رئیس‌جمهور هم بیایند با شما مذاکره کنند حق ندارند مذاکره کنند، هیچ‌کس حق ندارد مذاکره کند، این مذاکره را فقط و فقط و فقط شرکت با شما انجام می‌دهد، هر کسی به شما مراجعه کرد به من بگویید. ما در این مذاکره هیچ واسطه‌ای را نمی‌خواهیم، نه واسطه مالی می‌خواهیم، نه واسطه سیاسی می‌خواهیم، نه واسطه اداری می‌خواهیم، هیچ واسطه‌ای نمی‌خواهیم. روز اول به آنها عرض کردم و گفتم شما اگر می‌خواهید این قرارداد را امضا کنید باید به من یک سوگندنامه بدهید که در این قرارداد از هیچ واسطه‌ای استفاده نکردید و به هیچ واسطه‌ای (1) سنت پول ندادید و اگر روزی روزگاری معلوم شود شما از واسطه استفاده کردید دولت ایران هر کسی که باشد حق دارد بر علیه شما در تمام محاکم بین‌المللی شکایت کند و من از همه اینها اقرارنامه کتبی و رسمی دریافت کردم، امضا دریافت کردم که هیچ واسطه‌ای در کار نبوده است. چرا ما دوست داریم مدیران شرافتمندی که از جان و دلشان دارند مایه می‌گذارند، برای ایران و اعتلای جمهوری اسلامی زحمت می‌کشند را بخواهیم با یک‌سری حرفهای بی‌مبنا و سست افراد را متهم کنیم. باور کنید خدایی هست، قیامتی هست، آخرتی هم هست. اینگونه که نمی‌شود ما بدون هرگونه مدرکی بخواهیم کسی را متهم کنیم. شما می‌توانید در این قراردادها از تمام مجاری رسمی،‌ اطلاعاتی، نظارتی، بازرسی، هرچه که به ذهن‌تان می‌رسد بررسی کنید، اگر یک واسطه در حد کوچکترین موضوعی بود هرچه خواستید به من بگویید. 

دوستان عزیز! ما برای ایران جنگیدیم، ما برای جمهوری اسلامی جنگیدیم، حالا در جبهه بودیم نمی‌خواهیم تظاهر کنیم، ولی این دلیلی ندارد که ما به خاطر دو روز دنیا بابت دو شاهی پول بخواهیم حیثیت‌مان را هزینه کنیم. اگر شما می‌بینید تمام صنعت هوانوردی از ما حمایت می‌کنند به خاطر این است که آنها قدر این گوهر را می‌دانند، قدر این زر را می‌دانند، می‌دانند که چه اتفاقی در صنعت هوانوردی ایران رخ داده است. شما می‌بینید که این موضوع به عنوان بزرگترین اتفاق در صدر اخبار جهان بود، این بزرگترین دستاورد برجام است، در واقع این تمام توطئه‌های اسرائیل را نابود کرد. تمام پول‌ها از مجاری رسمی بانکی بین بانک‌های ایران و بانک‌های بین‌المللی رد و بدل شد. از هیچ چمدانی استفاده نشد. تمام ال‌سی‌ها به صورت رسمی،‌ ما به صورت رسمی اعلام کردیم که آقا! تحریم شکست، اسرائیل شکست خورد، صهیونیسم در این کار شکست خورد. ما موفق شدیم اراده ملت ایران را چیره کنیم، واقعاً من از برخی کم‌لطفی‌هایی که صورت می‌گیرد تعجب می‌کنم. کار بسیار بزرگی صورت گرفته، ملت ایران امیدوار شدند، نه فقط به صنعت هوانوردی، ملت ایران امیدوار شدند که این دولت توان کارهای بزرگ را دارد، می‌تواند ایران را به سرمنزل مقصود برساند، می‌تواند ایران را توسعه بدهد، شما به این بخش قصه نگاه کنید.

یک جمله دیگر بگویم عرضم را خاتمه بدهم، اگر فرصتی بود در بخش انتهایی من عرض می‌کنم. من یک جمله هم در ارتباط با بحث دریا عرض کنم. دوستان این فقط در حوزه ریلی نیست، ما همین بحث را در حوزه دریایی داریم. دوستان عزیز! در حوزه دریایی ما بیش از (500) میلیون دلار در چابهار سرمایه‌گذاری کردیم. آقای کاظم جلالی که از کمیسیون امنیت ملی و خیلی از نمایندگان محترم دیگر رفتند بازدید کردند، می‌توانند به شما گواهی بدهند. این بند (1) ریال اعتبار ندارد، (500) میلیون دلار در آن سرمایه‌گذاری شده است. واقعاً انصاف بدهید، ما این را از طریق بخش خصوصی با استفاده از همین امکانات قانونی که شما نمایندگان محترم در صندوق توسعه ملی ایجاد کردید انجام دادیم. باور کنید اینها کارهای بزرگی برای ایران است.

ما در واقع راه‌آهن چابهار به زاهدان را در حال اجرا هستیم، شما بروید ببینید بودجه این راه‌آهن (28) میلیارد تومان در بودجه است، (28) میلیارد تومان یعنی کمتر از (3) کیلومتر. عزیزان من!‌ ما الان در آنجا (50) درصد زیرسازی چابهار تا ایرانشهر را اجرا کردیم، ریلش را تهیه کرده‌ایم، باور کنید کارهای بزرگی در حال رخ دادن است.

عزیزان! فقط در پسکرانه‌‌های بنادر در همین سه‌ساله (9000) میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شده است. نه فقط بندر چابهار، هر سه فاز بندرعباس از طریق منابع غیربودجه‌ای در حال نوسازی است، هم فاز (1)، هم فاز (2) و هم فاز (3). آقای سامری می‌توانند به شما در خرمشهر گزارش کنند، ما بندر خرمشهر را نوسازی کردیم. از پایان جنگ چند سال است گذشته است؟ 68 بود الان 95 است، (27) سال است از پایان جنگ گذشته، هنوز کشتی‌ها در آنجا مغروقه هستند، در واقع ما داریم نجات مغروقه‌ها را انجام می‌دهیم. شما می‌دانید که در آنجا در چه وضعیتی هستیم؟ دوستان عزیز! ما در واقع مغروقه‌ها را در حال نجات دادن هستیم و در واقع اقتصاد آبادان و اقتصاد خرمشهر را در حال بازسازی ساختاری، هم بازسازی بندر، هم آبراهه و هم بنادر جزیره آبادان هستیم. 

دوستان عزیز! شما بروید بندر امام را ببینید در چه حدی توسعه پیدا کرده است. ما خط آهن مستقیم با سرعت (160) کیلومتر اهواز به بندر امام را فعال کردیم. بروید ملاحظه کنید در بنادر چه اتفاقاتی رخ داده است.

(در این هنگام آقای مسعود پزشکیان «نایب‌رئیس اول» ریاست جلسه را به عهده گرفتند)

عزیزان!‌ تمام تجهیزات بندر چابهار را از آلمان با بالاترین برندهای جهانی در مناقصه انتخاب کردیم،‌ با قیمتی به مراتب کمتر از همان تجهیزات چینی. بیایید انصاف بدهید، ببینید که چه سرمایه‌گذاری شده. سال‌ها است در بنادر ایران سرمایه‌گذاری بزرگ صورت نگرفته. من از آقای سعید‌نژاد خواستم به من یک گزارشی بدهند. جناب آقای لاریجانی! از اول انقلاب تا این دولت کل سرمایه‌گذاری در تجهیزات بنادر (960) میلیون دلار بوده، فقط سرمایه‌گذاری که در این سه سال ما در حال انجام هستیم یا خرید کردیم یا خرید‌ها را سفارش دادیم و در حال آمدن است (800) میلیون دلار است. من متوجه نبودم که آقای لاریجانی جا‌به‌جا شدند و آقای پزشکیان تشریف آوردند. عزیزان من! اتفاق‌های بزرگی است. اینها در واقع کارهای تصادفی و شانسی نیست. روی اینها فکر شده، سرمایه‌گذاری شده، برنامه‌ریزی شده، همه اینها به دقت کار شده. 

من عرایضم را ختم می‌کنم. راجع به مطالبی که برادر عزیزم جناب آقای قاضی‌پور گفتند ان‌شاء‌الله من در بخش پایانی توضیح می‌دهم که ان‌شاء‌الله آقای قاضی‌پور که دوست من بودند و هستند و شش سال با همدیگر در شورای رقابت با هم همکار بودیم حتماً گواهی خواهند داد که نه تنها کوچکترین فسادی نیست، بلکه آنچه که انجام شده و می‌شود مایه افتخار هم من و هم همکارانم و هم دولت و هم تمام ملت ایران هست. راجع به بقیه مطالب اجازه بدهید که هم من استراحت کنم و هم در بخش پایانی صحبت‌هایم ان‌شاء‌الله مطالبی را به سمع و نظر شما برسانم. 

فقط یک جمله را بگویم؛ در ارتباط با سانحه من از آقای مهندس حسن‌بیکی درخواست کردم، چون آقای مهندس حسن‌بیکی خودشان نماینده دامغان هستند، همان‌جا بودند. از اول حادثه تا آخر حادثه آنجا بودند. چهار، پنج روز بعدش هم آنجا بودند. ایشان اطلاعات کاملی دارند، می‌توانند بیایند به شما توضیح بدهند که حداقل یک شاهد مستقل توضیح بدهد. من به صورت یک‌جانبه به شما گزارش نکنم. ولی چند جمله‌ای که گفته می‌شود را من برای شما تبیین بکنم که واقعاً من شرمنده هستم که چنین سوءتعبیر‌هایی در این کشور صورت می‌گیرد، واقعاً مایه تأسف من و همه هست. 

عزیزان! آقای حسن‌بیکی بودند، جناب آقای همتی نماینده محترم سمنان بودند. من همان روز جمعه که به سمنان رفتم بلافاصله شورای مدیریت بحران را تشکیل دادم و گزارش مدیریت بحران را دریافت کردیم. وقتی من داشتم از جلسه مدیریت بحران بیرون می‌آمدم خبرنگار از من پرسید، من یک گزارشی دادم که از ابتدا چه کار شده، اتفاق چگونه رخ داده، ما چه کارهایی انجام دادیم و سازمان‌ها و گروه‌های امدادی چه کارهایی را انجام دادند، بعد گفتم من به اتفاق نمایندگان محترم و استاندار محترم داریم می‌رویم از مجروحان بازدید و معاینه بکنیم و ملاقات داشته باشیم. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم، تمام اقدامات خودمان را می‌کنیم به افرادی که اینجا تشریف دارند در مجروح شدن به آنها رسیدگی کنیم و همچنین از خانواده جانباختگان هم کمال مراقبت و دقت را نسبت به آنها داریم. 

من عرض کردم این کاری که ما می‌کنیم اصلاً وظیفه ما است، این کار اضافه‌ای نیست که ما انجام می‌دهیم. این حداقل وظیفه من وزیر است که این کار را انجام بدهم، وگرنه اینها اضافه بر همه این کارهایی که من می‌کنم خودشان امکانات بیمه‌ای هم دارند. ولی من وظیفه‌ام این است که در خدمت اینها باشم و تمام تلاشم را بکنم. واقعاً بعدش این حرف منطقی را به یک حرف دیگری تبدیل کردند که وزیر گفته اینها بیمه هستند، بیمه پولشان را می‌دهد. واقعاً من از این نحوه انعکاس مطلب تعجب می‌کنم. من بلافاصله توضیح دادم آنچه که من گفتم، گفتم ما وظیفه‌مان است خدمت بکنیم و برای این خدمت هیچ منتی نداریم. 

این وظیفه هر وزیری است، این وظیفه دولت است که این کار را انجام بدهد، این کار زیادی نیست که ما انجام می‌دهیم. من این را از روی تواضع و وظیفه گفتم، باید بگویم، اصلاً وظیفه من است. این چیز عجیب‌ و غریبی نیست که من همچنین حرفی را بزنم. بعد این موضوع را به یک موضوع دیگری تبدیل کردند. من این موضوع را بلافاصله توضیح دادم، هم به رسانه‌ها توضیح دادم و هم عرض کردم همان وقت که اگر این موضوع موجب سوء‌تفاهم شده من از تمام خانواده‌های محترم، از نمایندگان محترم، از مردم آذربایجان‌شرقی، آذربایجان‌غربی، تمام آذری‌زبانان، مردم اردبیل، مردم زنجان و از همه من عذرخواهی می‌کنم. اگر فکر می‌کنید که در کوچکترین بیان من لکنتی بوده من عذرخواهی رسمی کتبی کردم، من بیانیه دادم در این زمینه که اگر فکر می‌کنید بیان من الکن بوده و نقطه ضعفی در بیان من بوده من همین الان از همه شما عذرخواهی می‌کنم، باز هم عذرخواهی می‌‌کنم. عذرخواهی کردن یک مسئول از ملت ایران که افتخار دارد. این عذرخواهی که مایه شرمندگی نیست، این مایه افتخار است که ما از ملت ایران، از بابت همه کمبودها، از همه نارسایی‌ها عذرخواهی کنیم. من عذرخواهی کردم باز هم عذرخواهی می‌کنم.

نکته دیگری که گفته بشود؛ می‌گویند آقا! باید استعفا می‌کردید. آقای دکتر جهانگیری عزیز اینجا تشریف دارند. من شنبه صبح که سر کار آمدم با توجه به ابعاد حادثه خدمت آقای جهانگیری عرض کردم؛ آقای جهانگیری! من یک متن استعفایی نوشتم برای اینکه من مسئولیت اجتماعی این کار را بپذیرم این متن استعفا را تقدیم شما می‌کنم. بلافاصله، همان دقیقه آقای دکتر پورسید‌آقایی تشریف آوردند، ایشان گفتند من هم استعفا می‌کنم. ولی با توجه به اینکه این موضوع در حوزه ریلی صورت گرفته بگذارید من استعفا کنم، وزیر (12) حوزه دیگر هم زیر مسئولیت دارد، بگذارید مسئول خود حوزه استعفا کند. من خدمت آقای آقایی عرض کردم آقای آقایی! این حادثه بزرگ بوده و من باید به عنوان وزیر استعفا کنم، لذا در واقع من اقدام می‌کنم.

نهایتاً قرار شد من هر دو استعفا را تقدیم آقای جهانگیری بکنم و آقای جهانگیری هر تصمیمی گرفتند اقدام بکنیم. ما هر دو تا را تقدیم جناب جهانگیری کردیم، جناب جهانگیری ساعت (5/2) به من گفتند که من با آقای رئیس‌جمهور صحبت کردم، جناب رئیس‌جمهور گفتند همین که آقای مدیرعامل شرکت راه‌آهن استعفا می‌کند کفایت می‌کند، شما بایستید کارتان را انجام بدهید. 

