◄ ماهیت انجمن های صنفی کارگری رانندگان، کارفرمایی است نه کارگری!
بیمه تکمیلی می بایست با اختیار اشخاص خریداری شود یا به صورت گروهی از سوی انجمن های صنفی به صورت قرارداد گروهی اقدام شود.
چندی پیش خداداد بکرانی دبیر انجمن صنفی کارگری رانندگان ناوگان جاده ای حمل کالای استان اصفهان در خصوص پاسخی که هومن بنده ای نویسنده کارزار اینترنتی «محاسبه مالیات ناوگان ملکی یا کامیون های شرکتی بر مبنای کامیون های شخصی» به اظهاراتش در مورد این درخواست ارایه کرده بود،گفته بود: طبق قانون تجارت ایران، سه ضلع راننده، متصدی حمل و صاحبان کالا، ارکان اصلی رابطه تولید خدمت را در صنعت حمل و نقل جاده ای بر عهده دارند و نقش هرکدام در این پروسه، مهم و تاثیر گذار است و هریک تعاریف جامع و کاملی در قانون تجارت و در آیین نامه های اجرایی حمل و نقل دارند.
اکنون هومن بنده ای مشاور در زمینه امور گمرکی و حمل و نقل کالا مطلبی در پاسخ به اظهارات خداداد بکرانی دبیر انجمن صنفی کارگری رانندگان ناوگان جاده ای حمل کالای استان اصفهان ارسال کرده که متن آن به شرح زیر است:
همانگونه که مطلعید در قانون تجارت و مدنی هیچ اشاره ای به راننده کامیون نشده است و اسمی از کلمه راننده نیامده است؟! اما در آیین نامه ها و مصوبات شورای عالی ترابری اشاره ای به رانندگان شده است و در قانون تجارت باب هشتم در تعریف متصدی حمل آمده است «متصدی حمل «کسی»است که در مقابل دریافت اجرت حمل اشیاء را برعهده دارد» درج کلمه «کسی» مد نظر قانون گذار بوده است اشاره ای به شخصی نشده است! زیرا تعریف شخص با فرد متفاوت است شخص میتواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد بنابراین باتوجه به درج کلمه «کسی»، می توانیم رانندگان یا کامیونداران را نیز متصدی حمل تلقی نماییم.
فردی که شغل معمول خود را حمل و نقل قرار داده باشد و افراد با یک یا دو بار جابهجایی بار یا مسافر بهصورت اتفاقی، متصدی قلمداد نمی شوند و باتوجه به استمرار و تکرار انجام حمل و نقل کالا به وسیله راننده خودمالک این عمل یک شغل یا پیشه محسوب می شود.
استفاده از کلمه کامیون ران به جای راننده یک نظر شخصی است و باتوجه به عدم فعالیت های فرهنگی و آموزشی از سوی انجمن صنفی رانندگان در این زمینه سبب بروز مشکلاتی شده است که شان رانندگان کامیون در اذهان عمومی در جایگاه مطلوبی نمی باشد! به نظر بنده می توانیم رانندگان را قهرمان جاده ها (جاده نورد) بنامیم! و در مورد این ادعا می توانیم ساعت ها در زمان و فضای مناسبی گفتگو و بحث نماییم.
همانطور که به راننده کشتی یا کشتیران را ناوخدا یا ناخدا می گوییم پس ایرادی به این مبحث نیست! اما کلمه ران ریشه در راندن دارد که با مقداری مطالعه در ادبیات فارسی می توانیم متوجه شویم که ران به معنی مسابقه یا پیست اتومبیل رانی نیست!
اما در خصوص دخیل بودن شرکت های حمل و نقل در امور و تصمیم گیری ها از جمله حق توقف راننده! ما در توافقات صنفی و قوانین حمل و نقل جاده ای مطلبی تحت عنوان حق توقف راننده نداریم، حق توقف کامیون مد نظر است و به همین دلیل حق توقف در بارنامه درج می شود و ارتباطی به حق توقف راننده ندارد و در خصوص نرخ کرایه هم نه شرکت های حمل و نقل و نه رانندگان و کامیونداران نقشی در تعیین نرخ ندارند زیرا براساس تصمیم شورای عالی ترابری مبنای محاسبه نرخ کرایه طبق نرخ پایه تن بر کیلومتر محاسبه می شود. اما در خصوص بیمه تکمیلی رانندگان در قانون بیمه ایران بیمه تکمیلی، بیمه اختیاری می باشد و شرکت های حمل و نقل و یا هر سازمان یا نهاد دیگری نمی توانند به اجبار رانندگانیا کامیون رانان را بیمه تکمیلی درمان نماید.
