◄ تجربه راه‌اندازی هاب فرودگاهی را نداریم
در حال حاضر فرودگاه امام یک فرودگاه نقطه‌به‌نقطه است که فاصله زیادی با نمونه‌های مشابه خود در منطقه داشته و هنوز در قالب تعاریف هاب نمی‌گنجد.
یک کارشناس هوایی معتقد است: در حال حاضر فرودگاه امام یک فرودگاه نقطه‌به‌نقطه است اما فاصله زیادی با نمونه‌های مشابه خود در منطقه داشته و هنوز در قالب تعاریف هاب نمی‌گنجد؛ بنابراین ما در حال حاضر تجربه راه‌اندازی یک هاب پروازی را نداریم.
امیرحسین صراف در گفت‌وگو با خبرنگار تین‌نیوز در خصوص اینکه تبدیل 6 فرودگاه به هاب پروازی چقدر در شرایط فعلی امکان پذیر است، اظهار کرد: جذب سرمایه‌گذار خارجی در شرایط تحریم مقدور نیست، ضمن اینکه ما در گذشته، کارت برنده خودمان را در جذب منابع مالی خارجی برای اجرای طرح‌های توسعه‌ای فرودگاهی کشور و در جریان وقایع حاشیه‌ای افتتاح فرودگاه امام سوزانده‌ایم. تکلیف خود دولت هم در کلان و شرایط اقتصادی حال حاضر کاملاً مشخص است از سوی دیگر کاهش درآمدهای نفتی مجال تکمیل پروژه‌های ناتمام زیرساختی و با اولویت بالای کشور را گرفته است.
او ادامه داد: در وزارت راه و شهرسازی هم در حال حاضر منابع درآمدی متولی امر یعنی شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران پایدار نبوده و باکم شدن پروازهای عبوری و مسافرت‌های هوایی، منابع درآمدی روندی رو به کاهش داشته‌اند که در چنین شرایطی قطعاً اولویت با تکمیل زیرساخت‌های موجود خواهد بود.
این تحلیلگر مسائل صنعت هوانوردی با بیان اینکه جذب سرمایه‌گذار از بخش خصوصی واقعی داخلی در این زمینه هم مستلزم پیاده‌سازی پیش‌نیازهای اولیه‌ای است که مهم‌ترین آن ایجاد امنیت مالی و ثبات اقتصادی، مقررات زدایی و ایجاد شفافیت در قوانین موجود است، تاکید کرد: گام بعدی تهیه و تدوین طرح شفاف و دقیق توجیه تجاری- اقتصادی مبتنی بر نیازسنجی، سنجش شرایط و امکانات موجود و بر اساس گزارش‌های تحلیلی مکان‌یابی و جانمایی کارشناسی شده و نیز طراحی‌های متخصصین و مشاورین خبره خواهد بود.
او افزود: قطعاً هم اولین سؤال هر سرمایه‌گذار بالقوه این است که تعیین و اعلام نیاز ۶ فرودگاه هاب در سطح کشور از سوی سیاست‌گذاران و متولیان امر بر چه مبنایی صورت پذیرفته است؟ اگر این نیاز واقعی است آیا ایرلاین‌های داخلی و خارجی هم به عنوان بهره‌برداران اصلی این امکانات فرودگاهی و مسیرهای هوایی جدید به نتایج مشابهی رسیده‌اند.
صراف اظهار کرد: این درست است که در اقتصاد هوانوردی تجاری، فرودگاه هاب به‌مثابه چاه نفتی است که مستقیماً پول تولید می‌کند اما یکی از شروط اصلی دستیابی به این منبع درآمدی ایجاد افق روشن تجاری منتج به همراهی و همکاری ایرلاین‌ها است. در واقع شرکت‌های هواپیمایی، نیازمند صرف منابع زیاد برای پشتیبانی از پروازهای جدید هستند. در نتیجه افتتاح یک مسیر پروازی جدید ریسک مالی بزرگی محسوب شده که حداقل پیش‌نیاز انجام آن، وجود پتانسیل قوی تجاری و رونق گردشگری برای هر دو شهر مبدأ و مقصد است که قطعاً رسیدن به این مهم آن‌هم در سطح بین‌المللی، از طرق معمول کنونی یعنی انجام پروازهای دستوری و تکلیفی و یا صدور بخشنامه میسر نیست.
این کارشناس خاطرنشان کرد: اما از منظر بررسی شرایط و امکانات موجود، اگر بخواهیم تعریف ساده «مرکزی برای تجمیع و بازپخش تعداد زیادی از مسافران هوایی و مدیریت تعداد قابل‌توجهی از پروازهای داخلی، منطقه‌ای و کانکشن‌های متعدد بین‌المللی» را برای یک فرودگاه هاب در نظر بگیریم، فرودگاه امام خمینی(ره) در حال حاضر یک فرودگاه نقطه‌به‌نقطه است که فاصله زیادی با نمونه‌های مشابه خود در منطقه داشته و هنوز در قالب تعاریف هاب نمی‌گنجد. بنابراین ما در حال حاضر تجربه راه‌اندازی یک هاب پروازی را نداریم و در عمل هم تاکنون راه‌اندازی چندین هاب پروازی در یک کشور آن‌هم به‌صورت هم‌زمان و در کوتاه مدت انجام نپذیرفته است.
وی با بیان اینکه در دنیای تجارت لزوماً داشتن یک ایده خوب و سرمایه مکفی منجر به تحقق آمال نمی‌شود، بیان کرد: توسعه صنعت هوایی کشور با ایجاد یک یا چند هاب فرودگاهی فی‌النفسه طرح و نظر بدی نیست و منافع زیادی را برای مسافر، ایرلاین، فرودگاه و نهایتاً صنعت هوانوردی در بردارد. اما اجرایی شدن این طرح مستلزم دستیابی به حداقل‌هایی است که متأسفانه به دلیل وجود موانعی نظیر تحریم‌های منجر به توقف پرواز ایرلاین‌های خارجی در کنار شرایط اقتصادی کنونی و کاهش سفرهای هوایی و ... از دسترس خارج هستند.
صراف گفت: ضمن اینکه پیشرفت و توسعه صنعت هوایی کشور امری چندبعدی است و از امید، اراده و یا خواست تنها یک‌نهاد متولی خارج است و برای به گردش درآوردن این چرخ سنگین نیاز به هماهنگی کامل در کلیه سطوح تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی و عزم راسخ بر انجام اصلاحات ساختاری در حوزه‌های مختلف اما مرتبط (از فرهنگ تا اقتصاد و روابط بین‌الملل) با نگاه و توجه ویژه به صنعت گردشگری است.
