◄ نفس حمل و نقلی ها به شماره افتاده است
به‌عنوان یک کامیون‌دار می‌نویسم که امروز دیگر خبری از مطالبات قبلی ما رانندگان و کامیونداران ازجمله درخواست بیمه، کرایه ارزان و سخت و زیان آور بودن شغل رانندگی نیست؛ امروز بالاترین دغدغه ما تهیه لاستیک و چند برابر شدن قیمت لوازم یدکی است. با وجود اینکه دولت به لاستیک ارز ۴۲۰۰ تومانی را به‌عنوان کالای اساسی کامیون داران اختصاص داد، اما این تصمیم هم نتوانست مشکل کامیون داران را حل‌وفصل کند. متأسفانه این شرایط باعث شده است که کامیون خودبه‌خود زمین‌گیر شود و راننده را از انجام کار حمل و نقل بازدارد. اگر چاره اساسی نیندیشند صد‌درصد کامیونداران توان تهیه لاستیک و دیگر اقلام ضروری کامیون را نخواهد داشت.
به‌عنوان یک کامیون‌دار می‌نویسم که امروز دیگر خبری از مطالبات قبلی ما رانندگان و کامیونداران ازجمله درخواست بیمه، کرایه ارزان و سخت و زیان‌آور بودن شغل رانندگی نیست؛ امروز بالاترین دغدغه ما تهیه لاستیک و چند برابر شدن قیمت لوازم‌یدکی است. با وجود اینکه دولت به لاستیک ارز ۴۲۰۰ تومانی را به‌عنوان کالای اساسی کامیونداران اختصاص داد، اما این تصمیم هم نتوانست مشکل کامیونداران را حل‌وفصل کند. متأسفانه این شرایط باعث شده است که کامیون خودبه‌خود زمین‌گیر شود و راننده را از انجام کار حمل و نقل بازدارد. اگر چاره اساسی نیندیشند صد‌درصد کامیونداران توان تهیه لاستیک و دیگر اقلام ضروری کامیون را نخواهد داشت.
اگر بخواهم درباره وضعیت توزیع لاستیک در استان و شهر خود بگویم از ابتدای حواله‌شدن لاستیک در شهرستان دهگلان تنها ۱۲۵ جفت لاستیک توزیع شده است. این در حالی است که بر اساس آمار اعلامی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای ۴۰۵ دستگاه کامیون سنگین و نیمه‌سنگین در شهرستان وجود دارد، به‌اضافه تعداد زیادی کامیون کمپرسی که در معادن و ماسه شور کار می‌کنند که این تعداد آمار درستی نیست و تا ۶۰۰ دستگاه انواع کامیون وجود دارد، آیا با این وضعیت توزیع لاستیک می‌توان انتظار آن را داشت که همه رانندگان امکان دسترسی به حمل و نقل بار را داشته باشند؟ این شیوه درمان یک درمان قطعی نیست و در آینده نزدیک مشکلات بیشتری ایجاد خواهد شد، از مسئولان جدیدی که قرار است در وزارت راه و شهرسازی مستقر شوند درخواست دارم چاره‌ای بیندیشند تا هزینه‌های رانندگان کاهش یابد.
اکنون لاستیک بی‌نهایت گران شده است تا جایی که یک جفت لاستیک میشلن به رقم ۱۱ میلیون تومان رسیده است. این وضعیت توان ادامه کار را از رانندگان گرفته است. تصور کنید یک دستگاه کشنده دوازده چرخ بخواهد در یخبندان زمستان بی‌دردسر بار را در جاده‌ها جابه‌جا کند حداقل به رقم پنجاه میلیون تومان برای خرید لاستیک نیازمند است. واقعاً تهیه این مبلغ سخت و دشوار است. حالا کامیون‌هایی که ۱۸ چرخ هستند را در نظر بگیرید که حداقل باید ۷۰ میلیون تومان هزینه کنند. راهداری استان هر دو هفته یک‌بار تعدادی اندک‌بین پنج‌تا شش جفت لاستیک اعلام می‌کند که در تقسیم آن‌هم دچار مشکل زیادی هستیم. متأسفانه وظیفه تقسیم لاستیک را به انجمن‌ها واگذار کردند و ما باید روزانه جواب ده‌ها نفر راننده را بدهیم؛ درصورتی‌که کاری هم از ما ساخته نیست.
از کلیه متصدیان حمل و نقل جاده‌ای درخواست دارم به این وضعیت رسیدگی کنند و راه چاره اساسی بیندیشند تا صنعت حمل و نقل که صدها هزار نفر راننده مستقیم در آن فعال هستند و غیرمستقیم تا دو میلیون انسان از آن امرارمعاش می‌کنند دست‌خوش بی‌رغبتی نشود و خانواده‌های بسیاری دچار مشکل نشوند. اکثر کامیونداران درگیر اقساط طولانی‌مدت هستند. کامیون‌های نو که بی‌دلیل وارد بازار شدند بدون آنکه کامیون فرسوده‌ای از رده خارج شود بر مشکلات افزوده است. هرکدام از ما امیدواریم که وزیر جدید راه نیم‌نگاهی به مشکلات داشته باشد.
محمدجعفر امیری-نایب‌رئیس کانون انجمن‌های رانندگان کردستان
