مذاکره با روسیه برای اجرای تفاهمنامه ۱۶ بندی مشارکت در راه آهن رشت - آستارا
ایران تفاهمنامه پیشنهادی خود را با ۱۶ ماده برای تعیین نحوه مشارکت و سرمایه گذاری روسیه در پروژه ریلی رشت - آستارا ارائه کرده است.
معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی با اشاره به تداوم مذاکرات میان ایران و مسکو گفت: ایران تفاهمنامه پیشنهادی خود را با ۱۶ ماده برای تعیین نحوه مشارکت و سرمایه گذاری روسیه در پروژه ریلی رشت - آستارا ارائه کرده است.
به گزارش تین نیوز به نقل از پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، شهریار افندی زاده معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی پروژه ریلی رشت - آستارا را مهم ترین پروژه ریلی کشور دانست و گفت: با وجود انجام مذاکرات با روسیه و همچنین آذربایجان به منظور مشارکت در تکمیل این خط ریلی، این پروژه را چه با حضور روسیه و چه بدون حضور این کشور تکمیل می کنیم تا در جهت افزایش ترانزیت کشور مورد استفاده قرار گیرد.
افندی زاده در بیان اهمیت خط ریلی رشت - آستارا گفت: این خط ریلی با طول ۱۶۲ کیلومتر کامل کننده کریدور شمال به جنوب از بندر عباس تا رشت و بعد از رشت تا آستارا است و با تکمیل آن، ایران از طریق اذربایجان به روسیه و شمال اروپا وصل می شود.
معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی خاطر نشان کرد: دولت روسیه علاقمند به مشارکت در تکمیل راه آهن رشت - آستارا است تا به صورت وام و یا روش های دیگر به تامین مالی این خط ریلی کمک کند. به همین منظور طی ماه های اخیر مذاکراتی با دولت روسیه در راستای توسعه ترانزیت میان دو کشور انجام شده است.
وی افزود: برای این کار تفاهمنامه دو جانبه بین ایران و روسیه پیشنهاد داده شده و تفاهمنامه سه جانبه ای نیز میان ایران، روسیه و آذربایجان منعقد شده که پیرو بیانیه مشترک با امضای وزرای سه کشور است.
افندی زاده خاطر نشان کرد: در این تفاهمنامه محورهایی درباره احداث و نحوه بهره برداری پروژه ریلی در ۱۶ ماده پیش بینی شده که شامل تعیین نوع طراحی خط از جمله عرض خطوط ریلی این پروژه است.
معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی ادامه داد: عرض خطوط ریلی کشور ما یک هزار و ۴۳۵ میلی متر و عرض خطوط آذربایجان و روسیه یک هزار و ۵۲۰ میلیمتر است، بنابراین باید بین رشت و آستارا حتما از خطوط ریلی ایران استفاده کنیم اما پیشنهاد شده ریل سومی را هم در کنار شبکه ریلی کشور قرار گیرد که به عرض یک هزار و ۵۲۰ میلیمتر هم برسد تا هم قطارهای با عرض استاندارد و هم قطارهای با عرض پهن بتوانند از شبکه ریلی ما عبور کنند که البته نیاز است این موضوع از لحاظ علمی و فنی هم مورد بررسی قرار گیرد.
وی افزود: به این ترتیب هم افزایش عبور قطارها را به دنبال خواهد داشت و هم در آستارا و رشت می توانیم تعویض بوژی داشته باشیم که البته نیاز است احداث این ریل و سرمایه گذاری آن بر عهده کشور روسیه باشد که در این رابطه باید مسئولان کشور تصمیم گیری کنند.
افندی زاده دومین مساله مورد مذاکره با روسیه را تامین مالی دانست و گفت: نوع سرمایه گذاری روسیه در این پروژه، نحوه طراحی، بهره برداری و نحوه مشارکت دو کشور در حال مذاکره است.
