سوخت کشتی در اغما !
صنعت کشتیرانی روزانه حدود 2.5 میلیون بشکه از نفت کوره را مصرف می کند و قرار است این سوخت به سوی استفاده از سوخت کم سولفور یا سوخت گازوئیل دریایی تغییر یابد.
تین نیوز |
* تاثیر قوانین مصرف سوخت کم سولفور در سال 2020 میلادی را بر صنعت کشتیرانی چگونه ارزیابی می کنید؟
قوانین سولفور، طی یک شب تغییر مخرب و قابل توجهی را در الگوی تقاضا ایجاد خواهد کرد. باید با فرض کمبود منابع این انتظار را داشت که تولید سوخت از نوع مناسب همیشه در زمان و مکان درست قابل دسترسی نیست.
صنعت کشتیرانی روزانه حدود 2.5 میلیون بشکه از نفت کوره را مصرف می کند و قرار است که این سوخت به سمت استفاده از سوخت کم سولفور یا سوخت گازوئیل دریایی تغییر یابد. امروزه، یک شکاف 200 دلاری بین سوخت سنگین و گازوئیل وجود دارد. اگر من مالک کشتی باشم و نخواهم تغییری در سوخت شناور ایجاد کنم، باید به ازای هر تن 200 دلار بیشتر پرداخت کنم و این یک هزینۀ مادی است که در عملیات خود باید متقبل شوم چرا که سوخت، نیمی از هزینۀ عملیاتی شناور را به خود اختصاص می دهد و با توجه به قیمت حاضر افزایش 200 دلاری به ازای هر تن سوخت در مجموع به معنای افزایش 20درصدی هزینه های عملیاتی خواهد بود. اگر به احتمال خیلی کم در بازار آشفته جان سالم به در برم و 20 تا 25 درصد افزایش در هزینه ها داشته باشم بسیار وحشتناک خواهد بود چرا که نمی توان انتظار گذر از هزینه ها را از سوی حمل کنندگان بار داشت.
* نقش اسکرابرها( سیستم های تصفیه) را در بازار چگونه می بینید؟
اپراتورهای شناورها فارغ از فعالیتی که انجام می دهند با هزینه های زیادی روبه رو هستند. اگر اسکرابر ها یا همان سیستم های تسویه بر روی شناورها نصب شود، یک هزینۀ سنگین دو تا سه هزار میلیون دلاری را باید متقبل شد ودرصورتی که با توجه به نوع شناور و در دسترس بودن تجهیزات ممکن است شناوری به اسکرابر نیازی نداشته باشد. حدوداً هزار فروند شناور در حال حاضر وجود دارند که به سیستم های اسکرابر مجهز هستند و بسیاری از تولیدکنندگان اسکرابر باید هر ساله 200 تا 300 مورد تولید کنند. این به آن معنی است که اسکرابرها تنها یک جریان اجباری نیستند آنها گزینه های بسیار کوچکی هستند که اگر شناوری در منطقۀ تجاری خاص یا نوع خاصی فعالیت داشته باشند به آن نیاز پیدا خواهد کرد.
* آیا می توان شاهد تلاش هایی مبنی بر نپذیرفتن این قانون در صنعت کشتیرانی بود؟
* صنعت کشتیرانی چه اقداماتی را باید برای کسب آمادگی انجام دهد؟
تاکنون ندیده ام که تامین کنندگان و فروشندگان سوخت در خصوص این موضوع به طور جدی صحبتی به میان آورده باشند و اگر تعاملی در جریان است تنها پشت درهای بسته اتفاق می افتد. زمان آن رسیده است که بنشینیم و در خصوص چالش های پیش روی اعمال قانون سوخت کم سولفور در صنعت کشتیرانی بحث کنیم.
صنعت کشتیرانی روزانه حدود 2.5 میلیون بشکه از نفت کوره را مصرف می کند و قرار است این سوخت به سوی استفاده از سوخت کم سولفور یا سوخت گازوئیل دریایی تغییر یابد.
