برجام؛ پای بوئینگ را به ایران باز کرد
هفته‌نامه حمل و نقل |
اکرم فیض‌آبادی- بوئینگ در اواخر سال گذشته در بیانیه‌ای اعلام نمود؛ این کمپانی برای بررسی نیازهای فعلی شرکت‌های خطوط هواپیمایی ایرانی در زمینه هواپیماهای مسافربری و تجاری موفق به اخذ مجوز از وزارت خزانه داری آمریکا شده است».بعد از اجرایی شدن برجام و مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا به بوئینگ برای مذاکره با ایران، مدیران شرکت بوئینگ علاقمندی خود را برای سفر به ایران و مذاکره با شرکت‌های هواپیمایی ایرانی اعلام کردند.
اکرم فیض‌آبادی- بوئینگ در اواخر سال گذشته در بیانیه‌ای اعلام نمود؛ این کمپانی برای بررسی نیازهای فعلی شرکت‌های خطوط هواپیمایی ایرانی در زمینه هواپیماهای مسافربری و تجاری موفق به اخذ مجوز از وزارت خزانه داری آمریکا شده است».بعد از اجرایی شدن برجام و مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا به بوئینگ برای مذاکره با ایران، مدیران شرکت بوئینگ علاقمندی خود را برای سفر به ایران و مذاکره با شرکت‌های هواپیمایی ایرانی اعلام کردند.
در همین راستا گفتگویی با آرمان بیات کارشناس حوزه صنعت هوانوردی برای تحلیل حضور بوئینگ در ایران صورت دادیم.
تحلیل شما از حضور بوئینگ در ایران چیست؟
شرکت بوئینگ به دنبال بهره‌برداری از بازار تشنه ایران در حوزه صنعت حمل‌ونقل هوایی است لذا مذاکره جدی ایران با ایرباس، این رغبت را برای ایالات متحده آمریکا و مشخصا بوئینگ دو چندان نموده است. بویینگ می‌خواهد از مارکت چندین میلیارد دلاری ایران به نفع خود استفاده کند و از تنها رقیب خود یعنی ایرباس جانماند. البته اشتباهاتی در تحلیل بین‌المللی درخصوص تعاملات تجاری و سیاسی در پسابرجام صورت گرفته است لذا می‌توان فقدان دیپلماسی هوانوردی را عامل اصلی این موضوع دانست. در ابتدا پسابرجام، بسته‌های خریدی تماما با محصولات ایرباس پر شد و کاملا واضح بود که دولت آمریکا به سادگی چشم خود را به این بازار مطلوب نخواهد بست.
به نظر شما ایرلاین‌های خصوصی به چه میزان می توانند از حضور بوئینگ در ایران برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی خود بهره بگیرند؟
به شخصه اعتقاد دارم بدون حمایت دولت توان عقد قراردادهای این چنینی میسر نخواهد شد. قراردادهای خرید بر پایه فاینانس تولید کننده، اصولا تا ۲۰ درصد پیش پرداخت نسبت به ارزش هواپیما و ما بقی هزینه در بازپرداخت ۱۰ تا ۱۵ سال و با سود مشخص سالیانه است که ضمانت بازپرداخت، اسناد مالکیتی هواپیما و شاید تضامین دیگری نیز باشد. مشکل اصلی شرکت‌های خصوصی داخلی تامین همان ۲۰ درصد پیش پرداخت نقدی است
سخنگوی بوئینگ اعلام نموده که فروش هواپیمای بوئینگ مشروط به موافقت دولت آمریکاست. نظر شما در این خصوص چیست ؟
به هیچ عنوان نباید به این موضوع نگاه سیاسی داشت، همین‌که مدیران و نمایندگان بوئینگ رسما وارد ایران شدند، حاصل ماده ۲۲ برجام است. مردم باید از این مسئله آگاه باشند که وزارت خزانه‌داری آمریکا و مشخصا دفتر کنترل دارایی‌های خارجی یا «OFAC» مراوده تجاری هر کشوری یا هر مشتری که بیش از ۱۰ درصد محصول مورد معامله آمریکایی باشد یا آمریکا به هر نحوی دخالت داشته باشد را باید تایید کرده و مجوز مربوطه را صادر کند که به اصطلاح همان OFAC LICENSE است.
