بندر چابهار و تنگنای تحریم ها؛آیا هند از همکاری با ایران عقب نشینی خواهد کرد؟
تصمیمات اخیر ترامپ و تحولات جهانی، آینده بندر چابهار را در هاله ای از ابهام قرار داده است. این بندر که به عنوان نقطه ای استراتژیک برای هند در دسترسی به افغانستان و آسیای مرکزی شناخته می شود، در پی تحریم های آمریکا و تغییرات ژئوپلیتیکی، با چالش های جدی مواجه شده است.
تصمیمات اخیر ترامپ و تحولات جهانی، آینده بندر چابهار را در هاله ای از ابهام قرار داده است. این بندر که به عنوان نقطه ای استراتژیک برای هند در دسترسی به افغانستان و آسیای مرکزی شناخته می شود، در پی تحریم های آمریکا و تغییرات ژئوپلیتیکی، با چالش های جدی مواجه شده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از سی نیوز، این گزارش به بررسی تأثیر این تحولات بر بندر چابهار و روابط اقتصادی ایران و هند می پردازد.
چالش تازه برای دولت نارندرامودی
هند، که چابهار را به عنوان دروازه ای راهبردی برای دسترسی به آسیای مرکزی و دور زدن پاکستان در مسیر تجارت منطقه ای می داند، هنوز واکنشی رسمی به این تصمیم نشان نداده است. دولت نارندرا مودی که تاکنون تلاش کرده از معافیت های تحریمی برای حفظ سرمایه گذاری خود در این بندر بهره ببرد، ممکن است اکنون با موانع جدیدی روبه رو شود.
بندر چابهار برای هند یک نقطه اتصال استراتژیک به افغانستان و آسیای مرکزی محسوب می شود و نقش کلیدی در دور زدن پاکستان برای دسترسی به این مناطق ایفا می کند. در سال های گذشته، دولت هند سرمایه گذاری های سنگینی در توسعه این بندر انجام داده و اخیراً توافق نامه ای بلندمدت برای بهره برداری از آن به امضا رسانده است. اما با تصمیم ترامپ، اکنون سرمایه گذاری های دهلی نو با تهدیدهای تازه ای مواجه شده اند.
واکنش هند: دفاع دیپلماتیک یا عقب نشینی؟
در واکنش به این تصمیم، وزیر امور خارجه هند، سوبرامانیام جایشانکار، اعلام کرده است که هند همچنان به تعهدات خود در چابهار پایبند است و این بندر را پروژه ای ضروری برای ثبات منطقه ای می داند. وی تأکید کرد که هند به دنبال آن است که آمریکا را متقاعد کند تا از سیاست های سخت گیرانه خود در قبال چابهار چشم پوشی کند. با این حال، هنوز مشخص نیست که آیا دهلی نو در برابر فشارهای فزاینده واشنگتن ایستادگی خواهد کرد یا به تدریج سرمایه گذاری های خود را کاهش می دهد.
تحلیل- آینده چابهار در همکاری با هند
در سناریوی خوش بینانه، هند ممکن است راهی برای ادامه همکاری با ایران پیدا کند، همان طور که در گذشته موفق به دریافت معافیت هایی از تحریم های آمریکا برای پروژه چابهار شد. اگر دهلی نو بتواند واشنگتن را متقاعد کند که این بندر برای منافع امنیتی و تجاری منطقه حیاتی است، احتمال دارد که فعالیت های خود را با تغییراتی ادامه دهد.
سناریوی دوم این است که با توجه به وابستگی هند به روابط اقتصادی و نظامی با آمریکا، ممکن است دهلی نو در برابر فشارها تسلیم شود و به تدریج از این پروژه کناره گیری کند. در این صورت، برای توسعه چابهار باید به گزینه های جایگزین مانند چین و روسیه فکر کنیم.
افرادی که نگذاشتند زمان رییسی پروژه اجرا بشه و ترکمنچای و چابهارچای راه انداختند الان کجا هستند؟
خداحافظ توسعه.
اینده ترسناکی خواهد بود.
نتیجه دنبال اصلاحات قلابی دویدن و قومگرایی و فرقه گرایی و رای های بی منطق همین هست.
متاسفانه ، استراتژی های کلان از سمت نهادهای تصمیم گیر در مورد چابهار غلط است شما وقتی یک انبار جنس مرغوب و صادراتی با قیمت خوب داری که نباید از اصغر و تقی و نقی آویزان باشی که بیا و برای ما بفروش ! اصغر و تقی و نقی باید آویزان انبار شما باشند چابهار اصلا نیازی به حضور امثال هند ندارد امثال هند است که به چابهار نیاز دارند متاسفانه ریشه مطلب فهمیده نشود قضیه تا ته اشتباه جلو می ره چابهار خود می تواند تولید کننده بار باشد ۱۰ ها کارخانه باقدمت چند دهه ایی جون دار در این مملکت داریم که می توانند در اراضی پشت بندر مستقر بشوند و به پاکستان ، هند ، آفریقا و آمریکای لاتین جنس صادر کنند بقیه در نظر دوم
از امثال تراکتورسازی بگیرید تا صنایع داخل اراک ، اصفهان و ... تا این همه صنایع غذایی جون داری که داریم که هر کدام هم ارث پدری یک استان شده ! اگر ۱۰ درصد این کارخانجات و صنایع به شکل شعبه کامل در پشت اراضی چابهار مستقر بشن حداقل ۵۰۰ هزار نفر اشتغال زایی دائم ایجاد می شه بعد فکر می کنید ظرفیت بندر چابهار خالی می مونه ؟ بماند که می شود صنایع افغانستانی و آسیای میانه ایی را هم مستقر کرد در مورد تجهیز بندر ، ما ضعف هایی داریم اما مگر سایر بندرهای ما با اپراتور ایرانی لنگ ماندند ؟ بالاخره از
راه های مختلف تجهیزات رسیده متاسفانه دکترین غلط است .