◄ ضرورت ورود دادستان کل کشور در موضوع تصادفات رانندگی
دادستانی کل کشور به مانند موضوع واژگونی اتوبوس دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات که کاملاً به‌جا و درست ورود پیدا کردند، به‌کل ماجرای تأسف‌بار تصادفات رانندگی در کشور وارد شوند و دلایل علمی و عملی بروز تصادفات و کشتار سرمایه‌های ایرانی را پیگیری کنند.
تصادفات رانندگی به‌خصوص تصادفات ناوگان حمل‌ونقل عمومی به یک معضل ملی و یک ابر چالش در کشورمان تبدیل‌شده است که روزانه جان بیش از ۵۰ نفر از هم‌وطنان عزیز را می‌گیرد و۱۲۰ نفر معلول و از کار افتاده دائمی و۹۰۰ نفر مجروح می‌دهد که این آمار قابل‌توجه و تکان‌دهنده است. یعنی بیش از یک جنگ تمام‌عیار در کشور قربانی می‌گیرد و هزینه سنگینی بر اقتصاد کشور و خانواده‌ها تحمیل می‌کند. لازم به ذکر است که نباید از سایر هزینه‌ها ازجمله هزینه‌های اجتماعی، فرهنگی، اداری و روحی و روانی آن غافل ماند. این جنگ خانمان‌سوز دهه‌هاست در کشور قربانی می‌گیرد و کم‌تر خانواده ایرانی پیدا می‌شود که در این جنگ قربانی نداده باشند. بعد از این همه کشتار و معلولیت و خسارت‌های جبران‌ناپذیر هنوز کسی در کشور ما پیدا نشده که دستور آتش‌بس این جنگ خانمان‌سوز و ویرانگر را صادر کند ظاهراً برای دولت‌ها و نمایندگان مجالس در دوره های مختلف این موضوع یک امر عادی تلقی می‌شود.
درحالی‌که زمانی میزان تصادفات و تلفات رانندگی در کشور موردقبول است که تمام مسئولان از جمله دولت و مجلس و سایر سازمان‌ها و ارگان‌های مربوطه این موضوع را یکی از اولویت‌های کاری خویش قرار داده و با داشتن یک طرح جامع و ملی و با فرماندهی واحد و سیاست‌های همسوی تمام سازمان‌ها برای کنترل و کاهش آن عمل نمایند که این کار در کشور ما صورت نگرفته است.
به نظر می‌رسد مجلس و دولت محترم هم‌چون سایر مجالس و دولت‌های گذشته هیچ طرح و برنامه‌ای برای کنترل و کاهش این بحران در کشور ندارند و اقدامات پراکنده و سیاست‌های غیر همسوی برخی از سازمان‌ها نیز تابه‌حال کارساز نبوده و یا متناسب با عمق فاجعه نبوده است. همین امر باعث شده کشور ما از حیث تصادفات و تلفات رانندگی در بین ۱۹۰ کشور جهان از آخر رتبه دوم را داشته باشد که در شان کشور و مردم عزیزمان نیست. پس مسئولان ما نباید چشم خود را به روی یک فاجعه انسانی ببندند و فقط به اظهار تأسف و عرض تسلیت بسنده کنند و به مردم پاسخگو نباشند.
تمام کارشناسان حوزه حمل‌ونقل و ترافیک معتقدند تصادفات رانندگی و تلفات ناشی از آن قابل‌کنترل و پیشگیری است و همانند سایر کشورها می‌توانیم میزان آن را به حداقل ممکن برسانیم و برای این کار نه‌تنها نیاز به بودجه کلان نیست بلکه تمام سازمان‌ها و ارگان‌ها و مردم سود خواهند برد، درحالی‌که کشور به علت تحریم‌های ناجوانمردانه دشمنان با مشکلات اقتصادی و کمبود بودجه سازمان‌ها مواجه است ولی دولت روزانه هزینه‌های تصادفات رانندگی را پرداخت می‌کند. برای مثال بیش از ۳۵درصد بودجه سلامت کشور صرف درمان مجروحان تصادفات رانندگی می‌شود و یا هزینه نگهداری معلولان تصادفات رانندگی برای سازمان بهزیستی و خانواده‌ها کمرشکن است. نگارنده، که سالیان طولانی عمر خویش را صرف تحقیق و پژوهش در زمینهٔ کاهش تصادفات رانندگی کرده است و ده‌ها کتاب و مقاله در حوزه آموزش فرهنگ ترافیک و بهداشت و ایمنی در رانندگی را برای همه گروه‌های سنی، از مهدکودک تا مراکز عالی دانشگاهی تهیه و تنظیم کرده است و تقدیم مردم عزیزمان کرده‌است به این مهم دست‌یافته‌ام که موضوع تصادفات رانندگی جزو اولویت‌های کاری مسئولان نیست.
بنابراین به نظر می‌رسد دادستانی کل کشور به مانند موضوع واژگونی اتوبوس دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات که کاملاً به‌جا و درست ورود پیدا کرده‌اند، به‌کل ماجرای تأسف‌بار تصادفات رانندگی در کشور وارد شوند و دلایل علمی و عملی بروز تصادفات و کشتار سرمایه‌های کشور عزیز و اسلامی‌مان را پیگیری کنند. در غیر این صورت، این کشتار بی‌رویه و خسارت‌های ناشی از سوانح و حوادث جاده‌ای همچنان ادامه خواهد داشت و جز پلیس که سنگینی بار سازمان‌های دیگر را هم بر دوش می‌کشد، مسئولان ما از خواب بیدار نخواهند شد، حتی اگر تمام ملت ایران در جریان تصادفات رانندگی جان بسپارند یا همه خانواده‌ها داغدار این حوادث باشند.
