هدف‌ گذاری برای برقی‌ سازی ۴۰۰۰۰۰ موتورسیکلت طی ۳ سال

​به گزارش تین نیوز به نقل از تسنیم،  سید محمد میرزایی قمی با حضور در برنامه زنده «فرامتن» شبکه افق، درباره آخرین برنامه ها و اقدامات صورت گرفته برای برقی سازی ناوگان عمومی پایتخت توضیحاتی ارائه کرد.

رشد 26درصدی خودرو های برقی در جهان؛ دنیا برای کنترل آلودگی به سمت برقی سازی رفت

وی در پاسخ به سؤالی درباره میزان اثربخشی ورود خودرو های برقی برای کاهش آلودگی هوا، اظهار کرد: در یک مطالعه می توان متوجه شد دنیا برای کنترل آلودگی هوا به سمت برقی سازی ناوگان رفته است. آژانس بین المللی انرژی در گزارشی اخیراً اعلام کرده هم اکنون، 26 میلیون خودروی برقی در دنیا در حال تردد است. 2. 7 میلیون ایستگاه شارژ برقی نیز در نقاط مختلف دنیا موجود است؛ این گزارش رشد خودرو های برقی را 26 درصد نسبت به سال گذشته، و 55 درصد رشد ایستگاه های شارژ را نشان می دهد.

میرزایی قمی بابیان آنکه عمده علت اینکه دنیا به سراغ «برقی سازی ناوگان» رفته، کاهش آلودگی هواست، تأکید کرد: این روش یکی از اصولی ترین راهکار های کاهش آلودگی است. اما آیا باید برقی سازی ناوگان حتماً در اشل گسترده در سطح شهر رخ دهد تا مؤثر باشد؟ پاسخ از دیدگاه بنده بعنوان کارشناس «خیر» است! بالاخره باید از جایی شروع کرد. حالا ده سال است که موضوع برقی سازی در کشور مطرح شده اما به جایی نرسیده است. نباید تصور کرد برقی سازی اگر در اشل کوچک اجرایی شود، اثری نخواهد داشت.

برنامه شهرداری تهران برای برقی سازی 1000 اتوبوس و 50هزار تاکسی طی سه سال

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا بابیان آنکه تأکید شهردار تهران جناب آقای دکتر زاکانی، موضوع برقی سازی ناوگان عمومی بویژه «موتور های کار» است، ادامه داد: برنامه مصوب شهرداری تهران برای برقی سازی ناوگان شهری، تأمین 50 هزار تاکسی برقی، 1000 دستگاه اتوبوس برقی و 400 هزار موتورسیکلت برقی ظرف مدت زمانی سه سال است.

وی در پاسخ به این سؤال که با این برنامه تا چه اندازه می توان به بهبود وضعیت آلودگی هوا امیدوار بود، اظهار کرد: طبق بررسی های صورت گرفته اتوبوس های فعلی در سطح شهر مسؤل تولید بیش از 5. 7 درصد از ذرات معلق آلاینده و نیم درصد از آلاینده های گازی هستند. موتورسیکلت ها عامل تولید 10. 1 درصد ذرات معلق آلاینده؛ تاکسی ها هم مسؤل تولید 9. 1 درصد ذرات معلق آلاینده در هوای پایتخت هستند.

میرزایی قمی با تأکید بر اینکه توجه داشته باشید برخی از وسایل نقلیه عمومی امروز در سطح شهر «بیش آلاینده» هستند، افزود: با برقی سازی ناوگان به این ترتیب تا 80 درصد در هرکدام از مُد های حمل ونقلی گفته شده می توان به کاهش تولید آلاینده ها امیدوار بود.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در پاسخ به این سؤال که از دیدگاه شما «نوسازی» ناوگان اولویت دارد یا «برقی سازی»، گفت: از منظر «آلودگی هوا»، طبیعتاً برقی سازی اقدام بسیار مؤثرتری نسبت به نوسازی ناوگان عمومی ارزیابی می شود. چرا که خودرو های برقی آلایندگی «صفر» دارند. در حالی که در خودرو هایی که با سوخت فسیلی حرکت می کنند، حتی با استاندارد یورو 5 نیز باز هم تولید آلودگی می کند.

