◄ غصه بی‌پایان پایتخت
وبلاگ عباس آخوندی-دوشنبه ۹۶/۲/۱۱ بازنگری در طرح احداث طرح TOD عباس‌آباد در دستور کار شورای عالی شهرسازی و معماری بود. شهرداری تهران بخشی از اراضی عباس‌آباد را جهت جبران هزینه ساخت پلِ صدر و چند پروژه‌ی دیگر، به بانک انصار واگذار کرده‌است. افزون بر این، مجوزی نیز برای ساخت دو برج با کاربری هتل و یک مرکز بزرگ تجاری، خدماتی و اداری به عنوان دروازه ورودی شمالی این اراضی از طرف اتوبان جهان کودک صادر کرده است.
آنچه شهرداری در خصوص صدور مجوز کرده‌است، آشکارا با طرح جامع اراضی عباس‌آباد مغایرت دارد. لذا، در همان ماه‌های اول با طرح موضوع با تصویب شورای عالی، از ادامه کار جلوگیری نمودیم. بانک انصار به منظور تامین نظر شورا، مشاور دیگری انتخاب کرده و چارچوب جدیدی را پیشنهاد آورده بود تا شورا تایید کند. اگر به موضوع علاقمندید می‌توانید به لینک انتهای این متن مراجعه کنید لیکن، نکته جالب توجه در شورا دو گفتگوی جانبی است که صورت‌گرفت.
ابتدا از نماینده بانک انصار پرسیدم: چگونه پای شما به این پروژه کشیده شد؟ وی گفت: این پروژه یکی از پروژه‌های تحمیلی است و بانک انصار تمایلی به حضور در آن نداشت. در ادامه نماینده وزیر دفاع گفت: قرار بوده‌است، شهرداری تهران به ازای ۲۵۰۰ میلیاردتومان، مجوز یکسری اراضی را صادر کند و قرارگاه خاتم الانبیاء نیز برود از بانک ها تامین اعتبار کند و برخی از پروژه هایی که مجوز آن را شهرداری صادر کرده بود را اجرا کند. در حال حاضر، مشکل این است که بانک بخشی از منابعش از بین رفته و به اصطلاح به تله افتاده است و با شرایطی که دارد پیش می آید بازیابی آنها شفاف نیست.
به تدریج آدمی می‌فهمد که این حضرات چگونه ثروت و امکان زیست مردم پایتخت را بابت خیال‌های خام و بی‌مبنای خود؛ که یک نتیجه آن احداث پلی با هزینه بیش از یک میلیارد دلار است و نه تنها هیچ سودی برای مردم شهر نداشته که آنان را گرفتار کرده است، صرف کرده‌اند. هنوز هم شهرداری هیچ گزارشی از این بابت نه به شورای_شهر و نه به مردم نداده‌است. این مفهوم مدیریت نوین و شفافیت حضرات است که همه را به باد تهمت و افترا می‌گیرند. البته آنان که با سازوکار پوپولسم آشنا هستتند از این رفتار تعجب نمی‌کنند.
در جلسه جناب مهندس چمران مطالبی گفتند که شنیدنی بود. ایشان گفتند: مهم است بدانیم از فضا و زمین عباس‌آباد برای چه می‌خواهیم استفاده کنیم؟ آیا می‌خواهیم سرمایه‌گذاری و کسب درآمد کنیم و یا آنکه می‌خواهیم برای مردم شهر کاری بکنیم؟ شهری که دچار خفقان شده و شاهد سکته‌های قلبی و مغزی مکرر مردم آن و نظایر آن هستیم. آیا از این نقطه کوچکی که برای شهرمان نگه‌داشته‌ایم باز هم می‌خواهیم بخاطر اینکه پولی دربیاوریم، ساختمان بسازیم و هی توجیه کنیم که اینجا TOD و چه بسازیم؟ ایشان پیشنهاد کردند دورِ کسب درآمد را خط بکشیم. اینکه بخواهیم هزینه‌های ساخت عباس‌آباد را از این ساختمان دربیاوریم تفکر کاملا اشتباه و غلطی است؟ در ادامه ایشان گفتند: که پروانه قبلی که مجوز ساخت برج‌های 26 طبقه روی زمین را می‌دهد نه شورای عالی شهرسازی و نه مردم موافق نیستند.
من که آن مطالب را از نماینده بانک انصار شنیده و بودم و این مطالب را از ایشان، مانده بودم پس چه مرجعی این حضرت شهردار را منصوب کرده است؟ ایشان که رییس شورای شهر هستند که هیچ چیز را قبول ندارند و می‌گویند که اراضی عباس‌آباد نه تنها نباید هزینه‌های شهر که هزینه‌های خودش را نیز نباید متحمل شود و به عنوان تنفس‌گاه شهر، باید از محل بودجه عمومی شهر هزینه‌های آن تامین شود. بانک انصارهم که می‌گوید این پروژه تحمیلی است و صرفا در جهت جبران هزینه اجرای پروژه‌های بعضا عبث در شهر به ایشان واگذار شده‌است. پس این اتفاقات چگونه در شهر رخ داده‌است؟
من در پاسخ مطالبی با این مضمون گفتم که آقای چمران! خیلی دیر آمدید. و هم اکنون بسیار دیر است. شورای شهر و شما به عنوان رئیس شورا شهر، می‌توانستید جریان اینکار را متوقف کنید. اما، دست روی دست گذاشتید؛ البته برخی از اعضای شورای شهر تلاش کردند، لیکن اکثریت نداشتند، و امروز شهرِ ما به این وضعیت دچار شده‌است. در شهر نه می‌شود راه رفت، نه می‌شود زندگی کرد و نه می‌شود نفس کشید. تهران را شهردار آن به این وضعیت انداخته و آن را به هرچه سوداگر است فروخته‌است.
البته در کنار 12 سال حکومت شهردار بر این شهر شما نیز در شورای شهر به عنوان اکثریت در کنار وی بوده‌اید. آن زمان که اراضی عباس‌آباد را بابت پروژه‌های بی‌حاصل تهاتر می‌کردند، چرا اقدامی نکردید؟ حداقل جلوی پروژه‌ی اتوبان صدر را می‌گرفتید که به عنوان پروژه خودرو محور مردم را خفه کرده و تمامی حقوق شهروندی را از بین برده است.