معاون حمل و نقل وزارت راه و شهرسازی گفت: در تفاهم اولیه تملک اراضی قرار است بر عهده ایران باشد و نوع ساخت و بهره برداری نیز در تفاهمنامه ها مورد مذاکره قرار دارد. وی درباره حضور قرارگاه خاتم الانبیا در پروژه ریلی رشت - آستار گفت: با توجه به اهمیت این پروژه، قرارگاه خاتم نیز اقداماتی در آغاز انجام داده و همچنین بعد از تفاهمنامه دوجانبه با روسیه به دنبال پیمانکارانی خواهیم رفت تا تکمیل خط هرچه سریعتر انجام شود.
وی با بیان اینکه پروژه ریلی رشت - آستارا نقش حیاتی در ترانزیت کشور دارد، افزود: در سیزدهمین اجلاس مشترک ایران و روسیه با این کشور برای جابجایی ۱۰ میلیون تن کالا تا سال ۲۰۲۳ تفاهم شده و همچنین سه کشور ایران، روسیه و آذربایجان نیز برای جابجایی ۱۵ میلیون تن کالا تفاهم کرده اند که نشان می دهد تقاضای بار به اندازه کافی وجود دارد.
افندی زاده تاکید کرد: برای پاسخگویی این حجم از تقاضا باید ظرفیت کشور را هم در حوزه زیرساخت ها و هم در توسعه ناوگان به ویژه لکوموتیو و واگن افزایش دهیم. وی در پایان خاطر نشان کرد: حدود ۸۰ درصد ترانزیت کشور از طریق جاده انجام می شود و حمل ونقل ترکیبی یعنی حمل کالا از طریق دریا، ریل و جاده نیز باید رونق گیرد.
استفاده از خط سه ریله.
سلام. پیش فرض بنده آنست که قرار است بار ترانزیتی وارد شده از مرزهای ریلی شمال غربی ایران نهایتا از مرزهای دریایی ایران در خلیج فارس ترانزیت شوند. ظاهرا مرز ریلی منتخب آستارا است. لذا مسیر ریلی پس از رشت از قزوین و تهران بسمت جنوب عبور میکند و در مرز بندر عباس یا چابهار یا بندر امام به آبهای آزاد میرسد.
آنطور که از متن خبر بر میآید منظور جناب معاون یک خط سه ریله است که در سمت چپ ، یک ریل داشته باشیم و در سمت راست دو ریل به فاصله 85 میلی متر. اگر 1520 میلیمتر ( عریض) را از 1435 ( نرمال) کم کنید به عدد 85 میرسید.از آنجا که بیان ایشان شفاف نیست ( و شاید در انتقال خبر جزئیات حذف شده باشند) قضاوت در مورد امکان سنجی آن را به بعد موکول میکنم .اما سوال مهمتر از ضرورت این کار است.
همانطور که در سرخس و جلفا مسبوق هستیم در محل اتصال دو خط عریض و نرمال در مرز ، یک پایگاه تعویض بوژی بر پا میشود که بوژی واگن ورودی از شوروی سابق با بوژی نرمال ( ایرانی ) تعویض میشود و واگن روسی با این بوژی نرمال وارد ایران میشود و در شبکه ایران سیر میکند ( در برگشت عکس این فرایند انجام میشود).
اگر قرار باشد بکمک خط سه ریله ی مفروض ، قطار روسی با بوژی عریض تا رشت بیاید لاجرم سیستم تعویض بوژی را باید بجای آستارا در رشت مستقر کرد تا قطار روسی پس از تعویض بوژی در رشت ادامه مسیر تا بندر عباس را با بوژی نرمال و روی خطوط نرمال ایرانی طی کند.
با این تمهید اتفاقی که میافتد اولا جابجایی پایگاه تعویض بوژی 160 کیلومتر آن طرف تر در داخل ایران است و اتفاق بسیار بیهوده ی دیگری که رخ میدهد هزینه سر سام آور ساخت خط سه ریله است که هیچ کاربردی ندارد و در دنیا هم نمونه ندارد.
توضیح : بوژی عریض به بوژی گفته میشود که فاصله چرخ های آن 1520 میلی متر است. بوژی نرمال به بوژی گفته میشود که فاصله چرخ های آن 1435میلی متر است.