اینکه چیز عجیب و غریبی نیست. این کار هم کار بزرگی نیست، وظیفه من بوده این کار را انجام بدهم، بلافاصله هم انجام دادم. ولی بعد از آنکه توسط رئیس‌جمهور بالاترین مقام اجرایی کشور تصمیم‌گیری شد من از آن به بعد دیگر باید قرص و محکم به کارها بچسبم. من دیگر نباید بعد از تصمیم‌گیری مردد باشم، باید با کمال اقتدار وزارتخانه را اداره کنم که این کار را کردم. در هر صورت اگر اجازه بدهید راجع به بقیه سانحه شما حرف مستقل را از آقای حسن‌بیکی بشنوید بهتر از این است که از من بشنوید. ولی من توجه شما را به بیانیه کمیسیون عمران جلب می‌کنم. کمیسیون عمران مجلس از طرف شما، از طرف آقای رئیس مجلس نمایندگی پیدا کرد، رفت بررسی کرد، کمیسیون عمران گفت هیچ‌ مسئولیتی متوجه وزیر نیست. در همین صحن از پشت همین تریبون خوانده شد. کمیسیون بررسی سانحه هم بررسی کرد، بیانیه داد، گزارش آن هم منتشر شد. در هر صورت من باز هم در خدمت شما هستم. من (15) دقیقه از وقتم را خدمت آقای حسن‌بیکی تقدیم می‌کنم. آقای حسن‌بیکی صحبت خواهند کرد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته 

نایب‌رئیس (پزشکیان) ـ خیلی ممنون، آقای دکتر متشکرم. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ از جناب آقای آخوندی وزیر محترم راه و شهرسازی تشکر می‌کنیم. از وقت آقای وزیر یک ساعت در اختیار یک یا دو تا از نمایندگان قرار می‌گیرد که ابتدا خدمت آقای ابوالفضل حسن‌بیکی نماینده محترم دامغان هستیم که به هر میزان از این یک ساعت صحبت داشته باشند.

ابوالفضل حسن‌بیکی (دامغان) ـ سلام علیکم و رحمه الله 

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم ـ بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم 

«الحمدلله و الصلاه و السلام علی رسول الله و علی آله آل الله»

سپاسگزارم از همه نمایندگان عزیز و محترم و خیرمقدم عرض می‌کنم خدمت اعضاء محترم هیأت دولت که در این جلسه و در این مجلس حضور پیدا کردند. 

برادران عزیز و خواهران گرانقدر! معاون اول محترم رئیس‌جمهور! اگر جناب‌عالی هم عرایض بنده را گوش کنید تحقیقاً و یقیناً مباحثی که مطرح می‌شود می‌تواند تمییز دادن آنها راحت‌تر باشد. ما نمایندگان مجلس در برابر قرآن کریم سوگند یاد کردیم به وظایف‌مان عمل کنیم، زیرا باید با دقت هم عمل کنیم. ما از منظر قانون قانونگذاریم و ناظر بر اجرای قانون هستیم و در پنج سطح مأموریت و مسئولیت داریم، هم در سطح بین‌المللی، هم در سطح ملی، هم در سطح منطقه‌ای، هم در سطح استانی و حوزه انتخابیه. لذا آنچه را که امروز می‌خواهیم در این جلسه بگوییم طبیعتاً براساس تکلیف شرعی است. بنده یک اصولگرا هستم و افتخار می‌کنم که اصولگرا هستم، زیرا اصولگرایی را از امام، مقام معظم رهبری، شهید بهشتی، شهید مطهری و شهیدان جبهه و جنگ آموختم به اینکه انسان باید حق‌طلب باشد، آزاده باشد و آنچه را که حق هست به آن عمل کند و در رأس همه آنها مولا علی (علیه‌السلام) می‌فرماید: «حق بگو هر آنچه تلخ باشد».

در این موضوع بنده عرض می‌کنم روزی که حادثه به وجود آمد در مسیر تهران به دامغان بودم، وقتی به گردنه آهوان رسیدم مشاهده کردم از پشت کوه‌ها دود غلیظی به آسمان می‌رود. سریعاً به فرماندار دامغان زنگ زدم، موضوع چیست؟‌ ایشان به ما گفت همین الان اطلاع دادند که دو قطار با هم تصادف کردند و در این تصادف آتش‌سوزی ایجاد شده و هیچ خبر دیگری نداریم. من سریعاً به منطقه رفتم و از نزدیک شاهد بودم و همه اقداماتی که انجام می‌شد در کنار نیروهای اجرایی ایستادم. متوجه شدم که در یک مقطعی قطار تبریز به مشهد وقتی عبور می‌کند برودت هوا به (12) و (13) درجه زیر صفر می‌رسد، ترمزهای قطار یخ می‌زند، متوقف می‌شود و قطار دومی که می‌آید به این قطار اصابت می‌کند قطار سمنان به مشهد هست. 

برادران عزیز! شما استحضار دارید یک قطاری که از یک نقطه‌ای به نقطه دیگر حرکت می‌کند پنج‌، شش مرکز قطار را کنترل می‌کند. اولین کنترل‌کننده CTC هست، یعنی مرکز الکترونیکی هست که می‌تواند قطار را در هر نقطه‌ای کنترل کند. مکان دوم ATC هست،‌ ATC همان ترمز قطاری است که در اختیار راننده است، خودکار هر گاه احساس بکند در یک نقطه‌ای راه‌آهن مسدود است به راننده و به لکوموتیو‌ران اعلام می‌کند که آن منطقه مسدود است. 

نکته سوم، مرکز کنترل مرکزی است. این مرکز کنترل مرکزی در دو جا قرار دارد، یکی در تهران که سراسر ایران را کنترل می‌کند و محور تهران به مشهد را هم کنترل می‌کند. مرکز دیگری که در اینجا وجود دارد و کنترل می‌کند مرکز کنترل مرکزی شاهرود است. البته من در اینجا به شما عرض کنم که مرکز کنترل CTC و CEC در یک اتاق هست و به فاصله یکی‌، دو متر با همدیگر همواره در مکاتبات و مذاکرات با هم مشترک هستند و همواره در اقداماتی که انجام می‌دهند در کنار هم قرار دارند. اما مرکز کنترل مرکزی که در شاهرود است در اتاق دیگری حضور و وجود دارد. 

لذا در مراحل اول وقتی که من آنجا رسیدم سخنان گوناگونی از افراد گوناگونی شنیده می‌شد. در این قضیه طبیعتاً مأموریت و مسئولیت ما این بود که در مرحله اول به آسیب‌دیدگان کمک کنیم و بتوانیم اقدامات اولیه و ضروری را انجام بدهیم. در مرحله دوم به فکر این باشیم که چه کسانی در این حادثه مقصر هستند. طبیعتاً هر کسی به گونه‌ای دیگری را به عنوان مقصر اعلام می‌کرد. بعد از اینکه ما کارهای اولیه را با کمک ادارات، مسئولین، اداره کل، استاندار، استانداری و فرمانداری شهرستان دامغان و کمک‌هایی که از شهرهای شاهرود، سمنان، گرمسار و حتی فیروزکوه رسید کارهای اولیه انجام شد، مجروح‌ها از (188) کیلومتری به بیمارستان دامغان، سمنان و شاهرود منتقل شدند. بعد از آن برای اینکه چگونگی این حادثه برای ما روشن بشود در همین مقطع بود که ریاست محترم کمیسیون امنیت ملی جناب آقای دکتر بروجردی با من تماس گرفت که شما آنجا باش به عنوان نماینده و عضو کمیسیون امنیت ملی هم مسئولیت داری و ایشان فرمودند که ما با رئیس مجلس هم هماهنگ کردیم. 

بعد از ظهر بود که تعدادی از اعضاء کمیسیون عمران مجلس در منطقه آمدند، اما به دلایلی شب شد، پیگیری مقدور نبود و لذا وقتی من بعد از آن به شاهرود مراجعه کردم و از آنجا دقیق موضوع این تصادف را پیگیری کردم متوجه شدم که در این حادثه اشکالات عجیب و غریبی وجود دارد. لذا در این رابطه یک مقداری حساسیت بیشتر شد. وقتی که گفته‌های افراد مطرح شد به سراغ مانیتورها رفتیم، وقتی به سراغ مانیتورها رفتیم مشاهده کردیم که بعضی از قول‌ها و گفته‌ها با آنچه که در مانیتور ثبت شده مغایرت دارد و لذا در این رابطه قرار بر این شد که دولت هم وارد عمل بشود. روز بعدش دولت آقای مهندس ترکان را به منطقه اعزام کرد، مجدداً مانیتورها را ما بررسی کردیم. وقتی مانیتورها را ما بررسی کردیم دقیقاً به این شکل که قطار تبریز به مشهد وقتی عبور می‌کند و در نزدیکی ایستگاه هفت‌خان قرار می‌گیرد اینجا هم جزء یکی از مناطق و یکی از گردنه‌های صعب‌العبور است، به دلیل اینکه گردنه بسیار شیب‌دار هست ترمزهای پی‌در‌پی که زده شده موجب شده که ترمز این قطار یخ بزند. به شاهرود اعلام می‌کند، CTC در جریان است، ATC هم در جریان است. بعد از مدتی قطار دوم می‌آید و قطار دوم در ایستگاه قبلی آن را متوقف می‌کنند. رسیدگی و پیگیری می‌شود تا جایی که قطار تبریز اعلام می‌کند که داریم مشکل را حل می‌کنیم، تا چند دقیقه دیگر عبور خواهیم کرد. در همین مقطع مشاهده می‌کنیم که شیفت می‌بایست عوض می‌شد، اما شیفت به لحاظ اینکه آن شب شاهرود برف آمده بود، نفر بعدی که باید می‌آمد و شیفت را ساعت (7) شب تحویل می‌گرفت این نفر نرسیده بود، یعنی همان فردی که از شب در این محل به عنوان مسئول CTC حضور داشته مأموریتش را ادامه می‌دهد. بعد از این نکته متوجه می‌شویم قطاری که از سمنان می‌آید به طور مداوم با شاهرود در تماس است و هر لحظه درخواست می‌کند برای اینکه مسافرانش را به مشهد برساند مجوز عبور می‌خواهد. 

در این موضوع خلط و اشکالی به وجود می‌آید که این فرد در یک زمان احساس می‌کند که قطار تبریز به مشهد حرکت کرده و عبور کرده، به قطار سمنان دستور می‌دهد که شما حرکت کنید، لکوموتیو اعلام می‌کند که چراغ من روشن است، ATC به من اجازه نمی‌دهد. شما می‌دانید که این مجموعه یک مجموعه بسیار پیشرفته‌ای است که در همه مقاطع و در همه زمان‌ها حتی نقطه‌ به نقطه این راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران را نشان می‌دهد که اگر هر از گاهی، یک لحظه‌ هم در یکی از نقاط روی ریل اشکالی به وجود بیاید این چهار مرکز متوجه می‌شوند و همه برای اینکه آن مانع را برطرف کنند آماده می‌شوند. 

در همین مقطع وقتی نفر بعدی که نفر شیفت دوم هست وارد می‌شود نفر قبلی به لوکوموتیوران اولی ابلاغ می‌کند که شما حرکت کنید، لکوموتیوران اولی مجدداً اعلام می‌کند که چراغ من روشن است. به او دستور می‌دهد که چراغت را دستی خاموش کن، حرکت کن. لکوموتیوران اعلام می‌کند که من حرکت نمی‌کنم. مسیر بعدی آن این است که باید تلگرام بزنند. در اینجا وقتی که تلگرام زده می‌شود، وقتی که به او ابلاغ می‌شود او چراغ را دستی خاموش می‌کند و حرکت می‌کند. وقتی که حرکت می‌کند به دلیل اینکه شیب این نقطه بسیار زیاد است در طول این مسیر قطار به (117) کیلومتر سرعت و در یک نقطه‌ای مشاهده می‌کند که قطار تبریز از محل خارج نشده و هنوز در محل است. قطار ترمز می‌گیرد، اما به لحاظ اینکه سر پیچ بود این هم جزء الطاف الهی بود، قطار چون در نقطه‌ای قرار گرفت که سر پیچ بود لکوموتیو قطار سمنان به عقبه قطار تبریز می‌خورد. ما مشاهده می‌کنیم در این مقطع که لکوموتیو از روی ریل منحرف می‌شود که این هم جزء یکی از معجزات الهی و لطف خدا بود که تعداد کشته‌ها بسیار محدود و کم می‌شود. 

بعد از این لحظه وقتی که نفر بعدی می‌آید، یعنی ظرف دو دقیقه به قبلی اعلام می‌کند که دو تا قطار به هم خورد. او پشت دستگاه خودش می‌خندد و سهل می‌گیرد، می‌گوید کدام قطارها به هم خورد؟ وقتی به او می‌گوید قطار سمنان با قطار تبریز برخورد کرد او تعجب می‌کند. اینجا یکی از همان جاهایی بود که برای ما جای سؤال بود و من هم در تلفنی که با آقای بروجردی و بعضی از دوستان و بعد هم به کمیسیون گزارش دادم گفتم از منظر من این حرکت یک نفره است و این یک نفر هم مسئول است و احتمالاً هم این باید عمدی باشد. اما بعد از اینکه بررسی‌های گوناگون انجام شد قاضی محترم اعلام کرد که این عمدی نبوده، سهوی بوده، اما خطای انسانی است. 

لذا وقتی که خطای انسانی است ما در اینجا می‌توانیم عرض کنیم که همه سیستم دقیق کار کرده، همه سیستم راه و مسیر خودش را رفته، یک فردی که پشت این دستگاه نشسته و بعد هم همه این آثار هست. 

برادران و خواهران! من طی این روزهایی که مسئولیت و عذاب وجدان می‌کشیدم که چگونه می‌توانیم این همه مدارک را بررسی بکنیم، با تک‌تک افراد بحث و گفت‌وگو داشتیم. در یک زمانی لکوموتیوران‌ها به شدت نگران بودند. اینها استنباط می‌کردند چون راننده قطار، یعنی لکوموتیوران قطار سمنان فوت نکرده شاید او محاکمه بشود و یا خدای‌ناکرده گناهان را به گردن او بیندازند و ناراحت بودند. با آنها چندین بار نشستیم، هم جمعی، هم گروهی و هم فردی با ایشان صحبت کردیم. در نهایت اینها همه مسائلشان که در فضای مجازی هم همواره مطرح بود که (2000) بار و (20) هزار بار و (5000) بار این سیستم اشکال ایراد داشته و به آن ایراد وارد شده، همه اینها یکی پس از دیگری اذعان کردند که همین اشکالات امروز هم در متروی تهران و در آن سوی دنیا هم وجود دارد. شرکت‌هایی که از آلمان و فرانسه در این مجموعه کار می‌‌کنند همین مسائل هست. در یک مقطعی هم خواستند یکی از شرکت‌های داخلی را زیر سؤال ببرند. آنجا هم وقتی که ما مراجعه کردیم، مشاهده کردیم که این مجموعه در سال 1383 قرارداد ایجاد شده، در سال 85 و در سال 86 اجرایی شده. یعنی خرید این دستگاه‌ها هم ATC و هم CTC از سال 83 و 85 و در نهایت در سال 86 عملیاتی شده. در این راستا هم ما در اینجا به یک موضوعی رسیدیم که مسیر ما را یک‌مقدار ساده‌تر کرد. 

