◄ امداد هوایی ایران برای کمک‌رسانی مجهز نیست
کارشناس صنعت هوانوردی مطرح کرد: نیروهای انسانی که برای این وسایل پرنده آمادگی دارند خلبان و نیروهای پرسنلی هستند که در بخش غیرنظامی فعال بوده‌اند و درنتیجه برای بحران‌های سیل و زلزله آمادگی ندارند.
در حالی همواره از ضعف وضعیت امداد هوایی در جاده‌ها سخن به عمل می‌آمد که اخیراً این ضعف با توجه به سیل اخیر در چند استان کشور به‌شدت نسبت به گذشته بیشتر احساس شد. خبرهایی که حتی در طول این سال‌ها بسیار شنیده می‌شد که برای مثال «یک فروند هواپیمای امداد هوایی در حال انتقال یک بیمار سقوط کرد.» شاید بتوان گفت که متأسفانه امدادرسانی هوایی ایران به دلایل مختلف شاخصه‌های یک امدادرسانی ایمن را ندارد و موضوع وجود نداشتن ناوگان ایمن و مجهز هلی‌کوپتری نیز، همواره موردانتقاد مسئولان هلال‌احمر و اورژانس بوده است.
به گزارش تین‌نیوز، علیرضا بحیرایی کارشناس صنعت هوانوردی در این رابطه می‌گوید: حدود شش سال گذشته ایران ۵ فروند هلیکوپتر دست‌دوم از آلمان خریداری کرد که قرار بود به‌صورت آمبولانس هوایی خدمت‌رسانی کند اما ازآن‌پس هم متأسفانه در ناوگان امدادرسانی هوایی با مشکل روبه‌رو بودیم.
او در ادامه عنوان می‌کند؛ ما اگر بخواهیم یک ناوگان مجهز در جهت امدادرسانی در مواقع بحران مانند سیل اخیر داشته باشیم، نیازمند یکسری هلیکوپتر با امکانات مدرن و بروز برای حمل و نجات مصدومان هستیم.
این کارشناس هوایی با تأکید بر این مسئله که باید حداقل تعداد ناوگان هوایی امدادرسان در کشور ما با توجه به وسعتی که دارد بالای ۴۰ فروند باشد، تصریح کرد: «متأسفانه ما در خرید لوازم قطعات یدکی برای تجهیز هلیکوپترها به‌واسطه تحریم‌ها دچار مشکل هستیم، درحال‌حاضر تعدادی هلیکوپتر ساخت روسیه در ناوگان امداد هوایی فعال هستند که در رابطه با تأمین قطعات این تعداد مشکل خاصی وجود ندارد اما برای مثال موتورهای «هلیکوپترهای آلوئت ۳» برای اورهال و تعمیر باید به کمپانی مگان ارسال شود و باید ما قطعات این هلیکوپتر را از فرانسه خریداری کنیم. از سوی دیگر با توجه به اینکه ما تحریم هستیم و اجازه نداریم از پول دلار برای مبادلات خودمان استفاده کنیم از همین رو سرپا نگه داشتن این هلیکوپترها بسیار سخت می‌شود.
بحیرایی در توضیح مطلب فوق می‌افزاید: ما باید یکسری شرکت‌های پشتیبان قطعه داشته باشیم که بتوانند این قطعات را خریداری کنند اما با توجه به اینکه این شرکت‌ها خودشان مشکلات بسیار زیادی دارند و از طرف دیگر دولت از خدمات این شرکت‌ها استفاده می‌کند اما پول آنها را به موقع پرداخت نمی‌کند باعث شده که این شرکت‌ها نیز نتوانند در این رابطه خدمات‌دهی کنند اگر هم خدمات ارائه کنند با ضعف روبه‌رو است.
او ساخت هلیکوپتر در ایران را مانند ساخت هواپیمای مسافری امکان‌پذیر نمی‌داند و می‌گوید: ساخت هواپیما بحث بسیار پیچیده‌ای است و برای آن باید حداقل ۱۰ سال آینده را ببینیم. ما در بخش نظامی توانسته‌ایم کارهایی را انجام بدهیم اما با توجه به اینکه ورود به بخش غیرنظامی هوانوردی مستلزم رعایت و الزام گواهینامه‌های بین‌المللی است هم‌اکنون ورود به حوزه ساخت هواپیما امکان‌پذیر نیست.
بحیرایی در ادامه یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف در امدادرسانی هوایی را تربیت نیروی انسانی می‌داند و می‌افزاید: «نیروهای انسانی که برای این وسایل پرنده آمادگی دارند خلبان و نیروهای پرسنلی هستند که در بخش غیرنظامی فعال بوده‌اند و درنتیجه برای بحران‌های سیل و زلزله آمادگی ندارند؛ این نیروهای انسانی تنها می‌توانند در منطقه در کنار جاده بنشیند و مصدومان جاده‌ای را جابه‌جا کنند و به دلیل محدودیت امکانات تنها می‌توانند به‌صورت آمبولانس هوایی خدمات بدهند.
طبق گفته او؛ متأسفانه هلیکوپترهای امدادرسانی در ایران به اتاق عمل، وسایل درمانی و پزشک متخصص مجهز نیستند و این هلیکوپترها تنها می‌توانند در حد آمبولانس هوایی خدمات‌دهی کنند.