بیمه تکمیلی می بایست با اختیار اشخاص خریداری شود یا به صورت گروهی از سوی انجمن های صنفی به صورت قرارداد گروهی اقدام شود.
اکنون قرارداد بیمه تکمیلی رانندگان و فعالان بخش حمل و نقل جاده ای علیرغم عدم شفافیت تمدید شده و از ۱۹ شهریور اجرا می شود.
شرکت های حمل و نقل با وجود سالن های اعلام بار و سیستم های توزیع بار هیچگونه دخالتی در انتخاب رانندگان یا کامیون ندارند بنابراین نمی توانند در امور و تصمیم گیرهای مربوط به رانندگان و کامیونداران دخالت کنند هر چند که براساس قانون تجارت مسیر حرکت کامیون براساس دستورات ارسال کننده کالا به عهده متصدی حمل می باشد اما در ذیل بارنامه های برخط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای به صورت سیستماتیک و خودکار مسیر حرکت استانی را درج می نماید و اینموضوع در برخی موارد سبب بروز مشکلاتی فی مابین رانندگان وصاحبان کالا و شرکت های حمل و نقل شده است.
در تعریف خودمالک با کارگر نیز دچارتناقض هستیم زیرا خودمالک فردی است که بر روی سرمایه خودش در حال کسب است همانند صاحب پیشه ای که خودش کسب و کارش را مدیریت میکند پس شخصی که مالک کامیون است و خودش راننده کامیون ملکی خودش است دیگر کارگر محسوب نمی شود!
اگر 95 درصد رانندگان کشور ما خودمالک هستند پس دیگر در انجمن صنفی کارگری چرا عضویت دارند؟!
مشکل اینجاست که امروز رانندگان ما دچار مشکلاتی هستند که کامیونداران بر آنها روا داشته اند و هیچ صنفی حامی آنها نیست! اساسنامه انجمن های صنفی براساس ساختار اداره کار تعیین و تشکیل شده است و صاحب یا مالک کامیون در آن انجمن تصمیم گیر است چگونه یک سرمایه گذار تحت عنوان خودمالک یا راننده خودمالک که به لحاظ قانون تجارت تاجر می شود می تواند برای بخش کارگری تصمیم گیری نماید!
اصولا فردی که به صورت خودمالک در حال فعالیت در حمل و نقل جاده ای است نه به لحاظ درآمدی نه به لحاظ حقوقی نمی تواند کارگر محسوب شود.
تعریف کارگر
«کارگر از لحاظ قانون کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی، اعم از مزد، حقوق ، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند ».
در تعریف تاجر نیز در ماده 1 قانون تجارت مصوب 1311، تاجر، تعریف شده است. طبق این ماده: « تاجر، کسی است که شغل معمولی خود را معاملات تجارتی قرار بدهد. »
تصدی به حمل و نقل، به هر صورتی که باشد: اعم از راه خشکی یا آب یا هوا نیز یکی از مواردی است که در تعریف تاجر آمده است.
به نظر تعدادی از حقوق دانان به دلیل اینکه رانندگان خود مالک استمرار و تکرار (بیش از یک بار یا دوبار در حال امرار معاش از این طریق می باشند) وجود دارد و کسب یا پیشه افراد شاغل در این حوزه رانندگی است می توان گفت: کسبه نیز، جزو تجار محسوب می شوند؛ هر چند، از انجام برخی تشریفات مرتبط با انواع تاجر، معاف هستند.
در ضمن اکنون با توجه به ارزش یک کامیون و فعالیت مداوم آن در طول یک ماه و سال به لحاظ درآمدی و سرمایه گذاری رانندگان خود مالک دارای سرمایه و درآمدی هستند که در زمره تجار محسوب می شوند و از این لحاظ فاصله بسیاری با سطح درآمد یک کارگر دارند.
اما مشکل امروز صنوف حمل و نقلی انشقاق بین انجمن های صنفی است و مادامی که در مدیریت تشکل های صنفی همگرایی و هم افزایی به وجود نیاوریم نمی توانیم به حل مشکلات صنعت حمل و نقل جاده ای امیدوار باشیم.