وقتی مقام معظم رهبری سخن از داخلی و نیروهای داخلی و بحث اقتصاد مقاومتی و دستوری که به مجلس می‌دهد که «مجلس باید ریل‌گذاری بکند و کار را انجام بدهد» باز ما مسئولیت و مأموریت سنگین‌تری را بر دوش خودمان می‌بینیم. لذا در این راستا باز من تحقیقات دومم را شروع کردم. در یک مقطعی بیان شد به اینکه CTC مقصر است. خبرنگار مهر با من تلفنی صحبت کرد، صریحاً به خبرنگار مهر اعلام کردم دستگاه‌ها هیچ اشکالی ندارد. گزارش‌هایی هم تا حالا داده شده این گزارش‌ها درست نیست و غلط است، زیرا دستگاه کار خودش را انجام داده، سیستم کار خودش را انجام داده. یک فرد در اینجا اشکال به وجود آورده و اشتباه شده، چرا موضوع را اینقدر باز می‌کنیم و شرایط را به گونه‌ای انجام می‌دهیم؟

بعد از این متوجه شدم گروهی همواره با من مذاکره می‌کنند، با دوستان دیگر، با نمایندگان دیگر و مخصوصاً در شاهرود به گونه‌ای هجمه می‌ریختند برای اینکه همه مسئولین این استان حرف اینها را بپذیرند و آن جمله این بود که این دستگاه‌ ATC و CTC به درد نمی‌خورد، ما باید دستگاه جدیدی بیاوریم و گروهی می‌گفتند این دستگاه از روسیه بیاید و گروهی دیگر می‌گفتند از آمریکا بیاید. حتی گروهی با من مذاکره کردند که اگر شما اجازه بدهید ما می‌توانیم با قیمت (7) میلیارد دلار همه این تجهیزات را از آمریکا بیاوریم و وقتی که این تجهیزات را از آمریکا آوردیم دیگر این مشکلات به وجود نمی‌آید. 

من از اینها سؤال کردم که چگونه شما می‌خواهید (7) میلیارد دلار تأمین کنید؟‌ گفتند ما همه چیز را به عهده می‌گیریم، زیرا ما یک پولی در آمریکا بلوکه‌ شده داریم، می‌توانیم خودمان رابطه برقرار کنیم و این دستگاه‌ها را خریداری کنیم. اینجا بود که من نامه‌ای را خدمت ریاست محترم جمهوری نوشتم. 

مردم عزیز تبریز، نمایندگان محترم تبریز، نمایندگان محترم آذربایجان! این نامه برای برج (9) است، یعنی تقریباً (10)، (12) روز بعد از این حادثه طی سه برگ بدون اینکه حتی اعضاء کمیسیون هم بدانند محرمانه برای آقای رئیس‌جمهور نوشتم و اعلام کردم مافیایی پشت این کار است و شما نباید تسلیم مافیا بشوید. مافیایی که هر چیزی در داخل ایران است را می‌گویند به درد نمی‌خورد و حالا یا باید از روسیه یا آمریکا یا اسرائیل بخریم و لذا این نکات را نوشتم، جناب آقای رئیس‌جمهور هم محبت کردند و ابلاغ کردند که رسیدگی بعدی و من این نامه را برای دفتر مقام معظم رهبری هم به عنوان رونوشت تقدیم کردم. 

اینجا می‌خواهم این جمله را عرض بکنم؛ برادران شاهرود، برادران آذربایجان! بنده (8) سال در جبهه بودم، در کنار شهید باکری بودم، حمید باکری و مهدی باکری و ده‌ها شهید شما در عملیات‌های مختلف. در کنار این قطار بودم زمانی که جنازه این عزیزان می‌سوخت همانگونه می‌سوختم که بچه‌های شما در خرمشهر و در عملیات فتح‌المبین و بیت‌المقدس می‌سوختند. اما چرا در اینجا ما مثال می‌زنیم این موضوع قطار را با یک موضوع دیگر و چرا سعی می‌کنیم در اذهان مردم اینگونه تشویش ایجاد کنیم که فرقی بین این و آن نیست؟ بینی و بین‌الله تک‌تک مسئولین به گونه‌ای کار می‌کردند که آسیب‌ها را کمتر کنند. بله، وقتی که من اورکتم را به خشک‌شویی دادم دو بار شست، هنوز بوی جنازه و بوی سوخته‌شده جنازه فرزندان شما از کت و شلوار من عبور نمی‌کرد. بیش از یک ماه تنفسم را احساس می‌کردم همانگونه‌ای است که در کنار آتش باروت در جبهه‌های جنگ بودم. شهدالله آنچه را که می‌خواهم بگویم برای اینکه بدانید فرزندان شما با آنهایی که در خرمشهر شهید شدند یکی است و با همین نیت همه موضوعات را دنبال کردم، زیرا اقتدار جمهوری اسلامی، احترام مجلس، دولت و نظام همه وابسته به این است که حقایق را بگوییم. 

من در این موضوع آنچه را که مشاهده کردم با تعداد زیادی از کارشناسان و متخصصین و کسانی که حتی بازنشسته شده بودند، اینها را صدا کردم، نشستیم مجدداً بازیابی کردیم، مجدداً مانیتورها را دیدیم. در نهایت همه مجموعه به این جمله رسیدند این حادثه حادثه‌ای نیست که بخواهد مدیرعامل شرکت ملی راه‌آهن مقصر باشد.

ما جمهوری اسلامی هستیم، حتی زمانی که مدیرعامل استعفا داد به یکی از مقامات زنگ زدم. ما ایرانیم، اسلام در این کشور بعد از (1400) سال حکومت حاکم شده، چرا ما می‌خواهیم بعضی از پزهایی که اروپایی‌ها می‌دهند بدهیم؟ آنها می‌خواهند مردمشان را فریب بدهند. حقیقت امر این است که در این سانحه یک نفر به هر دلیلی که حالا امروز قاضی محترم می‌گوید که اشکال از اینجا است.

من در این نامه (22) عنوان را برای جناب آقای رئیس‌جمهور نوشتم. برادرها! در مجلس سوم وقتی که جنگ تمام شد من عضو آن مجلس بودم. (96) نفر از نمایندگان مجلس نامه خدمت رئیس‌جمهور وقت تنظیم کردیم که راه‌آهن تهران ـ مشهد دوخطه شود. همان روز هم می‌گفتند این راه‌آهن برای (60) کیلومتر و (70) کیلومتر است و اگر بخواهیم ریل جدید بسازیم بعد از جنگ است، پول نیست. از حداقل امکانات و من امروز می‌گویم زیرساخت این راه‌آهن نیاز به تغییر دارد و الان می‌گویم مجلس عزیز باید تصمیم بگیرد یک راه‌آهن دوخطه و دوبانده از تهران تا مشهد بکشد. این درخور شئونات (20) میلیون زائر ایرانی که همه‌‌ساله به مشهد مقدس سفر می‌کنند و باید برای هر کیلومتر (20) هزار میلیارد تومان پول بگذاریم و اگر این کار را نکنیم پس ما نمایندگان مجلس بایستی استیضاح بشویم نه اینکه هر روز این گناه را به گردن یک فردی (بیندازیم)‌ و این فرد را برداریم، فرد دیگری بگذاریم. آیا با تبعیض و تغییر، تغییر می‌کند؟ آیا وظیفه شرعی ما برداشته می‌شود؟ والله همان لحظاتی که کنار جنازه‌ها بودم احساس می‌کردم کنار جنازه مهدی باکری‌ام. او آرپی‌جی خورد، این فرد می‌سوخت. با این مسئولیت وقتی وارد شدیم می‌بینیم، شما همین الان ببینید بزرگانی از سراسر این کشور به من زنگ می‌زنند می‌گویند الان همه باید در منطقه زلزله و سیل‌زده باشیم کمک بکنیم. چرا در مجلس جمهوری اسلامی جلسه گذاشتید. 

برادرها ببینید! یک روزی تمام فضای مجازی این کشور می‌گفت چرا در این کشور اینهمه سد می‌سازند، محکوم می‌‌کردند. در همه جا تحصن می‌کردند. خداوند این نعمت عظیم را فرستاد، اگر همین بارانی که طی دو، سه روز گذشته می‌آمد سد بود جمع می‌شد دیگر نیاز نبود ما آب شور را برای تشنگی مردم عزیز ایران شیرین کنیم. 

بنده این نکته را عرض بکنم؛ در این حادثه مباحث دیگری هست. من در اینجا می‌خواهم یک خاطره به شما بگویم، یکی از شب‌ها حضرت‌ آیت‌الله دری‌نجفی که وزیر اطلاعات بود من را صدا کرد. به من گفت باید بروی وزارت نفت، از ایشان دو روز وقت خواستم در نهایت قبول نکردم. بعد از دو روز ایشان ابلاغ فرمودند که این حکم است باید بروی. چشم، آنجا رفتم، از آن زمان هم قرار گذاشتیم به اینکه همه مسائل را ریز به ایشان بگوییم. بعد از مدتی بحث فاز (2) و (3) به وجود آمد. آقای دری من را خواست. گفت این بحث و این گزارشاتی که دارد می‌آید چیست؟ من به ایشان عرض کردم آقای دری! ما بالغ بر دو، سه گونی نامه داریم. این نامه‌ها را یک عده علیه این می‌نویسد، دیگری علیه این می‌نویسد. این گزارشات براساس یک سلسله گزارشات فردی است، بعد می‌آید در گروه‌های بعدی جمعی می‌شود و وقتی جمعی شد بیرون می‌آید. آقای دری! شهدالله بالغ بر (85) درصد از نیروهایی که در فاز (2) و (3) کار می‌کنند و توتال آن را برنده شده ایرانی هستند. پیمانکارها ایرانی هستند، متخصصین ایرانی هستند. (رنجبرزاده ـ جناب آقای حسن‌بیکی شما 22، 23 دقیقه صحبت کردید، مثل اینکه اشاره فرمودند شما 15 دقیقه وقت داشتید)

الان هم می‌خواهم عرض بکنم ما با همین نگاه وارد وزارت راه شدیم. من همین صبح از وزیر محترم اطلاعات سؤال کردم، گفتم مجموعه اطلاعاتی که به دست ما رسیده و این مدارکی که به دست ما رسیده بخش اعظمش درست نیست و بخش اعظمش را هم به عنوان کارهای بزرگ می‌تواند افتخار جمهوری اسلامی باشد. 

آقای وزیر! من از شما سؤال کردم که مجموعه شما می‌گویند وزارت راه و ترابری یکی از پاکترین وزارتخانه‌ها در چنین موقعیتی است. ایشان فرمودند بله، وزارت راه و شهرسازی امروز یکی از پاکترین وزارتخانه‌های کشور ما هست. برادران! بعضی از گزارشات، همین الان هم یکی از نمایندگان می‌گفت، گفتم من (7) سال در وزارت نفت بودم از این گزارش‌ها زیاد دیدم. آن چیزی که برای ما قابل قبول است آن حکمی است که روزی قاضی می‌دهد. آن چیزی که برای ما قابل قبول است آن چیزی است که ما ببینیم و یقین کنیم. وقتی نامه‌ای نوشته شده که هیچ کس حق ندارد و هرگاه اگر کسی در این وزارتخانه (رنجبرزاده ـ تشکر) رشوه بگیرد، پول بگیرد، پورسانتی بگیرد و هر ریالی که بگیرد باید محاکمه شود و از این وزارتخانه خارج بشود. 

امروز این وزارتخانه در سه، چهار بخش مهم هوایی، ریلی، زمینی و دریایی کارهای بزرگی دارد انجام می‌دهد. در مسکن هم شما می‌دانید که چه مشکلاتی در این کشور بود. به فضل پروردگار طراحی شده، مدیریت جدید، مدیریت استراتژیک بر این وزارتخانه حاکم شده. 

برادران! یک خاطره عرض کنم. شما می‌دانید تا زمانی که بنی‌صدر بود ما در همه عملیات‌ها شکست می‌خوردیم. وقتی بنی‌صدر رفت امام فرمانده کل قوا شد، یک مأموریتی را در قرارگاه کربلا که شهید صیادشیرازی و همه شهدا، برادر عزیز ما محسن رضایی و همه فرماندهان بودند برای عبور از رمل‌ها با مشکلاتی مواجه شدیم، یأس و ناامیدی بر قرارگاه حاکم شد. من در آنجا به شهید باقری گفتم من بچه دامغانم در رمل کار کردم، می‌توانیم این کار را انجام بدهیم. فوری تمام جلسه متوجه من شدند، بعد جلسه‌ای با شهید صیاد‌شیرازی و شهید حسن باقری گرفتیم. بعد از اینکه طراحی‌هایمان را اعلام کردیم گفتیم کمبود امکانات داریم. گفتند چه کنیم؟ با تهران تماس گرفتند، دو عزیز که عضو شورای مرکزی جهاد بودند آقای رضا افشار و آقای عباس آخوندی به منطقه آمدند. وقتی آمدند با هم در تپه‌های الله‌اکبر روی زمین نشستیم، گفتند چه می‌خواهی؟ گفتم من این جاده را می‌توانم بزنم، ولی این امکانات را می‌خواهیم. آقای عباس آخوندی همانجا گفت من از طرف آقای ناطق‌نوری که نماینده امام در جهاد بود این اجازه را دارم هر چه بخواهید به شما بدهم. ما از آنجا رفتیم در اهواز، شهید محمد ترکی فرمانده ارشد ما بود، به آقای ترکی گفت آقای ترکی هرچه فلانی می‌خواهد در اختیارش بگذارید. 

برادران! شهید خرازی می‌گفت این جاده سه ماه طول می‌کشد. شهید احمد کاظمی می‌گفت سه ماه طول می‌کشد. همین الان قاسم سلیمانی هست، قالیباف هست، فرماندهان دیگر هستند در قرارگاه اعلام می‌کردند سه ماه طول می‌کشد. آن قدر به ما امکانات تزریق کردند ظرف مدت (13) روز (13) کیلومتر جاده ساخته شد. بعثی‌ها خوابش را هم نمی‌دیدند که این کار انجام بشود. چگونه امروز ما در قالب مجموعه فضای مجازی همه چیز را آنگونه می‌بینیم؟ فضای مجازی در اختیار ما نیست، در اختیار بیگانگان است، در اختیار غریبه‌ها است، در اختیار آن سوی آب‌ها است. ما برویم مدارک را ببینیم. دقیقه به دقیقه، ثانیه به ثانیه همه چیز ثبت می‌شود، ثبت را بیرون آوردیم، مباحث را بیرون آوردیم، اعلام کردیم که این مسائل و این کارهایی که انجام می‌شود کارهای بزرگی است. (نایب‌رئیس ـ خیلی ممنون، وقتتان تمام شده) افتخار جمهوری اسلامی است، افتخار ملت ایران است، افتخار رهبری است و افتخار مجلس شورای اسلامی است. با اینکه پول نداریم اما مسیر بای‌بک و یوزانس را رها نمی‌کنیم برای اینکه این کشور را به فضل پروردگار بسازیم و مجرای قانونی برای نظارت بر این کارها را هم خواهیم داشت. من تشکر می‌کنم، بخش دیگری داشتم که وقت کم آوردم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته 

نایب‌رئیس (پزشکیان) ـ خیلی ممنون، متشکرم. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ تشکر از جناب آقای حسن‌بیکی که (28) دقیقه صحبت فرمودند. نفر بعدی که از وقت آقای وزیر استفاده می‌کنند جناب آقای غلامرضا تاج‌گردون نماینده محترم گچساران تشریف بیاورید از وقت باقی‌مانده در اختیار دفاع از وزیر بفرمایید صبحت کنید. (32) دقیقه وقت دارید. آقای وزیر! شما نیم ساعت وقت دارید در پایان صحبت کنید. قبل از (2) نمی‌شود. آقای وزیر! (30) دقیقه نمایندگان محترم استیضاح‌کننده مجدداً صحبت می‌کنند.

