◄ سهم 50 درصدی «بانکرینگ» در خلیج فارس محقق میشود؟
در حال حاضر بندر فجیره امارات با بیشترین سهم (بیش ازیک میلیون تن سوخت که بیش از 65 درصد آن از طریق کشورمان تامین میشود) و خرفکان، دبی و.. در خلیج فارس بانکرینگ کشتیها را انجام میدهند.
با برنامهریزی سنجیده و هدفمند میتوان به سهم 50 درصد سوخترسانی کشتیها در خلیج فارس در قالب تکلیف برنامه ششم دست یافت.
به گزارش تیننیوز، یک کارشناس حملونقل با بیان این مطلب در گروه تلگرامی «جامعه بندری و دریایی» و در جمع فعالان این حوزه گفت: صنعت بانکرینگ، صنعتی پرسود در خلیج فارس و دریای عمان است.
رضا مرادی افزود: با توجه به موقعیت حساس و استراتژیک ایران و قرار گرفتن در مسیر کریدورهای حملونقل بینالمللی، شاهراه انرژی دنیا و دسترسی به آبهای آزاد، همچنین بهرهمندی از منابع سرشار انرژی، این امکان وجود دارد که با برنامهریزیهای سنجیده و هدفمند نسبت به تحقق دستیابی به سهم 50 درصد سوخت رسانی کشتیها در خلیج فارس در قالب تکلیف برنامه ششم دست یافت.
او با یادآوری اینکه در حال حاضر سهم ایران در این زمینه 20 درصد است،خاطرنشان کرد: این در حالی است که سالانه بیش از 12 هزار کشتی از خلیج فارس و دریای عمان تردد می کنند که سوخت مصرفی آنها بالغ بر چندین میلیون تن است.
وی در خصوص مزایای بالقوه ایران در این فرآیند اظهار کرد: برخورداری از حجم قابل توجه نفت کوره تولیدی توسط پالایشگاههای اراک، اصفهان، تهران و...، مالکیت تمامی بنادر شمال خلیج فارس و دریای عمان شامل؛ آبادان، خرمشهر، عسلویه، چابهار و... و وجود جزایر متعدد با مالکیت ایرانی در خلیج فارس از جمله مزایای بالقوه کشورمان در این فرآیند است.
این کارشناس تاکید کرد: اما در حال حاضر بندر فجیره امارات با بیشترین سهم (بیش ازیک میلیون تن سوخت که بیش از 65 درصد آن از طریق کشورمان تامین میشود) و خرفکان، دبی و.. در خلیج فارس بانکرینگ کشتیها را انجام میدهند.
به گفته وی در کشور ما نیز بنادر سلخ قشم و خلیج فارس بندرعباس این فعالیت را انجام میدهند.
به گزارش تیننیوز، مرادی گفت: امید میرود با توجه به پتانسیلهای بالقوه کشورمان در زیرساختهای این امر از جمله نفت کوره و بنادر و جزایر با مالکیت ایران، برنامهریزان نسبت به بسط و توسعه آن در رقابت با بنادر امارات و بحث تحریمهای کشور قطر توسط امارات، از این فرصت در جهت سودآوری کشور بیش از پیش استفاده کنند.
به گفته مرادی با توسعه این فعالیت، غیر از بحث سوختگیری مباحث دیگری از قبیل تعمیرات کشتی، آبگیری و... نیز در بنادرمان صورت خواهد پذیرفت.
در ادامه این بحث، بهروز فتحی کارشناس لجستیک نیز گفت: تفکر پترولجستیک مبتنی بر دو مزیت مهم و شاخص کشور یعنی لجستیک و نفت شکل گرفته است و موضوع بانکرینگ میتواند از نمودهای آن باشد.
وی با ارایه نمودار زیر، خاطرنشان کرد: در نمودار ذیل میبینیم که اوج تقاضای نفت تا سال 2030 است و ارزش جهانی آن از 60 تا 70 دلار بیشتر نخواهد بود. شاید لازم باشد از این سرمایه ملی بهعنوان پیشران اقتصادهای دیگر مثل لجستیک و ترابری استفاده کرد.
فتحی تاکید کرد: شاید وقت آن رسیده است که با مشارکت و خرد جمعی متخصصان و کوشندگان عرصههای مختلف اقتصادی بهویژه حوزه ترابری و لجستیک، قوه خلاقیت نسل جدید را ارتقا داد و دوره افول ابتکار و خلاقیت را که به خاطر خامفروشی دامنگیرمان شده را برطرف کرد.
او افزود: بدین منظور هر کسب و کار و سازمانی در این عرصه نیاز به ایجاد یک لایه مولد دانشهای محوری و بنیادی دارد که زمینه توسعه دانش و تزریق آن به کسب و کار سازمان را فراهم کند.
فتحی با بیان اینکه شاید نوع ایرانی چنین برنامهای، اتکا بر توان دانشی و سرمایهای نفت ( پترول) باشد، گفت: در صنایع بالادست نفت، ما با صنعت پتروشیمی آشنا هستیم که متکی بر شناخت نفت از نظر ساختار شیمیایی و دانش تفکیک اجزای نفتی جهت دستیابی به فراوردههای جدید است. شاید فقط ماده اولیه نفت از طبیعت بهدست میآید و بقیه فرایندهای پتروشیمی متکی بر دانش انسان است.
به گزارش تیننیوز، او اظهار کرد: حال بیاییم کمی رویاپردازی کنیم و صنعت جدیدی تحت عنوان پترولجستیک به مفهوم جذب بار از جریان جهانی کالا به کشور متکی بر علم، دانش و قابلیتهای کشورمان از نفت بهعنوان انرژی پیشران بار ایجاد کنیم.
فتحی با طرح این پرسش که آیا پترولجستیک ایدههای دیگری از توسعه کسب و کارهای لجستیکی برای شما تداعی میکند؟ گفت: تفکر پترولجستیک با این هدف شکل گرفته است که به ماهیت پدیدههایی مثل انرژی برای حرکت و مهندسی حرکت فیزیکی محمولهها (لجستیک)، دقیق و عمیق شده و برنامههای توسعه اقتصاد حملونقل از یک سو و اقتصاد انرژی از سوی دیگر را بر یک پایه و اساس فلسفی و سازگار با مزیت نسبی کشور قرار دهد.
به گفته وی این دو وجه توانمندی کشور، بهنوعی میتواند دو بال مکمل برای توسعه اقتصاد کشور باشد.