یک تیر و دو نشان برای توسعه حمل‌ ونقل تهران

شاید آرزوی هر یک از ما این باشد که هر زمان از خانه خارج شویم به راحتی اتوبوس و مترو در دسترس داشته باشیم و با کمترین دغدغه به کارهای روزمره مان برسیم اما گفتن از گذشته راه به جایی نمی برد و برای این روزها چه می توان کرد؟

شهردار تهران، روز گذشته دومین نشست تخصصی خود درباره موضوعات شهری را با موضوع «حمل ونقل عمومی» برگزار کرد؛ یک جلسه مفصل با گفت وگوهای چالشی و پرسش و پاسخ های تخصصی خبرنگاران حوزه شهری؛ گفت وگویی که می تواند مانیفست مدیریت شهری ششم برای مهم ترین مسائل مردم پایتخت یعنی ترافیک، آلودگی و عقب ماندگی تاریخی حمل ونقل عمومی باشد.

دکترزاکانی به درستی دست روی نقطه کانونی بحران حمل ونقل و ترافیک کلانشهر تهران گذاشت و هدف اولویت دار مدیریت شهری را تغییر نسبت ۳۴درصد به ۶۶درصد استفاده از حمل ونقل عمومی در مقابل تردد وسایل شخصی دانست؛ مسئله ای که با توجه به عقب ماندگی جدی ایجادشده برای پایتخت در دوره پنجم مدیریت شهری متاثر از دولت مدعی تدبیر و امید، بسیار صعب و خطیر است.

فقط به یک عدد توجه کنید؛ تهران طبق طرح جامع ترافیک باید حداقل ۹ و حداکثر ۱۱هزار دستگاه اتوبوس داشته باشد. این درحالی است که مدیریت شهری جدید تنها ۱۸۵۰دستگاه اتوبوس فعال در خطوط از دور قبل تحویل گرفته و البته در همین زمان کوتاه آن را به حدود ۲۶۰۰دستگاه رسانده است.

جهاد برای خدمتگزاری به مردم اینجاست که با حمایت هوشمندانه شورای شهر محترم در بودجه سال جاری، شهرداری به دنبال افزایش تعداد اتوبوس های فعال شهر به رکورد کم نظیر ۴۹۰۰دستگاه تا پایان سال است.

از طرف دیگر، شبکه ریلی زیرزمینی تهران برای همین ۷خط موجود نیاز به حداقل ۳هزار واگن مترو دارد؛ درحالی که این عدد کمتر از ۱۲۰۰واگن بوده است. اورهال بیش از ۵۰۰واگن در ظرفیت داخلی، تولید واگن های ساخت داخل در طرح قطار ملی و خرید بیش از ۷۰۰ واگن از شرکت چینی همکار شهرداری تهران، تلاشی برای کاهش عقب ماندگی چشمگیر در این حوزه است. به این اعداد و ارقام می توانید نوسازی ون و تاکسی را نیز اضافه کنید.

۲۲ ماه از حضور مدیریت شهری ششم گذشته است و اولویت یک، ۲ و ۳ حالا بر سر توسعه حمل ونقل عمومی است. از تأکید برنامه چهارم توسعه گرفته تا افزایش چندهزارمیلیاردی بودجه توسعه حمل ونقل و کارهایی که روز گذشته شهردار تهران در مورد آن صحبت کرد، همگی نویدبخش گشایش در حمل ونقل تهران است. استفاده از ظرفیت داخلی برای ساخت واگن و اتوبوس تا واردات وسایل حمل ونقل عمومی و امضای قراردادهای مختلف برای توسعه خطوط مترو گوشه ای از برنامه های ششمی هاست اما شاید یکی از مهم ترین سیاست های مدیریت ششم «برقی شدن حمل ونقل در تهران» و حرکت به سوی «تهران هوشمند» باشد. حالا که موتورسیکلت های غیراستاندارد تهران ۴ تا ۵ برابر یک خودرو آلایندگی ایجاد می کنند و به گفته مقامات حوزه حمل ونقل شهرداری تهران ۱۰۰ درصد ناوگان اتوبوسرانی ما فرسوده است و نیمی از تاکسی های تهران بالای ۱۰سال عمر دارند، می توان با ایده برقی کردن این وسایل نقلیه به آینده تهران خوش بینانه تر نگاه کرد.

یکی از مهم ترین برنامه های شهرداری این روزهای تهران برقی شدن حمل ونقل پایتخت است. با انجام این طرح می توان امید داشت آلودگی هوای تهران کاهش پیدا کند و با نوسازی و توسعه ناوگان نیز بحث کاهش ترافیک تا حدودی عملیاتی شود. از این رو می توان امید داشت با برقی شدن تهران یک تیر و دو نشان پایتخت را نشانه گرفته باشد و ۲ مطالبه اصلی تهرانیان مورد توجه قرار گیرد؛ اما شاید همه راه ها به برقی شدن ختم نشود و لازم است هزاران راه نرفته ادوار مختلف نیز طی شود. کاهش ۷۳۰کیلومتری مسیرهای پایتخت از دیگر مواردی است که سبب کاستن از ترافیک و همچنین کاهش مصرف بنزین می شود و با تحقق همه این برنامه ها امید است دیگر کسی هنگام تردد در پایتخت استرس و تشویش دیر رسیدن را به جان نخرد.