امیدوارم انجمن های صنفی تحت عنوان کارگری و کارفرمایی یا هر ساختار دیگری به اصل بپردازند و از حاشیه و جنجال رسانه ای دوری کنند زیرا با همگرایی و هم افزایی بخش خصوصی می توانیم بسیاری از موانع و مشکلاتی را که از سوی سازمان های دولتی تحمیل می شود را با برنامه بیزی رفع نماییم.
بنده به عنوان یک فعال حوزه حمل و نقل جاده ای با کامیونداران و رانندگان سال های متوالی در حال فعالیت و همکاری هستم و با بسیاری از رانندگان رفت و آمد خانوادگی دارم و دوست هستم.
اکنون جامعه کارگری فعال در عرصه حمل و نقل، بار سنگینی از مشکلات این حوزه را بردوش می کشد، بخش خصوصی فعال در عرصه حمل و نقل می تواند با نگاه به آینده و تکیه بر توان بخش سند چشم انداز و راهبردی را تدوین نماید و با تعیین ماموریت هایی براساس راهبردهای تدوین شده در مسیر توسعه حمل و نقل جاده ای گامی موثر بردارد.
همه ما فعالان عرصه حمل و نقل جاده ای در یک صنعت هستیم اگر هر یک از این سه ضلع رانندگان (کامیون رانان) ، کامیونداران و شرکت های حمل و نقل ما دچار مشکل باشند اثر آن را در ارایه خدمات حمل و نقلی می بینیم. بنابراین با توسعه و آموزش منابع انسانی فعال در حوزه حمل و نقل جاده ای می توانیم به بازارهای منطقه ای این صنعت دست یابیم و در تولید ناخالص ملی کشور سهم بسزایی ایفا نماییم.
باسلام من یک سوال ازجناب بنده ای دارم کسی که نه دکترهست ونه پرستار،آیامیتوانددرامدمعالجهءبیماران کاری انجام دهد؟
آیافقط باخواندن کتاب پزشکی میتوانددردیک فردمریض رامعالجه کند؟
دوست عزیزشماتکلیف خودتواول معلوم کن ببینیم راننده ای! کامیونداری! درحوزهءاینترنتی مشغولی ! شمااول بفرمائیدپس جایگاه کامیوندارخودراننده کجاست؟ انجمن کارفرمایی یاانجمن کارگری
جایگاه راننده کجاست؟ انجمن کارفرمایی یاانجمن کارگری
شنیدن کی بودماننددیدن
بالاخره شتره یامرغه
با سلام باید باستحضار برسانم متاسفانه چون قانون کار جمهوری اسلامی تشکلات صنفی رابراساس مفاد ماده ۱۳۱این قانون فقط برای مشمولین قانون کار تعریف و تشکیل آنها را مجاز دانسته است مسلما آندسته از مشاغلی که از نظر رابطه کاری مشمول مواد ۲,و۳قانون کار نیستند و رابطه کارگری ویا کارفرمایی برآنها حاکم نیست نمیتوانند دارای تشکل صنفی باشند . این مورد منحصر به رانندگان کامیون نیست و مشاغل دیگری هم وجود دارد مانند کارگران باربری که اساسا کارفرما ندارند و رابطه مزدی با اشخاص ندارند مگر حسب خدماتی که ارائه میکنند وبطور موقت ،یا مثلاً رانندگان تاکسی که هم مالک هستند وهم راننده برای حل این مشکل متولی وقت(معاونت روابط کار وزارت کارو امور اجتماعی)درسال ۸۲ زنده یاد مرحوم خواجه نوری طی بخشنامه ای اعلام نمود رانندگان کامیون صرف نظر از (مالکیت) چنانچه دارای کارت هوشمند رانندگی باشند کارگر محسوب میشوند و میتوانند نسبت به تشکیل انجمن صنفی کارگری رانندگان اقدام نمایند .لازم به ذکر است که تا این تاریخ این دستورالعمل وزارتی صرف نظر از تفاسیر و کج فکری ها وبد اخلاقی ها همچنان به قوت خود باقی است و توسط هیچ مرجع موازی یا بالاتری لغو نشده است و کاملا راهگشا بوده است و به استناد همین دستورالعمل دهها تشکل کارگری رانندگان در شقوق مختلف تشکیل و رانندگان کامیون دارای کارت هوشمند حتی اگر مالک کامیون باشند در این تشکلات صنفی سازمان یافته اند . اما مشکل اساسی صنف در مواجهه با شرکتهای حمل و نقل کالا چیز دیگری است .