◄ "اقدام عملی" در ایجاد حس مسئولیت در مردم برای کاهش آلودگی هوا چیست؟
عضو هیات مدیره انجمن نگهداری و تعمیرات ایران معتقد است مشارکت مردم در کاهش مشکل آلودگی هوا فقط معطوف به استفاده بیشتر آنان از حملونقل عمومی نیست بلکه می‌توان با ایجاد مرکزی مثل 137 و فراهم کردن شرایط اطلاع‌رسانی مردم از وجود خودروهای غیرشخصی دودزا آنان را به "اقدام عملی" در ایجاد حس مسئولیت برای کاهش آلودگی هوا تشویق کرد.
عضو هیات مدیره انجمن نگهداری و تعمیرات ایران معتقد است مشارکت مردم در کاهش مشکل آلودگی هوا فقط معطوف به استفاده بیشتر آنان از حملونقل عمومی نیست بلکه می‌توان با ایجاد مرکزی مثل 137 و فراهم کردن شرایط اطلاع‌رسانی مردم از وجود خودروهای غیرشخصی دودزا آنان را به "اقدام عملی" در ایجاد حس مسئولیت برای کاهش آلودگی هوا تشویق کرد.
به گزارش تین‌نیوز، جاوید تقی‌زاده این موضوع را در یک گروه تلگرامی مرتبط با کارشناسان حوزه شهری مطرح کرد و در توضیح این دیدگاه به تین‌نیوز گفت: این روزها که بحث آلودگی هوای کلان شهرهای کشور مطرح است، مسئولان مشارکت مردم را در استفاده بیشتر از حملونقل عمومی انتظار دارند.
وی افزود: کسی منکر این راه حل منطقی نیست اما به‌دور از شعار و... واقعا در بین همکاران، همسایه‌ها، اقوام و دوستان خود چند نفر را می‌شناسید که قبلا خودرو سوار بوده و طی چند هفته اخیر فقط برای کمک به کاهش آلودگی هوا به حملونقل عمومی روی آورده باشد؟!
تقی‌زاده تاکید کرد: این موضوع خیلی مهم است که وقتی نیاز به مشارکت مردم داریم، باید از قسمت‌های کوچکی که انجامش برای شهروندان راحت‌تر است، شروع کرد. اما متاسفانه خیلی از اوقات برعکس عمل می‌کنیم! مثلا وقتی شما مشارکت مردم در امر آموزش (مخصوصا در مدارس) را می‌شنوید، اول از همه یاد چه می‌افتید؟ کمک مالی و پرداخت پول توسط اولیاء !
عضو هیات مدیره انجمن نگهداری و تعمیرات ایران افزود: روی دیگر سکه اینست که همه روزه در سطح شهر با تردد بسیار زیاد و تعداد چشگیر وسائط نقلیه‌ای روبرو هستیم که متعلق به سازمان‌ها و شرکت‌ها هستند مثل: ناوگان اتوبوسرانی، کامیونت‌های حمل مواد خوراکی و مصرفی، کامیون‌های باربری و جابجائی اثاثیه، تانکرهای حمل سوخت، کامیون‌های حمل آرد، جرثقیل‌های (پیمانکار) راهنمائی و رانندگی و...
این کارشناس اظهار داشت: حتما بارها نیز با این صحنه مواجه بوده‌اید که برخی از این وسائط نقلیه به‌دلیل نقص فنی به‌شدت دودزا هستند. عکس العمل ما چیست؟ آیا با شرکت یا ارگانی که مالک(یا بهره بردار) آن ناوگان است تماس گرفته و با اعلام شماره پلاک و موقعیت و... گزارش می‌دهیم یا فقط با افسوس از کنار این موضوع می‌گذریم همانطور که با کمترین دغدغه، از کنار دعوت مسئولان به استفاده از حملونقل عمومی گذشته‌ایم!
به گزارش تین‌نیوز، وی گفت: هرچند هنوز آرزوی "مدیریت واحد شهری" تحقق نیافته و بنابراین حل مشکلات این ناوگان متنوع توسط یک مرکزیت فعلا ممکن نیست اما آلودگی هوا، جان و مال مردم شهرها را نشانه رفته است پس باید ستاد مدیریت بحران خارج از تشریفات اداری و... به موضوع ورود پیدا کند.
تقی‌زاده خاطرنشان کرد: اگر مرکزی مثل 137 تعیین شود که مردم به محض دیدن خودروی غیرشخصی دودزا با آنجا تماس گرفته و گزارش نمایند، "اقدام عملی" در ایجاد حس مسئولیت برای کاهش آلودگی هوا برداشته خواهد شد. به‌دفعات اتفاق افتاده که ما با چنین صحنه‌ای مواجه بودیم اما واقعا نمی‌دانستیم به کجا باید شکایت برد!
وی افزود: نکته کلیدی اینست که در زمان بسیار کوتاه(مثلا حداکثر تا 48 ساعت) از مرکز مربوطه باید با شخص تماس گیرنده ارتباط برقرار شده و حتما حتما گزارش اقدام برای رفع مشکل را به وی اعلام کنند. این پاسخ، تنها ضامن ادامه مشارکت مردم است.
عضو هیات مدیره انجمن نگهداری و تعمیرات ایران تاکید کرد: مدت هاست که ژاپن چنین مشارکت مردمی را با هوشمندی کامل به‌کار بسته است. یعنی از وجود بازنشسته‌ها برای گزارش ایرادات شهری استفاده می‌نماید. این افراد در هر محله‌ای سازماندهی شده و به‌صورت داوطلبانه هرگونه نقص یا خرابی را که مشاهده کنند به مرکزی (مشابه 137) اطلاع می‌دهند.
این کارشناس افزود: طبیعتا چون بازنشستگان از فرصت کافی و همچنین دقت خوب برخوردارند خیلی از نواقصی را خواهند دید که سایرین به‌دلیل مشغله و شتاب روزانه از کنار آنها می‌گذرند. معمولا برای تماس یا ثبت گزارش هم حوصله لازم را دارند. هرچند وقت هم می‌توان از ساعی‌ترین فرد در هر محله قدردانی ویژه‌ای به‌عمل آورد.
تقی‌زاده گفت: نکته بسیار جالب اجتماعی و روانشناختی که در این روش وجود دارد اینست که افراد بازنشسته همیشه احساس نقش آفرینی و مفید بودن خود را حفظ نموده و باور دارند که جامعه همچنان از خدمات ایشان بهره‌مند می‌شود.
