نظریه ای برای معضل آلودگی هوا در کلان شهرها

حمل و نقل ریلی از جمله شیوه های مرسوم حمل و نقل زمینی است که واجد صرفه های اقتصادی بالا از نظر مصرف انرژی و نیز ایمنی است . هر چند در گذشته به لحاظ سرعت کم قطارها، بهره گیری از ظرفیت راه آهن، بیشتر به منظور جابجایی کالا و مواد بوده است، اما در سال های اخیر به دلیل افزایش حوادث جاده ای در کشور، حمل و نقل ریلی از استقبال بیشتری برخوردار شده است.

به گزارش تین‌نیوز به نقل از روابط عمومی راه آهن، با مقایسه تولید گازهای آلاینده در دو بخش حمل و نقل ریلی و جاده ای به ازای هر واحد حمل و همچنین با در نظر گرفتن مصرف سوخت گازوئیل به این واقعیت می رسیم که آثار آلوده کنندگی و تخریب محیط زیست توسط حمل و نقل ریلی بسیار کمتر از حمل و نقل جاده ای است.

به طوری که طبق اعداد و ارقام موجود در بحث مقایسه هزینه های آلوده کنندگی حمل و نقل جاده ای و ریلی ، می توان نتیجه گرفت که حمل و نقل ریلی نسبت به سایر شقوق حمل و نقل خصوصا حمل و نقل جاده ای بسیار کارآمدتر بوده و سازگاری بیشتری با محیط زیست دارد بطوریکه با کاهش مصرف سوخت از طریق بهره گیری بیشتر از حمل و نقل ریلی در بخش حمل بار و مسافر می توان تا حد بسیاری زیادی از انتشار گازهای آلاینده که باعث آلوده شدن هوا و محیط زیست می شوند جلوگیری کرد.

استاندارد نبودن برخی خودروهای تولیدی، عدم وجود خوردوهای فرسوده و مواردی از این دست نشان می دهد که توجه به هر کدام از آنها در کنترل آلودگی هوا تاثیر بسیاری زیادی دارد. در واقع بیش از ۸۰ درصد سهم آلودگی، ناشی از سوخت خودروها است. بنابراین استفاده از حمل و نقل ریلی بیشترین کارآیی و بهره‌وری را نسبت به سایر حمل ونقل دارد و همینطور کمترین آسیب را به محیط زیست وارد می‌کند. با توجه به سهم عمده منابع متحرک در آلودگی هوای تهران مانند خودروهای فرسوده و موتورسیکلت‌ها، توسعه سیستم حمل و نقل ریلی به عنوان روش بهینه انتقال مسافر یک گزینه اجتناب‌ناپذیر است.

بی‌تردید با توسعه خطوط حومه ای و اتصال شبکه های حمل و نقلی مختلف با یکدیگر می‌توان روزانه چندین میلیون مسافر را در زمان مشخص و بدون مواجهه با ترافیک به مقصد رساند و از ورود سه تا پنج میلیون خودرو از ورودی های شهر تهران جلوگیری کرد .

کارشناسان ریلی و حمل و نقل حومه ای بر این باورند که با استفاده از ظرفیت‌های شبکه حمل‌ونقل ریلی و اتصال این مجموعه به شریان‌های کشوری در اطراف شهر تهران می توان گام های مهم برای حل معضل ترافیک و مهمتر از همه کاهش آلودگی های زیست محیطی در کلان شهرها برداشت.

بدون شک خطوط برای قطارهای حومه ای طرحی است که براساس نظریه شهرسازی ریل پایه با هدف کاهش تردد خودروهای شخصی و به منظور تقلیل تصادفات جاده ای و آلایندگی شهرهای بزرگ مطرح و در حال توسعه است.