◄ گام‌های بلند در مسیر مستندسازی اراضی فرودگاه یاسوج

​ فرودگاه یاسوج از زمان آغاز فعالیت تاکنون، با مشکلات متعددی در بحث اراضی مواجه بوده و این موضوع سبب شده که این فرودگاه اهتمام ویژه‌ای در بحث موضوع اراضی فرودگاهی داشته باشد و کمیته مستندسازی اراضی این فرودگاه به ریاست مدیر فرودگاه، همواره سعی بر آن داشته تا روند حفظ و حراست از این منابع ارزشمند شرکت را همواره مستمر نگاه دارد.

به گزارش تین‌نیوز وبه نقل از روابط‌عمومی فرودگاه یاسوج، علی محسنیان مدیر فرودگاه یاسوج اخیرا مصاحبه‌ای درباره این فرودگاه تحت مدیریت‌اش انجام داده است.

ضرورت و هدف تشکیل کمیته مستندسازی چه بوده است؟

مهم‌ترین هدف این کمیته استفاده از توان و خرد جمعی برای صیانت از بیت‌المال بوده است. کمیته مستندسازی از سال 1393 تاکنون به‌صورت مداوم جلسات خود را برگزار و حتی‌الامکان به‌صورت فنی و دقیق در خصوص مسائل مبتلابه تصمیم‌گیری کرده است.

در این راستا تاکنون بیش از 40‌مورد دعاوی حقوقی، کیفری و جزایی در محاکم قضایی و شبه قضایی توسط اشخاص علیه فرودگاه و برعکس مطرح‌شده که با ارائه مدارک و مستندات و لایحه دفاعیه، دفاعیات لازم را انجام دادیم که درنتیجه هیچ‌گونه احکامی که فرودگاه یاسوج و شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران را متحمل ضرر و زیان کند وجود نداشته و همه به نفع فرودگاه و حقوق بیت‌المال بوده است.

تاکنون چه‌کارهایی در این کمیته به سرانجام رسیده است؟

 با توجه به گستردگی و پراکندگی خرید اراضی در دهه ۷۰ و پرداخت بهای آن‌ها به‌طور کامل به مالکان، جهت صیانت و جلوگیری از خطرات احتمالی، سرقت، دست‌کاری اسناد، آتش‌سوزی و غیره بیش از ده هزار برگ از اسناد نقل‌وانتقال و پرداختی‌ها به مالکان، اسکن، به‌صورت فایل‌های الکترونیکی ذخیره و در چند فایل جداگانه نگهداری می‌شود.

همچنین در سال گذشته موفق شدیم روند مستندسازی ۱۴۱ هکتار از اراضی فرودگاه یاسوج را به‌طور کامل طی و سند تک‌برگ آن را بنام شرکت فرودگاه‌ها و ناوبری هوایی ایران دریافت کنیم.

در ارتباط با مالکیت فرودگاه یاسوج و میزان قطعات و گستردگی کار توضیحاتی دهید.

اراضی این فرودگاه در سه روستای بلهزار، مادوان و مهریان قرار دارد. یکی از چالش‌های این روند، گستردگی و تنوع این اراضی است. برابر مدارک محضری و ثبتی اراضی تملکی و تصرفی از روستای بلهزار طی 63‌فقره سند قطعی غیرمنقول اقرارنامه متعلق به 64‌قطعه داخل و خارج از فنس حاصل‌شده است.

در خصوص روستای مادوان نیز 62‌سند قطعی غیرمنقول و اقرارنامه و 203 قطعه در اختیار است و در پلاک 612 و روستای مهریان دارای 190 قطعه به مساحت 145 هکتار و دارای حدود 260 برگ سند اقرارنامه محضری و قطعی غیرمنقول است که این اراضی در سنوات گذشته توسط استانداری خریداری‌شده و به تملک سازمان هواپیمایی کشوری درآمده است.

