◄ حاشیه سود در حمل و نقل جاده ای پایین و موجب کاهش انگیزه برای سرمایه گذاری است
تین نیوز | رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای تصریح کرد: حاشیه سود در حمل و نقل جاده ای بسیار پایین است و این موضوع باعث کاهش انگیزه برای سرمایه گذاری در این بخش شده است.
داوود کشاورزیان، معاون وزیر راه و شهرسازی در گفتگو با خبرنگار تین نیوز با اشاره به مشکلات حوزه حمل و نقل مسافر در کشور اظهار داشت: اگر فردی با هدف سرمایه گذاری تصمیم به خرید اتوبوسی به مبلغ 900 میلیون تومان بگیرد، در حالت عادی و بدون در نظر گرفتن تورم، باید سالانه از سودی نزدیک به 200 میلیون تومان بهره مند شود که ماهانه به درآمد تقریبی معادل 17 میلیون تومان برسد، صاحب اتوبوس خواهد شد.
وی افزود: درحالی که طبق شرایط موجود یک اتوبوس، به غیر از ایام پیک سفر به ندرت با ظرفیت 100 درصد از مبدا حرکت خود را آغاز می کند و در ضمن باید 20 درصد از درآمد حاصل از سفر را تحت عنوان کمیسیون به شرکت حمل و نقل یا تعاونی پرداخت شود. همچنین مواردی چون هزینه سوخت، حق بیمه، دستمزد سایر رانندگان، هزینه تعمیرات و مخارج احتمالی نیز بدان اضافه می شود.
معاون وزیر راه و شهرسازی با بیان اینکه" حاشیه سود در حمل و نقل جاده ای و حتی سایر شقوق بسیار پایین است" تصریح کرد: انگیزه برای سرمایه گذاری در این بخش زیاد نیست و فعالان این حوزه نیز اغلب به صورت خانوادگی فعالیت دارند و طی این سال ها نیز به نوعی تورم باعث جلوگیری از افت سرمایه این قشر شده است.
کشاورزیان خاطرنشان کرد: تلاش بنده در سال جدید جلوگیری از وارد شدن فشار بر شرکت های حمل و نقلی و ایجاد فضا برای استفاده از اقتضای صنعت خواهد بود.
وی با اشاره به برنامه ریزی به منظور توزیع سفر در طول سال بیان داشت: پس از پایان سفرهای نوروزی سطح تمایل به مسافرت به طور چشمگیری کاهش می یابد به طوری که سطح اشغال هتل ها نزدیک به صفر می شود به همین خاطر انگیزه یا علت اصلی تفاوت قیمت در طول سال برای توزیع سفر در زمان است.
رئیس سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای خاطرنشان کرد: شاید برای فردی با درآمد قابل توجه روزانه، سفر غیر از ایام نوروزی به صرفه نباشد، اما یک کارمند می تواند در ماه های دیگر سال با اخذ مرخصی خانواده خود را با صرف هزینه کمتر به مسافرت ببرد.
کشاورزیان در پایان تاکید کرد: انتظار مردم و مسئولان برای بالا نرفتن نرخ حمل و نقل در ایام پیک سفر منطقی و مبتنی بر یافته های علمی نیست و همان گونه که صنعت برق با ایجاد مکانیزم قیمت در پیک تقاضا را کنترل می کند در صنعت حمل و نقل و حتی سایر صنایع این اتفاق باید جاری شود زیرا روش های سنتی حاکم در ایران در هیچ کجای جهان جایگاهی ندارند.
