بررسی روش های کربن زدایی حمل ونقل تا سال ۲۰۵۰
اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای در COP 23، روش های کربن زدایی حمل و نقل تا سال 2050 را بررسی می کند.
اتحادیه حمل و نقل بین المللی جاده ای در COP 23، روش های کربن زدایی حمل و نقل تا سال 2050 را بررسی می کند.
به گفته سازمان جهانی، بهترین برنامه صفر خالص برای حمل و نقل، افزایش گسترده راندمان برای تغییر سوخت های جایگزین در درازمدت است.
به گزارش تین نیوز به نقل از ترابرنیوز، اقداماتی که باعث افزایش بهره وری انرژی در حمل و نقل در کوتاه مدت و متکی بر استفاده از سوخت های جایگزین در بلندمدت می شود، مقرون به صرفه ترین راه برای رساندن بار و مسافر در جاده ها به صفر رساندن انتشار CO2 تا سال 2050 است. این نتیجه گیری IRU، سازمان حمل و نقل جاده ای جهانی در مطالعه ای است که به مناسبت کنفرانس جهانی آب و هوا در دبی(COP 2023) منتشر شده است. این مطالعه به سه سناریو مختلف نگاه می کند و پیش بینی می کند که صرفه جویی در یک تن CO2 چقدر هزینه دارد. خدمات کامیون، واگن و اتوبوس به صورت تحلیلی گنجانده شده است.
سناریوی اول، به اصطلاح فشار هیدروژنی، فرض می کند که تمام تلاش های اروپا – سیاسی، مالی و صنعتی – برای در دسترس قرار دادن هیدروژن پاک به کار گرفته می شود. طبق مطالعه IRU، این امر تنها با یارانه های هنگفت برای تولید هیدروژن سبز امکان پذیر است. در عین حال، توسعه یک زیرساخت مناسب باید با هزینه های مالی زیادی تأمین شود.
در سناریوی دوم، برق رسانی سنگین، نویسندگان این مطالعه فرض می کنند که تمام نیروهایی که می توانند سازماندهی شوند برای برق رسانی سریع حمل و نقل استفاده می شوند. در میان چیزهای دیگر، بسیار مهم است که برق کافی از منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید وجود داشته باشد. برای انجام این کار، انرژی های تجدیدپذیر باید با سرعت مناسب گسترش یابند.
ایده سومین سناریو که توسط IRU به عنوان مقرون به صرفه ترین سناریو شناسایی شده است، به اصطلاح تمرکز کارایی، ارتقای گسترده کارایی در حمل و نقل تا سال 2050 از طریق اقدامات اثبات شده است. این امر به ویژه در کوتاه مدت باید به شتاب قابل توجهی منجر شود. ایده این است که این سناریو می تواند زمان را برای معرفی تدریجی سوخت های جایگزین بخرد.
در مطالعه IRU، تحلیلگران هر یک از این سه سناریو را بر اساس معیارهای خاص ارزیابی کردند و هزینه های صرفه جویی در CO2 را محاسبه کردند. از یک طرف، آنها این سؤال را مطرح کردند که چگونه می توان CO2 را از کل سیستم حذف کرد. از سوی دیگر، آنها می خواستند بدانند که چقدر رشد در تقاضای حمل و نقل آینده – چه در حمل و نقل مسافر و چه در حمل و نقل بار – می تواند جذب شود. در نهایت هزینه ها مشخص شد. هزینه های خصوصی برای وسایل نقلیه جدید، هزینه های خصوصی و عمومی در زیرساخت های شارژ و پمپ بنزین و هزینه های عمومی برای تولید و توزیع برق در نظر گرفته شد.
در پایان، تحلیلگران به این نتیجه رسیدند که سناریوی سوم، به اصطلاح تمرکز کارایی، مؤثرترین، کم مصرف ترین و مقرون به صرفه ترین راه برای خنثی سازی حمل و نقل جاده ای تجاری در اروپا تا سال 2050 است. بر اساس محاسبات در مطالعه IRU، صرفه جویی در هر کیلوگرم CO2 هنگام تمرکز بر افزایش تحرک هیدروژن 1.41 یورو است. اگر حمل و نقل الکتریکی ترویج شود، 1.28 یورو به ازای هر کیلوگرم CO2 معادل خواهد بود. بنابراین بهترین سناریو تمرکز کارایی با 1.06 یورو به ازای هر کیلوگرم معادل CO2 خواهد بود.
اومبرتو دی پرتو، دبیرکل IRU هنگام ارائه این مطالعه تأکید کرد: برای اولین بار، کامیون ها، واگن ها و اتوبوس ها در سراسر یک قاره مورد بررسی قرار گرفتند. این مطالعه، بهترین مسیر صنعت برای خنثی شدن آب و هوا تا سال 2050 را روشن می کند.