مدیریت سوخت در هواپیما
وبلاگ تین نیوز | یکی از مهمترین مسائل در صنعت هوانوردی مسئله مدیریت سوخت میباشد، چرا که سوخت به عنوان دومین عامل ارزشی بعد از دستمزد و حقوق کارمندان همواره مطرح بوده است. در بسیاری ازشرکتهای هوایی رقابت شدیدی برای کاهش هزینهها وجود دارد و شرکتهایی که برنامههای مصرف سوخت موثر و فعال تری دارند گوی سبقت را از سایرین میربایند و قادرخواهند بود تا5 درصدکل هزینه شرکت را کاهش دهند. شرکتهای هوایی با تعمیر و نگهداری منظم و دورهای میتوانند مصرف سوخت را کاهش دهند. به طور متوسط هر هواپیما بعداز 3000ساعت پرواز یک درصد از کارایی خودرا از دست
میدهد و 5 درصد تا 7 درصد بیشتر از هواپیماهای جدید سوخت مصرف میکنند. بنابراین این تعمیر و نگهداری به موقع جلا و صیقل دادن و رنگ آمیزی مناسب بدنه هواپیما میتواند یک درصد الی 2 درصد مصرف سوخت راکاهش دهد. چنانچه هواپیما مجهز به ci و FMCS باشد خلبان قادر است با اطلاعاتی که از این دستگاهها دریافت میکند هواپیما را با سرعتی هدایت کند که کمترین میزان مصرف سوخت را داشته باشد خصوصا زمانی که هواپیما مجبور به پرواز در ارتفاع کم و یا شرایط وزش باد غیرطبیعی است.
با استفاده از سیستم مناسب طرح پروازی و برنامه ریزی منسجم طرح پرواز از طریق هماهنگی بین واحدهای مراقبت پرواز و شرکتهای هوایی و عوامل زمینی فرودگاهها این امکان وجود خواهد داشت که بیشترین پروازها در زمان متناسب، مسیر متناسب و ارتفاع متناسب انجام شود و از این طریق گام بسیار موثری در کاهش مصرف سوخت برداشت. برنامه ریزی و تنظیم زمان پروازها میتواند تاخیر در زمان خروج و ورود هواپیماها و همچینین ترافیک در راههای هوایی را کاهش دهد. با تنظیم زمان خروج پروازها و تقسیم آن بین تمام ساعات شبانه روز میتوان انتظار بار ترافیکی کمتری در زمان خزش هواپیماها
در حین پرواز درمسیر و نیز در هنگام ورود به فرودگاه مقصد را داشت. اگر در مسیر راه هوایی ترافیک به طور یکسان تقسیم نشود در بعضی از ساعات شبانه روز ترافیکی سنگینی وجود خواهدداشت و در نتیجه بسیاری از پروازها قادر نخواهد بود در ارتفاع دلخواه خود پرواز کنند.
لازم به ذکر است که همواره با افزایش ارتفاع مصرف سوخت کاهش مییابد. همچنین برنامه ریزی و تنظیم زمان پروازها میتواند باعث کاهش بارترافیکی در فرودگاه مقصد و در نتیجه کاهش تاخیر در ورود پروازها شود. زیرا هنگام وجود ترافیک سنگین در فرودگاه مقصد واحد مراقبت پرواز مجبور است تعدادی از پروازهای ورودی را در نقاط ایستایی holding نگه دارد و سپس در زمان مناسب مجوز فرود به آنها بدهد و چون این عمل معمولا در ارتفاعات نسبتا پایین صورت میگیرد سوخت بسیارزیادی مصرف میشود.
عامل دیگری که در کاهش مصرف سوخت موثراست از تجهیزات ناوبری و نظارتی پیش رفته همچون سیستمهای نظارتی راداری و ماهواره ایی در بخش مراقبت پرواز است. تا بتوان فاصلههای طولی و عرضی بین هواپیماها را کاهش داد و از این طریق امکان پرواز هواپیماهای بیشتری در ارتفاع دلخواه آنها فراهم شود. همچنین با استفاده از این تجهیزات، واحد مراقبت پرواز قادر خواهد بود مسیرهای مستقیم و کوتاهتری به پرواز اختصاص دهد البته برای استفاده از این مسیرهای مستقیم باید شرایط خاصی وجود داشته باشد ازجمله کاهش دستورالعملهای اضافی و دست وپاگیر، کاهش فضاهای ممنوعه که باعث
پیچیدگی و طولانی شدن مسیرهای پروازی میگردد و افزایش فضاهای کنترل شده پروازی، مجهز بودن پروازها به سیستمهای ناوبری پیش رفته و غیره.