بزرگ ترین جرم عابران پیاده، بی ماشینی آنهاست!
وبلاگ تین نیوز، مسعود مهاجر | گشت های ضربتی پلیس راهنمایی و رانندگیمان در خیابان ها راه افتاده اند تا سزای عابران پیاده را کف دستشان بگذارند! ظاهرا تحقیقات کارشناسان این نهاد متوجه شده اند که بسیاری از عابراین کشته شده در سطح خیابان های شهر، عاملان واقعی حادثه ای بوده اند که به مرگشان منتهی شده است! بنابراین خیلی منطقی است که ما به ضرب و زور متوسل بشویم تا عابراین پیاده بیش از این خودشان را جلوی خودروهای بزرگ و کوچک رانندگان نیاندازند و ره به دیار آخرت نسپارند! ممنون همه این عزیزانی که از نگرانی مرگ و میر عابران پیاده خوابشان نمی برد هستیم!
اما از شوخی که بگذریم طرح مقابله با عابران پیاده در شهرمان به یک شوخی بیشتر شباهت دارد تا کاری واقعی که بتواند مشکلی را از سر راه مسئولان تنظیم ترافیک شهری بردارد. ما درکجا به عابر پیاده حقی قایل شده ایم که استفاده یا عدم استفاده از آن را مستوجب عقوبت بشماریم. درکدام نقطه این شهر بزرگ می توانید مسیری را پیدا کنید که عابر یپاده بتواند بدون خوف خود را به آن سوی خیابان برساند. درکدام نقطه بزرگراه ها و حتی خیابان های کوچک شهرمان شما مشاهده می کنید که راننده ای و موتور سواری به خط عابر پیاده احترام بگذارد؟ تخلفات میلیونی رانندگان در شهرمان که هر روز ده ها هزار مورد آن
در قبوض ماموران محترم نیروی انتظامی هم ثبت می شود، مگر جایی باقی گذاشته است که عابر پیاده بیش حق خود برای عبور امن از عرض خیابان از آنان تقاضایی بکند؟
اگر ماموران پلیس راهنمایی و رانندگی یک روز خودشان را به نقش عابر پیاده در بیاورند و رفتن از این سوی خیابان به آن سوی خیابان را تمرین کنند، درخواهند یافت که متخلف عابر پیاده ای است که قربانی نیاز طبیعی خودش می شود یا رانندگانی که به محض دیدن عابر پیاده پایشان را روی پدال گاز می فشارند تا زودتر از او از خط عابر پیاده عبور کنند! از جلوی پای عابر پیاده یا پشت سر او هم هیچ تفاوتی نمی کند!
البته ریاست محترم پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بسیار محبت فرموده و شماره تلفنی را اعلام داشته اند تا شهروندان پیاده مواردی را که موجب نگرانی آن ها می شود و یا نام نهادها و سازمان هایی را که مسیر حرکت آن ها را مسدود می کنند، به این نیرو اطلاع بدهند. خیلی ممنون! البته ایشان بهتر است اعلام کنند که چند خط تلفن و چند هزار مامور برای پاسخگویی به این تلفن ها در مراکز نیروی انتظامی مستقر کرده اند؟ مگر خود ایشان نمی توانند حدس بزنند که اگر حقیقتا مردم به این تقاضای ایشان پاسخ بدهند و قبول کنند که هم وقت و هم پول خودشان را برای منعکس کردن اعتراض ها و انتقادهایشان تلف کنند،
چه تعداد میلیونی شکایت هر روز به واحدهای راهنمایی و رانندگی خواهد رسید!
قبول کنیم که مهم ترین و اولین تخلف عابر پیاده در سطح شهرمان این است که به جمع خودروداران نپیوسته و سال های سال است که عابر پیاده مانده است. مگرنه این است که راهنمایی و رانندگی، سازمان ترافیک تهران، شهرداری تهران و همه نهادهای دیگر ترافیکی و شهری مسئول تنظیم عبور و مرور آسان و بی دردسر خودروها هستند و نه عابران پیاده! ما ده ها سال خودمان حق عابر پیاده را نادیده گرفته ایم اکنون هم دیگر او حقی برای خود نمی شناسدکه از به آن رضایت بدهد یا از آن بیشتر بخواهد. بنابراین بهتر است آنان را بیش از این ننوازیم و اگر از آنان دلجویی نمی کنیم، لااقل برزخم هایشان نمک نپاشیم!