تهران اواخر دهه ۳۰ چند مالک و چند مستاجر داشت؟
در شهریور ۱۳۳۷ یکی از خبرنگاران مجله ی «اطلاعات بانوان» با امضای «خانه به دوش» گزارشی را درباره ی جمعیت تهران، تعداد بیکاران، مالکان و مستاجران تهران به نقل از اداره ی آمار وزارت کشور وقت منتشر کرد.
در شهریور ۱۳۳۷ یکی از خبرنگاران مجله ی «اطلاعات بانوان» با امضای «خانه به دوش» گزارشی را درباره ی جمعیت تهران، تعداد بیکاران، مالکان و مستاجران تهران به نقل از اداره ی آمار وزارت کشور وقت منتشر کرد.
به گزارش تین نیوز به نقل از خبرآنلاین، در شهریور ۱۳۳۷ یکی از خبرنگاران مجله «اطلاعات بانوان» با امضای «خانه به دوش» گزارشی را درباره ی جمعیت تهران، تعداد بیکاران، مالکان و مستاجران تهران به نقل از اداره ی آمار وزارت کشور وقت منتشر کرد. بخش هایی از این گزارش را به نقل از همان مجله به تاریخ ۷ شهریور ۳۷ در پی می خوانید:
طبق آخرین آماری که اداره ی آمار وزارت کشور در اختیار ما گذاشته است، جمعیت تهران و حومه روی هم رفته یک میلیون و هفتصد و نود و هفت هزار و چهارصد و بیست و نه نفر (۱.۷۹۷.۴۲۹) است. این جمعیت سیصد و نود و چهار هزار و دویست و چهل و دو (۳۹۴.۲۴۲) خانواده را تشکیل می دهند.
از این عده صد و سی و چهار هزار و ششصد و بیست و سه (۱۳۴.۶۲۳) خانوار مالک خانه ای هستند که در آن نشسته اند و دویست و پنجاه و نه هزار و ششصد و نوزده (۲۵۹.۶۱۹) خانوار دیگر مالک خانه ی خود نیستند یعنی اجاره نشین و خانه به دوش اند.
بیکاره ها
از کلیه ی سیصد و نود و چهار هزار و دویست و چهل و دو خانوار تهران بین سیصد و سی هزار و صد و هشتاد و چهار خانواده یک یا دو نفر نان آور مشغول به کار وجود دارد و بقیه که شصت و چهار هزار و پنجاه و هشت (۶۴.۰۵۸) خانوارند نان آور شاغل به کار ندارند.
تازه از این جمعیت عده ای واقعا بیکارند و جمعی نیز مثلا برای تحصیل به تهران آمده اند و خرج شان از طرف پدر و مادرشان می رسد و تقریبا پنج شش هزار خانوار خرج شان از راه عایده ملک و اجاره بها می گذرد. ملاحظه می فرمایید که سرنوشت مسکن و ماوای دویست و شصت هزار خانوار در دست پنج شش هزار نفر است و در حدود نصف عواید این عده ی زیاد به جیب آن پنج شش هزار نفر می رود...
