فریاد زنده‌باد کارگر پس از قرائت نامه کارگران هفت‌تپه در مجلس
فریاد «زنده‌باد کارگر» در صحن علنی مجلس پیچید، وقتی علیرضا محجوب، نماینده مردم تهران در مجلس پس از آنکه در اقدامی نمادین به‌جای ایراد نطق سالانه خود، نامه چندی قبل جمعی از کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه را که به او در مقام ریاست فراکسیون کارگری مجلس نوشته بودند، قرائت کرد و در پایان فریاد زد: «زنده‌باد کارگر!»
فریاد «زنده‌باد کارگر» در صحن علنی مجلس پیچید، وقتی علیرضا محجوب، نماینده مردم تهران در مجلس پس از آنکه در اقدامی نمادین به‌جای ایراد نطق سالانه خود، نامه چندی قبل جمعی از کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه را که به او در مقام ریاست فراکسیون کارگری مجلس نوشته بودند، قرائت کرد و در پایان فریاد زد: «زنده باد کارگر!»
به گزارش تن نیوز به نقل از اعتماد، فریاد «زنده‌باد کارگر» محجوب را در صحن سبز بهارستان البته می‌توان تعبیر و تفسیر متفاوتی کرد، اما لازم است که به یاد بیاوریم در همین یکی، دو روز گذشته خبرهایی «عجیب و غریب» به گوش‌مان رسیده مبنی بر اینکه وقتی، شامگاه یکشنبه هفته جاری، تعدادی از همین کارگران به دعوت کمیسیون اجتماعی و فراکسیون کارگری پارلمان راهی پایتخت بودند، در مسیر در پاسگاهی در خرم‌آباد بازداشت شده‌اند تا نتوانند قدم به «خانه ملت» بگذارند.
موضوعی که از قضا انگیزه فریادهای محجوب، رییس فراکسیون کارگری بود، علی ساری، نایب‌رییس اصلاح‌طلب کمیسیون اجتماعی مجلس را نیز بر آن داشت تا در گفت‌وگوی روز گذشته خود با «اعتماد»، با انتقاد شدید نسبت به آنچه رویه «غیرقابل قبول» اما «در حال باب شدنِ ممانعت از حضور شهروندان در خانه خود، یعنی مجلس شورای اسلامی» خوانده بود، بگوید: «کسانی که جلوی کارگران را گرفته تا مانع از ورودشان به «خانه ملت» شوند، باید بدانند که ما در خانه این کارگران حاضر شده و از نزدیک پای صحبت‌های‌شان خواهیم نشست.»
حالا علیرضا محجوب نیز احتمالا به‌دلیل عصبانیت از این اتفاق نامتعارف، ناچار شده مشی همیشگی خود در پیگیری امور شهروندان و به‌ویژه کارگران که مشی و روشی مبتنی بر تعامل و رایزنی‌های عمدتا غیرعلنی و پشت‌پرده است، کنار بگذارد و این‌طور به میانه میدان آمده، فریاد «زنده‌باد» سر بدهد.
این نماینده اصلاح‌طلب مجلس دیروز و در جریان ایراد نطق میان‌دستور خود، ضمن اهدای سلام به کارگران و ۱۶ هزار شهید کارگری گفت: «قصد داشتم نطقی را که نوشته بودم، اینجا بخوانم اما به‌جای نطقم نامه کارگران نیشکر هفت‌تپه را ارایه می‌کنم.»
او یادآور شد: «این برادران نتوانستند در مجلس حضور یابند و این مطالبه را از مجلس داشته باشند، درنتیجه بنده اینجا می‌خواهم از آنها عذرخواهی کنم و گله‌مندی خود را از کسانی که جلوی حضور این عزیزان را گرفتند، ابراز کنم.»
نماینده مردم تهران در مجلس گفت: «آزادی بیان در مجلس باید اساس کار ما باشد. نباید به آزادی بیان، خدشه وارد شود؛ هر کارگری با هر ایده و تفکری حق دارد، باید در مجلس نظرات خود را مطرح کند و من خواهان رسیدگی هیات‌رییسه و قوه قضاییه به این موضوع هستم، حتی اگر حرف این کارگران را قبول نداریم، باید بگذاریم حرف‌شان را بزنند.»
محجوب چنان‌که گفتیم، در ادامه از بیان دیگر نکاتی که احتمالا پیشاپیش مدنظر داشت، صرف‌نظر کرد و بخش‌هایی از نامه کارگران هفت‌تپه که چندی قبل خطاب به او به عنوان رییس فراکسیون کارگری مجلس تدوین شده بود، قرائت کرد.
او با اشاره به بخشی از این نامه که بیانگر گوشه‌ای از مشکلات کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه در 14 محور بود، از «واگذاری فسادآلود شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه» در مخالفت با اصل ۴۴ قانون اساسی کشور گفت که بنابر نامه کارگران، «مصداق بارز تاراج اموال عمومی به دو شخص حقیقی» بوده و در 4 سال گذشته، «هر کدام از طرفین کارفرما نحوی از مدیریت و عزل و نصب‌ها را در پیش گرفته بودند که عامل بی‌نظمی و ناهماهنگی شدید در صدر شرکت گردیده و در حال حاضر هر‌دوی آنها، مدیرعامل و رییس هیات‌مدیره تحت پیگرد قانونی هستند.»
محجوب در ادامه بندهای دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم این نامه را نیز قرائت کرد که به‌ترتیب به «ناکارآمدی و عدم تخصص کارفرما در امور صنعت کشاورزی»، «ورود ناامنی در منطقه با ورود بخش خصوصی به شرکت»، «ایجاد جو امنیتی با به‌کارگیری بادیگارد توسط کارفرما در مناطق مسکونی کارگران شرکت و گماشتن افراد سابقه‌دار در پست‌های مختلف»، «عدم توجه به مطالبات صنفی کارگران من جمله عدم واریز به‌موقع حق بیمه کارگری» و «به‌کارگیری فردی بدنام و دارای سوءشهرت فراوان در بخش خصوصی شرکت با مفاسد اخلاقی آشکار» اشاره داشت.
او در ادامه بند هفتم را نیز که به بدهی‌های این شرکت اختصاص داشت، از رو خواند و همچنین با اشاره به بندهای هشتم و نهم، از «پرونده‌سازی و شکایت مکرر و جلوگیری کارفرما از فعالیت نمایندگان کارگران شورای اسلامی کار که پیگیر مطالبات صنفی و قانونی خود هستند و مصداق بارز ماده ۱۷۸ قانون کار است» به عنوان دهمین بند این نامه یاد کرد.
رییس فراکسیون کارگری مجلس همچنین از «عدم پرداخت معوقات و مطالبات مجری و غیرمجری کارگری»، «عدم تهیه لوازم ایمنی کار برای کارگران»، «عدم پرداخت جیره دهه مبارک فجر و ماه رمضان به محض ورود بخش خصوصی» و «دریافت ارزهای کلان با نرخ دولتی به بهانه تاسیس کارخانه‌های تولیدی» به عنوان بندهای پایانی این نامه گفت و درنهایت چنان‌که گفتیم، فریاد زد: «زنده باد کارگر.»
