واردات بنزین به نفع کشور نیست

به گزارش تین نیوز به نقل از ایرنا، هاشم اورعی درباره اثرات واردات بنزین افزود: به دو دلیل نباید به دنبال واردات بنزین بود.

اورعی، دلیل نخست را اقتصادی برشمرد و ادامه داد: در جایی مطالعه می کردم که اگر روند مصرف بنزین به همین منوال پیش برود باید ۶۰ درصد درآمد ارزی کشور برای واردات بنزین و گازوئیل اختصاص داده شود.

وی خاطرنشان کرد: در کشور چنین توانی وجود ندارد که سالی این میزان ارز برای واردات بنزین تخصیص داده شود و البته یادمان باشد که این ارزی که برای بنزین اختصاص می یابد، باید از ارز دارو، مواد اولیه موردنیاز کارخانه ها و سایر اقلام اساسی کم شود.

اورعی گفت: این گونه نیست که بگوییم این میزان از ذخیره های ارزی برمی داریم و جای دیگری آسیب نمی بیند، قلک ما خالی است و اگر بخواهیم برای واردات بنزین هزینه کنیم باید از جای دیگر کم کنیم تا تأمین شود و این اقتصادی نیست.

وی، دلیل دوم را سیاسی و امنیتی دانست و اضافه کرد: اگر به همین منوال جلو برویم برای واردات بنزین وابسته خواهیم شد که اسباب خجالت و بسیار خطرناک است که نتوانیم نیازمان را تأمین کنیم.

رئیس اتحادیه انجمن های علمی انرژی ایران خاطرنشان کرد: در بخش تولید بنزین دیگر انتظار جهش تولید نمی توان داشت و نباید هم داشت؛ زیرا معنا ندارد این این قدر بنزین بی اندازه مصرف یا قاچاق شود.

وی ادامه داد: باید سیاست ها را اصلاح کرد و حتماً در این فرایند یکی از کارهای مهم آن است که قیمت ها اصلاح شوند و در کنار آن از قشر آسیب پذیر به میزان مناسب حمایت کرد.

سه نرخی کردن بنزین راه حل نیست

این مقام صنفی با اشاره به مطرح شدن مسائلی همچون سه نرخی شدن بنزین، گفت: اینها ممکن است یک مسکّن مقطعی آن هم کوتاه مدت باشد که من به اینها سیاست های «وصله پینه ای» می گویم؛ یعنی نشان دهنده آن است که ما آمادگی، جسارت و شهامت این که این مساله را حل کنیم نداریم و به دنبال تغییر صورت مساله هستیم.

وی افزود: این روشی است که سال ها رفته ایم و کار به جایی نرسیده است؛ راهکار این است که اصل ماجرا را بفهمیم و بخواهیم آن را حل کنیم.

اورعی بیان داشت: مشکلی هم که در چند دهه اخیر ایجاد شده را نمی توان یک شبه و بدون درد برطرف کرد. نخستین کاری که مسئولان باید انجام دهند این است که باید واقعیت ها را عنوان کنند.

وی توضیح داد: کشوری که ۳۰ الی ۴۰ درصد تورم دارد و پنج تا ۱۰ سال برای اصلاح قیمت هر کالایی به خصوص بنزین اقدام نشود، این کالا به یک مشکل و یک معضل اقتصادی تبدیل می شود. این مشکل طی سال ها ایجاد شده و قیمت آن کم و کم تر شده و دولت ها نیز همواره به اشتباه به یارانه پرداخت کرده است.

رئیس اتحادیه انجمن های علمی انرژی ایران تصریح کرد: حال عدد یارانه آنقدر زیاد شده که دیگر دولت هم توان پرداخت ندارد؛ به عبارتی حالا نه توان مالی دارد که به یارانه دادن ادامه دهد و نه جرات و شهامت آن را دارد که پرداخت نکند.

تداوم پرداخت یارانه بنزین ممکن نیست

این استاد دانشگاه ادامه داد: راهکار این است که وقتی ما می گوییم قیمت زیاد شود یعنی یارانه آن کم شود.

وی اظهار داشت: من قبول دارم که یارانه چیز خوبی است، اما خوبی آن در هوشمندی نحوه پرداخت نهفته است. روشی که اکنون در پرداخت یارانه بنزین داریم، همانند سایر کالاهای یارانه ای (گاز و برق و آب) بدترین نوع است و حتی کیلویی هم نیست.