 

نایب‌رئیس (پزشکیان) ـ قبل از اذان تعطیل می‌کنیم. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ آقای تاج‌گردون بفرمایید. 

 

غلامرضا تاج‌گردون (گچساران و باشت) ـ اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم 

«الحمدلله رب العالمین»

ابتدا وظیفه خودم می‌دانم به حضور خانواده‌های محترم داغداری که در سانحه قطار جان عزیزان خودشان را از دست دادند تسلیت عرض کنم و از نمایندگان عزیز خواستار این باشم که در ابتدای سخنانم نثار روح از دست رفتگان این عزیزان یک صلوات بزرگ مرحمت بفرمایید. (حضار صلوات فرستادند).

به حضور مردم شریف آذربایجان و خراسان که عزیزانشان را از دست دادند تسلیت عرض می‌کنم. نمایندگان محترم، وزیر محترم و دولتمردان عزیز! استیضاح یک وظیفه قانونی است که به عهده نمایندگان مجلس گذاشته شده. هیچ استیضاحی تقابل بین نمایندگان نیست. عزیزان نماینده‌ای که امروز در مقام استیضاح‌کننده فرمایش داشتند و مطالبات اجتماعی، فنی و اعتقادی خودشان را امروز مطرح کردند. تقابل بین بنده که مخالف استیضاح هستم یا کسی که موافق استیضاح است امروز در این صحن مطرح نیست. هر کسی نقطه‌نظرات خودش را مطرح می‌کند و قطعاً بدانید حقیر یا امثال حقیر که مخالف استیضاح هستیم همچون شما دلسوز آن عزیزان از دست رفته هستیم و خواهیم بود و داغ آنها را هم بر دل داریم.

نمایندگان عزیز! اینکه یک وزیری نه امروز، بارها در ملأ عام در تلویزیون و امروز چند بار در صحن علنی مجس رسماً از ملت ایران و نمایندگان ایران پوزش طلبیده و برای اولین‌ بار یک معاون وزیری فوری استعفا داد و وزارت پذیرفت، این را به فال نیک می‌گیریم و بپذیریم که یک رویکرد جدیدی در بحث استیضاح است و از این حیث وزیر محترم کار پسندیده‌ای کرده است. این را قدر بدانیم و با قدر دانستنش آن را در بین جامعه تکثیر بدهیم و از این حیث اگرچه وظیفه وزیر است که معذرت بخواهد و خواست، ولی قدر بدانیم و فراموش نکنیم. کسانی بودند که مقصر بودند و هیچگاه از مجلس عذر نخواستند. 

در خصوص مسائل فنی و حادثه هم وزیر محترم، هم جلسه غیرعلنی و هم امروز برادرمان جناب بیکی مطالبی را فرمودند و بنده در مسائل فنی نظری ندارم و شاید به صلاح نباشد نظری بگویم، اما مسائل مطرح‌شده در چند باب هست. نمایندگان عزیز! این چند تا باب را که در برگه استیضاح و گزارش استیضاح مطرح فرمودند من مطرح می‌کنم.

یکی مسائل عملکردی است؛ مسائل عملکردی وزارت راه در قلمرو خودش، راه، هوایی، زمینی، ریلی و مسائلی از این قبیل و دریایی. اینها مسائل عملکردی است که ما باید وزارتخانه‌ها را از این حیث ارزیابی کنیم و شاید برخی از مطالبی که در بحث عملکردی مطرح می‌شود درست باشد. اما ببینیم چرا؟ درست است یا اگر غلط است چرا غلط است. ما خودمان چقدر می‌توانیم نقش داشته باشیم در بهتر کردن امور و آیا تمامی شرایط لازم را برای بهتر کردن امور فراهم کردیم یا نکردیم.

در بحث عملکردی همواره باید نقاط قوت و ضعف را در کنار هم بگذاریم و بعد نمره بدهیم. شاید بخواهیم منصفانه نگاه کنیم نشود نمره منفی به وزارت راه و شهرسازی در عملکرد داد که من به بعضی از آنها اشاره می‌کنم. در هر صورت هر کسی به سهم خودش مقصر است و شاید به وزیر هم از این باب بشود نگاه کرد، اما ببینیم چه کسی مقصر است و چقدر مقصر است و ما چقدر توانستیم بر یک بخش بسیار مهم کمک بکنیم. وقتی که من در بودجه سال 96 نگاه می‌کنم که نتوانستم یک میلیارد دلار مصوب این مجلس را برای ریلی اختصاص بدهم خودم را هم در بحث حوادث آتی بحث راه‌آهن مقصر می‌دانم. باید سهم تقصیر را در این قضیه مشخص کنیم.

اما چیزی که فکر می‌کنم برای نمایندگان مجلس مهم است و برادران عزیز در بحث مسائل مالی و مسائلی از این قبیل مطرح کردند یا در رسانه‌ها گفتند یا امروز بعضی از مطالبی را گفتند، دوستان! من این نکته را اشهدبالله به خاطر اینکه وظیفه‌ نمایندگی خودم می‌دانستم خدمت آقای وزیر رسیدم، به معاونینشان هم عرض کردم. به این آقای وزیر گفتم و عرض کردم آقای وزیر! شاید کسی این را پشت تریبون نگوید ولی من می‌گویم. گفتم آقای وزیر آیا صحت دارد فرزند شما با فرزند معاونت یا فرزند مدیرکلت در فلان معامله شریک است؟ گفت شما به عنوان نماینده بررسی کنید. گفتم آیا صحت دارد در فلان قرارداد فلان معاونت فلان کار را کرد؟ گفت این مدارک و مستندات. شاید لازم نباشد من اینها را بگویم ولی به عنوان وظیفه نمایندگی خودم دارم این را عرض می‌کنم. دوستان عزیز! اگر به این تشخیص می‌رسیدم که در قلمرو وزیر آخوندی یا هر وزیر دیگری امکان فساد مالی یا امکان فساد عمدی وجود داشته باشد که منجر به یک نگرانی برای من نماینده یا ملت ایران را فراهم بکند قطعاً بدانید امروز تاج‌گردون و تاج‌گردون‌ها نمی‌آمدند به خاطر امثال آقای آخوندی دنیایشان را بفروشند. بنده خدمت آقای وزیر رسیدم، تک‌تک اینها را به عنوان وظیفه نمایندگی‌ام سؤال کردم. اگر خلافش را می‌دیدم امروز می‌گفتم.

موضوع سومی که معمولاً در مباحث استیضاح مطرح می‌شد در مطالب هم گفته شده بود مسائل سیاسی و مالی است. هیچ‌وقت نگاه نکرده بودیم آقای آخوندی یک وزیری بود که در دوران پس از انقلاب فراز و نشیب داشت، بوده یا نبوده؟ امروزه ما می‌فهمیم کدام وزیر رفتار سیاسی دارد، کدام وزیر دور و برش آدم سیاسی است، کدام وزیر کارکردش، کارکرد سیاسی است. شما یک بار الان که من دارم صحبت می‌کنم تک‌تک معاونین وزیر راه و شهرسازی را در ذهنتان مرور کنید. شرکت زیرساخت، راه‌آهن، پشتیبانی، امور مجلس، برنامه‌ریزی و اقتصاد. شما یکی‌یکی اینها را مرور کنید. کدام‌یکی از اینها آدم‌های سیاسی هستند؟ کدام‌یکی‌ از اینها وابسته به جناح سیاسی هستند؟ معاون برنامه‌ریزی‌اش در سه دوره گذشته و سه دولت گذشته کار می‌کرد، معاون امور مجلسش از دوره‌های مختلف تاکنون دارد کار می‌کند. معاون زیرساختش در تک‌تک استان‌ها کار عمرانی کرده تا به امروز که به معاونت رسیده. اینها کدامشان سیاسی هستند؟ به کدام جریان سیاسی یا حزبی وصل هستند؟ اگر دیدید بیایید با او برخورد کنیم، نه اینکه سیاسی بودن اشکال دارد، اگر رفتار سیاسی را شما در وجود یک نماینده برای یک معاون دیدید می‌توانید با او برخورد کنید. 

موضوع بعدی که مطرح است بحث سوانح است. البته که تلخ است، نه (40) نفر، نه (50) نفر، حتی یک نفر در حوادث جاده‌ای و ریلی و هوایی جان خودش را از دست بدهد برای تک‌تک ما مهم است و باید درس عبرت بگیریم. وزیر راه باشد، نیروی انتظامی یا هر کس دیگری، یا من نماینده مجلس باشم.

دوستان عزیز، سروران ارجمند! سالانه (20) تا (25) هزار عزیز تک‌تک ماها در جاده‌های ایران دارند جانشان را از دست می‌دهند و شاید فردا من و امثال من هم جزء همین قربانیان این جاده‌ها باشیم. مقصر چه کسی است؟ مقصر وزیر راه و شهرسازی است؟ یک حادثه‌ای که در جاده‌ای اتفاق می‌افتد پلیس می‌آید بالای سر حادثه، وقتی که می‌خواهد رأی یا نظرش را بدهد سهم تقصیر را مشخص می‌کند می‌گوید این‌قدر راننده‌، این‌قدر جاده، این‌قدر وسیله نقلیه. برای هر کدامشان متناسب با تقصیرشان جرم و جریمه مشخص می‌کند. در هر حادثه‌ای ما وظیفه‌ داریم این کار را بکنیم. آنتونف بیفتد، قطار تصادف بکند یا هر اتفاق دیگری ما باید ریز‌ به ریز این مورد را بررسی کنیم. مجموعه کارشناسان از همه مسیرها رفتند. در تقسیم‌بندی سهم تقصیر اگر سهم وزیر راه و شهرسازی به استیضاح است همه ما وزیر راه و شهرسازی را استیضاح کنیم. ولی وقتی که ادله کارشناسی، کارشناسان زبده‌ای در این مسائل می‌تواند به این جمع‌بندی برسد که آقا وزیر یا مجموعه وزارتخانه سهم تقصیرشان در حد استیضاح نیست باید بپذیریم. ما به عنوان نمایندگان ملت، منصفان جامعه باید بپذیریم که آن چیزی که به مصلحت جامعه و نظاممان است متناسب با آن عمل کنیم. هر کسی به سهم تقصیر خودش باید جوابگو باشد. 

اما دوستان! بحث‌هایی اینجا مطرح می‌شود که آیا وقت استیضاح هست یا وقت استیضاح نیست. 

من از آن جنس نیستم که بگویم وقت نداریم، زمان دولت کم است استیضاحش نکنیم. اگر وزیری را پیدا کردید که حتی یک ثانیه از دولتش بماند و به ضرر نظام باشد ما به عنوان نماینده مجلس حتی آن یک ثانیه را نباید بگذاریم پشت میز وزارت بنشیند. من اصلاً‌ آن بحث را ندارم. من این بحث را دارم که می‌گویم یک بخشی را، بخش راه را، بخش حمل و نقل را ما در ریلی انداختیم که اگر بخواهیم وظایف و مأموریت‌هایش را دچار تخطئه کنیم. دوستان! خود ما، مملکت ما، راه ما، شهر ما و همه این بخش‌ها را دچار یک توقف مذمومی می‌کنیم. این قسمت را دقت کنید، من این گزارش را کامل از ایشان خواستم و مطالعه هم کردم. وقتی وزیر راه و شهرسازی بیش از (300) هزار میلیارد تومان توافقنامه بسته، (160) هزار میلیارد تومان که من ریزش را از ایشان گرفتم، گفتم من ریز این (160) هزار میلیارد تومان را ببینم. (160) هزار میلیارد تومان قرارداد بست. 

این (160) هزار میلیارد تومان قرارداد چه می‌شود؟ طرف قرارداد چه می‌گوید؟ می‌گوید وزیری که آمدی با من قرارداد بستی مگر من به عنوان رئیس کمیسیون بودجه، به عنوان رئیس کمیسیون تلفیق به بخش راه و ترابری چقدر پول دادم؟‌ وزیر رفته (160) هزار میلیارد تومان قرارداد بسته و آورده، من (1/0) این پول هم به آن تخصیص نمی‌دهم. رفته (160) هزار میلیارد تومان مشارکت کرده بعد به طرف می‌گوییم که آقا تو استیضاح هستی، تو برو. من از این حیث می‌گویم که وقتش نیست وگرنه اگر خلاف کرده باشد، اگر خیانت کرده باشد به جامعه ایران، مملکت ما و ملت ما یک دقیقه هم یک دقیقه است باید استیضاح می‌کردیم.

دوستان! با ادله‌هایی که عرض کردم بنده اعتقاد دارم که نباید دنبال استیضاح برویم. به خیلی از مسائلی که ما می‌توانیم کمک بکنیم و متأسفانه نکردیم کمک بکنیم. دوستان عزیز! بند اول استیضاح را دقت بکنید. «عدم پاسخگویی مناسب به مطالبات اجتماعی درخصوص بحران‌ها و آسیب‌های شکل‌گرفته در سنوات گذشته، حال و آینده» ما داریم وزیر را برای آینده استیضاح می‌کنیم کار درستی نیست.

علی‌ای‌حال وقت اذان نزدیک‌ است و وزیر محترم هم باید صحبت کند. دوستان عزیز! اشهدبالله آن چیزی که اینجا مطرح کردم، بنده به عنوان کسی که می‌توانم در مورد انتقادهایی که به وزارت راه یا هر وزارت دیگری می‌شود نظر بدهد امروز در باب این استیضاح خواهش می‌کنم سروران ارجمند به استیضاح رأی ندهید و بگذاریم وزیر محترم راه و شهرسازی این چرخه‌ای را که راه افتاده به سرمنزل مقصود یا به نقطه‌ای که حداقل اکتفا کند که خیالمان راحت باشد که این مسیر ادامه پیدا می‌کند ان‌شاء‌الله تداوم ببخشد. از حسن‌نظر همه دوستان تشکر، ان‌شاء‌الله که با رأی مجدد اعتماد به وزیر محترم راه و شهرسازی همکاری بین دولت و مجلس را فراهم کنیم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته 

 

رئیس ـ دستور جلسه را بفرمایید.

دبیر (قاضی‌زاده‌هاشمی) ـ آقای رئیس! دستور اول ادامه بررسی استیضاح جناب آقای عباس آخوندی وزیر محترم راه و شهرسازی است.

رئیس ـ خیلی متشکریم. جناب آقای آخوندی! عرض شود از وقت شما (67) دقیقه باقی مانده است و (30) دقیقه هم از نمایندگان که می‌توانند در دو (15) دقیقه صحبت کنند، بعد از آن هم شما می‌توانید نیم ‌ساعت صحبت کنید. الان اگر می‌خواهید از وقت‌تان استفاده کنید می‌توانید وگرنه برای آخر بگذارید، آقای آخوندی متشکریم. چند دقیقه صحبت می‌کنید؟ بفرمایید.