حال در ۲۴ مارچ سال جاری میلادی، OFAC یک مجوز عمومی با اهداف بازاریابی و مذاکره را برای بوئینگ صادر نموده است که نوعی چراغ سبز برای اقدامات بعدی شرکت بوئینگ است. بنابراین هیچ محدودیت سیاسی اعمال نشده است و این یک رویه و قاعده بین‌المللی در روابط اقتصادی بین المللی ایالات متحده آمریکاست و برای تمام کشورها این موضوع یکسان است که امیدوارم مورد بهره‌برداری سیاسی و جناحی واقع نشود.
مطلب در لینک زیر:
http://transportationweekly.ir/fa/Main/Detail/5520
تحلیل شما از حضور بوئینگ در ایران چیست؟
شرکت بوئینگ به دنبال بهره‌برداری از بازار تشنه ایران در حوزه صنعت حمل‌ونقل هوایی است لذا مذاکره جدی ایران با ایرباس، این رغبت را برای ایالات متحده آمریکا و مشخصا بوئینگ دو چندان نموده است. بویینگ می‌خواهد از مارکت چندین میلیارد دلاری ایران به نفع خود استفاده کند و از تنها رقیب خود یعنی ایرباس جانماند. البته اشتباهاتی در تحلیل بین‌المللی درخصوص تعاملات تجاری و سیاسی در پسابرجام صورت گرفته است لذا می‌توان فقدان دیپلماسی هوانوردی را عامل اصلی این موضوع دانست. در ابتدا پسابرجام، بسته‌های خریدی تماما با محصولات ایرباس پر شد و کاملا واضح بود که دولت آمریکا به سادگی چشم خود را به این بازار مطلوب نخواهد بست.
به نظر شما ایرلاین‌های خصوصی به چه میزان می توانند از حضور بوئینگ در ایران برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوایی خود بهره بگیرند؟
به شخصه اعتقاد دارم بدون حمایت دولت توان عقد قراردادهای این چنینی میسر نخواهد شد. قراردادهای خرید بر پایه فاینانس تولید کننده، اصولا تا ۲۰ درصد پیش پرداخت نسبت به ارزش هواپیما و ما بقی هزینه در بازپرداخت ۱۰ تا ۱۵ سال و با سود مشخص سالیانه است که ضمانت بازپرداخت، اسناد مالکیتی هواپیما و شاید تضامین دیگری نیز باشد. مشکل اصلی شرکت‌های خصوصی داخلی تامین همان ۲۰ درصد پیش پرداخت نقدی است
سخنگوی بوئینگ اعلام نموده که فروش هواپیمای بوئینگ مشروط به موافقت دولت آمریکاست. نظر شما در این خصوص چیست ؟
به هیچ عنوان نباید به این موضوع نگاه سیاسی داشت، همین‌که مدیران و نمایندگان بوئینگ رسما وارد ایران شدند، حاصل ماده ۲۲ برجام است. مردم باید از این مسئله آگاه باشند که وزارت خزانه‌داری آمریکا و مشخصا دفتر کنترل دارایی‌های خارجی یا «OFAC» مراوده تجاری هر کشوری یا هر مشتری که بیش از ۱۰ درصد محصول مورد معامله آمریکایی باشد یا آمریکا به هر نحوی دخالت داشته باشد را باید تایید کرده و مجوز مربوطه را صادر کند که به اصطلاح همان OFAC LICENSE است.
حال در ۲۴ مارچ سال جاری میلادی، OFAC یک مجوز عمومی با اهداف بازاریابی و مذاکره را برای بوئینگ صادر نموده است که نوعی چراغ سبز برای اقدامات بعدی شرکت بوئینگ است. بنابراین هیچ محدودیت سیاسی اعمال نشده است و این یک رویه و قاعده بین‌المللی در روابط اقتصادی بین المللی ایالات متحده آمریکاست و برای تمام کشورها این موضوع یکسان است که امیدوارم مورد بهره‌برداری سیاسی و جناحی واقع نشود.
مطلب در لینک زیر:
http://transportationweekly.ir/fa/Main/Detail/5520