اول شرکت محوری بدون سرمایه گذاری در بخش تأمین خودرو ودوم داشتن متولی دولتی که بخش ما را از شمولیت قانون نظام صنفی مستثنی کرده است .وجود سازمانی عریض و طویل که با تغییر نام یک شرکت دولتی هم اکنون تبدیل به سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای شده است موجب گردیده که این صنف متولی واقعی یعنی اتحادیه صنفی نداشته باشد .تشکلات صنفی موضوع قانون کار هم هرگز قدرت اجرایی مانند اتحادیه های صنفی را ندارند بلکه اختیارات آنها درود مبحث ارائه مشاوره و مطالبه گری خلاصه میشود .نمونه های بسیار زیاد و تجربیات گذشته نشان میدهد تشکلات صنفی کارفرمایی شرکتها و موسسات حمل و نقلی و کامیونداران در سطوح مختلف بدنبال معامله و دریافت امتیاز از متولی دولتی بوده و از دو وظیفه یاد شده در بالا فاصله گرفته اند لذا تاسیس و تداوم فعالیت یک تشکل مردم نهاد کارگری ابزاری بسیار مهم در راه ترسیم راه و جلوگیری از انحرافات در این خصوص خواهد بود و وجود آنرا باید غنیمت دانست وبه فال نیک گرفت .ارادتمند شما
درود بر شما جناب متقین
بله متاسفانه یکی از دلایل عقب ماندگی ما در صنعت حمل و نقل همین مطلبی است که شما فرمودید و متاسفانه متولی بخش بر روی ضوابط و مقرراتی که خودش وضع نموده نمیتواند نظارت صحیح و اصولی داشته باشد ، تشکل های متعددی در بخش حمل و نقل در سالهای اخیر ایجاد شد عملکرد آنها را شما بهتر از من میدانید انجمن صنفی کارفرمایی شرکتهای حمل و نقل مالک کامیون ….
انجمن صنفی کامیونداران …..
انجمن صنفی کارگری رانندگان …..
انجمن صنفی شرکتهای حمل و نقل ….
کانون ….
خانه حمل و نقل …
فدراسیون حمل و نقل و لجستیک
انجمن یخچالدران ….
انجمن تانکرداران ….
خلاصه کلام ….
هر كسي از ظن خود شد يار من
از درون من نجست اسرار من
ارادتمند شما - هومن بنده ای
باسلام و با احترام به نظر دوستان وهمکاران محترم بنده یک سوال دارم از اینکه اون دوست عزیز جناب بنده ای نمیدانم راننده هستند خود مالک هستند و یا در شرکتهای حمل ونقل فعال هستند جناب آقای بنده ای خود مالک چند درصد داریم و چرا شدن خود مالک دوم اینکه هر شغلی و یا هر صنفی به جهت تامین اساس و ابزار کار و هر چیز دیگری بر آن نام گذاری شود یک کارگر میبایست اساس و ابزار کار تهيه نماید حال اون افرادیکه بتوانند و با هر شرايطي برای آرامش و آسایش شغلی خودش را تهيه نماید نسبت به فردیکه نتوانسته و یا نمیتواند تقریبأ یک قدم جلوتر است آقايان اینگونه رانندگان که نامیده شده خود مالک کارفرما محسوب نمیشود در لین صنف در این شغل هر راننده ای چه خود مالک چه دو دانگ سه دانگ شریک و آنهایی که فقط کار رانندگی را انجام میدهند در قانون صنفی در یک ردیف قرار دارند یعنی راننده یعنی کارگر یعنی زحمت کش یعنی شب و روز در جاده و بیابان رفتن بودن خود مالک و یا دو دانگ سه دانگ داشتن از سه یک خودرو فقط بجهت دلخوشی بوده و در قانون ماده ۱۳۱ ایجاد تشکلات انجمنها ی صنفی کارگری و کانونهای مربوطه تماما کاگر محسوب میشوند کارفرمایی و کارفرمایان کسانی هستند به تعداد بالا حالا هر چند دستگاه خودور دارند دفتری دارند شرکای دارند و رانندگان بعنوان راننده کمکی در اختیار میگیرند و دست مزد پرداخت میکنند یعنی رابطه مزدی برقرار میکنند اینها در ردیف کارفرما محسوب میشوند البته بطور خلاصه و ساده ترین این موارد را به عرض رساندم ارادتمند رجبی