عباس آخوندی (وزیر راه و شهرسازی) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

مجدداً خدمت همه نمایندگان محترم، رئیس و هیأت‌رئیسه محترم سلام عرض می‌کنم. من می‌دانم که جلسه خسته است و نمی‌خواهم که وقت زیادی را بگیرم. خواستم ابتدائاً چند جمله از دوستانی که محبت کردند و خواستند که صحبت کنند تشکر کنم. دوستان ما از کمیسیون عمران، رئیس کمیسیون جناب آقای دکتر رضائی هماهنگی فرموده بودند، آقای دکتر شهریاری، آقای مهندس سیداحسن علوی، همچنین آقای دکتر بهادری و آقای مهندس عبدالکریم حسین‌زاده هم از طرف کمیسیون و هم از طرف فراکسیون امید محبت کردند و می‌خواستند در پشتیبانی از من صحبت کنند. 

همچنین (13) تن از نمایندگان آذربایجان‌شرقی نامه‌ای را نوشتند به من تحویل دادند که این دوستان نماینده آذربایجان‌شرقی علاقه‌مند بودند که به پشت تریبون بیایند و این متنی را که تهیه کردند قرائت کنند. با توجه به اینکه آیین‌نامه اجازه نمی‌دهد که من بگویم، من فقط خواستم تشکرم را ارائه کنم، چون که اگر فرصتی بود.

قاضی‌پور ـ آقای لاریجانی! اسامی (13) نفر را قرائت کنید.

آخوندی ـ چشم، آقای بی‌مقدار علاقه‌مند بودند که تشریف بیاورند صحبت کنند، خود آقای بی‌مقدار اعلام می‌کنند و خدمت شما بیان می‌کنند. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ آیین‌نامه اجازه نمی‌دهد.

آخوندی ـ بله،‌ گفتم آیین‌نامه اجازه نمی‌دهد وگرنه من اعلام می‌کردم. در هر صورت من فقط خواستم از دوستان تشکر کنم، فکر می‌کنم بقیه موارد را در نیم ساعت آخری که فرصت دارم، از همان نیم ساعت استفاده می‌کنم، از بقیه وقت هم استفاده نمی‌کنم.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

رئیس ـ متشکریم، خیلی ممنون. از نمایندگان دو نفر می‌توانند صحبت کنند.

دبیر (رنجبرزاده) ـ بسم الله الرحمن الرحیم

آقای دکتر! بر اساس مواد (112) و (226) بخشی از وقت نمایندگان و وزیر محترم به پایان رسیده و الان فقط یک ساعت فرصت است که در دو نیم ساعت در خدمت نمایندگان استیضاح‌کننده و شخص وزیر باشیم که ابتدا عزیزان استیضاح‌کننده در دو تا (15) دقیقه می‌توانند بیایند صحبت کنند که به ترتیب آقایان محمدحسین فرهنگی و محمد دهقانی‌ هر کدام حداکثر (15) دقیقه می‌توانند صحبت کنند. جناب آقای فرهنگی نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو تشریف بیاورند صحبت کنند.

رئیس ـ آقای فرهنگی بفرمایید.

 

محمدحسین فرهنگی (تبریز، آذرشهر و اسکو) ـ

بسم الله الرحمن الرحیم

بنده در حادثه ریلی (5) آذر 1395 که منجر به پرپر شدن و سوختن (48) نفر از زائران امام رضا (علیه‌السلام) شد وزیر محترم را بعضاً قاصر و بعضاً مقصر می‌دانم و ابتدا خلاصه دلایل و سپس توضیح مشروح آنها را تقدیم می‌کنم و از نظر اینجانب ایشان متهم هستند.

1 ـ در شرکت راه‌آهن هیأت‌مدیره‌ای منصوب کرده است که اکثریت قاطع آنها به دلیل غیرراه‌آهنی بودن فاقد صلاحیت قانونی بوده و حادثه در تحت مسئولیت آنان رخ داده است. همچنین برخلاف قانون مسئول کمیسیون سوانح از هیأت‌مدیره موظف تعیین شده که علاوه بر غیرقانونی بودن، به طور طبیعی بر پیشگیری در مواردی که مشابه آن در گذشته رخ داده بی‌توجه بوده است.

2 ـ ضعف نظارت کمی و کیفی بر قطارهای مسافری، آماده نبودن آنها برای حمل و نقل ریلی،‌ استمرار خرابی‌های همیشگی در مسیرها و به روز نبودن تعمیر و نگهداری که یکی از علل اصلی این حادثه نیز بوده و ضعفی؟ مستمر است مستقیماً به حوزه مدیریت ایشان متوجه است. ضدحریق نبودن واگن‌ها، مجهز نبودن قطار به امکانات ایمنی مانند امکان اطفاء حریق و آموزش نداشتن پرسنل قطار در این زمینه کاملاً به ضعف مدیریت برمی‌گردد.

3 ـ در حوزه مدیریت ایشان سیستم نامناسبی برای ایمنی حمل و نقل ریلی با قیمت بالا و کیفیت پایین تهیه شده که اتفاقاً در این مورد درست عمل کرده، اما به علت تکرار عدیده خطاها نادیده گرفته شده و مورد توجه نبوده است. ایشان قبلاً گزارش کارایی آن را داده و مسئولیت کارکرد بی‌خطای آن را پذیرفته است.

4 ـ ترتیبات اجرایی درستی برای دادن مجوز خاموش کردن ATC قطارها طراحی و پیش‌بینی نشده است.

در مورد اول که عرض کردم ماده (14) قانون اساسنامه شرکت راه‌آهن که مصوب مجلس شورای اسلامی است چنین می‌گوید که حداقل سه نفر از اعضای هیأت‌مدیره باید از کادر رسمی و باسابقه راه‌آهن باشند. اسامی پنج نفر را که من با اجازه همکاران عزیز اسم‌ها را عرض نمی‌کنم، یکی عضو هیأت‌علمی دانشگاه علم و صنعت است، راه‌آهنی نبودند و در حال حاضر به همان سازمان برگشتند. نفر دوم بازخریدی سال 87 و عضو هیأت‌مدیره شرکت پیمانکاری هستند که کادر رسمی محسوب نمی‌شوند. نفر بعدی شغل آزاد و سرپرستی کارگاه داشتند، کار بازرگانی انجام می‌‌دادند و نفر دیگر پرسنل بیمه بودند، نفر دیگر شغل آزاد داشتند. یکی از آنها که در اواخر تغییر کرده و راه‌آهنی بوده، آن یک نفر هم در کمیسیون عالی سوانح مسئولیت داشتند که آن هم غیرقانونی است. 

بر اساس ماده (5) آیین‌نامه اجرایی کمیسیون‌‌ها جلوگیری از سوانح راه‌آهن وزارت راه و شهرسازی، مصوب شده که در ماده (5) افراد مذکور یعنی افرادی که در کمیسیون عالی مسئولیت دارند، در زمان عضویت در کمیسیون عالی سوانح نباید مسئولیتی در راه‌آهن داشته باشند. اینکه مسئولیت دارد یا ندارد اثرش کجا ظاهر می‌شود؟ در خود تبصره‌های همان ماده، مثلاً آمده است که هر ماه باید بازدید و ثبت ایرادها در دفتر مخصوص ایستگاه به طور منظم انجام شود. دبیر کمیسیون و اعضا باید از رفع نواقص در بازدید بعدی مطمئن شوند. در حالی که حدود سه سال اخیر هیچ‌گونه بازدیدی از این جنس اتفاق نیفتاده و بلکه آقایان مشغله‌های بیشتر و زیادی داشتند. در این ارتباط فعلاً یک نتیجه‌گیری حقوقی داشته باشم تا در ادامه به آن دو بند دیگر که یکی هم مستقیماً ‌به سانحه مربوط است برسم. 

همکاران محترم، حقوقدانان عزیز، حقوقدانانی که در سطح کشور عرایض بنده را توجه دارید! مواد (533) و (526) قانون مجازات اسلامی جدید که مصوب سال 1392 است بر تقسیم تقصیر استوار است. قبلاً این‌گونه نبود، تقدم علت اخیر یا سبب آخر ملاک بود، الان بر تقسیم علت استوار است و بر اساس رابطه علیت و نظر کارشناس، تمام عوامل به صورت خطی تحت تعقیب قرار می‌گیرند. تصویب‌کننده، دستوردهنده و مسئول اجرایی در صورت تقصیر محکوم می‌شوند، در حالی که در قانون مجازات اسلامی سال 70 در ارتباط با علیت نظریه تقدم در تقصیر رویه بود.

در ماده (510) همین قانون عدم رعایت مقررات قانونی با استفاده از مفهوم مخالفی که در آنجا وجود دارد انتصاب غیرقانونی و به استناد ماده (145) بی‌احتیاطی و بی‌مبالاتی تحت عنوان تقصیر قرار می‌گیرد، نه تحت عنوان قصور و کوتاهی.

پس طبق این دو ماده‌ای که خدمتتان عرض کردم و ماده (145) را می‌خوانم، کسی که در انتصاب افرادی که در حوزه آنها اتفاقی رخ می‌دهد مستقیماً مسئولیت دارد. «تحقق جرایم غیرعمدی منوط به احراز تقصیر مرتکب است».

در تبصره ماده (145) قانون مجازات آمده است که «تقصیر اعم از بی‌احتیاطی و بی‌مبالاتی است. مسامحه، غفلت، عدم مهارت، عدم رعایت نظامات دولتی» که یکی از مصادیق بارزش این انتصاب‌هایی است که خدمتتان عرض کردم، «حسب مورد از مصادیق بی‌احتیاطی یا بی‌مبالاتی محسوب می‌شود» که باید طبق همین احکامی که عرض کردم تحت پیگیرد قانونی قرار بگیرد.

در ادامه که بندهای (3) و (4) را هم خواهم گفت، همین‌جا به یک قانون اشاره می‌کنم که در حال حاضر اجرا می‌شود، هرچند مصوب قبل از انقلاب است و خود راه‌آهن هم به استناد این قانون از اشخاص شکایت می‌کند. در قانون کیفر بزه‌های مربوط به راه‌آهن هرکس خاکریز، خاکبر، پل، تونل و تعدادی از اقداماتی را که در امر راه‌آهن اختلال می‌کند را می‌شمارد، بعد می‌گوید: «و به طور کلی عملی نماید که موجب خروج قطار از خط یا تصادم یا حادثه‌ای دیگر شود به حبس محکوم می‌شود»، گفته چند سال، خواهش من از همه عزیزان این است که به این جملات دقت بفرمایند، «و اگر در نتیجه حادثه یک یا چند نفر کشته شود مرتکب محکوم به اعدام خواهد شد». این قانون در حال حاضر مجرا است. 

حال اینکه گفته شد بندهای (3) و (4) هم به حوزه مدیریتی جناب آقای وزیر برمی‌گردد، یکی از آنها همین موضوع سیستم CTC‌ است که مرتب درباره آن صحبت می‌شود. اگر اتاق فرمان آمادگی داشته باشد در حد یک دقیقه فیلمی هست که همکاران عزیز این را توجه بفرمایند. اگر اتاق فرمان آمادگی دارند فیلم را پخش کنند. این گزارشی است که جناب آقای وزیر در خدمت مقام معظم رهبری درباره این سیستم داده‌اند. خواهش می‌کنم صدا را بلند کنید.

(در این هنگام فیلمی از توضیحات وزیر راه و شهرسازی درخصوص سیستم CTC در دیدار با مقام معظم رهبری «مدظله‌العالی» در صحن علنی پخش گردید)

ایشان فرمودند که ما سیستمی تهیه کرده‌ایم، طبق اطلاعاتی که ما داریم بیش از (1200) میلیارد تومان هزینه این سیستم شده است، سیستم طوری است که دخالت اشخاص حتی راننده را حتی اگر بمیرد حذف کرده و به صفر رسانده است. پس این (48) نفر چرا به آن شکل مظلومانه و ناراحت‌کننده کشته شدند؟

من یک مقدار علل را هم باز می‌کنم،‌ چون وقتم هم رو به اتمام است و از جناب آقای دکتر دهقانی می‌خواهیم بیشتر استفاده کنیم مجبور هستم بعد از این عرایضم را خلاصه کنم. ببینید! سازمان قطار شماره (480) چیست؟ لکوموتیو زیمنس است، ساخت 1394 آلمان، (خواهش می‌کنم توجه کنید) واگن مسافری ساخت 1358 آلمان‌شرقی، رستوران ساخت 1359 فرانسه، یک مولد بخار ساخت 1337 آمریکا و بلژیک. جمعاً با (13) واگن می‌آید در یک جایی می‌گویند که ترمز این اشکال پیدا کرده و متوقف می‌شود.

اول رسماً در اطلاعیه کمیسیون سوانح آمد که علت یخ‌زدگی است. ما پشت همین تریبون آمدیم و گفتیم، کمیسیون عمران هم گزارش خواند، گفت که چرا در سیبری از این اتفاقات نمی‌افتد؟ چرا در شوروی و روسیه از این اتفاقات نمی‌افتد؟ رفتند و گشتند و گفتند بله، البته در تلویزیون همان رئیس کمیسیون سوانح که من هم در آنجا بودم، ایشان فرمودند که برای هر کشوری متناسب با دمای آنجا تهیه می‌شود، برای سیبری دمایش آن‌طور است، آفریقا استوایی، ایران هم این‌طوری. من همان‌جا سؤال کردم که اگر این‌گونه است چرا مناسب دمای کشور ما سیستم ترمز تهیه نمی‌شود؟ گفتند که اصلاً سیستم ترمز نبوده، نشت هوا بوده است،‌ دقت کنید، بعد از اینکه برخورد اتفاق می‌افتد سه واگن آخر را بدون اینکه تعمیری در ترمز اتفاق افتاده باشد جدا می‌کنند، بدون تعمیر قطار با (10) واگن تا ایستگاه بعدی می‌رود و آنجا توقف می‌کند. پس مشکل، مشکل ترمز نیست. 

بنده علت را خدمتتان می‌گویم تا مجبور نشوند دروغ دیگری بفرمایند. علت اصلی این است که آن ترمز و آن سیستم توان تحمل فشار (13) واگن را در سراشیبی‌ها و در دمای پایین نداشته، چون بارش کم می‌شود دیگر می‌تواند ادامه بدهد و به سرعت هم به مقصد بعدی برود. آیا اینها ضعف در نظارت نیست؟ فرسودگی واگن‌ها، سنگینی بار، تک‌دیزله بودن قطار که بعد از این سانحه دوباره بخشنامه کردند بعد از این همه قطارها باید دودیزله باشند. ضدحریق هم نبودند که برخلاف سمنان که در مسیر بود و ضدحریق بود و فقدان امکانات اطفاء حریق هم که کاملاً آشکار است. 

اما در مورد سیستمی که آقای وزیر فرمودند هیچ انسانی نمی‌تواند اثری روی آن بگذارد، اتفاقاتی افتاده که من متأسفم از اینکه وقتم کم شد و خوب نخواهم توانست جزئیات آن را بیان کنم، یک فردی که هیچ مسئولیتی در امر کنترل و CTC نداشته، کدهای مجوز حرکت را در جیبش داشته، مسئول CTC از او می‌خواهد که یک کد بدهد من اجازه بدهم این حرکت کند، این طور نیست که ایشان با گوشی، تلفن و بیسیمی بگوید و او هم یک اهرمی بچرخاند، باید کد بدهند، این کد را هم از جیبش در می‌آورد، به مسئول CTC می‌گوید، CTC این را به آن راننده قطار منتقل می‌کند، بعد معلوم می‌شود اشتباه است. می‌گوید بله، بله آن نیست. معلوم است چند تا کد در اختیار این فرد غیرمسئول هست که نگهبان آنجا است و از نظر کنترل و CTC‌ کاره‌ای نیست. این کد‌ها در اختیار چنین آدمی قرار داشته، این آمده به او داده و او هم اشتباه کرده این کد را به یک قطار دیگری داده و این حادثه اتفاق افتاده.

