◄ دوره آموزشی برای آشنایی با خطر ورود غیرمجاز به حریم ریلی
با توجه به اینکه سالانه حدود 20 درصد از آمار خودکشی‌ها در ایران به خودکشی روی ریل قطار اختصاص دارد، دوره آموزشی آشنایی با مخاطرات ورود غیرمجاز به حریم ریلی و کاهش پیامدها و عواقب سوانح ناشی از خودکشی برگزار شد.
دوره آموزشی آشنایی با مخاطرات ورود غیرمجاز به حریم ریلی و کاهش پیامدها و عواقب سوانح ناشی از خودکشی در روزهای گذشته و در ادارات کل شهرهای مختلف کشور مثل راهآهن هرمزگان و آذربایجان غربی برگزار شد.
به گزارش خبرنگار تین‌نیوز، سالانه حدود 20 درصد از آمار خودکشی‌ها در ایران به خودکشی روی ریل قطار اختصاص دارد که این آمار نشان‌دهنده افزایش این تعداد در سال‌های اخیر است.
معاون فنی و زیربنایی راهآهن در این‌باره گفت: از آنجا که خودکشی در ایران پدیده‌ای رو به رشد است و سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۱۴ میلادی، نرخ خودکشی در ایران را 3/5 در صد هزار نفر اعلام کرده است، لازم است با نگاه عمیق‌تری به دلایل و فرایند این مسئله توجه کرد.
مازیار یزدانی افزود: این نرخ در میان زنان 6/3 و در میان مردان 7 است و بالاترین نرخ فصلی خودکشی، 35/2 درصد و مربوط به تابستان است که 13درصد بالاتر از فصل‌های دیگر است. ضمن اینکه بنابراین آمار سازمان پزشکی قانونی ۵۴ درصد خودکشی‌های منجر به مرگ در میان جوانان زیر ۳۰ سال بوده است.
یزدانی افزود: در برخی از مناطق کشور ما آمار خودکشی بالاتر از سایر شهرها است که این آمار می‌تواند توجه مسئولان ریلی را به آن مناطق بیشتر معطوف کند. مثلا بالاترین میزان خودکشی در استان ایلام (با نرخ ۲۶ از ۱۰۰ هزار نفر) و استان کرمانشاه (با نرخ ۲۳ از ۱۰۰ هزار نفر) است. پس‌ازاین دو استان، با فاصله زیادی استان‌های لرستان، همدان، گلستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویر احمد، آذربایجان غربی، کرمان، و کردستان جای دارند. تهران و سیستان و بلوچستان هم در آخرین رتبه‌ها قرار دارند.
این مقام مسئول در شرکت راهآهن لزوم اتخاذ اقدامات و ابزارهای پیشگیرانه با توجه به نرخ خودکشی در هر منطقه و همچنین انجام مراقبت‌های لازم و کنترل و نظارت کافی در حریم ریل را یکی از موارد مهم در افزایش قدرت پیش‌بینی و کاهش آمار خودکشی‌های ریلی دانست.
یزدانی اضافه کرد: البته لازم است که در این بین به ساختار اجتماعی، الگوهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه هم نظر کنیم و بدانیم که برخلاف خودکشی، قصد خودکشی دارای هدف‌هایی به‌جز «نابودی خویش» نظیر دعوت و خطاب یا تقاضای کمک و حمایت، واکنش در مقابل یک مصیبت، فاجعه، و بلای ناگهانی، سوءاستفاده و تهدید شخصی دیگر و فرار و گریز از موقعیت هم می‌تواند باشد. لذا باید با شناخت مناسب از این مساله اجتماعی به افرادی که ممکن است درگیر یا در شرف درگیری با این موضوع باشند کمک کرد.
گفتنی است که در کشور ما به‌طور میانگین سالانه ۱۷ تا ۱۸ نفر در ایستگاه‌های مترو خودکشی می‌کنند که این رقم در کشوری مثل فرانسه عدد 60 (نفر) را به خود اختصاص داده است. این تفاوت البته بیش از آنکه نشان‌دهنده اختلاف در سطح مخاطرات اجتماعی باشد، حکایت از وجود تفاوت در جوامع دارد.
در کشور ما حدود چهار سال قبل بود که شهردار تهران برای جلوگیری از ورود افراد به حریم راهآهن، دستور اجرای سیستم درهای حائل بین سکوها و قطارهای مترو موسوم به سیستم P.S.D را صادر کرد که البته هنوز عملیاتی نشده است اما شرکت راهآهن در طول این سال‌ها از هیچ تلاشی برای افزایش سطح اگاهی مدیران این حوزه و همچنین مردم برای کاستن از آمار خودکشی‌ها در حریم ریلی فروگذار نکرده است.
در اروپا نیز هر ساله حدود 270 میلیون یورو هزینه مستقیم ناشی از مرگ‌ومیر و جراحت افراد حاصل از خودکشی روی ریل، 103 میلیون یورو هزینه ناشی از آسیب تجهیزات و قطارها، 71 میلیون یورو هزینه ناشی از تاخیر در سرویس‌ها و حرکت سایر قطارها و 71 میلیون یورو هزینه ناشی از آسیب محیط به دلیل خودکشی افراد بر روی ریل قطارها اتفاق می‌افتد.
جداول زیر گویای تحلیل آماری وضعیت ایمنی در سیستم‌های ریلی سراسر دنیا و ارقام مربوط به میزان خسارات ناشی از آن است:
