◄ ردپای گازوئیل ارزان در معادله رقابت جاده و ریل
رایگان بودن نرخ سوخت، قطعا بهره‌وری ناوگان جاده‌ای را هم کاهش می‌دهد و راننده‌ای که سوخت رایگان دریافت میکند به‌دنبال بار در جاده‌ها حتی شده خالی می‌چرخد.
یک کارشناس حملونقل ریلی در مورد نقش قیمت سوخت در حل مشکلات بخش حملونقل گفت: جدا از اینکه ارزان بودن سوخت تبعات منفی زیادی نظیر قاچاق سوخت و مصرف برای کشور به‌دنبال داشته، مسایل بخش حملونقل را می‌توان در سه دسته مهم جا داد که در تمامی آنها ردپای نرخ سوخت یارانه‌ای کاملاً مشهود است.
بیشتر بخوانید:
مجید بابایی در شبکه‌های اجتماعی با بیان این مطلب، افزود: دسته اول، سهم پایین ریل از مجموع حملونقل کشوراست، نرخ پائین گازوئیل که اینک با نرخ 300 تومان تقریبا رایگان شده است و حتی هزینه حمل یک لیتر سوخت به جایگاه‌ها برابر یا بیشتر از نرخ رسمی آن است همواره عامل ضدرقابتی بین جاده و ریل بوده که یک هفتم جاده مصرف سوخت دارد.
وی تاکید کرد: رایگان بودن نرخ سوخت، قطعا بهره‌وری ناوگان جاده‌ای را هم کاهش می‌دهد و راننده‌ای که سوخت رایگان دریافت میکند به‌دنبال بار در جاده‌ها حتی شده خالی می‌چرخد و دولت هم از جیب ملت جاده‌ها را برایش آماده میکند.
دبیر انجمن صنفی شرکت‌های حملونقل ریلی و خدمات وابسته اظهار کرد: در بخش مسافری هم سوخت ارزان (بنزین) عاملی شده است که استفاده از خودرو شخصی به ارزان‌ترین مد سفر تبدیل شود. طی دهه اخیر 300 میلیون سفر به وسائط نقلیه شخصی اضافه شده در حالیکه وسائط نقلیه عمومی جاده‌ای و ریلی روی مدار کاهشی هستند.
بابایی گفت: دسته دوم، اثرات زیست محیطی نرخ پایین سوخت است به‌طوری‌که هم در بخش شهری و هم برون‌شهری سوخت ارزان و برجسته شدن خودرو محوری، تبعات زیست محیطی بسیاری به‌دنبال داشته است.
به گفته او، 20 درصد از انتشار آلایندگی بر اساس ترازنامه انرژی سال 94 مربوط به بخش حملونقل و 84 درصد آن مختص حمل جاده‌ای است و فقط یک درصد مختص بخش ریلی است. سوخت ارزان مصرف بیشتر را تحریک میکند و خود عامل آلایندگی بیشتر می‌شود.
این کارشناس ریلی افزود: دسته سوم مشکلات، سوانح جاده‌ای است. هر چقدر میل به استفاده از خودرو سبک و سنگین در جاده‌های کشور افزایش یابد، باید انتظار سوانح و کشتار بیشتری را داشت. قیمت‌گذاری از مهمترین ابزارهای سیاستگذار برای مدیریت تقاضای بخش حملونقل است.
به گزارش تین‌نیوز، وی تاکید کرد: سوخت ارزان کادویی است که به صاحب کالا برای فراموش کردن مسئولیت‌های اجتماعی و فقط به قیمت تمام شده محصول فکر کردن، داده می‌شود.
بابایی خاطرنشان کرد: جاده‌های کشور طی دهه آینده توان پذیرش حجم بالاتری از تقاضا را ندارد در حالیکه برنامه‌های توسعه معادن و طرح جامع فولاد خبر از رشد تقاضای حمل می‌دهد.
وی گفت: اگر نرخ سوخت واقعی نشود و منابع حاصلش برای توسعه شبکه و ناوگان ریلی صرف نگردد حتما سونامی سوانح جاده‌ای را در پیش داریم.