وی با یادآوری آنکه برقی سازی ناوگان عمومی البته کار سختی است، اظهار داشت: چرا که برای برقی کردن وسایل نقلیه، «زیرساخت» لازم است. البته در پایتخت با نظر شهردار محترم امروز ما در حال فراهم کردن زیرساخت های لازم برای برقی سازی ناوگان عمومی تهران هستیم.

ریشه یابی مشکلات برقی سازی موتور های کار

میرزایی قمی درباره برقی سازی پیک موتوری های تهران نیز افزود: در موضوع برقی سازی «موتور های کار» سؤال اساسی این بود چرا در همه این سال ها برقی سازی آن ها توسعه پیدا نکرده است؟ اولین موضوع قیمت تمام شده آن ها در حال حاضر است؛ چرا که یک موتورسیکلت برقی تا 2. 5 برابر قیمت یک معادل بنزینی است. ضمناً نباید فراموش کرد باتری های گران قیمتی هم دارند که بعضاً تا 60 درصد هزینه تمام شده است. این باتری ها عمدتاً عمر مفید کوتاهی هم دارند که تا 1200 سیکل شارژ یعنی کمتر از 3 سال دوام می آورد.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا اضافه کرد: یعنی مالکان موتور های برقی بعد از سه سال، به اندازه 60 درصد قیمت یک موتورسیکلتِ نو، باید پول خرید باتری بدهد. ضمناً ایستگاه های شارژ موتور نیز در سطح شهر وجود نداشت. اگر شارژ موتور تمام می شد، معلوم نبود باید به کجا مراجعه کنند؟ هم چنین گروه های هدف نیز درست انتخاب نشده بود. بیشترین استفاده از موتور، مخصوص موتور های کار است. یعنی دستگاه هایی که بعضاً روزانه بین 60 تا 90 کیلومتر پیمایش دارند. طبیعتاً به روزی 2 تا 3 نوبت شارژ نیز احتیاج است.

وی افزود: «زمان شارژ» هر موتورسیکلت برقی عامل مهم دیگری بود که مالکان را از برقی سازی وسیله خود باز می داشت. حساب کنید، برای هر نوبت شارژ یک موتور کار حداقل یک ساعت زمان لازم است. این یعنی در روز حداقل باید 3 ساعت زمان صرف شارژ کند! آن هم در شرایطی که زمان برای این افراد بسیار مهم است. عامل بازدارنده دیگر نیز اختلاف قیمت فاحش سوخت با شارژ برقی است مجموع این شرایط موجباتی را فراهم می کرد که مالکان موتور های برقی به سمت برقی سازی حرکت نمی کنند.

طرح سواپ باتری ایده شهرداری برای ترغیب راکبان به برقی سازی موتور های کار

میرزایی قمی راهکار جایگزین شهرداری تهران را برای برقی سازی ناوگان موتور های کار شهر تهران، «طرح سواپ» دانست و توضیح داد: در این طرح هر فرد مالک تنها «بدنه موتور» است. یک بخش هم باید زیرساخت باتری و شبکه موردنیاز آن را فراهم کند. به این ترتیب هزینه تمام شده موتور بسیار ارزان تر می شود. مالک در این طرح نگرانی خاصی بابت خرید دوباره باتری در آینده نزدیک را هم نخواهد داشت.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفت هوا به دیگر مزایای طرح «سواپ باتری» اشاره کرد: به این ترتیب زمان شارژ شدن موتور هم بسیار کاهش می یابد. چگونه؟ باتری این نوع موتور ها «قابل تعویض» است. به محض اینکه به ایستگاه شارژ رسید، می تواند تنها باتری را جابجا کند و به حرکت ادامه دهد. این فرایند کمتر از 30 ثانیه طول می کشد و راکب تنها هزینه شارژ را می دهد. قیمت اجاره هر باتری نیز تقریباً مشابه قیمت بنزین شده و با صرفه اقتصادی، مالکان برای تعویض موتورسیکلت های خود ترغیب خواهند شد.

