فولاد مبارکه؛ به دنبال حمل و نقل پاک، ایمن، سریع و ارزان
امروزه حمل و نقل، نقش محوری و زیربنایی در رشد اقتصادی کشورها ایفا می کند و از آن به عنوان یک صنعت و یکی از نشانه های کشورهای پیشرفته و توسعه یافته یاد می شود؛ تاجایی که اساساً توسعه یافتگی بدون رشد و توسعه این صنعت محقق نخواهد شد.
امروزه حمل و نقل، نقش محوری و زیربنایی در رشد اقتصادی کشورها ایفا می کند و از آن به عنوان یک صنعت و یکی از نشانه های کشورهای پیشرفته و توسعه یافته یاد می شود؛ تاجایی که اساساً توسعه یافتگی بدون رشد و توسعه این صنعت محقق نخواهد شد.
نقش ویژه این صنعت در فرایندهای تولید، توزیع و مصرف کالا و خدمات نقشی بی بدیل است و چنانچه بخواهیم در حوزه های مختلف صنعتی پیشرفت کنیم، قطعاً باید قبل از هر چیز، زیرساخت های حمل و نقل را در کشور ایجاد کنیم تا بتوانیم ظرفیت های لازم را در اختیار داشته باشیم.
سهم ویژه حمل و نقل در قیمت تمام شده کالاها نیز نقش مهمی دارد. این بخش می تواند با هموار کردن امر مبادله و تجارت کالا و خدمات در سطح ملی و بین المللی، موجب رشد اقتصادی کشورها شود.
برخی کارشناسان در زمینه حمل و نقل از اهمیت سرعت، دقت و امانت بالا یاد می کنند، اما در شرایط اقتصادی فعلی، برخی پارامترهای دیگر نیز در این زمینه مؤثر است که از آن جمله می توان به اهمیت برخورداری از یک شبکه گسترده حمل و نقل ترکیبی و چندبخشی و درعین حال ارزان و باقیمت تمام شده رقابتی اشاره کرد که به یقین از نیازها ی اولیه در این حوزه است.
اگر می خواهیم به عنوان صنعتی سبز و پیشرو به بقا و رقابت خود در عرصه های داخلی و بین المللی ادامه دهیم و شاهد بهبود حداکثری فرایندهای زیست محیطی باشیم، باید برای داشتن سامانه حمل و نقل پاک، ایمن و ارزان برنامه ریزی و تلاش کنیم.
سهم هزینه حمل و نقل سهمی بسیار مهم در قیمت تمام شده کالاهاست
در بسیاری از کشورهای پیشرفته، تولیدکنندگان فولاد مواد اولیه موردنیاز خود را از دوردست ترین نقاط باقیمت تمام شده به مراتب کمتر از ما به کارخانه های خود حمل می کنند؛ این در حالی است که سهم هزینه حمل و نقل سهمی بسیار مهم در قیمت تمام شده کالاهاست. اگر سامانه حمل و نقل به درستی طراحی و اجرا نگردد، نه تنها تولیدکننده، بلکه مصرف کننده نهایی نیز متضرر خواهد شد.
در کشور ما، زنجیره فولاد به شدت به حمل و نقل گره خورده و حدود ۲۰ درصد هزینه ها به حمل مربوط می شود و شامل هزینه های حمل سنگ آهن و مواد اولیه تا توزیع محصول به مقصد مشتریان است. برای تولید هر تن فولاد حداقل 3 تا ۴ برابر آن باید سنگ آهن و سایر مواد جابه جا شود. در پاره ای مواقع بسته به شرایط اقتصادی کشور، این سهم ۲۰ درصدی ممکن است به مراتب بیش از این باشد.
در حمل جاده ای به شرایط اشباع رسیده ایم
سال گذشته تقریباً ۵۰ درصد حمل مواد و محصولات با استفاده از ظرفیت های حمل ریلی انجام گرفت. اما در سال جاری در بخش حمل جاده ای مواد، این میزان به حدود 52 درصد و در محصول نیز به حدود ۸۷ درصد افزایش یافته است. این رقم برای فولاد مبارکه به بیش از ۷۰ درصد حمل جاده ای افزایش یافته، چراکه متأسفانه در بخش حمل ریلی، توسعه زیرساخت ها به خوبی انجام نشده است.
برای تحقق افق ۱۴۰۴، به ۲۰۰ میلیون تن جابه جایی فقط در زنجیره فولاد نیاز داریم
در صنعت فولاد کشور برای افق ۱۴۰۴ تولید ۵۵ میلیون تن فولاد هدف گذاری شده است. در شرایطی که امروز برای تولید ۳۰ میلیون تن، با چنین شرایطی در زمینه جابه جایی مواد مواجهیم، برای تحقق افق ۱۴۰۴ به ۲۰۰ میلیون تن جابه جایی فقط در زنجیره فولاد نیاز داریم. به عبارت دیگر، حمل ریلی و جاده ای تا سه سال آینده حداقل باید سه برابر افزایش یابد تا بتوان صنایع مختلف را پوشش داد.
تولیدکنندگانی مثل فولاد مبارکه به منظور رفع گلوگاه های خود در حوزه حمل، به سرمایه گذاری در بخش کِشنده روی آورده اند، اما به طور قطع باید متولیان امر توسعه بنیادینِ حمل ریلی و جاده ای را در دستور کار قرار دهند؛ در غیر این صورت، علی رغم پایین نگه داشتن هزینه سوخت و سرمایه گذاری شرکت هایی مانند فولاد مبارکه که ناگزیر از رفع گلوگاه های مسیر حمل مواد اولیه به خطوط تولید خود و عرضه محصولاتشان به بازارهای داخلی هستند، همچنان شاهد حمل و نقل گران هستیم.
تأکید بر افزایش توانمندی های شرکت حمل و نقل توکا
در خصوص راهکارهای بهبود وضعیت حمل و نقل و کاهش قیمت تمام شده و با در نظر گرفتن تجارب ارزشمند شرکت توکا در حوزه حمل باید گفت این شرکت باید با برنامه ریزی بهتر، سهم بیشتری در شبکه حمل و نقل جاده ای و توزیع کالاهای فولاد مبارکه و حتی در سطح کشور ایفا کنند. به خاطر داشته باشیم استفاده از ناوگان ترابری پاک، ایمن، قوی و ارزان در کنار به کارگیری روش های نوین و هوشمند و استفاده از سایر ظرفیت های موجود می تواند صنعت کشور را یاری کند.
* مدیرعامل فولاد مبارکه