به گفته او، اینکه طرح نظام‌مند کردن یارانه‌ها پس از سال 89 دچار انحراف جدی شد نمیتواند بر درست بودن سیاست یارانه‌زدایی از حامل‌های انرژی خدشه وارد کند. امروز هر جایی که الگوی مصرف غلط داریم در آب، انرژی و ... دلیل عمده‌اش همین مماشات و نادیده گرفتن سیاست‌های درست قیمت‌گذاری است.
با سلام.
استاد گرانقدر.
شما هم به فکر رقابت جدی با حمل ونقل جاده ای هستید.که دلسوز بیت المال هستید.
صاحب خانه وقتی مزد بنا را نمیتواند بدهد انچنان دیوار و سقف را کارشناسی میکند هرکس نداند فکر میکند دکترای معماری را با رتبه اول کسب نموده
ایشان صداش از جای گرم میاد
سلام این کارشناس نمیداند چند هزار نفر از دست راننده نان میخورند مکانیک. اهنگر.باربری.رستوران داران .وباربری های تهران که تعداد زیادی مشغول کارن
سلام ...به نکته خوبی اشاره کردند سوخت را به کامیوندار گران بدهید و درامد ان را خرج ریل گذاری و ناوگان ریلی کنید ....این است تفکر مدیریتی در ایران .....عطار هفت شهر عشق را گشت و ما اندر خم یک کوچه ایم
سید اولاد پیغمبر
(آقای به اصطلاح محسن) یادت رفته آخرش بنویسی با تشکر از تین نیوز.
سید اولاد پیغمبر ...از کامنتی که گذاشتی معلومه دنبال رفع مشکلات صنفی نبوده و فقط در پی معرفی شخصیت خود میباشی
سلام.آقای علی
شما واقعا یک استعداد زیادی در راونشناسی دارید که توانستید با این کامنت شخص دیگری را قضاوت کنید ومتوجه شوید که نیت درونی آقای محسن چیه.این طور که من توی این پیامها دیدم مثل اینکه از اسم محسن چند نفر استفاده میکنن.اگر شخصیت آقای محسن خوب نیست چرا اسرار دارید خودتون را به جای اون جا بزنید.بگذارید شخصیت بد ایشون برای خودشون باقی بمونه و استفاده کننده از اسم مثل آقای محسن متهم به معرفی شخصیت خود نشوند.آیا استفاده کننده از اسم محسن از شخصیت خودش راضی نیست که خوش را به جای این آقا جا میزنه
آزاد سازی قیمت سوخت نه به روش پله کانی بلکه به روش مرگ یک بار شیون هم یک بار تنها راه بازگردانندن نظم به کل فرایند حمل ونقل کشور است.
از نقش زیر ساختهای ریلی برای توسعه اقتصادی نباید قافل شد. سوخت باید به قیمت واقعی به کامیونداران داده شود. واقعی شدن قیمت سوخت نقطه ایست که کامیونداران و صاحبان کلا را مجبور به فکر و انتخابهای درست میکنه.
از این تفکر مدیریتی کمال تشکر و قدردانی را داریم.
یکی از اهداف سیاست‌گذاری بخش حملونقل اتحادیه‌ی اروپا انتقال 30 درصدی حمل بار جاده‌ای به ریل، تا سال 2030 و انتقال 50 درصدی بار به ریل تا سال 2050 است و تمرکز اروپا بر برقی کردن شبکه‌های ریلی و همزمان با آن تولید برق از نیروگاه‌ها با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر است. در حال حاضر در حدود 60 درصد از شبکه‌ی ریلی اروپا برقی است که 80 درصد از ترافیک شبکه بر روی این شبکه برقی هستند و در حدود 20 درصد از برق این شبکه از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌شود. به همین دلایل است که در اتحادیه‌ی اروپا تقریباً نیمی از بارهای حمل شده توسط کامیون‌های بالای 33 تنی، در مسیرهای بالای 300 کیلومتر توسط راه‌آهن جابه‌جا می‌شوند و از طرفی صنعت ریلی اروپا اعلام کرده که اثربخشی انرژی یکی از اهداف اصلی آن بوده، که تحت "تعهد مشترک شیفت به ریل" که یک قرارداد همکاری عمومی و بخش خصوصی است، که از سال 2014 تا 2020 بودجه‌ی 920 میلیون یورویی برای بالا رفتن جذابیت و رقابت این صنعت قرار داده شده است. بنابراین اقدام برای کمک به کاهش انتشار و مصرف انرژی و عمل به تعهدات در معاهدات بین‌المللی مانند پاریس مبنای برنامه‌ریزی‌های دولت‌ها در حوزه‌ی حملونقل است.