من یک جمله هم بگویم و عرایضم را جمع کنم. از این فردی که چنین مجوزی را داده در بازجویی سؤال کردند، گفتند با توجه به اینکه این خطرات وجود داشت تو چرا اطلاع‌رسانی نکردی، چرا به کار خودتان ادامه دادید، چرا احتیاط نکردید؟ من خواهش می‌کنم شما جواب ایشان را توجه کنید. تمامی این موارد بارها و بارها برای اینجانب و کلیه اپراتورها پیش آمده و مرتباً یادآوری و تکرار به مسئولین کردم و موفق نشدم (رئیس ـ وقتتان تمام شد) (چشم) اتفاقی رخ داد و عدم تأمین تجهیزات و کمبود امکانات باعث این اتفاق شده. این یک رکن موضوع و قضیه. ارکان مختلف دیگری در ضمن حادثه بود بنده فرصت نکردم و الاّ از نظر حقیر که کاملاً سعی می‌کنم با انصاف با موضوعات برخورد بکنم این حادثه، حادثه عادی نیست، جان یک عده انسان‌ها بی‌دلیل از بین رفته و ایشان هم مستقیماً مسئولیت دارند با استدلال‌هایی که مجموعاً خدمتتان عرض کردم. من بیشتر از این وقت عزیزان را نمی‌گیرم.

 

رئیس ـ خیلی ممنون، متشکریم. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ نفر دوم که (15) دقیقه وقت دارند جناب آقای محمد دهقانی نماینده محترم چناران، طرقبه و شاندیز هستند، بفرمایید.

رئیس ـ بفرمایید.

 

محمد دهقانی‌نقندر (چناران و بینالود) ـ بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم 

از همه همکاران محترم و وزرای عزیز و جناب آقای دکتر آخوندی، جناب آقای دکتر جهانگیری که تشریف آوردند هم سپاسگزارم، هم به همه خوش‌آمد می‌گویم. البته اگر از منظر و علاقات شخصی می‌بود بنده واقعاً تمایلی به صحبت نداشتم. نه مسأله‌ای در حوزه انتخابیه داریم که به آقای دکتر آخوندی بخواهیم ایرادی بگیریم و نه مسأله شخصی دیگری (داریم). از زحمات آقای دکتر آخوندی هم متشکر بودیم و هستیم. دوستان و عزیزانی هم که از تبریز آمدند و روز اول برای استیضاح امضا جمع شد می‌دانند ما برای احساسات جریحه‌دار شده مردم کشور گفتیم این کار نظارتی انجام بشود و من واقعاً بنایی بر صحبت نداشتم، منتها اسم ما که در استیضاح بود طبیعتاً اسناد به سر ما ریخته شد. مشتی از کاغذ و اسناد و اینها به دست ما رسید که ما به عنوان یک نماینده از منظر ملی نه از منظر مسائل شخصی و حوزه انتخابیه و اینها، ما اینها را مطالعه کردیم، جلسات متعددی که بعد ببینیم آنها چقدر صحت دارد.

البته مسئولین نظارتی به هر دلیلی ملاحظه می‌کنند، جرأت نداشتند یا دوست نداشتند که خیلی به ما اسناد بدهند اما یکسری کارشناسان شجاعی در بازرسی و غیره با ما جلسات متعدد گذاشتند. بعضی از جلسات جناب آقای سعیدی حضور داشتند، بعضی از جلسات جناب آقای دکتر فرهنگی و جناب آقای قاضی‌پور حضور داشتند، ما (5/13) ساعت با وقت کم وقت گذاشتیم حرف‌ها و اسناد اینها را دیدیم و من به این نتیجه رسیدم که الان که درس استیضاح یا جلسه استیضاح فراهم شده برای اصلاح امور بعضی از مطالب در این جلسه گفته بشود. 

اگر جناب آقای دکتر آخوندی رأی بیاورند من هیچ ناراحت نیستم، اگر هم رأی آوردند من از ایشان خواهش خواهم کرد که این مواردی که من اینجا می‌گویم که چک کردیم، یعنی بدون سند و وقت‌گذاری که یک کسی آمده باشد به ما یک کاغذی داده باشد نیامدیم اینجا صحبت کنیم. آقای دکتر جهانگیری! عرض کردم، (5/13) ساعت من با دوستان وقت گذاشتم و شاهدها هم هستند، هرچند شاهدها جزء استیضاح‌کنندگان باشند و اما نمایندگان ملت هستند، بنا بر اینکه خدای‌ناکرده ما امری غیر از صداقت اینجا بیان کنیم هیچ داعیه‌ای نداشتیم و نداریم.

البته من از قبل هم از جناب آقای دکتر آخوندی عذرخواهی هم می‌کنم یک‌وقت موجب کدورت نشود. اولین مطلبی که من می‌خواهم عرض کنم، این سند است، این سند دست من است. یک قراردادی بین بستگان جناب آقای دکتر آخوندی به نام محمدمهدی احمدآخوندی با شرکت راه‌آهن است. آقای دکتر! قراردادش اینجا است و طبیعتاً جناب‌عالی می‌توانید ببینید و حتماً بعضی از نمایندگان هم خبر دارند. 

قرارداد چیست؟ قرارداد این است که آقای محمدمهدی احمدآخوندی بیاید پزشک قطار را به (5) میلیارد و (800) میلیون تومان تأمین کند، بعد خود پزشکان نامه اعتراضی (زدند)، هم قراردادش و هم نامه پزشکان اینجا هست. پزشکان می‌گویند که یک ایراداتی گرفتند و به رئیس راه‌آهن نوشتند چرا شما این کار را به ایشان دادید؟ این که کاری بلد نیست و بعد هم عدم نظارت شرکت رجا بر حسن انجام کار پیمانکار پزشک به علت ارتباط نسبی وزیر راه با پیمانکار پزشک به طوری که این قرارداد (58) میلیارد ریالی بدون انجام مناقصه و ترک تشریفات به بستگان نزدیک وزیر راه و شهرسازی واگذار گردیده که حتی سابقه‌ای در کار اعزام پزشک قطار نداشته است و در این سه‌ ماهه‌ای که شروع به کار نموده‌اند بیش از (200) مسیر بدون پزشک اعزام گردیده و متأسفانه اخیراً در قطار اهواز به تهران که پزشک حضور نداشته یک نفر از هموطنان عزیزمان فوت نمودند. اسم پزشک‌ها هست، حدود (30)، (40) نفر پزشک، سه نفر به نمایندگی امضا کردند، بعد پزشکان آمدند امضا کردند. البته اگر آقای دکتر در این مورد همان فرمایش آقای قاضی‌پور که اینها را گفته‌ بودند توضیح می‌داد شاید من اصلاً صحبت هم نمی‌کردم. دوستان یک صلواتی بفرستند (حضار صلوات فرستادند).

آقای دکتر! موضوع دیگر که باز سندش دست من هست، این را یک آقایی در راه‌آهن فعال بوده، البته یک مدتی ترک کار می‌کند می‌رود (5) میلیارد و (707) میلیون تومان خودش کارمند راه‌آهن بوده می‌رود با راه‌آهن قرارداد می‌بندد. ایشان به عنوان منع مداخله کارکنان دولت در معاملات دولتی پرونده‌اش را بازرسی به دادگاه فرستاده. الان خود ایشان معاون توسعه و تجهیز سازمان بنادر هست. به نظر من دیگر جناب‌عالی به عنوان یک شخصیت شریف نباید اجازه بدهید در زیرمجموعه شما این اتفاقات بیفتد.

این لیست (24) نفره مدیران دوشغله راه‌آهن است. آقای دکتر جهانگیری! (24) نفر اینطرف ستون لیست مسئولیت‌هایشان را در راه‌آهن نوشتند، آنطرف هم لیست شرکت‌هایشان را نوشتند، یعنی یک پا در دولت، یک پا در شرکت و متأسفانه خیلی از اینها کاری که در آن شرکت انجام می‌دهند مرتبط است با آن کاری که در راه‌آهن است. به نظر من این یک ایراد جدی است و باید برطرف بشود. البته آن قراردادی که گفتم آن بنده خدا در راه‌آهن داشت این هم قراردادهایش است. اینجا (8) مورد از قراردادهایش به ما دادند، قراردادهایش را با تاریخ قرارداد با همه جوانب و پولش و اینها نوشتند.

مسأله دیگر که آقای دکتر! باز راجع به آقای سعیدی‌نژاد صحبت شد، حالا جناب‌عالی می‌فرمودید و جواب می‌دادید من دیگر صحبت نمی‌کردم، اما چون نفرمودید گفتم شاید مطالب خوب روشن نشده. ما قشنگ می‌گوییم جناب‌عالی گزارش کار دادید، خوب هم بود، استفاده هم کردیم. کاری که با بی‌پولی انجام شده آن را متشکریم، اما در مسئولیت ما هم باید کار کنیم، هم سالم کار کنیم، هم مواظبت کنیم که اطرافیانمان خدای‌ناکرده ناسلامتی ایجاد نکنند. این آقای سعیدی‌نژاد هم‌زمان با مدیرعامل شرکت بنادر و کشتیرانی، رئیس هیأت‌مدیره شرکت خصوصی صندوق توسعه صنایع دریایی بوده. حالا بحث سفرهای خارجی و چقدر پول گرفته و اینها را آقای قاضی‌پور اشاره کردند و اینجا طبق گزارش روزهایی که حتی ایشان سفر خارجی بوده و متأسفانه کم در ایران هست. 

من حالا دو‌،‌ سه تا از کارهایشان را فقط اشاره‌ای عرض می‌کنم. آقای دکتر! یکی از مواردش همان قرارداد (50) میلیارد تومانی است که ایشان برای لایروبی بنادر بسته که (50) میلیارد تومان ارزشش بوده به یک شرکتی که متعلق به صندوق خود کارکنان مجموعه بنادر هست. الان این به عنوان منع مداخله کارکنان دولت در معاملات دولتی پرونده باز برایش تشکیل شده و در رفت و آمد دادگاه است. 

عرض ما این است که اینگونه موارد خطر ایجاد می‌‌کند. آقای دکتر ببینید! وقتی که (24) تا مدیر راه‌آهن دوشغله هستند، یعنی هم هیأت مدیره شرکت‌ها هستند، یک پایشان در شرکت است و یک پایشان در دولت است، بعد از آن راه‌آهن این اتفاقات هم بیرون می‌آید. افرادی که سر یک کاری هستند باید به همان کارشان بچسبند. «مردی و کاری» این در کشور مشهور شده، آقا! یک کار را درست انجام بده. شما می‌خواهید ده‌ها شرکت را اداره کنی. 

آقای دکتر! یکی از شرکت‌های دیگر زیرمجموعه جناب‌عالی که من باز به دلیلی اسم آن شرکت را نمی‌برم (14) نفر از مدیرانش الان به‌خاطر منع دوشغله بودن به دادگاه معرفی شدند، به خاطر اینکه هم در شرکتند، هم در دولتند. یعنی راه‌آهن (24) نفر، این شرکت مهم دیگر (14) نفر. آقای تابش! خواهشاً اجازه بدهید که صحبت بشود. آقای تابش عذرخواهی می‌کنم، چون در این استیضاح‌ها رسم بدی شده، بالاخره مدیران محترم می‌آیند می‌نشینند، قدمشان روی چشم مجلس اما دیگر نباید مجلس به هم بخورد. واقعاً دوستان باید گوش بدهند اگر حرف حقی بود خودشان تصمیم می‌گیرند تعداد زیادی متأسفانه از گذشته‌ها برنامه‌ریزی شده، الان که نشده. (50) نفر می‌آیند این جلو می‌ایستند که من از صبح خواهش هم داشتم، آقای دکتر لاریجانی! اینها باید خوب اداره بشود. نمی‌شود (50) نفر اینجا بایستند، بهترین صحبت‌ها را آقای قاضی‌پور کرد ولی کسی گوش نمی‌داد. دوستان! من خواهش می‌کنم این را در همه استیضاح‌ها رعایت بکنیم، چه به نفع ما باشد و چه به ضرر ما باشد. ما مطالب را باید گوش بدهیم تصمیم بگیریم. آقای دکتر! این هم یک موضوع که من خدمتتان عرض کردم.

من راجع به این موضوعات که موضوعات مهمی است، بقیه‌اش را نمی‌گویم چون می‌ترسم از این بیشتر کدورت ایجاد کند، چون من فهرست زیاد دارم. آقای دکتر! فقط به عنوان نمونه گفتم. خدا شاهد است مطالبی که به من دادند خیلی زیاد است، ببینید! از اطرافیان جناب‌عالی، البته قبلاً جناب‌عالی به عنوان یک فرد فعال شرکت‌هایی داشتید خیلی هم خوب بوده، اشکالی هم ندارد، ولی بخشی از آن افرادی که قبلاً با جناب‌عالی کار می‌کردند مدتی در وزارتخانه آمدند سمت داشتند، البته بعد از آن شرکت‌ها بیرون رفتند. تاریخ همه اینها هست، در این شرکت‌ها هیچ چیز پنهان نیست، اسناد محرمانه‌ هم نیست. هر کسی شرکت‌ها را در اینترنت سرچ کند (معلوم است). 

من دیشب شرکت‌هایی که اطرافیان جناب‌عالی در آن عضو هیأت مدیره، رئیس هیأت‌مدیره و مدیرعامل بودند نشستم بنویسم، (36) تایش را نوشتم واقعاً خسته شدم. هر چه می‌زدی می‌آمد. آقای فلانی قائم‌مقام، آقای فلانی هیأت‌مدیره. یعنی من (11) نفر از اطرافیان جناب‌عالی چه اطرافیان بستگان جناب‌عالی و چه دوستانی که قبلاً در شرکت‌های جناب‌عالی قبلاً بودند. ما آنها را آوردیم لیست کردیم، (36) تایش را زدم خسته شدم، خوابم برد. گفتم من چقدر می‌توانم بیایم اینها را سرچ کنم.

یکی از دوستان، به گردن خودش، آقای قاضی‌پور، اگر اشتباه می‌کنیم خودش بیاید بگوید، گفت من (121) شرکت پیدا کردم. آقا تمام اینها جمع بشوند، شغل می‌خواهند، کار می‌خواهند. بروند کار کنند شغل ایجاد کنند، ما حرفی نداریم. آقای محمدهادی عزیز ما است، شاید شما مشغله داری، خبر نداری در 94 و 95 ایشان شش تا شرکت تأسیس کرده. آقای دکتر! در همین دو سال. همه تاریخ‌هایش را اینجا دارم، هرکس خواست بیاید اینجا، من تاریخ تک‌تک اینها را دارم. تاریخ تأسیس شرکت فلان. شما رئیس حراست جناب‌عالی که باید مو را از ماست بکشد. اولاً ایشان بازنشسته نیروی انتظامی بوده، شما که نباید بازنشسته را به کار می‌گرفتید، ثانیاً بازنشسته را به کار گرفتید اشکال ندارد، حالا یک خلافی شده از آن می‌گذریم. آقا ایشان عضو هیأت ‌مدیره سرمایه‌گذاری ساختمان ایران بوده و در این مدت آنچه که الان در نهادهای نظارتی است و اسنادش را به ما دادند این است. این آقا در این مدت خیلی کارها کرده و این کارهایش هم در دست ما هست. 

