◄با حسابگری وارد عرصه تجارت در اندونزی شویم
تین‌نیوز| وبلاگ محمدرضا کامیاب-در سفر اخیرم به کشور بزرگ واسلامی اندونزی در روز سه‌شنبه مورخ ۲۹ دی ماه ۱۳۹۵ توفیقی حاصل شد تا با بخش اقتصادی سفارت جمهوری اسلامی ایران نشستی در محل سفارت در جاکارتا داشته باشیم که در این نشست یک ساعته پیرامون توانمندی‌ها و قابلیت‌های بالقوه دو کشور ایران و اندونزی بتفصیل صحبت شد.
در این گفتگو دیدگاه‌های جالب و روشنگرانه‌ای طرح شد که به نظر می‌رسد برای اینکه این سفارت و دیگر سفارتخانه‌های ما در دنیای پر رقابت موجود بتوانند به معرفی چهره و توان واقعی بخشهای متنوع صنعتی، تولیدی و اقتصادی کشورمان اهتمام بورزند به پیش‌نیازهایی نیاز است که امروزه ما در داخل توجه چندانی به آنها نداریم و این کار را برای ما در کشورهای دیگر اگر نگوئیم غیر ممکن لااقل بسیار مشکل می‌کند، برای معرفی و شناساندن توانائیها نه از بعد نرم‌افزاری و نه سخت‌افزاری؛ آنچنانکه باید درست و کامل و جامع نمی‌توانیم وارد عمل شویم؛ چراکه فی‌المثل اگر در بخش کشاورزی و برای صدور میوه به بازار خارجی جدیدی مثل اندونزی پس از ترتیب دیدار و بازدید و اعزام خریداران عمده به کشور با تلاش و برنامه‌ریزی و صرف وقت و هزینه اقدام می‌شود، با آنکه با بررسیهای میدانی درمحل هم به مرغوبیت میوه‌های ایران در مقایسه با دیگر کشورها اذعان هم می‌شود.
برای امکان صدور از طرف خریداران اطلاعات شناسنامه‌ای از کالای موردنظر برای تصمیم گیری مطرح و درخواست می‌شود که ما هرگز از سوی صادر کنندگان ایرانی به پاسخ درخوری برای آن سوالات نمی‌رسیم تا خریداران بتوانند به درستی تصمیم‌گیری کنند، فی‌المثل برای خرید سیب از ایران خریدار میخواهد مشخصات و مختصات جنس، وزن و اندازه متوسط هر یک عدد سیب در بسته یا کارتن و یا هر ظرف دیگر را بداند ولی ما هرگز نتوانسته ایم به پاسخی از سوی دست اندرکاران ایرانی به اینگونه سوآلات که در همه زمینه‌های صادرات و واردات از اصول اولیه است دست پیدا کنیم از این رو تلاش‌ها از هر سو ابتر مانده و بتدریج بازار نیاز خود را از سوی دیگر رقبای دور و نزدیک خود، به دلخواه برطرف می‌کنند.
صادر کنندگان ایرانی اغلب می‌خواهند در اشل فردی و بطور محدود اقدام به صدور کالا کنند و این در دنیای پر از رقابت و سیستماتیک امروز ابدا پذیرفته نیست.
فی‌الواقع با شناخت و تعمیم این نقیصه به سایر اموری که در تبادل موثر و مستمر تجاری امروزه مطرح است، به خوبی می توان دریافت که مشکلات ساختاری در این زمینه نیز یکی دیگر از ام المسائل پیش روی ما را شکل می‌دهد؛ چرا که اگر صنف و ساختاری قوی، به روز و کارآمد در هر زمینه در کشور شکل گرفته باشد بایستی در ارتقا و اعتلای بخش خود با آموزش و هم با پرورش بتواند بخوبی اثربخش بوده و توانائی‌های زیر مجموعه خود را به گونه‌ای امروزی و جهان پسند به تصویرکشیده و رقم بزند.
کارشناس بخش اقتصادی به درستی اظهار و اذعان داشتند بایستی در هر زمینه با توان بالا، مستمر و اطمینان بخش به بازار وسیع و تشنه کشور بزرگ و پرجمعیت اندونزی قدم گذاشت تا پذیرش و ثبات عمل و ماندگاری در این بازار بتواند میسر شود، فی المثل در سالهای اخیر شرکت مپنا را می‌توان الگوئی مناسب دراین خصوص دانست؛ چرا که با درک درستی از نیاز این کشور به انرژی با ساختار و سرمایه قابل مادی و انسانی در کمترین زمان ممکن توانسته است فعالیت خود را دراینجا پایه‌ریزی و آغاز کند و ما نیز با تمامی توان پیگیر مسائل آنان هستیم، در این دیدار گرچه با مقدمه‌ای بر حمل و نقل و اهمیت آن در کلیه شقوق برای هردو کشور آغاز شده بود و به توان و نیازمندیهای دوکشور نیز اشارات خوبی در تمامی شقوق حمل ونقل شد، لکن از آنجاکه حمل و نقل فعالیتی اشتقاقی است که در پی پاسخگوئی به تقاضای بار و مسافر شکل میگیرد، در این نگارش اولیه به آنچه لازم بود بسنده شد.
در نوشته‌های بعدی ان شاء لله به مطالب ارزشمندی که جای فراوان برای شناخت و فعالیت دارد در زمینه انرژی، زیربناها، منطقه آزاد اقتصادی، راهنمائی و رانندگی، حمل و نقل و ترافیک شهری و .... که در تمامی این موارد کشور عزیزمان حرف‌هایی فراوان برای گفتن در اندونزی دارد و یک سر تمامی این گونه فعالیتها لازمه‌ای و یا ملزومه ای بر حمل ونقل دارد را خدمت شما عزیزان به قدر بضاعت، عرضه خواهم داشت.