مهم‌ترین مشکلات بر سر راه مستندسازی اراضی چیست؟

بسیاری از واگذارکنندگان اراضی افراد سالخورده هستند و تعدادی از این افراد فوت کرده‌اند که برای انتقال قطعات تملک شده، مباحث حقوقی با وراث با اصطکاک‌های متعدد همراه است. بسیاری از پرونده‌ها به اقامه دعوی و دادرسی و حقوقی منتج می‌شوند که خود روندی بسیار زمان‌بر و هزینه‌بر است، از سوی دیگر اسناد و نقشه‌ها خواسته یا ناخواسته قدیمی و بعضا دست‌نویس هستند که باید به نقشه دیجیت و UTM تبدیل شوند.

بعضی قطعات نیز جزو اراضی ملی هستند و روند اداری مجزایی را ناگزیر می‌شوند. همچنین اراضی جزیره‌ای زیادی هستند که گسست مرزهای فرودگاه و صعوبت تعیین حدود و نقشه‌برداری را به وجود آورده است یا عده محدودی از همسایگان اراضی فرودگاه حدودوثغور اراضی را به‌طور مداوم تغییر داده و به‌نوعی دست‌اندازی به حقوق بیت‌المال می‌کنند گاهی به دلیل اشکالات ساختاری و شفاف نبودن اطلاعات ثبتی، برخی سودجویان به دنبال درزهای حقوقی موجود در حوزه اراضی هستند و درصدد دریافت مبالغ کلان از فرودگاه برمی‌آیند.

آیا همه اراضی فرودگاه با فنس محافظت می‌شود؟

حدود ۲۵۰ هکتار از اراضی فرودگاه توسط فنس حفاظتی احاطه شده و باقی اراضی که کاربری کشاورزی دارند و مشتمل بر حدود ۳۳‌قطعه می شوند خارج از فنس قرار دارند. در سال‌های اخیر اجاره این اراضی یکی از منابع درآمدی فرودگاه و نیز سبب تثبیت و تحکیم حدود اراضی بوده است.

روند دریافت سند اراضی داخل و خارج از فنس به‌موازات هم پیش می‌روند، همچنین نقشه‌برداری و ایجاد حدومرز برای این اراضی خارج از فنس از مهم‌ترین اقدامات اخیر فرودگاه بوده است.

اراضی کنار جاده اصفهان متعلق به فرودگاه هستند؟

بنا به استعلامات موجود و مدارک و مستندات، بی‌شک این اراضی متعلق به فرودگاه هستند که روند ثبت آن‌ها نیز آغازشده و نیازمند پیگیری مضاعفی است، زیرا افراد بسیاری هستند که به‌ناحق چشم طمع به این اراضی دارند و ا با امید واهی سبب هدر رفت وقت و پول خود می‌شوند.

در دو بخش از باند فرودگاه، عرض استریپ و اراضی فرودگاهی کوتاه‌تر از باقی نقاط است. علت چیست؟

فاصله کنونی باند تا فنس حفاظتی در قسمت تورفتگی ضلع شمالی و جنوبی معروف به اراضی U شکل حدود 60 متر است و برای تامین استاندارد استریپ پروازی که حداقل فاصله باید 150 متر باشد، پس از مکاتبه با اداره‌کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مشکل تملک ضلع شمالی را حل کردیم و برای ضلع جنوبی جهت واگذاری میزان 59226 مترمربع از این اراضی در حال پیگیری مستمر هستیم، همچنین لزوم الحاق این اراضی به فرودگاه و اهمیت آن برای ایمنی و توسعه آینده این فرودگاه برای همه مدیران و متخصصان استانی ذی‌ربط نیز واضح بوده و تبیین شده است.

طی سال‌های اخیر سعی کرده‌ایم که گام‌های بلند و موثری را در عرصه تحکیم مالکیت و مستندسازی بیش از 300 هکتار از اراضی فرودگاه برداریم.