به نظر من شما شخصیت بزرگی هستید برای حیثیت خودتان، قبلاً وزیر بودید، آدم محترمی هستید، الان وزیر محترم هستید نباید بگذارید برخی از اطرافیانتان اینطوری آبروی وزارتخانه و آبروی شما را ببرند. ما اصل حرفمان این است. ان‌شاء‌الله اگر با توجه به فضایی که در مجلس دیدیم و بحمدالله کل دولت فی‌المجموع آقای دکتر جهانگیری به حمایت از آقای دکتر آخوندی، خوش‌آمدند. بعضی از همکاران ما هم نظر ما را ندارند نظر دیگر دارند ما به آنها هیچ ایرادی نداریم، نظر است. اما ما خواهش می‌کنیم اگر جناب‌عالی رأی آوردید اینها را اصلاح کنید. اصلاح کنید، اول و آخر حرفمان این است. والله اگر شما وزیر هم بشوید ناراحت نمی‌شویم، بحث‌مان اصلاح امور است این وضعیت درست بشود.

آقای دکتر آخوندی! والله در 1337 زمان شاه قانون وضع کردند هنوز آن قانون حاکم است. منع مداخله کارکنان دولت در معاملات دولتی، چقدر پرونده باید از وزارت راه و شهرسازی مدام بفرستند دادگاه بگویند آقا! اینها یک پایشان در شرکت است، یک پایشان در دولت است؟‌ چقدر قرارداد باید اینطوری نوشته بشود؟‌ والله اینها برای ما بی‌آبرویی می‌شود، مردم هم می‌فهمند، خبردار می‌شوند. امروز ظهر داشتیم غذا می‌خوردیم یکی از نمایندگان گفت من تا همین الان نظرم بوده به آقای آخوندی رأی بدهم، من یک کلمه هم به او نگفتم رأی بده یا نده. گفت همین الان از فلان تشکیلات به من گفتند آقا! هرچه در این مجلس گفتند همه درست است من آنجا خودم شاهد هستم. مردم اینها را می‌بینند، قضاوت می‌کنند. همان کارمند می‌فهمد قضاوت می‌کند. 

آقای دکتر! بحث ما سلامت است. زحمات روی چشم، سلامت، سلامت، سلامت. والسلام‌علیکم و رحمه الله و برکاته 

رئیس ـ آقای دهقانی عزیز از بیاناتتان متشکریم. آقای آخوندی جناب‌عالی (30) دقیقه وقت دارید، بفرمایید.

دهقانی‌نقندر ـ آقای تابش گفتند از اینکه اسم ایشان را بردیم از ایشان عذرخواهی کنیم، عذرخواهی می‌کنم.

عباس آخوندی (وزیر راه و شهرسازی) ـ بسم‌ الله ‌الرحمن ‌الرحیم 

من باز هم از همه دوستان استیضاح‌کننده و از همه دوستانی که به دقت به مطالب گوش می‌کنند تشکر می‌کنم. عزیزان من! من چند جمله را می‌گویم و راجع به مطالبی که بیان شد توضیح می‌دهم. در ارتباط با مطالبی که جناب آقای دکتر فرهنگی گفتند؛ آقای دکتر فرهنگی مطلبی که گفتند، گفتند فلانی متهم است. قاعدتاً جای رسیدگی به اتهام دادگاه است نه در جلسه مجلس. 

خدمت شما عرض شود فرمودند که هیأت مدیره‌ای که انتخاب شده هیأت مدیره متخصصی نبوده. من اسامی هیأت مدیره و سوابق کارشان را در راه‌آهن ایران می‌خوانم: 

آقای دکتر پورسیدآقایی؛ (25) سال سابقه در راه‌آهن. 

آقای مهندس خدایی؛ (22) سال سابقه در راه‌آهن.

آقای فتحعلی‌ها؛ (12) سال سابقه در راه‌آهن.

آقای مهندس تقی‌زاده؛ (25) سال سابقه در راه‌آهن.

آقای مهندس عاشوری؛ (20) سال سابقه در راه‌آهن.

از اول تأسیس راه‌آهن تا حالا اصلاً راه‌آهن هیأت مدیره‌ای در این حد از تخصص غیرممکن است داشته باشد. آقایان عزیز! اگر کسی به شما گزارشی کرد خواستید در یک تریبون عمومی بیان بکنید حداقل یک‌بار از خود متهم که می‌فرمایید تو متهم هستی یک سؤالی می‌کردید که آقا تو متهم هستی بیا پاسخ بده. 

نکته دوم، می‌فرمایند که کمیسیون بررسی سوانح غیرقانونی بوده و چرا معاون راه‌آهن رئیس کمیسیون سوانح است. عزیزان من! این آیین‌نامه اجرایی کمیسیون جلوگیری سوانح راه‌آهن مورخ 1386/5/31 است، در این آیین‌نامه می‌گوید «معاون بهره‌برداری و سیر و حرکت راه‌آهن رئیس و عضو خبره ایمنی کمیسیون عالی سوانح دبیر این کمیسیون می‌باشد». اصلاً معاون سیر و حرکت رئیس کمیسیون بررسی سوانح است. به موجب آیین‌نامه، به موجب مصوبه قانونی. واقعاً من از بیان اینطور موارد از پشت تریبون عمومی تعجب می‌کنم. شما یک لحظه به این آیین‌نامه‌ها دقت بکنید، حداقل اینها را بخوانید. اول بخوانید بعد بگویید. 

عرض شود خدمت شما، من خودم دنبال این رفتم. یک لحظه بنشینید من خودم توضیح می‌دهم. (شیران‌خراسانی ـ آیین‌نامه اصلاح شده) بله، اصلاحیه‌اش را خود من پیشنهاد کردم. من یک اصلاحیه دادم، گفتم خوب نیست مسئول کمیسیون بررسی سانحه دبیر معاون اجرایی باشد. این پیشنهاد چه وقتی است؟ پیشنهادی است که من در تاریخ 31/5/95 دادم. پنج ماه پیش تصویب شده. دوستان! خود من پیشنهاد کردم. این را کس عجیب و غریبی پیشنهاد نکرده، خود من پیشنهاد کردم. بنابراین وقتی که آقای مهندس عاشوری رئیس کمیسیون بررسی سانحه بوده قانونی بوده، بعد هم که آیین‌نامه جدید آمد ما بر اساس این یک رئیس کمیسیون بررسی سانحه جدید منصوب کردیم. واقعاً عجیب است این نکته‌ای که دوستان می‌فرمایند. شما جلسه را اداره می‌فرمایید؟

 

رئیس ـ دوستان عزیز! سکوت را رعایت بکنید مطالبشان را بگویند، بقیه صحبت کردند همه گوش دادند، ایشان هم قانوناً فرصتشان است، بفرمایید.

 

آخوندی ـ بنابراین اول راجع به بحث آیین‌نامه‌ها، آقای دکتر جهانگیری مستحضر هستند. من اخیراً در هیأت وزیران عرض کردم آقای دکتر جهانگیری ما می‌خواهیم کمیسیون بررسی سوانح تا آنجا که ممکن است از عوامل اجرایی جدا بشود. عزیزان! من پیشنهاد کردم، این را کس عجیب و غریبی پیشنهاد نکرده. تا همین ماه پنج معاون سیر و حرکت بوده. واقعاً که این نکته‌ای که دوستان می‌فرمایند جالب توجه است.

می‌فرمایند که سه سال است بررسی نشده. کمیسیون بررسی سوانح هر ماه، نه سه سال، هر ماه سفر دارند و هر ماه بازدید و بررسی دارند. 

می‌فرمایند چرا در سیبری یخ نمی‌زند. مگر در ایران همه قطارها یخ می‌زند؟‌ همان روز که این قطار یخ زده بیش از (55) قطار اعزام شده. یکی‌اش یخ زده، این نقص فنی است. عزیز من چرا اینطور فکر می‌کنید وقتی می‌گوییم آب یخ نمی‌زند یک مورد هم استثناء ندارد. در سیبری هم ممکن است یک موردی یخ بزند، در آلمان هم ممکن است یک مورد یخ بزند. مگر در همین (10) ماه پیش عین همین حادثه در آلمان شرقی رخ نداد؟ آنجا هم مثل همین ترمز یخ زد. (55) قطار عبور کرده یخ نزده، یکی‌اش هم نقص فنی پیدا کرده و یخ زده. این که دیگر اینطور نیست که بگوییم مثلاً چه اتفاق عجیبی رخ داده.

از آن گذشته، می‌فرمایند چرا قطار سمنان ضدحریق بوده؟ همه قطارها استاندارد هستند، همه آنها تا یک حدی در برابر حریق مقاومت دارند، همه آنها هم بعد از حدی دچار آتش می‌شوند. مگر همین قطار سمنان که می‌فرمایید ضدحریق بوده بعد از یک مدتی آتش نگرفت؟ هر چیزی یک استانداردی دارد، این هم طبق استانداردش عمل شده. 

اما در ارتباط با بحث، من خودم نخواستم توضیح بدهم، از جناب آقای دکتر حسن‌بیکی خواهش کردم که یک فرد مستقلی گزارش بدهد. عزیزان من! اگر ما بخواهیم کسی را محکوم کنیم، شما ببینید این موضوع را کمیسیون عمران بررسی کرد. آقای رئیس مجلس کمیسیون عمران را مأمور کردند، کمیسیون عمران بررسی کرد. راجع به همین موضوع کمیسیون عمران رفت تمام اینها را بازدید و بررسی کرد، گفت از این بابت هیچ موضوعی متوجه وزیر نیست. شما می‌فرمایید متهم، عیب ندارد، من متهمم. آخر کار اتهام را در دادگاه رسیدگی می‌کنند. این موضوع را کمیسیون بررسی سوانح که قانونی است رسیدگی کرد وگزارش به مردم عزیز داد. کمیسیون عمران رسیدگی کرد، گزارش داد. کمیسیونی که از طرف رئیس‌جمهور تعیین شد بررسی کرد و گزارش داد. بازرسی کل کشور بررسی کرد و تمام موارد را در دادگاه بررسی می‌شود. تا حالا کدام دادگاهی محکوم کرده است؟ آخر همین طوری مگر من می‌توانم یک کسی را متهم کنم بدون اینکه در واقع یک دادگاه این را رسیدگی کرده باشد؟!

اما در ارتباط با بحث دومی که آقای دهقانی‌ مطرح کردند. آقای دهقانی! من برای شما احترام قائل هستم و همیشه به شما علاقه‌مند بودم هنوز هم علاقه‌مند هستم، شما می‌دانید که با چه علاقه‌ای من کارهای خراسان را پیگیری کردم. من خدمت شما نمایندگان عرض می‌کنم، حتی یک نفر از نزدیکان، وابستگان من در هیچ قراردادی در وزارتخانه مداخله و شرکت نداشته‌اند. حالا اجازه بدهید همین چند موردی که گفتند دانه‌دانه من به شما توضیح بدهم و معلوم بشود که اساساً این حرف‌ها چگونه هست. می‌فرمایند، راه‌آهن با محمدمهدی احمدآخوندی ‌پزشک قطار قرارداد امضاء کرده.

جناب آقای لاریجانی! این موضوع دقیقاً در استیضاح قبلی مطرح شد، گفت که «خسن و خسین هر سه دختران مغاویه هستند»، عزیزان من راه‌آهن نبوده است، شرکت رجا بوده است، شرکت رجا یک شرکت واگذار شده است چه ربطی به راه‌آهن دارد؟! محمدمهدی آخوندی نبوده، جهاد دانشگاهی ابن‌سینا، جهاد دانشگاهی شهید بهشتی بوده است. آقای محمدمهدی آخوندی از دانشمندان ایران است. از کسانی است که در علم جنین‌شناسی جزء دانشمندان است و در همین دولت گذشته برای ایشان محافظ گذاشته بودند که یک وقتی ترور نشود. ایشان جزء افتخارات ایران است، از سال 1361 مؤسس جهاد دانشگاهی ایران است، رئیس جهاد دانشگاهی ابن‌سینا بوده است. اصلاً شرکت رجا رفته با جهاد دانشگاه شهید بهشتی قرارداد بسته است، اصلاً چه ربطی به فرد دارد؟ آقای دهقانی یک بار از من سؤال می‌کردید، شما که آدم حقوقی هستید، شما که آدم متدینی هستید، می‌گفتند آقا این چیست، آخر اصلاً قرارداد فردی نیست، قرارداد شخصی نیست، این را می‌آورید در چنین تریبونی مطرح می‌کنید. آقای رئیس! واقعاً من نمی‌دانم. این موارد اعلام می‌شود و فقط می‌تواند برای مردم ایجاد نگرانی کند. 

من از همین جا باید از آقای سراج گله کنم، آقای سراج رئیس سازمان بازرسی کل کشور می‌فرمایند، تا وقتی که گزارشی بررسی نشده و نهایی نشده و رئیس سازمان بازرسی کل کشور زیر آن را امضاء نکرده است دارای هیچ سندیتی نیست، چطوری کارشناسان سازمان بازرسی به ادعای آقای دهقانی می‌آیند اطلاعات خام را بدون بررسی در اختیارشان قرار می‌دهند که بیایند پشت تریبون بگویند؟ عزیزان من اگر این حرف‌هایی که زدم، اگر این هیأت‌‌مدیره غیرقانونی است، هیأت‌‌مدیره‌ای که سه سال کار کرده است، هر سال حسابرس داشته، هر سال بازرس قانونی داشته است، دیوان محاسبات هست. آقایان و خانم‌ها مگر دیوان محاسبات زیر نظر مجلس شورای اسلامی نیست؟

آقای دکتر لاریجانی! این دیوان محاسبات زیر نظر مجلس شورای اسلامی است آیا یک بار به شما گزارش کردند؟ آیا یک نکته‌ای را به شما گفتند که اینها خلاف قانون است. اگر هیأت‌‌مدیره‌ خلاف قانون باشد باید سریعاً اعلام بکنند این هیأت‌‌مدیره قانونی نیست، چطوری می‌تواند این هیأت‌‌مدیره غیرقانونی سه سال انجام وظیفه کند و شما اینجا بیایید بگوید هیأت‌‌مدیره غیرقانونی است. 

