اعتراض فعالان رسانه و محیط‌زیست به انتقال «کوشکی» و «دلبر» به سمنان
جمعی از خبرنگاران و فعالان عرصه محیط‌زیست در نامه‌ای به مدیر روابط عمومی سازمان محیط زیست با انتقال دو یوزپلنگ نر و ماده از پارک پردیسان به استان سمنان مخالفت کردند.
جمعی از خبرنگاران و فعالان عرصه محیط‌زیست در نامه‌ای به مدیر روابط عمومی سازمان محیط زیست با انتقال دو یوزپلنگ نر و ماده از پارک پردیسان به استان سمنان مخالفت کردند.
«کوشکی» و «دلبر» دو یوزپلنگ نر و ماده که سالهاست در پارک پردیسان با هدف تکثیر در اسارت نگهداری میشوند، امروز(یکشنبه) از سوی سازمان حفاظت محیط‌زیست در حال انتقال به استان سمنان هستند.
بر این اساس تعدادی از خبرنگاران و فعالان عرصه محیط‌زیست در نامه ای به امیرعبدالرضا سپنجی مدیر روابط عمومی سازمان محیط زیست و رونوشت به رییس سازمان و معاونت طبیعی آن خواستار شفاف سازی و توقف این کار شدند.
در متن این نامه که امروز انتشار یافته، آمده است: با نهایت تاسف پس از رسانه‌ای شدن اقدام عجولانه دفتر حیات‌وحش سازمان حفاظت محیط زیست جهت بیهوش‌سازی، معاینه و انتقال یوزهای پردیسان به استان سمنان و وارد آوردن استرس بسیار زیاد توسط یک اکیپ کاملا غیرحرفه‌ای به تنها یوزهای آسیایی جهان که در اسارت هستند؛ مستحضر شدیم که این اقدام عجولانه همچنان با سرعت و علیرغم احتمال بروز آسیب‌های جدی و حتی مرگ یوزها در صبح روز یکشنبه مورخ ۱۷ فروردین ادامه پیدا کرده است.
در این نامه تصریح شده است: جامعه خبرنگاری محیط زیست بدین طریق نگرانی و اعتراض جدی خود را نسبت به این اقدام کاملا غیرحرفه‌ای و غیرمسوولانه از جانب دفتر حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست اعلام می‌کند. بدیهی است که برای انجام عملیاتی با این درجه از اهمیت می‌باید شفاف عمل کرد. اگر این طرح از پشتوانه کامل تخصصی برخوردار است، چرا از رسانه‌ها مخفی نگه داشته شده است؟
در نامه جمعی از فعالان رسانه و محیط زیست آمده است: با توجه به انجام قطعی این اقدام از طرف سازمان علیرغم تمام مخالفت‌ها، حداقل انتظار آن است که سازمان محیط زیست همه مراحل را تصویربرداری کرده و تصاویر به طور کامل و غیرگزینشی در اختیار رسانه‌ها و افکار عمومی قرار بگیرد تا فاجعه مرگ گورخرها در اثر جابه‌جایی، که ابتدا تکذیب و سپس منجر به بی‌اعتباری بخش اطلاع‌رسانی و روابط عمومی این سازمان شد تکرار نشود.
«متاسفانه جابه‌جایی یوزها در زمان تعطیلی برخی رسانه‌های مکتوب و دورکاری رسانه‌های آنلاین به دلیل بحران ناشی از کرونا، نشان از بی‌توجهی و بی‌احترامی نه فقط به جامعه خبرنگاری محیط زیست ایران، بلکه به کلیه دغدغه‌مندان این عرصه است.»