وی به توافق شهرداری تهران با شرکت ملی پست اشاره کرده و اعلام کرد در این طرح بنا است همه 700 دستگاه موتورسیکلت شرکت پست، برقی سازی شوند. هم چنین از هدف گذاری چهارصد هزار دستگاهی موتورسیکلت برقی در برنامه شهرداری تهران، 70 درصد آن ها به طرح سواپ اختصاص خواهد داشت. جامعه هدف این طرح نیز موتور های کار هستند که بیشترین پیمایش را دارند.

برق موردنیاز ناوگان عمومی تهران چه اندازه است؟

میرزایی قمی در پاسخ به این شبهه که آیا ظرفیت لازم برای تولید برق موردنیاز این تعداد ناوگان برقی در پایتخت وجود داد؟ بیان داشت: 50 هزار دستگاه تاکسی برقی و 400 هزار موتورسیکلت برقی، 530 مگاوات در یک شبانه روز برق لازم دارند. مصرف شهر تهران روزانه حدود 5000 مگاوات برق است. یعنی برقی معادل یک دهم مصرف روزانه شهر این تعداد ناوگان برقی، مصرف خواهد داشت. پس گام اول علاوه بر تهیه زیرساخت ایستگاه های شارژ، تولید برق است. امیدواریم وزارت نیرو با احداث یک نیروگاه به این فرایند کمک کند.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا بابیان آنکه موضوع مهم دیگر «تعرفه» برقی است که در اختیار ناوگان برقی قرار می گیرد، تأکید کرد: اگر وزارت نیرو بخواهد این برق را با تعرفه تجاری در اختیار ما قرار دهد، عملاً صرفه و صلاح اقتصادی موضوع زیر سؤال خواهد رفت. البته می توان تصور کرد بخشی از این ناوگان شب ها در اوقات آف پیک شارژ شده و فشار چندانی به شبکه وارد نخواهد کرد.

باوجود نیروگاه های فسیلی، برقی سازی ناوگان آلودگی هوا را کاهش می دهد؟

وی در پاسخ به شبهه دوم اینکه آیا با وجود نیروگاه هایی که با سوخت فسیلی تولید برق می کنند، امیدی به کاهش آلایندگی حتی در صورت برقی سازی کامل ناوگان هست؟ بیان داشت: در مدل های محاسباتی و با در نظر گرفتن ضرایب انتشار، حتی اگر سوخت غیراستاندارد در نیروگاه ها استفاده شود، آلایندگی چند برابر کاهش می یابد. به چند دلیل: سورس انتشار به بیرون از شهر منتقل شده است. در حالی که خودرو های سواری در حال تردد هستند و نمی توان مدل انتشار آن ها را مدیریت کرد.

میرزایی قمی افزود: در بدترین حالت راندمان نیروگاه ها از وسایل نقلیه بالاتر است. چرا که مدام مشغول روشن خاموش شدن هستند و راندمان کمتری نسبت به نیروگاه دارند. ضمناً با تغییر تکنولوژی می توان راندمان نیروگاه ها را بالاتر برد. به جهت تأمین سوخت نیروگاه ها دچار مشکل هستیم؛ اما می توان آلایندگی آن ها را کنترل کرد.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا در پایان تأکید کرد: در بسیاری از کشور های دنیا این موضوع کنترل شده است. مثلاً کانادا از سوخت برخی نیروگاه ها از سوخت کُک استفاده می کنند که بسیار آلاینده است؛ اما با فیلتر کردن آلودگی را کنترل می کنند. پس ملاحظه می کنید حتی اگر سوخت نیروگاه ها غیراستاندارد باشد، آلایندگی نیروگاه ها را می توان کنترل کرد.