اورعی خاطرنشان کرد: کیلویی آن است که بگوییم هر نفر بیاید، در صف بایستد و یارانه بنزین بگیرد. می خواهد پول دار باشد یا فقیر باشد فرقی نمی کند. اما اکنون بدتر از این عمل می شود؛ به عبارتی می گوییم هر کس پولدارتر است ما به وی بیشتر پول می دهیم و هرکه فقیرتر است کمتر پول می دهیم.

وی اظهار داشت: هرچقدر طرف پولدارتر است بیشتر بنزین مصرف می کند و در نتیجه بیشتر از یارانه منتفع می شود. در روش کنونی، مطابق آمارها دهک دهم ۲۹ برابر دهک اول از یارانه انرژی منتفع می شود این که باید برعکس باشد و یارانه فقط باید به قشر آسیب پذیر تعلق بگیرد نه به همه.

رئیس اتحادیه انجمن های علمی انرژی ایران خاطرنشان کرد: بنابراین این روش یارانه دادن به طور قطع بدترین روش ممکن است و تداوم آن شدنی نیست، زیرا به آنهایی که بیشتر استفاده می کنند بیشتر یارانه می دهیم.

وی افزود: فلسفه یارانه آن است که منجر به کم شدن مصرف شود، اما وقتی ما اینقدر یارانه را زیاد می کنیم که قیمت تمام شده ۲۰ برابر قیمتی است که مردم می پردازند منجر به افزایش مصرف می شود.

اورعی گفت: اکنون کار به جایی رسیده که مصرف متوسط کشور روزانه ۱۲۴ میلیون لیتر شده، در حالی که متوسط تولید ۱۱۰ تا ۱۱۵ میلیون لیتر است؛ یعنی همین الان در وضعیت قرمز هستیم.

وی اظهار داشت: پیشتر اعلام شد که سال گذشته چهار میلیارد دلار برای واردات بنزین و گازوئیل اختصاص داده شد و امسال صحبت از ۶ تا هشت میلیارد دلار است. در نتیجه واقعا به این روش نمی توان جلو رفت.

استاد دانشگاه شریف بیان داشت: از همه بدتر، وقتی ما این همه یارانه سنگین می دهیم قیمت بنزین در ایران یک هزار و ۵۰۰ یا سه هزار تومان است، درحالی که در افغانستان ۵۰ هزار تومان است که نتیجه آن افزایش قاچاق است که از روزانه ۱۰ تا ۴۰ میلیون لیتر رقم آن اعلام می شود.

وی اضافه کرد: اگر همان کمترین رقم ۱۰ میلیون لیتر بنزین و ۱۰ میلیون لیتر هم گازوئیل را در نظر بگیریم، روزی یک هزار میلیارد تومان سود قاچاق بنزین و گازوئیل می شود و چه کسی می تواند جلوی آن را بگیرد؟

اورعی تصریح کرد: آنهایی که با حذف یارانه بنزین و حمایت از قشر آسیب پذیر مخالفت می کنند، همان هایی هستند که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در این فساد دخیلند و در مافیای بنزین نقش دارند.

کیفیت خودروها باید در جهت بهبود مصرف سوخت اصلاح شود

وی تاکید کرد: واردات بنزین از هر جهت به ضرر کشور است و باید بهینه سازی مصرف کنیم و بهینه سازی مصرف یعنی نخست، وضعیت مصرف سوخت خودروها درست شوند. این در حالی است وقتی درهای کشور بسته است، خودرو وارد نمی شود و از طرف دیگر سازندگان داخلی مجبور نمی شوند از نظر کیفی با سازندگان خارجی رقابت کنند.

بدون اصلاح قیمت نمی توان بهینه سازی کرد

این مقام صنفی ادامه داد: از طرف دیگر، مگر بدون درست شدن قیمت می توان بهینه سازی کرد؟ وقتی کالایی اینقدر ارزان است، چگونه می توان به مردم گفت که کم مصرف کنند؟

وی تاکید کرد: باید بهینه سازی کنیم، بهینه سازی دو شرط دارد که ما هیچ کدام از آنها را نخواستیم یا نتوانستیم عمل کنیم؛ نخست الزام و اجبار سازندگان داخلی خودرو برای بالا بردن کیفیت تولیدات.

اورعی ادامه داد: ما نه تنها این کار را نکردیم، بلکه برعکس عمل کردیم و برای خودروسازان یک حیاط خلوت ایجاد کردیم تا هر کاری خواستند انجام دهند.

وی اضافه کرد: دوم، قیمت ها را آنقدر ارزان کرده ایم که بهینه سازی دیگر محلی از اعراب ندارد. در نتیجه طی سال های اخیر میزان تقاضا بیشتر از عرضه شده است و به ناترازی رسیده ایم.