◄ سمت‌وسوی استراتژی صنعت هوایی ایران پس از بازگشت تحریم‌ها
باید راه‌های افزایش درآمد را پیدا کرد و با استفاده از تجربه گذشته، فرایند اداری دست‌وپاگیر را حذف کرد. شرکت‌های هواپیمایی لازم نیست هم در داخل تحریم باشند، هم بیرون از آن.
یک کارشناس صنعت هوایی در خصوص تحریم‌های مجدد صنعت هوایی ایران می‌گوید: باید راه‌های افزایش درآمد را پیدا کرد و با استفاده از تجربه گذشته، فرایند اداری دست‌وپاگیر را حذف کرد. شرکت‌های هواپیمایی لازم نیست هم در داخل تحریم باشند، هم بیرون از آن.
یک کارشناس صنعت هوایی در گفت‌وگو با هفته‌نامه حمل‌ونقل در خصوص اینکه استرتژی صنعت هوایی کشور بایست بعد از تحریم عنوان کرد: حرکت به سمت رقابت‌پذیری، گسترش بازارهای منطقه‌ای، ارتقای کیفیت پروازها و استاندارهای ایمنی پرواز و ایجاد منابع درآمدی ارزی که باعث استقلال از رانت‌های دولتی از مواردی است که باید در صنعت هوایی به آن توجه بسیار ویژه‌ای شود.
علی دادپی در ادامه با تاکید بر اینکه صنعت هواپیمایی کشور برقرار خواهد ماند، افزود: اما باید راه‌های افزایش درآمد را پیدا کرد و با استفاده از تجربه گذشته، فرایند اداری دست‌وپاگیر را حذف کرد. شرکت‌های هواپیمایی لازم نیست هم در تحریم باشند، هم بیرون از آن.
دادپی در خصوص حضور سوخو در بازار حمل‌ونقل هوایی کشور نیز اشاره کرد و گفت: شرکت‌های هواپیمایی آسمان و ایران‌ایرتور به دنبال خریدش هستند، سوخوی سوپرجت ۱۰۰ است که برای بخش خاصی از تقاضا طراحی شده است. این هواپیما برای مسیرهای کوتاه و میان‌برد با حداکثر ظرفیت صد مسافر طراحی شده است. بازار این هواپیما و توانایی‌هایش با ایرباس‌های ۳۲۰ و بوئینگ‌های ۷۳۷ متفاوت است.
این کارشناس با بیان اینکه خرید این هواپیما برای تمرکز بر مسیرهای داخلی و بازار داخلی است، خاطرنشان کرد: البته ایران در موقعیت استراتژیکی قرار دارد و این هواپیما در بسیاری از مسیرهای منطقه‌ای به کشورهای همسایه می‌تواند پرواز کند، ولی این هواپیما نمی‌تواند همه نیازهای استراتژیک صنعت هواپیمایی را برآورده کند.
او معتقد است؛ شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران «هما» می‌تواند از سازوکار اجاره هواپیما برای تأمین نیازهای ناوگان هوایی استفاده کند، ولی هزینه هواپیماهای نوساز برای اجاره بالاتر خواهد بود. در این سازوکار، هزینه عملیاتی هواپیما افزایش پیدا می‌کند و باید درآمدها برای تأمین این هزینه متغیر کافی باشد که متأسفانه نیست.
دادپی می‌افزاید: از طرف دیگر نیاز به پرداخت منظم برای ساعت‌های پروازی ماهانه و پیش‌پرداخت به ارز به این مفهوم است که آسیب‌پذیری شرکت‌های هواپیمایی نسبت به نوسانات بازار ارز افزایش می‌یابد. می‌توان این آسیب‌پذیری را با افزایش پروازهای بین‌المللی و ترانزیت افزایش داد، ولی این امر به همکاری نهادهای مختلف و واقع‌بینی احتیاج دارد.
لینک کامل این مصاحبه را اینجا بخوانید.
