◄ سالانه 800کیلومتر از برنامه توسعه ریلی عقب می‌مانیم
سالانه 800 کیلومتر از برنامه ساخت و توسعه ریلی در کشور عقب هستیم. مهرداد لاهوتی، عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه مجلس با اعلام این مطلب گفت: طبق اهداف و برنامه‌های تدوین‌شده تا پایان سال ۱۴۰۴ باید حدود ۲۵هزار کیلومتر خط ریلی در کشور ساخته شود.
سالانه 800کیلومتر از برنامه ساخت و توسعه ریلی در کشور عقب هستیم. مهرداد لاهوتی، عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه مجلس با اعلام این مطلب گفت: طبق اهداف و برنامه‌های تدوین‌شده تا پایان سال ۱۴۰۴ باید حدود ۲۵هزار کیلومتر خط ریلی در کشور ساخته شود.
به‌گزارش تین‌نیوز به نقل از فارس، لاهوتی اظهار داشت: درحال‌حاضر با درنظر داشتن همه پروژه‌های در دست اجرا و نیمه‌تمام حوزه ریلی، کم‌تر از ۱۴ هزار کیلومتر خطوط ریلی در کشور وجود دارد که نشان می‌دهد برای تحقق اهداف برنامه‌ای باید ۱۱ هزار کیلومتر دیگر در کشور خطوط ریلی ایجاد شود.
او افزود: درحال‌حاضر متوسط بهره‌برداری از خطوط ریلی در بهترین شرایط ۱۷۰ تا ۱۸۰ کیلومتر در سال است و اگر بنا داشته باشیم خوش‌بینانه به این موضوع بنگریم، حدود ۲۰۰ کیلومتر خط ریلی سالانه در کشور ساخته می‌شود و با این تفاسیر یعنی ۸۰۰ کیلومتر از برنامه سالانه عقب هستیم.
این نماینده مجلس بابیان اینکه در بودجه‌های سالانه منابع خوبی دراختیار حوزه ریلی قرارگرفته است، افزود: باوجود تخصیص بودجه مناسب به راه‌آهن در سال گذشته، متأسفانه متولیان از آن بهره لازم برای توسعه ریلی کشور نبرده‌اند.
او افزود: با توجه به اینکه تأمین منابع موردنیاز توسعه حوزه ریلی با بودجه عمومی میسر نبود این اجازه به متولیان ریلی داده شد تا با استفاده از فاینانس نسبت به تأمین منابع اقدام کنند به‌این‌ترتیب که اگر سهم ۸۵درصدی سرمایه‌گذار اعم از سرمایه‌گذار داخلی و خارجی مهیا بود سهم ۱۵ درصدی حوزه ریلی با قید شروطی از صندوق توسعه ملی پرداخت شود.
لاهوتی اضافه کرد: این شرایط مطلوبی بود که متولیان ریلی بهره‌ی از آن نبردند درصورتی‌که دولت می‌توانست شرایط استفاده از فاینانس ۷ میلیارد دلاری را مهیا کند، ۳ میلیارد دلار از محل صندوق توسعه ملی به آن تخصیص می‌یافت اما باوجودآنکه این اتفاق، یک انقلاب در حوزه ریلی ایجاد می‌کرد این فرصت استفاده نشد تا اینکه مجدد مورد تحریم قرار گرفتیم.
این عضو کمیسیون برنامه‌وبودجه تأکید کرد: دولت و خصوصاً متولیان ریلی باید اراده لازم برای بهره‌گیری از این منابع را داشته باشند، متأسفانه عزم جدی برای استفاده از این فرصت‌ها وجود ندارد درحالی‌که متولیان می‌توانند با ابتکار عمل زمینه حضور بخش‌خصوصی برای سرمایه‌گذاری در این حوزه را مهیا کنند؛ اما متأسفانه هیچ قدمی در این زمینه برنداشته‌اند.