به گزارش گروه بین الملل مانا، مدیر بازرگانی شرکت تابعه Glencore موسوم به Inatech که تامین کنندۀ جهانی راهبردهای هوش محاسباتی دریایی و نفتی است در گفتگویی ضمن اشاره به فعالیت این شرکت در خصوص ارائه و تامین راهکارهای نرم افزاری برای تامین کنندگان و خریداران سوخت به بیان نقطه نظراتی در مبحث لازم الاجرایی شدن قانون سوخت کم سولفور در بازار پرداخت.
* تاثیر قوانین مصرف سوخت کم سولفور در سال 2020 میلادی را بر صنعت کشتیرانی چگونه ارزیابی می کنید؟
قوانین سولفور، طی یک شب تغییر مخرب و قابل توجهی را در الگوی تقاضا ایجاد خواهد کرد. باید با فرض کمبود منابع این انتظار را داشت که تولید سوخت از نوع مناسب همیشه در زمان و مکان درست قابل دسترسی نیست.
صنعت کشتیرانی روزانه حدود 2.5 میلیون بشکه از نفت کوره را مصرف می کند و قرار است که این سوخت به سمت استفاده از سوخت کم سولفور یا سوخت گازوئیل دریایی تغییر یابد. امروزه، یک شکاف 200 دلاری بین سوخت سنگین و گازوئیل وجود دارد. اگر من مالک کشتی باشم و نخواهم تغییری در سوخت شناور ایجاد کنم، باید به ازای هر تن 200 دلار بیشتر پرداخت کنم و این یک هزینۀ مادی است که در عملیات خود باید متقبل شوم چرا که سوخت، نیمی از هزینۀ عملیاتی شناور را به خود اختصاص می دهد و با توجه به قیمت حاضر افزایش 200 دلاری به ازای هر تن سوخت در مجموع به معنای افزایش 20درصدی هزینه های عملیاتی خواهد بود. اگر به احتمال خیلی کم در بازار آشفته جان سالم به در برم و 20 تا 25 درصد افزایش در هزینه ها داشته باشم بسیار وحشتناک خواهد بود چرا که نمی توان انتظار گذر از هزینه ها را از سوی حمل کنندگان بار داشت.
* نقش اسکرابرها( سیستم های تصفیه) را در بازار چگونه می بینید؟
اپراتورهای شناورها فارغ از فعالیتی که انجام می دهند با هزینه های زیادی روبه رو هستند. اگر اسکرابر ها یا همان سیستم های تسویه بر روی شناورها نصب شود، یک هزینۀ سنگین دو تا سه هزار میلیون دلاری را باید متقبل شد ودرصورتی که با توجه به نوع شناور و در دسترس بودن تجهیزات ممکن است شناوری به اسکرابر نیازی نداشته باشد. حدوداً هزار فروند شناور در حال حاضر وجود دارند که به سیستم های اسکرابر مجهز هستند و بسیاری از تولیدکنندگان اسکرابر باید هر ساله 200 تا 300 مورد تولید کنند. این به آن معنی است که اسکرابرها تنها یک جریان اجباری نیستند آنها گزینه های بسیار کوچکی هستند که اگر شناوری در منطقۀ تجاری خاص یا نوع خاصی فعالیت داشته باشند به آن نیاز پیدا خواهد کرد.
* آیا می توان شاهد تلاش هایی مبنی بر نپذیرفتن این قانون در صنعت کشتیرانی بود؟
اجرایی نشدن و نپذیرفتن واقعی نیست. این قانون به سادگی اجرا خواهد شد چرا که شواهد و مدارک موجود برای اثبات آن با وجود سوخت های موجود قوت می گیرد. در این صنعت برخی اپراتورها سیاه نمایی می کنند ولی حمل کنندگان بزرگ و به نام کالا این نگرش مبنی بر اجرایی نشدن قانون مصوب IMO را نخواهند پذیرفت و مسیر اصلی کشتیرانی، تجارت بزرگ و مشتریان به نام خود را به خطر نمی اندازد.
تاکنون ندیده ام که تامین کنندگان و فروشندگان سوخت در خصوص این موضوع به طور جدی صحبتی به میان آورده باشند و اگر تعاملی در جریان است تنها پشت درهای بسته اتفاق می افتد. زمان آن رسیده است که بنشینیم و در خصوص چالش های پیش روی اعمال قانون سوخت کم سولفور در صنعت کشتیرانی بحث کنیم.
منبع:
سايت خبری مانا
