عامل اصلی رشد حاشیه‌نشینی در کشور
سعید معیدفر جامعه‌شناس و استاد بازنشسته دانشگاه تهران عدم تعهد به مسوولیت‌های اجتماعی را دلیل اصلی رشد حاشیه‌نشینی در کشور دانست و گفت: این عدم مسوولیت، عدم عمل به مسوولیت‌های اجتماعی را با خود به همراه داشته و با بی‌اهمیتی به ابعاد اجتماعی طرح‌های عمرانی، کل کشور را با مشکل گسترش روز به روز معضل حاشیه‌نشینی درگیر می‌کند.
سعید معیدفر جامعه‌شناس و استاد بازنشسته دانشگاه تهران عدم تعهد به مسوولیت‌های اجتماعی را دلیل اصلی رشد حاشیه‌نشینی در کشور دانست و گفت: این عدم مسوولیت، عدم عمل به مسوولیت‌های اجتماعی را با خود به همراه داشته و با بی‌اهمیتی به ابعاد اجتماعی طرح‌های عمرانی، کل کشور را با مشکل گسترش روز به روز معضل حاشیه‌نشینی درگیر می‌کند.
سعید معیدفر، جامعه‌شناس و از استادان بازنشسته دانشگاه تهران گفت: متاسفانه می‌بینیم که بنگاه‌های اقتصادی، برنامه‌ریزان، سیاست‌گذاران و تمامی کسانی که به نحوی برای ایجاد یک فرآیند اقتصادی تلاش می‌کنند بدون توجه به ابعاد اجتماعی در تصمیم‌گیری‌های انجام شده باعث جابه‌جایی جمعیت و بی‌خانمانی تعداد زیادی از افراد می‌شوند.
معیدفر در این‌باره اضافه کرد: این بنگاه‌ها به‌دلیل واقف نبودن به مسوولیت‌های اجتماعی تنها به بخش توسعه‌ای طرح‌های خود توجه کرده و آن را اجرایی می‌کنند به همین دلیل پس از پایان طرح‌های بزرگ اقتصادی شاهد آثار و پیامدهای منفی در محیط زیست و زندگی مردم مناطق مورد استفاده خواهیم بود.
این استاد دانشگاه با اشاره به این که به نظر می‌آید امروزه ارزیابی اجتماعی طرح‌ها و پروژه‌ها در مقیاس شهری و ملی در کشور مورد توجه قرار نمی‌گیرد، گفت: امروزه بسیاری از طرح‌های بزرگ بدون اینکه به تاثیرش بر محیط زیست یا بر زندگی مردم بومی ساکن در آن منطقه توجه کنند آغاز و با خود انبوهی از مشکلات را به همراه می‌آورند. دراین زمان است که تعدادی از شهروندان یک ناحیه شغل و مکان زندگی خود را از دست داده و به حاشیه شهرها روی می‌آورند.
معیدفر ضعف در عمل به مسوولیت‌های اجتماعی را دلیل اصلی ایجاد و رشد حاشیه‌نشینی دانست و گفت: بنگاه‌های اقتصادی نه تنها با عدم توجه در عمل به این وظایف باعث رانده شدن مردم به حاشیه شهرها می‌شوند حتی پس از بروز این مشکل نیز تلاشی در رفع آنها نمی‌کنند. این درحالی است که این افراد به‌دلیل اجرای یک پروژه ملی دچار این مشکلات شده و راهی این مناطق شدند، پس برنامه‌ریزان و مسوولان باید خود را نسبت به رسیدگی به این مشکلات موظف بدانند و از پیش برای آنها برنامه‌ریزی کنند.
او ارزیابی اجتماعی پروژه‌ها را یکی از الزامات اقدامات مقدماتی اجرای پروژه‌ها عنوان کرد و افزود: امروزه در کشورهای توسعه‌یافته هیچ طرحی پیش از آنکه پیوست فرهنگی و اجتماعی آن آماده شده باشد به مرحله اجرا نمی‌رسد، ما نیز در اجرای پروژه‌های کلان کشور اعم از توسعه سواحل مکران باید به این امر توجه کرده و حتی در صورت زیان‌بار بودن طرح آن را متوقف یا برای آن برنامه‌ریزی کنیم. بنگاه‌های اقتصادی باید برای حل مشکلات محیط‌زیستی و زندگی مردم بومی هزینه پرداخت کرده و در کنار ارائه خدمات حتما به فعالیت‌هایی که برای بهبود محیط زیست و حل مشکلات هست نیز بپردازند.
