◄تولید ریل ملی، یکی از مصادیق اقدام و عمل برای تحقق اقتصاد مقاومتی
وبلاگ تین نیوز، میثم لاجوردی | با وجودی که تولید ریل ملی، شاه کلید حرکت به سمت توسعه صنعت ریلی است و حدود ۸ سال از امضای اولین تفاهم نامه برای تولید ریل داخلی می گذرد، همچنان این امر در داخل کشور محقق نشده و شرکت راه آهن به دنبال واردات مجدد ریل رفته است.
با توجه به تاکید مسئولین برای رفع نیازها و کالاهای اساسی با تکیه حداکثری بر توان داخلی، روند تولید ریل ملی می تواند از این منظر مورد توجه قرار گیرد.
با وجود سابقه ۸۰ ساله راه‌آهن در کشور ایران، تاکنون برای رفع نیاز به ریل که از فناوری بالایی هم برخوردار نیست و مواد اولیه تولید آن در داخل کشور موجود می باشد، واردات بهترین راه حل انتخابی مسئولان امر بوده است. البته در سال های گذشته برای رفع این نیاز با استفاده از توان داخلی، اقداماتی صورت گرفت که منجر به امضای دو تفاهم‌نامه در دی‌ماه سال ۸۷ و نیز اردیبهشت ماه ۹۲ بود اما این تقاهم نامه ها هیچ گاه به مرحله اجرا نرسید.
به هر حال تیرماه ۹۳ مجددا خبرهایی در زمینه تولید ریل ملی منتشر شد که طبق آن تفاهم نامه تولید ریل ملی مابین شرکت ذوب‌آهن اصفهان و شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران امضا گردید. طبق این تفاهم نامه، زمان تحویل اولین محموله ریل داخلی شهریور ۹۴ اعلام شده بود. اما ابتدای شهریورماه، علی نورزاد، معاون وزیر راه و شهرسازی در بازدید از روند اجرای پروژه تولید ریل ملی، خبر از آماده شدن آن در زمستان سال ۹۴ داد. زمستان سال گذشته نیز رسید و همچنان از ریل ملی خبری نبود.
دی ماه سال گذشته بود که محسن پورسید آقایی مدیر عامل شرکت راه‌آهن، خبر از تعویق مجدد زمان تحویل ریل ملی داد و اعلام کرد به دلیل مشکلات مالی و تغییرات مدیریتی در شرکت ذوب آهن، این پروژه تا پایان سال ۹۴ هم به مرحله ی نهایی خود نمی رسد.
عدم موفقیت برای تولید ریل در شرکت ذوب آهن در زمان مقرر و نیاز خطوط ریلی کشور به این کالا باعث شد تا فروردین ماه سال جاری، سید مسعود نصر آزادانی، معاون ساخت و توسعه راه‌آهن کشور اعلام کرد: «برای تولید ریل ملی با ذوب‌آهن اصفهان تفاهم‌نامه به امضاء رسید و قرار بود آنها ریل را تا شهریور ۹۴ به تولید برسانند و ما هم از آن تاریخ خریدهای خارجی را متوقف کنیم. اما پروژه به اجرا نرسید و مجوز ترک تشریفات خرید ۱۵۰ هزار تن ریل از خارج را از دولت قبل داشتیم که فعلاً ۳۰ هزار تن آن انجام شد».
وی با بیان اینکه ظرفیت تولید ریل داخل جوابگوی نیازهای ریلی کشور نیست، افزود: «تا ۵ سال آینده نیاز کشور به ریل بیش از ۲۰۰ هزار تن در سال است که این رقم غیر از مصرف ریل در مترو و خطوط فرعی برای اتصال صنایع به خط آهن سراسری است». نصر آزادانی با اشاره به کاهش بسزای ارزبری با تولید ریل ملی و اظهار امیدواری درباره تکمیل پروژه احداث این ریل تا پایان تابستان امسال گفت: «با عملیاتی شدن خط تولید کارخانه ذوب‌آهن، قطعاً در مقایسه با ریل‌های خارجی، کاهش قابل توجهی در هزینه‌ها خواهیم داشت».
البته اواخر سال گذشته یزدی زاده، عضو هیئت مدیره و معاون برنامه ریزی و توسعه ذوب آهن اصفهان در خصوص تاخیر در اجرای پروژه ریل در ذوب آهن گفته بود: «بر پایه تفاهم نامه تولید ریل ملی در تیرماه سال ۹۳ ، مقرر شد راه آهن جمهوری اسلامی و وزارت راه قبل از شروع پروژه نسبت به پیش خرید ریل از ذوب آهن اقدام نمایند که باوجود نامه نگاری ها، این اقدام صورت نگرفت و تامین مالی پروژه انجام نشد».
در نهایت می توان گفت باگذشت ۸ سال از امضای اولین تفاهم نامه برای تولید ریل داخلی، همچنان شاهد به تاخیر افتادن های مکرر در تحویل این کالای راهبردی برای کشور و تامین مجدد نیاز کشور از طریق واردات هستیم. این در حالی است که مطابق با تعبیر درست محسن پورسیدآقایی مدیر عامل راه آهن «تولید ریل، شاه کلید حرکت به سمت توسعه صنعت ریلی می باشد»؛ بنابراین لازم است مسئولین راه آهن در عمل نیز تمام تلاش و کوشش خود را در جهت تسهیل شرایط با حمایت های مادی و معنوی برای به سرانجام رسیدن این پروژه ی ملی انجام دهند چراکه تولید ریل ملی قطعا یکی از مصادیق اقدام و عمل برای تحق
اقتصاد مقاومتی خواهد بود.