می‌فرمایند که (24) نفر پست دوشغله دارند، عزیزان من یک دانه از این (24) نفر را به من بگویید، آخر همین طوری بیاییم اینجا یک ادعایی بکنیم بدون هر گونه مدرکی، فقط همین طوری یک کاغذی نشان بدهیم و بگوییم (24) نفر، عزیز من این (24) نفر که نشد حرف، اگر (24) نفر پست غیرقانونی دارند، دوشغله هستند، این کشور قانون دارد، دادگاه دارد، شورای اداری دارد، تخلفات اداری دارد، یک جا در این مدت می‌رفتید می‌دادید، مگر همین حرف‌ها در استیضاح قبلی در مهرماه مطرح نشد. چرا از مهر سال گذشته تا امروز (15) ماه است، چرا هیچ کدامش را از هیچ مجرای قانونی پیگیری نکردید؟ چرا مطالبی که شما عنوان می‌کنید نه یک دانه محکومیت دادگاه دارد، نه یک دانه محکومیت دیوان محاسبات دارد، نه یک دانه گزارش رسمی سازمان بازرسی کل کشور است. مدام می‌گویند شنیده‌ایم، آخر با می‌گویند و شنیده‌ایم می‌شود حرف؟ با «می‌گویند» می‌شود افراد را متهم بکنید؟! 

دوستان عزیز! من دفعه قبل هم اعلام کردم، الان هم خدمت آقای رئیس! اعلام می‌کنم، البته واقعاً خود آقای رئیس هم قربانی همین داستان بودند در مجلس قبلی، همینجا همین حرف‌ها را راجع به همین آقای رئیس مجلس هم زدند عزیزان من اگر یک صفحه مدرک واقعی دارید تو را به خدا تو را به پیغمبر تو را به هر کسی که قبول دارید، اگر یک صفحه مدرک واقعی دارید بیاورید بدهید به آقای رئیس، بدهید به قوه قضائیه، بدهید به کمیسیون اصل نود، بدهید به سازمان بازرسی کل کشور. این کشور مگر مجاری قانونی ندارد، بروید در مجاری قانونی بدهید، پس این مجاری قانونی برای چیست؟! مجاری قانون برای این است که این حرف‌ها را به جای اینکه شما بیایید پشت تریبون بزنید بروید در مجاری قانونی بزنید، بعدش نتیجه مجاری قانونی را بیایید اینجا اعلام بکنید. 

جناب دهقانی! کدام یکی از حرف‌های شما در یک مجرای قانونی محکومیت گرفته است؟ همین طوری فقط در واقع یک بحث می‌گویند، واقعاً من انتظار نداشتم از برخی آقایانی که در واقع معروف و مشهور به حسن کلام هستند. می‌گویند آقای سعید‌نژاد، اولاً این قراردادی که می‌فرمایند اصلاً مربوط به دوره ما نیست و این قرارداد به لایروبی در زمان دولت گذشته برمی‌گردد. واقعاً آقایان حتی تاریخ‌ها را نگاه نمی‌کنند که ببینند تاریخ این قرارداد کی است. بعد هم که اصلاً آقای سعیدنژاد از تمام این شرکت‌ها، شرط من بر این بوده و شرط من بر این هست، هر کسی می‌خواهد در وزارتخانه ما کوچکترین سمتی بگیرد، کوچکترین پستی بگیرد باید در هیچ شرکتی که با وزارتخانه طرف معامله است، اساساً باید یک سهم هم نداشته باشد. قانون می‌گوید تا (5) درصد سهم، من می‌گویم حتی یک دانه سهم. 

آقایان این حرف‌هایی که می‌گویند فرزند فلانی، من به شما عرض می‌کنم آقایان و خانم‌ها اگر حتی یک مورد داشتید که فرزند من در یک قراردادی کوچکترین مداخله‌ای داشته بیایید به آقای رئیس مجلس بدهید، بروید به قوه قضائیه بدهید، بروید به کمیسیون اصل نود آقای محمدی بدهید، به هر کسی که خواستید بروید بدهید، بروید به سازمان بازرسی کل کشور بدهید. به خدا قسم بد است، آدم که نمی‌تواند همین طوری افراد را متهم کند، پس این آیه‌ای که پیغمبر گفته، برای چه کسی این را گفته؟ اینها را برای ما گفته است، برای کس دیگری که نگفته است. «ان‌ جاءکم فاسق بنباء فتبینوا ان‌ تصیبوا قوماً بجهاله فتصبحوا علی ما فعلتم نادمین» این چطوری می‌شود ما بیاییم همین طوری هر کسی به ما هر چه گفت، پشت این تریبون که تمام ملت ایران دارند می‌شنوند.

آقایان عزیز! یک دانه از این مواردی که گفته می‌شود حتی یک موردش نه که بگویم که ممکن است مثلاً (1) درصد باشد، حتی (1) درصدش مصداق ندارد، کذب محض، دروغ محض، اتهام محض است. من واقعاً از آقای رئیس خواهش می‌کنم، حالا این استیضاح می‌گذرد تمام می‌شود، یک فکری به حال قانون بکنند که این روش واقعاً درست نیست، این روشی که در واقع یکسری نفوس محترم، یکسری انسان‌های شریف، بیهوده، بی‌دلیل بدون هیچ مدرکی متهم بشوند؟ واقعاً من نمی‌دانم چکار کنم.

در بحث مبارزه با فساد من مدعی هستم این ادعا را می‌کنم در هر جایی که خواستید ثابت می‌کنم، آقای حسن‌بیکی هم فرمودند، آقای حسن‌بیکی عاشق چشم و ابروی من نیست، ایشان خودشان گفتند من رفتم از تمام نهادهای نظارتی تحقیق کردم، بررسی کردم گفتند وزارت راه و شهرسازی پاک‌ترین وزارتخانه در عملیات قراردادی هست. در این همه اتفاقاتی که رخ داد، املاک نجومی، حقوقی نجومی، یک مورد از این وزارتخانه ما مطرح شد؟ اگر یک چیزی بود الان باید حداقل یک دانه‌اش پیدا می‌شد، مثلاً می‌گفتند اینجا را شما مشکل دارید. ما در هیچ موردی این چنین چیزی نداریم. 

آقایان من حتی برای قراردادهای داخلی گفتم باید همه مشاوران، همه پیمانکاران اظهارنامه بدهند که ما به هیچ کس یک ریال رشوه ندادیم، اگر کسی از آنها ادعای اخاذی کرد باید سریع صنف آنها بیایند به من مراجعه بکنند. من کسی هستم که یک سامانه شهراه درست کردم، گفتم هر کسی در ایران نه فقط شما، هر کسی در ایران هر اطلاعاتی را به موجب قانون دسترسی آزاد به اطلاعات که شما تصویب کردید، هر اطلاعاتی را از ما بخواهد، من تمام کارمندان وزارتخانه را، تمام مدیران وزارتخانه را موظف کردم هر اطلاعاتی را هر کسی خواست باید به آن بدهند. برایش مجرا درست کردم، برایش یک سیستم درست کردم که آقا بتوانند همان جا ثبت بکنند و بلافاصله درخواست اطلاعات بکنند.

من فکر می‌کنم عزیزان! در ارتباط با بحث مبارزه با فساد من بسیار سرفرازم، بسیار خشنودم از آنچه که انجام دادم و اگر کوچکترین تخلفی وجود داشته باشد، فرزند من چه فرقی می‌کند با بقیه؟! اگر کسی از فرزندان من کوچکترین خلاف قانونی کردند، کوچکترین تخلفی کردند شما به اشد وجه مجازات کنید. من خودم با شما همکاری می‌کنم ولی باید یک مبنای قانونی وجود داشته باشد، یکی می‌گوید شرکت درست کرده است، مگر شرکت درست کردن جرم است؟! این چه حرفی است، من واقعاً نمی‌فهمم چرا این طوری در یک چنین جایی بحث می‌کنیم. (رنجبرزاده ـ وقت شما تمام است) بله من حرفم را تمام می‌کنم، من فقط یک جمله بگویم.

من اتفاقاً در جهت مبارزه با فساد کاری که کردم این بود که یک بخشنامه کردم، چون که معمولاً شما می‌دانید اکثر فعالیت‌های وزارتخانه‌ها در سال‌های گذشته توسط شرکت‌های سرمایه‌گذاری وابسته به خود وزارتخانه‌ها انجام می‌شد. بخشنامه کردم که اصلاً سازمان‌های من حق ندارند به اینها کار بدهند، کاری که در واقع در هیچ وزارتخانه‌ای جاری نیست، همین الان در همه وزارتخانه‌ها‌ این کار را دارند می‌کنند. ولی من بخشنامه کردم هیچ کس حق ندارد این کار را بکند. 

من از همه شما سپاسگزارم، از همه شما ممنون هستم، از تمام دوستانی که به دقت به عرایض بنده گوش کردند سپاس می‌گویم.

عرض شود خدمت شما که از تمام فراکسیون‌ها، فراکسیون امید، فراکسیون مستقلین ولایی که زحمت کشیدند، فراکسیون نمایندگان ولایی از آنها هم تشکر دارم، تعدادی از نمایندگان فراکسیون ولایی هم آمدند از من حمایت کردند، من از همه دوستان تشکر می‌کنم.

می‌دانم آنچه که شما رأی می‌دهید براساس تشخیص خودتان است و براساس اینکه خواستید پیش خداوند حجت شرعی داشته باشید و مطمئن هستم که رأی‌تان برای منافع ملی خواهد بود و برای اغراض شخصی نخواهد بود. 

آقای بحرینی به من فرمودند چه خوب است که راجع به بحث مسکن هم توضیح بدهید، من علاقه‌مند بودم که یک مقدار زیادی راجع به بخش مسکن صحبت کنم و کارهایی که انجام شده چه در اتمام مسکن مهر که خوشبختانه سفره‌اش در حال جمع شدن است و چه درباره طرح‌های جدید ولی با توجه به اینکه فرصت تمام شده دیگر من فرصت نکردم با این مباحث جدیدی که مطرح شد. والسلام علیکم و رحمه الله 

رئیس ـ آقای آخوندی متشکریم از بحث‌هایی که امروز شد به هر حال نکات مختلفی مطرح شد، آقای آخوندی هم به عنوان وزیر مسکن و شهرسازی پاسخ دادند، آقایان یک مجموعه‌ای از مطالب اینجا به من دادند، اینها مجموعه‌ خیلی متنوعی است، بعضی‌ها عکس‌هایی است مربوط به این، چون می‌پرسیدند اینها چه هست؟ بعضی‌ها عکس‌های تصادفات و مسائل لکوموتیو و اینها، برخی هم چند تا تأسیس شرکت در روزنامه‌ها که فتوکپی آن را آورده‌اند، حالا آقای آخوندی اینجا نکته‌ای را گفتند که اگر کسی اطلاعاتی دارد بدهید ما رسیدگی کنیم، ما هم می‌دهیم به کمیسیون اصل نود اگر موردی بود رسیدگی کنند.

اینها را که دادند یک مقدارش ربطی به این مسائل نداشت ولی برخی‌ از آن هم بوده که من مطرح می‌کنم. اسمی از آقای سعیدنژاد اینجا برده شد که ایشان گفتند لکوموتیوهای راه‌آهن متعلق به ایشان هست، ایشان نامه‌ای نوشتند و نوشتند که من نه تنها لکوموتیوها را ندارم، یک پیچ از لکوموتیوهای راه‌آهن هم مربوط به من نیست، این را رسیدگی کنید. حالا چون اسم ایشان برده شد، ایشان پاسخ دادند.

 

رئیس. خیلی تشکر می‌کنم از اعضاء مختلف محترم هیأت‌ وزیران که صبح و بعد از ظهر اینجا تشریف داشتند و از آقای جهانگیری و دوستان وزرا و از آقای آخوندی هم تشکر می‌کنیم. 

ما الان باید رأی‌گیری کنیم برای عدم اعتماد، کارتها را توزیع کنید. دوستان در صندلی‌هایتان باشید که کارت را می‌خواهند توزیع کنند.

عدم اعتماد را باید بنویسند، آنهایی که موافق استیضاح و عدم اعتماد هستند رأی مثبت می‌دهند، آنهایی که مخالف هستند رأی‌ منفی می‌دهند. 

حضار 257 نفر، کارتها توزیع بشود. باز هم توضیح می‌دهیم، عدم اعتماد به رأی گذاشته می‌شود، کارت نشان داده نمی‌شود، کسانی که موافق استیضاح هستند یعنی معتقد هستند که ایشان نباید وزیر باشد به عنوان موافق باید بزنند. آنهایی که مخالف استیضاح هستند، معتقد هستند وزیر باید ادامه کار بدهد مخالف را می‌زنند. آنهایی که موافق استیضاح هستند ردیف اول را می‌زنند، آنهایی که مخالف یا ممتنع هستند ردیف دو و سه را می‌زنند. یعنی عدم اعتماد به رأی گذاشته می‌شود. 

 

(أخذ رأی با ورقه به عمل آمد و نتیجه پس از شمارش آراء اعلام گردید)1

 

دوستان نظراتشان را اعلام بفرمایند تا ما رأی‌ها را جمع‌آوری کنیم. اجازه بدهید رأی‌ها را که جمع کردند بعد تذکرات را گوش می‌دهیم. دوستان نظرشان را نوشتند، کارتها سریعتر توزیع بشود. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ جناب آقایان: دلخوش، کرم‌پورحقیقی، برومندی، سیدعلاءالدین خادم، بیرانوندی، رستمیان، بنائی، نعمتی، زارع‌ (آباده) و اقبال محمدیان برای شمارش آراء تشریف بیاورند بالا. خانم‌ سیده‌حمیده ‌زرآبادی تشریف دارند؟

رئیس ـ کارتها را جمع آوری کنید. 

دبیر (رنجبرزاده) ـ یک بار دیگر اسامی که محبت کنند تشریف بیاورند برای شمارش آراء، جناب آقایان: دلخوش، برومندی، بیرانوندی، رستمیان، بنائی، سیدعلاءالدین خادم، زارع (آباده)، کرم‌پورحقیقی، نعمتی و اقبال محمدیان.

تعدادی از نمایندگان ـ تذکر داریم.

دبیر (رنجبرزاده) ـ آقای دکتر! امکان تذکر هست؟

رئیس ـ آقای رنجبرزاده! اجازه بدهید رأی‌گیری تمام بشود.

دبیر (رنجبرزاده) ـ رأی‌گیری تمام بشود بعداً ادامه دارد. وارد دستور می‌شویم آن موقع تذکرات را بفرمایید.

رئیس ـ دوستان خواهش می‌کنم تشریف نبرید، هنوز بحث تمام نشده است و فردا صبح هم ما ساعت (8) جلسه خواهیم داشت که بحث بودجه است.

دبیر (وکیلی) ـ آقای رئیس! اخطار روز دارند. 

رئیس ـ کارتها جمع‌آوری شد؟ صندوق‌های رأی‌ را سریعتر بیاورید. دوستان هم از مجلس خارج نشوند که هنوز جلسه رسمی است و باید تا پایان خواندن رأی حضور داشته باشیم. 

****

مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی یکشنبه، یکم اسفند ماه، پس از بررسی استیضاح عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی با 176 رای موافق ،74 رای مخالف، 5 رای ممتنع به استیضاح از مجموع آراء255 ماخوذه به عباس آخوندی اعتماد کرد.

این در حالی است که آخوندی در استیضاح قبلی خود که در مجلس نهم انجام شد، در جلسه علنی سه شنبه 14مهر 94 توانست با 72رای موافق ،175 رای مخالف، 5رای ممتنع از مجموع آراء252 ماخوذه اعتماد نمایندگان را به خود جلب نماید.

گفتنی است؛ عباس آخوندی در جلسه رأی اعتماد در سال 92 توانست با 159 رأى موافق سکانداری وزارت راه و شهرسازی را برعهده گیرد.