◄ شورای عالی ترابری افزایش قیمت بلیت قطار را بررسی می‌کند

قاعدتا با نگاه غیر بنگاهی، ! نمی خواند
""ما اگر در سپهر کلان اقتصاد قرار است نقشی درخور بازی کنیم! و خدماتی عام المنفعه! برای مردم ارائه بدهیم( مثل نقش دولت ها در ایجاد رفاه عمومی یا برقراری امنیت یا بهداشت!) نباید اصلا حتا بفکر اینگونه مسائل که با سود آوری، ماهیت بنگاه بودن و کسب و کار بودن سر و کار دارد وارد بشویم!""
اینها که عرض شد، انتقاداتیست که به زیر سوال بردن ماهیت بنگاهی یک کسب و کار وارد بود_
بنده یک مثال عرض می کنم :" بیمارستان خصوصی کوچکی را تصور کنید که به آن اعلام می کنند، بدلیل عدم رعایت برخورد مناسب پرسنل شما؛ گران بودن غیر قانونی خدمات و بی کیفیت بودن آنها، از فردا مشتری ها با شما قهر اند و دیگر باین بیمارستان مراجعه نمی کنند!( مسئولین برنامه ریزان و کلیه دست اندرکاران بیمارستان، با این خبر بسرعت به تقلا میافتند و به جستجوی راه چاره!"
حال همین خبر را به بیمارستان وسیع و در اندردشت دولتی بودجه بگیر از دولت با کیفیت پایین و نازل خدمات بدهید!_ از رئیس بیمارستان تا کارمند و پزشک اش ، عروسی می گیرند! از خوشحالی و موبایل ها و تبلت ها را بیرون می کشند و اوقات خوشی را برای یکدیگر! آرزو می کنند!_
مشتری، قلب کسب و کار است و رضایت و اقناع نیازها و خواسته های او، همه ی هدف دانش بازاریابی ست_
بیمارستان دولتی می گوید :" مشتری نیاید! بیاید! قهر کند! تخت ها خالی بماند! نماند!..مهم نیست_ من بودجه دارم!" و پشت ام به بودجه گرم است! اصلا خالی بماند تمام ظرفیت! ام_ که چه؟
ولی مدیر بیمارستان خصوصی برای اینکه باید درآمد زا باشد و "پول" بیافریند و ارزش( ثروت) ایجاد کند به تکاپو می افتد که چرا مشتریان اش ، ""قهر"" کرده اند! زیرا آنها هستند که ضامن بقای این تشکیلات اند!_ ما، نمی توانیم تفکر بنگاهی نداشته باشیم و انتظار و ادعای سودمندی!( چه برای خود چه جامعه و چه سگمنت های هدف مشتریان مان داشته باشیم)
به بنگاه بودن فکر کردن و برای بنگاه شدن تلاش کردن( نه با آن روش منسوخ قبلی که به خصولتی سازی منجر شد و آبروی خصوصی سازی را به کل برد) یعنی به سود مندی فکر کردن! یعنی به ایجاد ارزش و پول فکر کردن! و این نیاز امروز جامعه ی فقر زده ی تحت تحریم ماست که ثروت عموما در آن بوجود نمی آید و تسهیلات در آن تقسیم نمی شود مگر با رابطه و فساد... لذا اگر راهکاری برای ایجاد ثروت حلال، مشروع و درست هست، اگر از آن بهره بریم! یعنی در منابع مان اسراف کرده ایم ما نمی توانیم به کسب و کارها، نگاهی غیربنگاهی داشته باشیم اگر و فقط اگر هدف مان، ایجاد ارزش باشد تعریف علمی بازاریابی هم دقیقا همین است روشها و متدهای علمی که نهایتا به رضایت مشتری و برآوردن ِ نیازها و خواسته های او می انجامد با شرط ِ" سودآوری" . این شرط مهمترین شرط تعریف است! چون اگر تمام فعالیتهای انجام شده بدون این شرط صورت بگیرد، چیزی از بنگاه یا کسب و کار باقی نخواهد ماند
برای برآوردن این شرط( سودآوری معقول و نه حد اکثری و به هر قیمتی) نیاز به افزایش نرخ خدمات نیز هست اما بصورت قانونی و حقوقی! و مطابق با قانون ! و زیر نهادهای رگولاتوری قیمت گذاری مثل همه ی کسب و کارهای دیگر