◄ سرمایه‌گذاری شرکت‌های هواپیمایی در حوزه‌های گردشگری و هتل‌داری؛ چگونه؟
تین نیوز | وزیر راه و شهرسازی در نشستی مشترک با متولیان حمل و نقل هوایی تأکید کرد فضای کسب و کار باید رقابتی، متناسب و متعادل باشد، ضمن آنکه از مدل‌های بین‌المللی در مدل‌های تأمین مالی استفاده شود.
به گفته وزیر راه شرکت‌های هواپیمایی همچنین باید به سمت ایجاد زنجیره ارزش افزوده در صنعت حمل و نقل حرکت کنند تا بتوانند با سرمایه‌گذاری در حوزه‌های گردشگری و هتل‌داری، ارزش افزوده این صنعت را افزایش دهند و تأمین مالی مناسبی داشته باشند.
اما این توصیه وزیر راه تا چه اندازه محقق شدنی است؟
شهاب بیرانود کارشناس مراقبت پرواز معتقد است: گردشگری نیازمند زیر ساختهایی است که ما با آن، چه از بعد فرهنگی، چه از نظر منابع و چه از بعد برنامه ریزی و زیرساخت ها و...کیلومترها فاصله داریم.
مهدی ایرانمنش مدیرعامل انجمن ملی پرواز نیز می گوید: مادامی که گردشگر و گردشگری به عنوان یک کیس امنیتی برنامه ریزی می شود،به هیچ عنوان برنامه ها محقق نخواهد شد.
وی می افزاید: طبق سند چشم انداز گردشگری در پایان برنامه پنجم ورود ۶/۵ میلیون نفر گردشگر با درآمد ۴/۵میلیارد دلار برنامه ریزی شده است. در پایان برنامه هفتم درآمد ۲۵میلیارد دلار پیش بینی شده که تنها افزایش ناوگان هوایی و صندلی پرواز بالغ بر ۱۳۷هزار صندلی پیش بینی می شود. حالا چگونه و با کدام زیر ساخت فرودگاهی و کدام ناوگان هوایی و ...
ایرانمنش با بیان این که گردشگری محور توسعه خواهد بود مشروط بر این که نیاز ۳۰ هزار میلیارد تومانی سرمایه گذاری آن تامین شود، خاطر نشان می کند: بر اساس گزارش سازمان جهانی توریسم، مخارج گردشگری جهانی در حدود ۳ تریلون دلار تخمین زده شده و گردشگری ۳/۸ درصد تولید ناخالص داخلی دنیا را شامل می شود.
حدود ۴۰ درصد از گردشگران جهانی با هواپیما مسافرت می کنند و اثرات مستقیم این مسافرت های هوایی ۶/۷ میلیون شغل و اثرات غیر مستقیم ۳/۱ میلیون شغل است. اما جای خالی ایر چارتر ها، ایر تاکسی ها، شرکت های LCC در کشور ما به وضوح پیدا است.
حمید نجف کارشناس هوانوردی نیز تاکید می کند: بدون شک ظرفیت ها و پتانسیل های نهفته و فراوانی جهت جذب گردشگر در کشور ما وجود دارد که قابل تامل است، اما مشکل اصلی گروهی از مقامات کشور وجود تفاوت های فرهنگی و نگرانی بی مورد در خصوص تهاجم فرهنگی است، تا این مشکل اولیه حل نشود ما قادر نخواهیم بود به سهم واقعی خود از توریسم برسیم، چه بسیار شرکت هایی که تا کنون با همین وعده ها در نقاط مختلف کشور سرمایه گذاری کردند و به خاک سیاه نشستند.
وی می افزاید: مقامات عالی نظام هم زمان برای برنامه ریزی و تدارک زیر ساخت های جذب توریست باید یک برنامه آموزشی، عقیدتی و فکری هم برای مخالفین این صنعت اجرا نمایند، به هر حال در قرن پیش رو با خالی شدن چاه های نفت قطعا باید به صورت جدی به این سمت حرکت کنیم.
بیرانوند نیز خاطرنشان می کند: باید تفکرات را عوض کرد، توریسم را باید به عنوان حافظان و نگهبانان طبیعت هم آموزش داد و هم از آن بهره گرفت، باید از توریسم به عنوان مبلغان و حافظان فرهنگی و کسانی که فرهنگ ما را در کشورها و جاهای دیگر گسترش می دهند استفاده کرد و این کار و تلاش می خواهد و نیازمند یک فرهنگ تهاجمی است نه یک فرهنگ بی دست و پا و پذیرا.
بیرانوند با بیان این که از توریسم می توان به عنوان سفیران صلح و کسانی که بسط دهنده روابط بین الملل هستند، استفاده کرد، می گوید: همه اینها برنامه ریزی و تلاش می خواهد، ما نه فرودگاه هایمان ظرفیت فیزیکی و روانی پذیرش توریسم دارد و نه جاده هایمان،فرودگاه امام را ببینید!!
وی تاکید می کند: درجه فساد پذیری صنعت توریسم بسیار بالاست و از طرفی بسیار صنعت منعطف و شکننده ای است، هم قابلیت ذخیره سازی ندارد، و هم با کوچکترین بحران کل سرمایه گذاری انجام شده هدر می رود، از طرفی این کالا تنها کالایی است که صادرات آن در محل تولید و در مبدا صورت می گیرد یعنی خریدار خارجی خود رجوع می کند برای خرید و مصرف آن در محل، یعنی هزینه آن پایین است به شرط اینکه نگذاریم ظرفیت های بلا استفاده از بین بروند، ولی شرط هایی دارد که نباید اجازه داد خود به عامل ایجاد تورم تبدیل شود.