معمولا موتور محرکه اصلی در انجام سفر در سایر فصول سال باید توسط دولت برنامه ریزی شود شاید در آغاز دولت تسهیلاتی را هم ایجاد کند و هزینه های را هم بر عهده بگیرد اما اثرات مطلوب این امر نهایتا به جامعه و خود دولت باز خواهد گشت سفر مهمترین عامل کاهش افسردگی در انسان است رونق اقتصادی را به مکانهای سیاحتی و زیارتی باز می گرداند و ضریب اشتغال را بالا می برد رونق اقتصادی سرمایه راکد را جذب می کند و این فرایند مثبت ادامه می یابد
" خودرو گران است نه حاشیه سود " در کشور ما هزینه خودرو به مراتب بیشتر از قیمت جهانی است. در شرایط یکسان کیفیت تولید و خدمات پس از فروش خودرو هموطنان ما هزینه بمراتب بیشتری بابت مالکیت خودرو پرداخت میکنند. البته هزینه بمراتب کمتری نیز بابت بهره برداری از خودرو پرداخت می نمایند. زیرا قیمت خودرو دچار پایین بودن بهره وری تولید و زیاد بودن هزینه واردات است و از طرف دیگر هزینه بهره برداری مشمول سوبسیدهای متعدد مستقیم و غیر مستقیم است. مسلم است که خودرو سنگین نیز از این قاعده مستثنی نیست. به همین علت اکثر متقاضیان تمایل به خرید خودرو دست دوم دارند و اکثر متقاضیان پس از خرید یک خودرو خوب سالها از آن استفاده می نمایند. هزینه های هر دو طرف را واقعی و رقابتی نماییم تا بازار کیفیت خوب خودش را پیدا کند و سره از ناسره متمایز گردد. سوبسیدها را از هزینه بهره برداری برداریم و هزینه های گزاف واردات را به بهانه حمایت کم کنیم. آنوقت خواهیم دید که بازار عادلانه می شود و بهره وری صنعت نیز بالا می رود. استدلال حمایت از خودرو سازان در حالیکه پس از سالها نتوانستند حرف جدی برای گفتن داشته باشند، فدا کردن ۸۰% مردم به تصور حفظ ۲۰% است. و این فقط یک تصور است زیرا هم اکنون نیز دیدیم به محض ایجاد شوک در قیمت ارز عین آن به بازار خودرو منتقل شد و پراید ۷ میلیونی به ۲۱ و بلکه ۲۸ میلیون رسید. نکته دیگری که حائز اهمیت است رفتار سفر است. در همه دنیا ایام تعطیلات آخر سال ایام اوج مسافرتها است. علت اصلی آن هم نیاز انسان به طولانی نمودن مقطعی برای استراحت و دوری از اشتغال است. همه میدانیم که این اتفاق برای غالب مردم در طول سال کاری امکانپذیر نیست. زیرا برنامه همه اعضا خانواده قابل هماهنگ شدن طولانی(یک هفته ای) نیست. در همه جا که نظام بازار عرضه - تقاضا فعال است اصطلاح low season و high season وجود دارد. بنابراین نشان دهنده ذات زندگی امروز بشر است. از طرف دیگر این امر با تعرفه گذاری دولت بر انرژی تفاوت چشمگیری دارد. زیرا آنجا هیچ گاه نظام بازار عرضه - تقاضا مطرح نیست بلکه تعرفه ابزار سیاستگزاری و کنترل مصرف برای دولت است. هدف از پبکانی نمودن قیمت حاملهای انرژی مانند برق این است که اولا حداقل مصرف برای همه هزینه معقول و قابل پرداخت داشته باشد و ثانیا مشترکین پرمصرف بدلیل کمبود منابع ملی انرژی هزینه های دوچندان پرداخت نمایند تا با آن بتوان منابع جدید انرژی را تامین نمود. در پایان باید گفت که کسب و کار حمل و نقل برای علاقمندانش کسب و کار خوبی است. آنچه مانع رشد ان است دخالتهای تصدی گرانه دولت و پایین بودن بهره وری است. دولت باید از کسب و کار خارج شود و برای یکبار تصمیم بگیرد که فقط بر بهره وری این کسب و کار متمرکز شود. بر این متمرکز شود که چرا ناوگان ما ثلثناوگان همسایه مان تردد دارند، چرا جابجایی های متعدد یکسر خالی داریم، چرا نظام عرضه ما در لجستیک کالا دچار ناکار آمدی است؟ نظام حمل و نقل احتیاج به یک مربی مسلط و دلسوز دارد نه به یک سرمایه دار پولدار. مربی دلسوز همان مادری است که وقتی نامه اخراج فرزندش را بعلت اعلام کودنی او می بیند به او می گوید معلمت گفته تو نابغه ای و باید خودم درست بدهم. و این گونه با تلاش و کوشش بعدی خود از آن فرزند بظاهر کودن یکی از بزرگترین نوابغ و کارفرینان دنیا را می سازد.
با سلام ضمن تشکر از نظر جناب مهندس کشاورزیان که با نگاه تخصصی به این موضوع نگاه نمودند. همانگونه که ایشان فرمودند حاشیه سود در بخش حمل و نقل جاده ای بالاخص در بخش اتوبوسی بسیار پایین ایت و این سبب شده سرمایه گذاران از این بخش دوری نمایندو روز به روز ناوگان حمل و نقل عمومی جاده ای کشور فرسوده و در نتیجه ضریب ایمنی تردد آنها نیز ایین آید. از سوی دیگر ناوگان برای تامین مسافر و افزایش ضریب اشغال مجبور به توقف در شهرهای بین راهی می گردند که این امر افزایش زمان سفر و در نتیجه عدم مطلوبیت سیستم را در پی دارد. در خصوص سفرها می توان این پرسش را مطرح نمود که آیا توزیع گردشگری در روزهای سال مناسب است یا همه به نوعی مجبورند و ترجیح می دهند در زمانهای خاص از جمله تعطیلات نوروز و تعطیلات تابستان یا چند روز تعطیل اداری متوالی به مسافرت بروند؟