◄ اجرای همه پروژه های ریلی به شرکت راه آهن سپرده شد+ نظر کارشناسان

در حالی که وزیر راه و شهرسازی در ابلاغیه ای اجرای همه پروژه های ریلی را به شرکت راه آهن سپرده، این اقدام واکنش های مختلفی را در بین فعالان این حوزه به همراه داشته است.

به گزارش تین نیوز، مهمترین بازتاب این ابلاغیه به نامه حسین میرشفیع مشاور و نماینده وزیر راه و شهرسازی در امور زیربنایی و طرح های ویژه مربوط می شود که طی آن خاطرنشان کرده است که این امر موجب عدم تحقق اهداف برنامه ششم می شود.

وی تاکید کرده که سیاست واگذاری اجرای پروژه ها به شرکت راه آهن برخلاف ماموریت های آن شرکت و در تعارض با اساسنامه شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور است که تحقق اهداف و ماموریت های شرکت راه آهن را شدیدا دچار اختلال می کند.

به گزارش تین نیوز، میرشفیع در بخش دیگری از این نامه عنوان کرده که اشکال در پیدایش پروژه های ریلی و عدن تطابق با طرح جامع حمل و نقل و شروع پروژه های فاقد توجیه به دلیل برخی تصمیمات سیاسی نظیر برنامه اتصال مراکز استان ها به شبکه ریلی بوده و ربطی به شرکت ساخت یا شرکت راه آهن ندارد.

وی همچنین خاطرنشان کرده که با توجه به وظایف ذاتی معاونت برنامه ریزی وزارتخانه و همکاری سازمان برنامه و بودجه و شرکت راه آهن، تمرکز بر کریدورهای اصلی و پروژه های موجه و اقتصادی ریلی قابل تحقق خواهد بود.

در این بین سعید قصابیان کارشناس حمل و نقل در باشگاه متخصصان حمل و نقل تین نیوز، عنوان کرد: در متن ابلاغ وزیر به مدیر عامل راه آهن ریشه مشکل تعدد مراجع دخیل در برنامه ریزی و انتخاب پروژه ها و بهره برداری پروژه های شمرده شده است که این حرفی بوده که کارشناسان بارها و بارها تذکر دادند و خوشحالم که بالاخره حرف های کارشناسی برای یک بار هم که شده، شنیده شد.

بیشتر بخوانید:

• ماجرای یک ابلاغیه وزارتی + تصویر نامه

• تمرکز پروژه‌ های توسعه ریلی در شرکت راه‌ آهن؛ چرا و چگونه؟

او گفت: به عوارض ناشی از این مشکلات اشاره شده از جمله عدم تکمیل کریدورهای بین المللی و انتخاب مسیر خطوط ریلی بدون توجه به مراکز بار و مسافر که گمان نکنم کسی با تشخیص مشکل و عوارض آن مخالفتی داشته باشد.

این کارشناس افزود: راه حل در این دانسته شده که انتخاب، برنامه ریزی، اولویت بندی، اجرا و بهره برداری پروژه های ریلی در راه آهن متمرکز شود.

او ادامه داد: عدم تمرکز در تصمیم گیری مربوط به این نیست که این تصمیم گیری در این شرکت انجام شود یا در آن شرکت. مشکل عدم تمرکز، اعمال نفوذ های مراجع با ربط و بی ربط در مصوبات است.

وی تاکید کرد: یک طرح تصویب می شود اما عده ای به دلیل نفوذ در مراکز تصمیم گیری با اجرای آن مخالفت می کنند. برخی در هنگام تخصیص اعتبار سنگ اندازی می کنند و موجب طولانی شدن اجرا می شوند تا جایی که گاهی پروژه به دلیل زمان بر شدن از اولویت می افتد و هزینه آن چندین برابر پیش بینی اولیه می شود. عده ای تعداد زیادی پروژه موازی را مطرح می کنند برای اینکه آن پروژه را تحت شعاع قرار بدهند و از اولویت خارج کنند. عده ای بعد از اینکه پروژه شروع شد اِن قلت می آورند و از یال و دم و اشکم پروژه می زنند که گویا چنین شیری خدا هم نیافرید.

قصابیان افزود: به نظر من ریشه اصلی مشکل این گونه اعمال نفوذ هاست. فکر نمی کنم با انتقال مسئولیت طرح های ریلی از این شرکت به آن شرکت این مشکل حل شود. یک رستم دستان لازم است که بعد از تصویب یک پروژه، جلوی این اعمال نفوذ ها را بگیرد.

وی گفت: همچنین نباید از ضعف کارشناسی غافل بود و باید به آن اعتراف کرد. ناقص بودن مطالعه امکان پذیری یک طرح اعم از بی توجهی به بازار یا مسائل فنی و به خصوص توجیه اقتصادی بزرگترین حربه را به دست کسانی می دهد که دنبال ناک اوت کردن یک پروژه هستند.

این کارشناس خاطرنشان کرد: بنابراین از کارشناسان خواهش می کنم که اگر سازمان مد نظرشان توان فنی و کارشناسی کافی برای هندل کردن این الزامات را ندارد بیهوده بر کشاندن پروژه به سمت خودشون اصرار نکنند چون این کار باعث لوث شدن پروژه شده و ممکن است شکست یک پروژه مفید در مقابل تند باد مخالفان را به دنبال داشته باشد.

وی ادامه داد: یکی از دلائل اصرار بر تمرکز این است که بتوان همه نظرات کارشناسی را یکجا جمع کرد تا یک طرح پخته از این جمع کارشناسی شکل بگیرد. بسیار نامطلوب است که یک طرح تصویب شود اما یک کارشناس خبره از بیرون از فرضیات اولیه طرح ایراد بگیرد و یا بعد از چند سال مشخص شود که آن خط اصلا بار و مسافر نداشته است، این مایه سرافکندگی جامعه کارشناسی است. اگر طرح از نظر کارشناسی جامع نباشد قطعا مخالفان طرح یک پاشنه آشیل در آن پیدا کرده و زمینش می زنند.

وی با بیان این که نباید نسبت به این موضوع تعصب داشت که محل تمرکز انتخاب، برنامه ریزی و اولویت بندی پروژه های ریلی، شرکت راه آهن باشد یا شرکت دیگر، افزود: در این رابطه هیچ اشکالی ندارد که در برخی ریزه کاری ها در تشخیص اولویت یا تامین مالی یا دیتل فنی به بی سوادی خودمان اعتراف کنیم و از مشاوران خارجی هم کمک بگیریم. همه چیز را همگان دانند و خارجی ها هم جزو آن همگان هستند.

قصابیان عنوان کرد: باید قبول کنیم نگهداری از زیر ساخت از وظایف ذاتی راه آهن است و باید قبول کنیم که بخش بازرگانی راه آهن مناسب ترین مرجع در تشخیص بازار ریلی و مراکز بار و مسافر است.اما به نظر من راه آهن نباید در بهره برداری دخالت کند. بهره برداری را باید به شرکت های خصوصی بسپرد و خودش در این فرآیند داوری و مقررات را تنظیم کند و از بیزنس حمل و بار و مسافر کنار بکشد.

وی افزود: همچنین معتقدم راه آهن نباید در اجرای خطوط ریلی دخالت کند. احداث خطوط کار تخصصی شرکت ساخت است. حتی به نظرم توسعه خطوط (مثل دو خطه کردن ها و برقی کردن ها) هم می تواند از راه آهن منفک و به شرکت ساخت منتقل شود.