بر اساس آمار آژانس بین‌المللی انرژی در سال 2016، ایران در حدود 34 میلیارد دلار یارانه به بخش انرژی تخصیص داده است. این در حالی است که درآمد حاصل از فروش نفت در این سال در حدود 36 میلیارد دلار بوده است. درست است که میزان نشتی گاز، افت برق در شبکه، پایین بودن بازدهی ماشین‌آلات و تجهیزات، قاچاق سوخت و ضعف عایق‌بندی حرارتی در ایران و در واقع شاخص شدت انرژی (میزان انرژی مصرف شده به ازای تولید 1 واحد GDP PPP)، به میزان قابل توجهی بالا بوده و در حدود 1.5 برابر جهانی آن است و این‌ها همه باعث می‌شوند که مقدار قابل توجهی از یارانه‌ی انرژی به مصرف مردم و تولید نرسد و تلف شود؛ اما با در نظر نگرفتن این موضوعات، گویی دولت هر آنچه درآمد از صادرات نفت به دست آورده، معادل آن را به صورت یارانه‌ی انرژی در داخل کشور هزینه کرده است. در حال حاضر (سال 1397) نرخ نفت‌گاز به ازای هر لیتر در حدود 350 تومان است؛ در حالیکه نرخ نفت‌گاز بر حسب قیمت فوب خلیج فارس در حدود 0.48 دلار است که با دلار 12000 تومانی می شود لیتری حدودا 6000 تومان. این تفاوت قیمت به صورت یارانه پرداخت می‌شود. با توجه به اینکه مصرف سوخت برای حمل هر تن‌کیلومتر در بخش جاده‌ای 5.3 برابر بخش ریلی است، بنابراین بخش جاده‌ای برای حمل هر تن‌کیلومتر حداقل 5.3 برابر بخش ریلی یارانه دریافت میکند. این آمار نشان می‌دهد که کشور نیازمند است بیشترین توجه را معطوف بخش‌های کم‌آلاینده‌تر کند تا از کلان‌روندهای دنیا مانند شدت گرفتن معاهدات اقلیمی با توجه به گرمایش زمین، افزایش 12 میلیونی جمعیت تا حدود 20 سال آینده و میزان رشد تجارت جهانی تا سال 2030 عقب نماند.
سلام
میشه اول بگیدکدوم جاده.!
والامن خودم به عنوان یک راننده دربخش حمل ونقل کالاتقریباتمام جاده های ایران راچرخیدم.
ازنظردست انداز،نبودایمنی لازم،نبودمحل استراحت امن،نبودامکانات،عوارضیهای گران،وغیره دیگرتاب وتوان بخش حمل ونقل جاده ای رابریده.
مثلاازهر۱۰۰هزارناوگان جاده ای شایدیکی دوتاقاچاق سوخت کنندوکارت سوخت خودرابفروشندکه این اقدام هم برمیگرددبه همین هزینه نگهداری ناوگان که بااین کرایه هاومخارج اصلاجوابگونیست وهیچ پشتیبانی مثل حمل ونقل ریلی که دولت ازآن پشتیبانی میکند،ازطرف هیچ کسی نمیشود.
پس یه کم منطقی ترفکرکنیم.
باتشکر