مسافران ایران در هند و پاکستان هم خیابان‌خواب می‌شوند؟
در پی ممنوعیت تردد مسافر از هند و پاکستان به کشور، این سوال به وجود می‌آید که تکلیف مسافران جامانده و کسانی که در طول این اعلام ممنوعیت فرصت نکرده‌اند به کشورشان بازگردند چیست
در پی ممنوعیت تردد مسافر از هند و پاکستان به کشور، این سوال به وجود می‌آید که تکلیف مسافران جامانده و کسانی که در طول این اعلام ممنوعیت فرصت نکرده‌اند به کشورشان بازگردند چیست و آیا آن‌ها هم مانند ایرانیان بلاتکلیف در لندن، باید در خیابان‌های هند و پاکستان بخوابند یا راهکارهایی مانند تست چند باره و قرنطینه برای آن‌ها اجرا خواهد شد.
به گزارش تین نیوز به نقل از ایسنا، این روزها ویروس کرونا هر روز از جایی سر باز می‌کند و طغیان و فورانش را از نقطه و کشوری جدید شروع می‌کند، به گونه‌ای که بسیاری از کشورها را هم سردرگم کرده است اما نکته اینجاست که از گذشته حدود ۱۵ ماه از شیوع ویروس در کشور آیا همچنان راهکاری برای کنترل آن از طریق پروازهای مسافری به غیر از ممنوعیت وجود ندارد یا اگر ممنوعیتی اعمال می‌شود نمی‌توان تدبیری برای مسافرانی که قبل از ابلاغ مصوبه ممنوعیت در این کشورها بوده‌اند فکری کرد؟
طی ماه‌های گذشته که پروازهای انگلستان به صورت مستقیم و غیر مستقیم ممنوع شده بود، بسیاری از مسافران ایرانی که در این کشور بودند با انتشار پست‌ها و کامنت‌هایشان در فضای مجازی اعلام می‌کردند مشکلات بسیاری دارند و مجبورند به دلیل نداشتن پول در خیابان‌های لندن بخوابند.
البته این مشکل در ماه‌های بعد و با برقراری برخی پروازهای فوق‌العاده و از سرگیری پروازهای ایران به مقصد این کشور اروپایی حل شد اما کرونا سبب شد تا در جای دیگری سبز شود چرا که چند هفته اخیر عراق، فرانسه و حالا هند و پاکستان به لیست کشورهای ممنوعه اضافه شدند.
البته تورج دهقان زنگنه –رییس سازمان هواپیمایی کشوری- پیش از این و در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا پروازهای خارجی از و به مقاصدی مانند انگلستان که در این کشورها ویروس کرونا نسبتاً کنترل شده همچنان ممنوع بوده و پرواز به برخی کشورها که شیوع ویروس کرونا در آنجا گسترش پیدا کرده هنوز ممنوع نشده است، گفته بود: در این زمینه اگر به صفحه اینستاگرام سازمان هواپیمایی کشوری یا برخی از مسئولان این سازمان مراجعه کنید، متوجه می شوید که مردم تا چه حد نسبت به این تصمیمات انتقاد می‌کنند و حتی به ما توهین می‌کنند در حالی که به ما ربطی ندارد، برخی از شهروندان ایرانی در کشورهایی مانند انگلستان و ترکیه در خیابان‌های لندن و استانبول می‌خوابند و پولی ندارند اما نمی‌توانند به ایران که کشورشان است، باز گردند. در این زمینه باید نسبت به شهروندان خودمان و هموطنانمان احساس مسئولیت کنیم و نمی‌توانیم به دلیل شیوع ویروس کرونا آن‌ها را همانجا رها کنیم.
این مقام مسئول البته راهکارش را برای حل این مشکل اینگونه ارائه داد که یکی از کارهایی که می‌توان در این زمینه انجام داد این است که همه آن‌ها را موظف کنیم که در کشور مبداء خود تست کرونا بدهند و در ایران نیز از آن‌ها تست PCR گرفته شود و تا زمانی که نتیجه این تست مشخص می‌شود آن‌ها را در هتلی مشخص قرنطینه کنیم که هزینه آن را هم خودشان پرداخت کنند و حتی اگر پاسخ تست‌شان مثبت بود تا پایان ایام قرنطینه آن‌ها را در همان مکان مورد نظر نگه داریم اما نباید هم وطنان خودمان را به حال خودشان در کشورهای مختلف رها کنیم که در خیابان‌ها بخوابند.
وی افزود: حتی می‌توان مسافرانی که هنوز جواب تست PCR شان مشخص نشده تا اعلام نتیجه و آن‌هایی که جواب تست‌شان مثبت شده را با هزینه خودشان به مدت ۱۴ روز در هتل‌های مشخص قرنطینه کرد یا اگر در منزل خودشان قرنطینه می‌شوند، می‌توان از طریق تلفن آن‌ها را کنترل کرد چرا که ایران کشور عقب افتاده‌ای نیست و کاملاً زیرساخت‌های آن در کشور وجود دارد اما اینکه گفته می شود وزارت راه یا سازمان هواپیمایی کشوری باید قرنطینه را انجام دهد، به هیچ وجه درست نیست.
این اظهارات و راهکارها در حالی مطرح می‌شود که به نظر می‌رسد که فعلا تنها راه مقابله با کرونا ممنوعیت سفر و پروازهاست در حالی که به عنوان مثال تیم فوتبال پرسپولیس به هندوستان سفر کرده و پس از اتمام این دور از مسابقات باید به ایران بازگردند یا آنکه دانشجویان و مسافرانی در کشورهای ممنوعه داریم که شاید بخواهند به ایران بازگردند.
حالا و با توجه به اینکه به اذعان مسئولان و کارشناسان بهداشتی کشور، مشخص نیست کرونا تا چه زمانی در کشور و دنیا مهمان باشد و با این شدت ادامه پیدا کند، به نظر می‌رسد در نظر گرفتن راهکارهایی از این دست بهتر از این است که به طور کل همه چیز را مشمول ممنوعیت کنیم و مسافرانی که می‌خواهند از چنین کشورهایی به ایران سفر کنند، می‌توانند با پرداخت هزینه ضمن قرنطینه شدن دو هفته‌ای در هتلی مشخص (آن هم در ایام کنونی نبود مسافر)، تست کرونا داده و با اطمینان و کنترل شده به جامعه وارد شوند و پرداخت این هزینه برای آن‌ها و رصد و کنترل شدید این مسافران مسلما بهتر از رها کردن و خیابان خواب شدن آن‌هاست؟
