طنز| فرزانه صادق : چه اشکالی دارد روز ملی تعظیم وزرا به نمایندگان داشته باشیم؟!

در روزهای اخیر چند انتصاب انجام دادم که یکی از آنها انتصاب سرپرست جدید برای سازمان مجری ساختمان ‌ها و تاسیسات دولتی و عمومی بود. اسم این سازمان که می آید همه یاد مصلای امام خمینی(ره) می افتند که انگار آن هم مثل اتوبان تهران شمال قرار نیست هیچ وقت تمام شود!

شنیده ام که تمام نشدن اتوبان تهران شمال برای بعضی ها خیلی هم بی خیر و برکت نیست و بعضی شرکت های دست اندر کار که باید این اتوبان را بسازند بدون این که هیچ کاری بکنند سود می برند! البته این ها در حد شنیده است و باید بیشتر در این باره تحقیق کنم.

خبر پربازدید مرتبط را بخوانید:

◄ آزادراه تهران شمال ؛ اتوبانی که نساختن آن سود نجومی دارد!

به آقای نوذرپور سرپرست جدید سازمان گفتم: بین پروژه های بزرگ  ناتمام کشور این مصلا از همه راحت تره. لطف کنید این پروژه رو زودتر تموم کنید که حداقل در دوره وزارت من یک پروژه‌ی مهم تموم شه!

ایشان گفت: خانم وزیر! همین یک پروژه که دست سازمان ما نیست، در سراسر کشور تا دلتون بخواد پروژه داریم. ضمنا من هنوز حکمم خشک نشده نمایندگان مجلس تماس گرفتند و فشار می آرند که پروژه های شهرای اونا رو تموم کنم. البته من خودم اهل وفاقم و خوب میدونم چکار کنم.

صحبت درخواست های نمایندگان مجلس که پیش کشیده شد ترجیح دادم دیگر بحث را کش ندهم. بالاخره هر چه نباشد من تازه با نمایندگان وفاق کرده ام. فکرش را بکنید اگر با نمایندگان وفاق نمی‌شد در وزارتخانه چه شیر تو شیری راه می افتاد؟! حتی ممکن بود دیگر چیزی به نام وزارت راه و شهرسازی باقی نماند که من نخستین بانوی وزیر آن باشم!

نمایندگان عزیز جلوی چنین فاجعه ای را گرفتند. خوشبختانه همه معاونین و بویژه معاون حقوقی و امور مجلس وزارتخانه هم که همه جوره هوای آنها را دارند. من معاون بسیار زبر و زرنگی در امور حقوقی و مجلس منصوب کرده ام که جلسه پشت جلسه با نمایندگان هماهنگ می کند که هر درخواستی به ذهن این عزیزان خطور کرد سریع آن را مستجاب کند؛ طوری که فکر کنم رکورد 161 جلسه با نمایندگان که در 100 روز اول وزارتم آن را زدم، در 100 روز دوم به شدت جابجا شود.

البته محض احتیاط شماره نمایندگان اهل وفاق را هم در گوشی ام سیو کرده ام که 24 ساعته بتوانند با من در تماس باشند. شاید یک خط مستقیم هم به سبک دوران جنگ سرد بین آمریکا و شوروی، بین دفتر خودم و بهارستان بکشم که نمایندگان راحت از مجلس زنگ بزنند و دیگر خودشان را برای آمدن به وزارتخانه به و ایجاد ترافیک اضافی به زحمت و دردسر نیندازند.

نمایندگان درخواست های مختلفی از من دارند که بد نیست برای ثبت در تاریخ بعضی از آنها را بنویسم. بعضی نمایندگان دوستان و آشنایان و همسایگان و فک و فامیل بیکار دارند که طبیعتا نماینده باید برای آنها کاری دست و پا کند. بیشتر آنها هم ماشالله هزار ماشالله تحصیل کرده هستند و جز مشاغل پشت میز نشینی برازنده‌شان نیست. این است که سفارش پشت سفارش از نمایندگان داریم.

از دیگر درخواست های بسیار معمولی نمایندگان از من این است که نورچشمی ها و عزیزانشان در پست های مدیریتی وزارتخانه و سایر سازمان ها و شرکت های تابعه منصوب شوند. این یکی از قابل درک ترین درخواست های نمایندگان برای من است چون خود من هم به عنوان یک خانم نسبت به عزیزانم حساس هستم، هرچند انقدر درخواست های نمایندگان برای عزیزانشان زیاد است بعید است پست و مقامی در وزارتخانه و سازمان ها و شرکت های تابعه برای عزیزان خودم باقی بماند!

درخواست دیگری که معمولا نمایندگان از من دارند این است که برای شهرهایشان فرودگاه بسازم و یا خط آهن بکشم یا جاده فلان روستا که اصالتا اهل آنجا هستند را آسفالت کنم. آنقدر هم نظربلند هستند که کاری به مخارج چنین درخواست هایی ندارند! به این هم کاری ندارند که برای آن فرودگاه یا خط آهنی که می خواهند ساخته شود مسافر یا بار مقرون به صرفه ای وجود دارد یا نه؟! واقعا به همان راحتی که یک بچه از مادرش پفک نمکی می خواهد آنها هم از من فرودگاه یا جاده یا خط آهن هزاران میلیاردی می خواهند!

همین چند وقت پیش بود که اعلام شد حدود ۷۰۰۰ نفر فقط توسط سفارش های نمایندگان در یکی از خودروسازی های کشور شاغل شده اند. حالا فکر کنید اگر چنین گزارشی برای تمام وزارت‌خانه ها و سازمان ها و شرکت های دولتی و خصولتی تهیه شود، به چه رقمی می رسیم! واقعا جا دارد به نمایندگان برای ایجاد این همه اشتغال خسته نباشید بگویم!

به عقیده من نمایندگان بخاطر این همه جدیتی که در مورد درخواست هایشان از من به خرج می دهند و خون جگری که بابت پیگیری شبانه روزی درخواست هایشان می خورند، باید تشویق شوند.

مثلا چه اشکالی دارد اگر برای هر درخواستی که نمایندگان از من می کنند برای آنها اضافه حقوق و پاداش در نظر بگیرند؟ حتی می توان در تقویم رسمی کشور روزی را برای گرامیداشت درخواست های نمایندگان مجلس از وزرا اختصاص داد.

الحق و والانصاف نمایندگان به این عزیزی که به این خوبی اهل وفاق هستند کافیست برای درخواستشان یک اشاره کنند تا مسئولان به سر بدوند. اگر وفاق نمی کردند مطمئن باشید سرنوشت آقای همتی در انتظار من و خیلی از وزرا بود. اصلا چه اشکالی دارد همین مضمون را تحت عنوان روز تعظیم وزرا به نمایندگان مجلس در تقویم رسمی هم بگنجانیم؟!

« مطلب تخیلی طنزآمیز مذکور توسط تحریریه تین نیوز به رشته تحریر درآمده و خانم فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی و سایر افرادی که نام آنها در این مطلب برده شده است، درباره آن هیچ مسئولیتی ندارند.»

انتهای پیام