◄ اختصاص سهمیه سوخت بر اساس پیمایش و مزیتی که از بین رفت
با توجه به عدم تاثیرگذاری مزیت ناوگان مدرن، رانندگان این خودروها چند رویکرد جبرانی روی آورده‌اند.
یک فعال بخش حمل‌ونقل جاده‌ای کالا در مورد اختصاص سهمیه سوخت و همچنین لاستیک به رانندگان برون‌شهری بر اساس میزان پیمایش، گفت: اولاً در این شیوه سهمیه ناوگان متناسب با میزان مصرف برند خودروساز با توجه به تنوع ناوگان در کاربری و استاندارد تیپ پمپ‌های انژکتور قابل قبول شرکت بوش مندرج بر انواع موتورهای کامیون‌ها، نیست.
به گزارش تین نیوز، محمدمهدی هراتی‌زاده با بیان این مطلب در بخش نظرهای کاربران این شبکه خبری نوشت: در اطلاعات مندرج روی موتورهای کامیون بر اساس دسته بندی ظرفیت کامیون‌ها توجه شده است، یعنی کشنده یورو چهار و کشنده دهه 60 ماک یا کشنده‌های پر مصرف هرکدام بر اساس اطلاعات فنی پمپ باید سهمیه بگیرند و برای این مهم نه به مشاوره صنوف بلکه باید به جدول شرکت بوش و کدهای انژکتورها مراجعه نمود.
بیشتر بخوانید:
این راننده با انتقاد از روش اختصاص سوخت بر اساس پیمایش و بدون توجه به میزان مصرف ناوگان، اظهار کرد: ضمن این‌که مالکان ناوگان کم مصرف، سرمایه‌گذاری 10 برابری نسبت به ناوگان فرسوده انجام داده‌اند تا از ویژگی صرفه‌جویی و بهره‌وری برخوردار شوند اما چون سوخت در کشور ما ارزان است و در رقابت مزیت ناوگان مدرن تاثیرگذار نیست عملاً دولت و بازار از منافع این سرمایه‌گذاری منتفع می‌شوند.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به عدم تاثیرگذاری مزیت ناوگان مدرن، رانندگان این خودروها چند رویکرد جبرانی روی آورده‌اند که عبارتند از:
- فروش سهمیه مازاد صرفه‌جویی شده به قاچاقچیان سوخت برای مبلغ نازل که در مقایسه مابه تفاوت، عملاً دولت زیان می‌بیند.
- حمل بار بدون بارنامه و استفاده از سوخت صرفه‌جویی که باز به دولت در عوارض و مالیات خسارت وارد می‌شود.
- اجاره کارت به جایگاه‌های سوخت یا قاچاقچیان.
به گزارش تین نیوز، این راننده گفت: این در حالی است که اگر یک کامیوندار با ابزار روز و سرمایه گران سرمایه‌گذاری ;vni که سرمایه‌گذاری او درنهایت به نفع منافع ملی است باید خودش هم از آن سود ببرد، یعنی یا در رقابت با ناوگان فرسوده مزیت کسب و کار داشته باشد و یا یارانه بگیرد.
هراتی‌زاده تاکید کرد: ولی چون به‌رغم شعار رقابت و توافق و... همچنان توازن بازار عرضه و تقاضا با رقابت ناوگان فرسوده منفی است و مالکان ناوگان مدرن نه مابه تفاوت مصرف می‌گیرند و نه بهای واقعی اخذ سوخت از ناوگان پرمصرف اخذ می‌شود و به‌نوعی حمایت با انگیزه نرخ حمل وجود دارد این تضادها همچنان وجود دارد و روز به‌روز تشدید می‌شود.
